Η μοντέρνα αστρολογία διψά για την ολοκλήρωση του ζωδιακού μέσα από τους πλανητικούς κυβερνήτες. Η διπλή κυριαρχία του Ερμή και της Αφροδίτης στον Δίδυμο – Παρθένο και Ταύρο – Ζυγό αντίστοιχα, πολλούς αστρολόγους πείθει ότι υπάρχουν κενά στην αστρολογική αντίληψη των πραγμάτων. Η ανακάλυψη του 10ου πλανήτη έφερε τα πάνω κάτω στην αστρονομική και αστρολογική κοινότητα.
Βεβιασμένες κινήσεις αστρολόγων πολλές φορές οδήγησαν σε εσφαλμένα συμπεράσματα, προσπαθώντας να δώσουν ένα κυβερνήτη από τους αστεροειδείς που θα κυβερνούν σε ζεύγη των την Παρθένο και το Ζυγό αντίστοιχα. Μετά το 1977 με την ανακάλυψη του Χείρωνα πολλοί πίστεψαν ότι βρήκαν το νέο πλανήτη αν και το μέγεθός του είναι σαν ένας βράχος όπως η Washington με ακανόνιστο σχήμα. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την επιρροή αυτού του πλανητοειδή αλλά και δεν μπορεί να πείσει ότι κυβερνά και είναι άξιο να κυβερνήσει ένα ζώδιο.
Τελευταία υπήρξαν κάποιες ανακαλύψεις πλανητοειδών όπως ο Quaoar και ο Varuna οι οποίοι με τη σειρά τους διεκδικούσαν την κυβέρνηση κάποιου ζωδίου με πιο τελευταία την ανακάλυψη του πλανητοειδή Sedna ο οποίος για πολλούς ήταν ο 10ος πλανήτης αν και όπως αποδείχθηκε με την ανακάλυψη του «2003UB13313» μάλλον δεν θα είναι ούτε και αυτός. Το 2003UB13313 είναι ένα προσωρινό όνομα από την Διεθνή αστρονομική ένωση μέχρις ότου αποφασίσει τι όνομα να δώσει.
Το σημαντικό είναι ότι είναι μεγαλύτερος από τον Πλούτωνα και στην ουσία το επόμενο μεγαλύτερο αντικείμενο που ανακαλύφθηκε στο ηλιακό μας σύστημα μετά τον Ποσειδώνα. Αν όντως κυβερνά κάποιο ζώδιο τότε θα είναι ή η Παρθένος ή ο Ζυγός και θα φέρει παρόμοιες επιρροές με αυτές του ζωδίου που θα είναι πιο συγγενές. Περιορίζομαι σε αυτά τα ζώδια γιατί είναι αδύνατο για εμένα να έχει επιρροές του Δίδυμου η του Ταύρου.
Οι ερευνητές του Πλανήτη έχουν δώσει σαν πιθανά ονόματα το Xena από την γνωστή ξένη σειρά η το Lillie που είναι το όνομα της κόρης του ενός από τους 2 επιστήμονες που τον βρήκαν βέβαια, όπως είπαμε τελικά οι Δ.Α.Ε θα αποφασίσει για το ποίο θα είναι το τελικό του όνομα.
Το σίγουρο όμως είναι ότι αυτοί που θα δώσουν το όνομα στον πλανήτη αυτόν δεν θα είναι αστρολόγοι, δεν θα έχουν κοιτάξει τις επιρροές του πλανήτη ανά περιόδους και θα βγάλουν ότι τους κατέβει από το κεφάλι. Έπειτα κάποιοι ή σχεδόν το 99% των αστρολόγων θα ψάξουν τη μυθολογία του ονόματος του πλανήτη και θα προσπαθήσουν να βγάλουν άκρη.
Το πειστήριο της σιγουριάς τους θα είναι η περίφημη συγχρονικότητα δίνοντας βέβαια στους αστρονόμους που θα αποφασίσουν το ακαταλόγιστο αφού ότι αποφασίσουν θα είναι και το σωστό. Είναι άραγε αυτό όμως η σωστή τακτική των σύγχρονων αστρολόγων; Στα αρχαία χρόνια η ανάλυση ήταν τεράστια και τα ιερατεία σημείωναν πληροφορίες γύρω από ένα σώμα ύστερα από γενναίες, τώρα φτάνει το βάπτισμα της Διεθνούς αστρονομικής ένωσης για να δώσουμε σε ένα σώμα τις ιδιότητές του. Αυτό βέβαια έχει σαν αποτέλεσμα η θεία αρμονία των αρχαίων να μετατραπεί σε θειο τερατούργημα.
Αλλά ας το δούμε στην πράξη. Ο Ουρανός ήταν ο Θεός του Ουράνιου στερεώματος ο οποίος έπεσε από την θέση του από τον Κρόνο. Τι ακριβώς σχέση μπορεί να έχει ένας τέτοιος Θεός με τον Υδροχόο; Πολλές φορές ο Ουρανός συνδέεται με την αστρολογία κάτι που είναι εντελώς λάθος, είναι στην ουσία ένα μπλέξιμο των ξένων με τον μυθολογικό Ουρανό και την Μούσα Ουρανία της αστρονομίας και της αστρολογίας.
Ταυτόχρονα ο Ουρανός εμφανίστηκε όταν έγινε η επανάσταση της Γαλλίας και της Αμερικής, και πάλι δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει η επανάσταση με τον πρώτο μυθολογικό πατριαρχικό άρχοντα του Κόσμου. Εν τέλει σήμερα ο Προμηθέας είναι μάλλον η φιγούρα που ουσιαστικά ταίριαζε σε αυτό τον πλανήτη παρά ο Ουρανός.
Η ασυμφωνία μύθου και πλανητικής ιδιότητας είναι ακόμη πιο τραγική στην περίπτωση του Ποσειδώνα, ένας ηλιακός θεός – θετικός και αρρενωπός στην μυθολογία, κυβερνήτης ενός ζωδίου που πιο πολύ έχει να κάνει με την ψυχρή ερπετώδη μεγάλη μητέρα παρά με τον εκρηκτικό και θυμώδη απωθητικό θεό των θαλασσών.
Ουσιαστικά ο πλανήτης πιο πολύ σχέση έχει με τον Πρωτέα ή τον Βούδα και τη ζωή του Χριστού παρά του πανίσχυρου και πάντα υλικά εκφραζόμενου μυθολογικού Ποσειδώνα. Καλύτερα λοιπόν προτού βγάλουμε συμπεράσματα ας κοιτάξουμε λίγο μέσα μας και ας κάνουμε μια έστω πολύχρονη έρευνα η οποία να μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση και λειτουργία της αστρολογίας.
Τελευταία η αστρολογική επιστήμη αρχίζει να μετακινείται από την έννοια του ότι κάθε πλανήτης είναι απόλυτος κυρίαρχος ενός ζωδίου σε περισσότερο σχετικιστικές ιδέες, ότι δηλαδή ο κάθε πλανήτης είναι περισσότερο όχι κυβερνήτης αλλά συγγενής με ένα ζώδιο η την ιδέα των ζωνών όπου για παράδειγμα ο Χείρωνας μάλλον έχει σχέση με τη ζώνη της Παρθένου μέχρι και τον Τοξότη.
Η δυσκολία που έχουμε με τους εξωκρόνιους είναι ότι εκτός του ότι είναι καινούριοι σχετικά στην ιστορία της αστρολογίας, ο πολιτισμός μας και η ανθρώπινη σκέψη και εξέλιξη έχει βασιστεί σε Κρόνιο τρόπο λειτουργίας και φιλοσοφίας όποτε μας είναι πολύ δύσκολο να γίνει αυτή η τροποποίηση του τρόπου σκέψης μας.
Παρόλα αυτά ευτυχώς ήδη βλέπουμε κάποια δείγματα της κατάρρευσης του μέχρι τώρα καθολικά αποδεκτού Κρονίου τρόπου λειτουργίας. Ας κοιτάμε τον ουρανό με σεβασμό για να παραμένει ένα εργαλείο που θα μας οδηγεί στο φως και όχι στο σκοταδισμό.