«Καλέ μας ΆΑΑνθρωπε» μας την έσκασες…
Στο «Ψυχή Βαθιά» «το σπίτι μου καμένο να ‘χω ένα τάφο να πηγαίνω»! Ο «Παντός Καιρού» «Δραματικός Μας Κλόουν» «τσιγκούνης» και «φιλοχρήματος σύζυγος» – αν είναι ποτέ δυνατόν για τον καλό μας αληθινό Θανάση – μα έτσι το ’θελε ο ρόλος του στο «Θα σε κάνω Βασίλισσα». «Σφαλιαροεισπράκτορας». «Ατσίδας». «Παπατρέχας θυρωρός». Εισήγαγε τον γρήγορο ρυθμό αλλά σπάνια εκμεταλλευόταν όλες τις αρετές του. Η αμεσότητα του ανεπανάληπτη!
Ο ιδανικότερος ενσαρκωτής «ατακαδόρων ηρώων», μας έβγαζε γέλιο μέχρι δακρύων. Κατάφερε μόλις 26 ημέρες πριν τα σημερινά γενέθλια του, να κάνει ο «ατιμούλης» ότι δεν είχε κάνει ποτέ μα ποτέ πιο πριν στην ζωή του! Αντί να γελά μέχρι δακρύων με τα αστεία του, να κλαίει σύσσωμη όλη η Ελλάδα για τον χαμό του! Ο Παντός Καιρού, Καλός Μας ΑΑΑνθρωπος Φαρσοκωμικός Θανάσης, μας την έσκασε. Όπου και αν πας καλό ταξίδι να έχεις, για εμάς όμως, θα είσαι πάντα κοντά μας!
Ζώδιο: Δίδυμοι
Φειδωλός σε δηλώσεις και συνεντεύξεις, ωστόσο στο παρελθόν είχε τύχει να δηλώσει: «Δουλεύω με το ένστικτο, (Άρης Καρκίνου 1ος οίκος) δεν έχω κανένα ταλέντο, μόνο αυτή τη φάτσα (1ος). Εδώ, στην φάτσα μου, είναι αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη η δυστυχία, όλος ο πόνος (τρίσβαθος λόγω Πλούτωνα 12ος) του ασήμαντου Έλληνα».
Προσποιούμενος την μουγκή ιερόδουλη ένεκεν πολέμου, με τσεμπέρι, φιόγκο στην κορυφή, ψεύτικες πλεξούδες και τουφέκι ανά χείρας, με το ζόρι σπρωγμένος στην γυναικολογική καρέκλα από το γυναικολόγο και άξαφνα τα πόδια του ανοίγοντας να ανακράζει ….. «αχ μη γιατρέ μου»…… πώς να μην ξεκαρδιστείς στα γέλια.
Ως ο ένας και μοναδικός που ενσάρκωσε τον «κακομοίρη» και τον «κυνηγημένο», όπως δεν μπόρεσε ποτέ κανείς άλλος, μελαγχολικός, θλιμμένος φοβερά ευσυγκίνητος (2ος – Ποσειδώνας Λέων σε ανοιχτό τετράγωνο Σελήνης 11ος) μοναδικός κωμικός ο «Καλός Άνθρωπος» του θεάτρου, του κινηματογράφου και του κόσμου, στα τελευταία χρόνια της ζωής του δεν θύμιζε τίποτα από τον παλιό του εαυτό.
Τη ζωντάνια, το χαμόγελο, την αισιοδοξία! Ο θρυλικός «Θου – Βου» ήταν κατά κανόνα εσωστρεφής. ΆΑΑνθρωπος, με πάνω από 3 τρία Α κεφαλαία! Ευαίσθητος και διακριτικός! Κρατούσε μέσα του καλά κρυμμένα τα συναισθήματα μα προπάντων τις πιο μύχιες πτυχές της ψυχής του (Πλούτωνας στο ζώδιο του Καρκίνου 12ος και Σελήνη Ταύρου 11ος τετράγωνο Ποσειδώνα Λέων 2ος).
Έτσι αντιλαμβανόταν τη ζωή εκείνος. Χωρίς πολλά λόγια. Ζούσε σιωπηλά. Μιλούσε μόνο μέσα από τη δουλειά του. Το έργο του ήταν το Νο 1 μέσο και ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνούσε με το κοινό του (Ερμής Δίδυμοι 12ος ημιεξάγωνο Αφροδίτη Καρκίνος 1ος). Δεν μιλούσε εύκολα. Ούτε καν στην οικογένειά του.
Φοβερός και ανεπανάληπτος «ατακαδόρος» (Δίδυμοι), κρατώντας όπως κανείς άλλος ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου κυρίαρχο ρόλο σε «σώμα και κίνηση», (Ερμής Δίδυμοι) με απίστευτο και ανεπανάληπτο, σχεδόν παραληρηματικό αυτοσχεδιαστικό (Άρης Καρκίνου 1ος τρίγωνο Δία Ιχθύων 10ος) και επινοητικό ταλέντο, (Ουρανός Κριού 10ος σύνοδο Δία Ιχθείς), ένας αληθινός θαυμάσιος κλόουν (Ήλιος Δίδυμοι) βγαλμένος κυριολεκτικά από τα παραμύθια ο Θανάσης Βέγγος, φέρεται ως γεννημένος στις 29.5.1927 στο Νέο Φάληρο.
Κατά άλλους – που κυριολεκτικά ορκίζονται και μάλιστα αποδίδουν μέχρι και ένα 99% ποσοστό σιγουριάς σε αυτή την εκδοχή – φέρεται να γεννήθηκε την ίδια μέρα στον ίδιο τόπο αλλά το 1926. Ένας γενέθλιος χάρτης όμως στον οποίο φυσικά και δεν αντικατοπτρίζονται ούτε τα πεπραγμένα της ζωής του, ουδόλως δε, οι πιο σημαντικές στιγμές της ένδοξης καριέρας του.
Ο Θανάσης – βάσει της γέννησης του στις 29.5.1927 -7:57 π.μ. –Νέο Φάληρο- πήρε όντως πολύ νωρίς τ’ όπλο ανά χείρας (Άρης Καρκίνου 1ος οίκος)! Όλη του η ζωή ήταν ένας πόλεμος, μια μάχη, ένας διαρκής αγώνας, «γεννηθήκαμε για να τρέχουμε», συνήθιζε να λέει.
Μπήκε δυναμικά στον χώρο του κινηματογράφου, χωρίς να έχει προϋπηρεσία στο θέατρο. Ήταν ένας ερασιτέχνης, όπως έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις του, που για να επιβιώσει έκανε ένα σωρό δουλειές -κυρίως του φροντιστή σε ταινίες- δουλειές που έπεσε με τα μούτρα επάνω τους, ακάματος και επίμονος, ασχέτως της αμοιβής που θα έπαιρνε. Ο Θανάσης ήταν μια «Ψυχή Βαθιά».
Εντούτοις, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο δεν θα μπορούσε να αντικατοπτρίσει αυτό που κανείς άλλος πριν ή μετά από αυτόν, δεν τόλμησε όσο ο Θανάσης Βέγγος (Ουρανός στο ζώδιο του Κριού σε σύνοδο με τον Δία στους Ιχθείς στην ακμή του 10ου του οίκου). Ως ο μέγιστος «καινοτόμος» «ευρηματικός» της εποχής του, με την απόφαση να «ανεξαρτητοποιηθεί» και να «πειραματιστεί», ανοίγοντας δική του εταιρία παραγωγής (ΘΒ – ταινίες γέλιου), ο Θανάσης ήταν η απόλυτη, αν και σιωπηλή αλλά από την άλλη αεικίνητη, προσωποποίηση του ζωδίου των Διδύμων.
Ξεκίνησε το γύρισμα ταινιών ως παραγωγός, πρωταγωνιστής και ενίοτε ως σκηνοθέτης στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Αυτή ήταν η μεγάλη συνεισφορά του στο ελληνικό σινεμά! Μία τολμηρή προσπάθεια για ένα νέο είδος χιούμορ που μόνο με πλήρη καλλιτεχνική ελευθερία (Ουρανός στον Κριό 10ος), μπορούσε να ανθίσει, και που τον οδήγησε στον σουρεαλισμό και σε ανεπανάληπτους αυτοσχεδιασμούς (Δίδυμοι) που μπορούσαν να καλύψουν οποιαδήποτε αδυναμία στα γυρίσματα των ταινιών του.
Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης (Βόρειος Δεσμός Δίδυμοι τετράγωνο Ουρανός/Δίας) ήταν, μα κυρίως έτσι ένιωθε ο ίδιος. Καλοκάγαθος και κατατρεγμένος, αεικίνητος και πρόθυμος, ένας βαθιά λαϊκός ήρωας που συμπύκνωνε το πρότυπο του μεταπολεμικού Έλληνα με πολλά «χιλιόμετρα» (Νότιος – Βόρειος Τοξότης – Δίδυμοι 6ος – 12ος Ερμής στο ζώδιο των Διδύμων και Δία τετράγωνο Νοτίου Δεσμού) πάνω του: Ο Θανάσης Βέγγος πέθανε στα 84 χρόνια του, στην Αθήνα, έχοντας ήδη εγγραφεί ως μύθος (Ποσειδώνας Λέων 2ος) στην ιστορία του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.
Εκεί όπου οι κάτοικοι τον λάτρεψαν τόσο και έφτασαν να τον αποκαλούν «άγιο Αθανάσιο», για τις καλές του πράξεις και την ευγένεια της ψυχής του, (12ος), ενώ για να τον τιμήσουν έδωσαν και το όνομά του στην οδό έξω από την εξοχική του κατοικία, ο άνθρωπος πάνω απ’ όλα Θανάσης δεν πίστευε -σεμνός όπως πάντα- ότι αποτελεί κάτι ιδιαίτερο. Γι’ αυτό ήθελε να αποδράσει αθόρυβα, όπως αθόρυβα έζησε και όντως απόδρασε σεμνά, αθόρυβα όπως ακριβώς το είχε λαχταρήσει η καρδούλα του.
Μεροκαματιάρης αγωνιστής, έχοντας κάνει ένα σωρό δουλειές πριν καταλήξει ο Νο 1 κωμικός σπουδαίος, αυτοδίδακτος, ο πιο αξιαγάπητος ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου, με αγνή και καθαρή ψυχή όπως ενός μικρού παιδιού ο Θανάσης Βέγγος, ανήκε στο ζώδιο των Διδύμων. Είτε αν είχε γεννηθεί το 1926 ή το 1927, ο Θανάσης Βέγγος υπήρξε ο ένας και μοναδικός χαρακτηριστικός τύπος ανθρώπου που μόνο στο ζώδιο των Διδύμων μπορούσε να ανήκε.
Αυτό είναι που και εγώ με την επιλογή μου να γράψω για αυτόν ήθελα σήμερα 29.5.2011 – μόλις 26 ημέρες αφότου έφυγε από κοντά μας αλλά ήταν και θα παραμείνει για πάντα στην καρδιά μας – να βροντοφωνάξω σε όσους όχι μόνο αγαπούν την αστρολογία αλλά παράλληλα πιστεύουν πως η κωδικοποιημένη γλώσσα των ουρανίων κινήσεων που κινούν τα νήματα της ζωής, δεν συγχωρεί τους κακοπροαίρετους διαχωρισμούς των ζωδίων. Είναι προνόμιο να πιστεύεις πως οποιοσδήποτε και αν είσαι, σε όποιο ζώδιο και αν ανήκεις το μεγαλείο της δημιουργίας είναι ανεξάντλητο, όπως ήταν και ο αγαπημένος μας Θου –Βου που η γέννηση του σφραγίστηκε από το ζώδιο των Διδύμων.
«Κάτι είχε η φάτσα μου που έφερνε τον άλλον κοντά μου. Ίσως, όταν έπεφτε η ματιά τους επάνω μου, ήξεραν ότι είμαι ένας πολύ εντάξει άνθρωπος. Υπήρξαν και άνθρωποι που επέμεναν να με αποκαλούν «κύριε Βέγγο». Ε, εκεί γινόμουν έξω φρενών! Μα, Θανάση με λένε! Είναι δυνατόν να με φωνάζετε κύριε Βέγγο; Ένας λαϊκός άνθρωπος ήμουν» …
Έτσι είχε πει ο ίδιος για τον εαυτό του. Χαρακτηριστικός λόγος, θέση άποψη για κάποιον –όχι μόνον για εκείνον – που ανήκει στο ζώδιο των Διδύμων!
Ανέπτυξε σιγά σιγά, τον ιδιαίτερο κωμικό κινηματογραφικό του τύπο, τον νευρικό, αεικίνητο (Δίδυμοι) φουκαρά. Αναγνωρίσιμος και πολύ αγαπητός στους πάντες – (Σελήνη Ταύρου 11ος εξάγωνο Αφροδίτη Καρκίνου ημιεξάγωνο Ερμής Διδύμων 12ος – καθιερώθηκε ως πρωταγωνιστής υπεράνω ρόλων. Επίσης υπεράνω πάσης υποψίας! Όντως, ο Νο 1 Τίμιος, όπως πολύ χαρακτηριστικά οι Going Through πριν λίγο καιρό που δημιούργησαν το κομμάτι… με τον τίτλο “Ο Άνθρωπος Που Έτρεχε Πολύ” αναφέρουν στα λόγια του τραγουδιού τους.
Αεικίνητη φιγούρα όπως ήταν, αυτός ξέφυγε από τα όρια της πραγματικότητας (Ποσειδώνας στο Λέοντα 2ος) εισήλθε σε αυτήν ως υπερρεαλιστικό στοιχείο. Πάλεψε με την πείνα και την ανασφάλεια αλλά κατάφερε και έφερε με την δική του μοναδική υπέροχη τρέλα, τον κόσμο πάνω κάτω! Για να το επιτύχει αυτό στην εντέλεια έπρεπε να περάσει στη σκηνοθεσία, μα και στην παραγωγή των ταινιών του (κάτι που τον οδήγησε σε οικονομική καταστροφή), ώστε να ενσαρκώσει το όραμά.
Διφυής η φύση των ατόμων που ανήκουν στο ζώδιο των Διδύμων όπως είναι, διακρίνονται για την διπολική σύνθετη, αντιφατική και ως επί το πλείστον φευγαλέα εγκαρδιότητα τους. Από μιας πλευράς, παράγουν την αρετή της «ευελιξίας», του «αυτοσχεδιασμού» αλλά και εκείνου του είδους της εκκεντρικότητας που τελικά σε κάνει να θέλεις οπωσδήποτε να τους αγαπάς!
Ο Ερμής, κυβερνήτης του ζωδίου των Διδύμων, τους χαρίζει αιώνια νεανικότητα και έτσι οι αντιδράσεις τους είναι όπως εκείνες ενός μικρού παιδιού μέχρι και την τελευταία πνοή της ζωής τους. Με εξαιρετικά ευφάνταστη, ανήσυχη και αεικίνητη προσωπικότητα αναλαμβάνουν ευχαρίστως όλων των ειδών τις δραστηριότητες με ενθουσιασμό αλλά από την άλλη, τους κερδίζουν ανελλιπώς και πάντα τα νέα ενδιαφέροντα.
Έτσι τρέχουν, όλο τρέχουν. Από έργο σε έργο. Ακριβώς όπως έκανε ο δικός μας ξεχωριστός Καλός Μας Άνθρωπος ο ένας και μοναδικός Θανάσης Βέγγος. Το σώμα των Διδύμων παραμένει νέο, φρέσκο, ελκυστικό, χαριτωμένο και όπως ο χορός σε συνεπαίρνει, έτσι και από εκείνους κερδίζεις την αίσθηση ότι κινούνται σαν την πεταλούδα που πετά από λουλούδι σε λουλούδι.
Γι ‘αυτούς η ζωή είναι ένα παιχνίδι το οποίο πρέπει να είναι πάντα γεμάτο συνεχή διασκέδαση, που διανθισμένη με τις αρετές της ελκυστικότητας, την έμφυτη ευγενική γενναιοδωρία της καρδιάς τους, στοχάζονται τους φτωχούς τους ανήμπορους και τους ταλαιπωρημένους της ζωής. Συμμετέχουν με τον δικό τους τρόπο στα προβλήματα του κόσμου. Καθαρές αν και δισυπόστατες ψυχές οι ψυχές των ατόμων που ανήκουν στο ζώδιο των Διδύμων, σε εκπλήσσουν πότε ευχάριστα και πότε δυσάρεστα με την ανεξάντλητη και πάντα φρέσκια νεανικότητα τους.
Στην προσπάθεια τους να βγουν προς τα έξω, χρησιμοποιούν την έμφυτη ελκυστικότητά τους αν και όχι πάντα συνειδητά και για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Αγωνίζονται με κάθε μέσο και τρόπο και αποτολμούν να βγάλουν στην επιφάνεια οποιοδήποτε όπλο διαθέτει η φαρέτρα τους – μια το αθώο ψέμα, μια την πονηριά, την άλλη τα τεχνάσματα, την επινοητική ευελιξία που να μην ξέρεις που να τους πιάσεις ή να τους βρεις, τον αυτοσχεδιασμό – αρκεί να παραμείνουν σε κίνηση, σε ομιλία, σε μεταδοτικότητα σε μεταφορά.
*Πίνακας για όσους γεννήθηκαν ή πρόκειται να γεννηθούν με Βόρειο Δεσμό στο ζώδιο των Διδύμων.
- Σεπτέμβριος 19/1905 – Μάρτιος 23/1910
- Απρίλιος 24/1924 – Δεκέμβριος 28/1928
- Δεκέμβριος 4/1945 – Αύγουστος 2/1947
- Αύγουστος 26/1944 – Φεβρουάριος . 19/1966
- Μάρτιος 17/1983 – Σεπτέμβριος . 11/1984
- Οκτώβριος . 14/2001 – Απρίλιος . 14/2003
- Μάιος – 5/ 2020 – 18 Ιανουαρίου 2022
- Φεβρουάριος 10/2039 – Αύγουστος 10/2040
* Διαβάστε επίσης σχετικά με τον Βόρειο Δεσμό στο άρθρο μου με τίτλο:
Καρμικός Έρωτας. Τέλειος πριγκιπικός γάμος ή χρυσόσκονη;
Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει την εξαίρεση. Μιας που ανήκε στο ζώδιο των Διδύμων μα και που το δικό του πεπρωμένο έφερε την σφραγίδα επίσης στο ζώδιο των Διδύμων. Βόρειος Δεσμός στο ζώδιο των Διδύμων ήταν αυτό, όχι ότι και ότι! Τι να λέει αυτό για την πορεία της ζωής του; Πως το πλήρωσε; Αν το πλήρωσε;
Η «κοσμοθέωρηση» της ζωής όσων ανήκουν στο ζώδιο των Διδύμων είναι η ευρυμάθεια και η βαθύτερη ανάγκη να αποβάλουν από μέσα τους την κατά φαντασία σοφία που διατηρούσαν μέσα τους από εκείνες τις ζωές από όπου ήρθαν με Νότιο Δεσμό στο ζώδιο του Τοξότη. Η πρόκτηση καινούριων γνώσεων και ιδεών δεν θέλουν να είναι μόνο προς όφελος τους. Το αποδεικνύουν περίτρανα μέσα από την ζωή τους.
Εξαιρετικά φιλοπερίεργοι εκμεταλλευόμενοι κάθε πληροφορία, προχωρούν στα μικρά ή τα μεγάλα όνειρα τους παλεύοντας με τον δικό τους μοναδικό τρόπο να τα κάνουν πραγματικότητα.
Η ταχυμάθεια, η αυτομάθεια, η ευμάθεια, η ευρυμάθεια και οι σκόρπιες συνθέσεις ιδεών, δεν τους επαρκούν σχεδόν ποτέ για να ενωθούν με τους άλλους ανθρώπους. Στην παρούσα τους ζωή φτάνουν και παραμένουν εφ’ όρου ζωής σαν μαθητευόμενοι και σχεδόν ποτέ δεν νιώθουν σαν πρωτεργάτες ότι και αν κάνουν και όσο μακριά και αν φτάσουν!
Με Νότιο Δεσμό στο ζώδιο του Τοξότη, διατηρούσαν μέσα στο υποσυνείδητο τους την δοξοσοφία και τις αισθήσεις του πανδήμωνα που βίωσαν σε άλλες ζωές τους. Παρατηρώντας συνήθως σε καθαρά επιφανειακό επίπεδο τα πράγματα, συχνά οδηγούνται σε ημιμάθεια και προχειρότητα (Β.Δ.Δ.) που όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να ξεπεράσουν.
Ήδη από τα πρώτα παιδικά τους χρόνια ελέγχουν, παρατηρούν, αντιλαμβάνονται, και γνωμοδοτούν το πώς μόνον αυτοί αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους. Αυτό βοηθά το νέο τους πνευματικό ταξίδι, μόνο εν μέρει. Το υποσυνείδητο τους βέβαια δεν σφάλλει. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να ήταν και αλλιώς. Καταλαβαίνουν πως όσα πιο πολλά γνωρίζουν, τότε οι άλλοι θα τους αποδεχτούν θα τους εκτιμήσουν ενώ θα ξαναβρούν την παλιά ταυτότητα του σεβάσμιου, του ξεχωριστού του σοφιστή του πνευματικού ηγεμόνα που βίωσαν σε προηγούμενες ζωές τους.
Πίσω από την ασταμάτητη φιλοπεριέργεια τους, υπάρχουν βαθιές ρωγμές. Οι εμπειρίες που βιώνουν είναι υπέρ του δέοντος επώδυνες για αυτούς. Από σοφιστές να γίνουν μαθητές; Στην παρούσα ζωή καλούνται να μάθουν πως δεν είναι πια οι ηγεμόνες της πνευματικής τελειότητας που βίωσαν σε άλλες ζωές.
H τωρινή αγωγή και η πνευματική τους καλλιέργεια πρέπει να είναι συστηματική. Με άλλα λόγια, χρειάζεται να ξεκινήσουν αργά – αργά, βήμα –βήμα αποκτώντας τις θεμελιώδεις γνώσεις πρώτα, για τις οποίες χρειάζονται προκατάρτιση, προπαρασκευή, εξάσκηση, προπόνηση (Β.Δ.Δ). Όπως ακριβώς συνέβη με τον Θανάση Βέγγο. Στην προσπάθεια του να προσαρμόσει ένα νέο εντελώς πρωτοποριακό είδος τέχνης, πειραματίστηκε, έπαιξε, κουράστηκε, καταστράφηκε οικονομικά αλλά ανέβηκε στο βάθρο της βράβευσης τόσες πολλές φορές! Μα δεν αρκέστηκε ποτέ σε αυτές τις βραβεύσεις. Συγκινήθηκε μα δεν πίστεψε στον δικό του Θανάση…
Δεν είναι, – και ας ήταν στις προηγούμενες ζωές τους – ή για να ακριβολογήσω, δεν αισθάνονται ποτέ τόσο προηγμένοι, ενώ σχεδόν ποτέ δεν νιώθουν να τους εκχωρείται αυτόματα το προσόν του ειδήμονα. Ας έχουν κάνει και τα πιο σπουδαία και θαυμαστά πράγματα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνουν ή δεν μπορούν να γίνουν πάνσοφοι στην παρούσα ζωή. Τόσο όσο ο δικός μας καλός Θανάσης Βέγγος που έγινε, μα έμεινε πάντα σοφός μεν πολύ ταπεινός δε!
Μα για να φτάσουν ως εκεί, θα χρειαστεί πολύς κόπος, μεγάλη προσπάθεια αλλά κυρίως, η διάθεση ευρείας διερεύνησης της αδυναμίας τους να ενταχθούν και να συνενωθούν με τον κόσμο. Αυτό γιατί, συχνά πυκνά η σοβαρότερη πρόκληση που συναντούν είναι οι αντιθέσεις και οι έντονες διαφωνίες με τους άλλους, όχι τους απλούς και φτωχούς αλλά όλους τους μεγάλους, με το σύστημα, με τις σαθρές αξίες, με τον πόνο της ανθρωπότητας, με ότι ή όποιον πονά.
Θεωρώντας από την άλλη, κάπου βαθιά μέσα τους κατά κάποιο τρόπο τους εαυτούς τους αλάθητους παντογνώστες, έρχονται σε σύγκρουση και εν συνεχεία σε αποξένωση. Τότε αισθάνονται τόσο μόνοι, ανήμποροι, αδύναμοι και ανεπαρκείς. Δυσκολεύονται να επεξεργαστούν τις απόψεις και τον τρόπο σκέψεως των άλλων, ή για να το πούμε πιο σωστά, η διφυής υπόσταση τους κοιτά πάντα και την άλλη όψη κάθε πράγματος ή κάθε κατάστασης. Έτσι μένουν ξοπίσω, θωρώντας αυτό το κάτι άλλο.
Αρχικά προσπαθούν με νύχια και με δόντια να επιβάλουν την γνώμη και τις απόψεις τους ως τις μόνες σωστές. Τότε, παύουν να είναι προσηνείς, άρα, αποστρέφουν τους άλλους μακριά τους. Αντίθετα, όταν ανοίγονται, ακόμα και εάν δεν υιοθετούν την γνώμη των άλλων, βρίσκουν τα μέσα και τους τρόπους να γνωρίσουν καλύτερα τους ανθρώπους και να συμμετάσχουν ενεργά και στα δικά τους θέματα.
Δια αυτού του τρόπου, κερδίζουν την συμπάθεια του κόσμου. Για την ομαλή πνευματική τους ανάταση και εξέλιξη από κάποιο σημείο και μετά, ο εμπλουτισμός των γνώσεων τους προϋποθέτει να ξεχάσουν τις αόριστες θεωρίες και να μπουν στην διεργασία και διαδικασία πιο απλών και πρακτικών εφαρμογών. Πλευρά της ζωής που στην πορεία της ζωής μαθαίνουν εξαιρετικά καλά.
Όταν τα άτομα με (Β.Δ.Δ.) επεξεργάζονται τις απόψεις των άλλων, λαμβάνουν θετικές ανταποκρίσεις. Έτσι, προσλαμβάνουν εναύσματα παρομοίωσης, σύναψης σχέσεων διαμέσου των οποίων εξοικειώνονται σε νέες αντιλήψεις. Για να μπορέσουν όμως να κερδίσουν αυτό το φάσμα επικοινωνίας τα άτομα με (Β.Δ.Δ.), πρέπει να σταματήσουν να εστιάζονται μόνο στις δικές τους αλήθειες. Πρέπει να εξασκηθούν στην συνδιαλλακτική επικοινωνία.
Η συμφιλιωτική και συνενωτική προσέγγιση όταν εστιάζεται επακριβώς στα προβλήματα των άλλων, τότε γίνονται αφενός ευχάριστοι και αποδεχτοί και συγχρόνως, αρχίζουν να αποκτούν ένα πιο βαθύ επίπεδο καθορισμού εκείνων των συναισθημάτων που θα τους επιτρέψει να κατανοήσουν τις δεξιότητες επαφής και ενσυναίσθησης προς τους άλλους.
Οι ποικίλες και συχνές εναλλαγές των νοητικών τους διαθέσεων είναι πολύ ισχυρές. Αποσπώνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα με το να παρατηρούν και να σχεδιάζουν στο νου τους οτιδήποτε. Καθώς βυθίζονται στις παρατηρήσεις τους και εσωτερικεύουν την νόηση τους, αισθάνονται ότι επανακτούν την αυτοπεποίθηση τους. Επίσης, οποιοιδήποτε δημιουργικοί νοητικοί συνδυασμοί και συσχετισμοί, εντυπώσεις και αυτοσχεδιασμοί, τους βοηθούν να βρουν μία νέα οπτική στα πράγματα.
Αρχίζουν έτσι, να αισθάνονται πιο σίγουροι και ασφαλείς. Η επικύρωση των νοητικών τους κατορθωμάτων, τους ωθεί σε ακόμα ευρύτερες εξερευνήσεις και νέες ιδέες. Αντίθετα, εάν αισθανθούν ότι τελικά υστερούν γνώσεων έναντι άλλων, νιώθουν άδειοι, αδύναμοι, ματαιωμένοι, ανεπαρκείς.
Τελικά πρόκειται για άτομα των οποίων οι νοητικές διαθέσεις – και όχι οι συναισθηματικές – προέχουν οποιασδήποτε άλλης ενασχόλησης. Τους γεμίζει υπερηφάνεια και αυτοθαυμασμό, να έχουν πάντα κάτι το ασυνήθιστο, κρυφό, υπερφυσικό, αδιανόητο και οξυδερκές να πουν. Επικεντρώνονται λοιπόν με πάθος όλο και περισσότερο στην νοητική τους μάθηση πιστεύοντας πως μόνον έτσι θα χαίρουν ξανά, της αναγνώρισης και της εμπιστοσύνης του κόσμου.
Με την ασταμάτητη προσπάθεια να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερες επιδεξιότητες και ιδιάζουσες ικανότητες όμως, σαμποτάρουν παρά διευρύνουν τις σχέσεις τους. Τούτο διότι αν και κοινωνικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν, δυσκολεύονται να καταλάβουν άρα και να είναι πιο πονετικοί και ευαίσθητοι για τους άλλους, ανεξάρτητα στο εάν δυσκολεύονται να τους πλησιάσουν πιο ουσιαστικά.
Υποσυνείδητα διαμορφώνουν το κατάλληλο έδαφος ώστε να προβάλουν τα νοητικά κατορθώματα τους παρά να βελτιώσουν τις διαπροσωπικές τους σχέσεις ή να ασχοληθούν βαθύτερα με αυτές. Η έλλειψη όμως μίας πιο στενής κοινωνικής συνδιαλλαγής, είναι ο πρωτεύον τομέας που οφείλουν να σταθούν περισσότερο παρά ο γνωστικός. Τον γνωστικό τον έχουν έτσι και αλλιώς.
Αν και είναι κατά κανόνα ευχάριστοι, ανοιχτόκαρδοι και αλέγροι χαρακτήρες, η υπεραπασχόληση με τις δικές τους νοητικές διαθέσεις, τους αποκόβει από το να βρουν ένα εναλλακτικό προοπτικό σημείο που θα τους εναρμονίσει με μία ευρύτερη ποικιλία συναισθημάτων.
Παραμένουν ως επί το πλείστον –φαινομενικά τουλάχιστον – αδιάφοροι, απόμακροι ή για να πω πιο σωστά, τρομερά υπεραπασχολημένοι και γι’ αυτό δύσκολα προσβάσιμοι. Γνωστικοί μεν, κάπως ανεπαρκείς όμως, τόσο στο να επιδείξουν μεγαλύτερη ευαισθησία στα συναισθήματα των άλλων, όσο ως και προς το να ανακτήσουν μία θετικότερη κοινωνική συμπεριφορά με το να βρίσκονται κοντά τους. Χάνονται. Χάνονται στις ιδέες, τα σχέδια τους, την επινοητικότητα τους κυριολεκτικά βουτούν ολάκερη την ύπαρξη τους στο μυαλό τους.
Παρότι εξαιρετικά ευαίσθητοι, παραμένουν επιφυλακτικοί και στο βάθος σεμνοί και ντροπαλοί στο να δείξουν τα πραγματικά συναισθήματά τους στους άλλους. Αν και μπορούν να αγαπούν και να τους φροντίζουν σε μεγάλο βαθμό, μοιάζει σαν η ζωή τους να είναι κυριολεκτικά ταγμένη περισσότερο στο να τους εξυπηρετούν και να τρέχουν για τις μικροδουλειές και τις ανάγκες της καθημερινότητας, παρά για τις πιο δύσκολες εσωτερικές και ψυχικές ανάγκες τους.
Όχι πως δεν το θέλουν, το αρνούνται ή δεν μπορούν. Απλώς δεν γνωρίζουν το πώς. Περισσότερο παράσχουν οποιαδήποτε δυνατή ωφέλεια μέσα από την οποία θα συμβεί κάτι ουσιαστικό και απτό. Όπως για παράδειγμα να κουβαλήσουν τα ψώνια μιας ανήμπορης γριούλας από τον μπακάλη στο σπίτι, παρά να τις κάνουν εντριβές ή να συνδράμουν τις ψυχολογικές της ανάγκες.
Δυσκολεύονται πάρα πολύ να αισθανθούν την ζεστασιά, την στοργή ή την εκτίμηση, που τρέφουν οι άλλοι για αυτούς. Πολύ βαθιά μέσα τους αισθάνονται σαν να μην το αξίζουν καν, ή ότι οι άλλοι «δεν το εννοούν πραγματικά». Με μια εξαιρετικά βαθιά ριζωμένη κριτική στάση μέσα τους, ιδιαίτερα απέναντι στον εαυτό τους και ενώ πρέπει κατά βάθος να μάθουν να είναι πιο ήπιοι και λιγότερο τελειομανείς και απαιτητικοί με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό τους, μπαίνουν στην αιώνια τυραννία της συνεχούς ευρηματικότητας.
Κοινωνικοί αν και απόμακροι, έμφυτοι διασκεδαστές και πάντα ζωντανοί και νέοι, είναι σαν να λένε στον εαυτό τους «παίξε τώρα, πλήρωσε αργότερα». Επηρεάζονται από το περιβάλλον τους πάρα πολύ και τείνουν στην θλίψη και την κατάθλιψη όταν τα πράγματα δεν κυλούν όπως τα περίμεναν, ή όταν υποχρεώνονται να αντικρύσουν την ζωή από την πιο σκληρή και αμείλιχτη πλευρά της. Είναι σαν τα μικρά παιδιά. Αθώοι! Τόσο αθώοι, που αδυνατούν να μεγαλώσουν.
Είναι πολύ σημαντικό για την ευτυχία τους να έχουν ή να βρίσκουν τρόπους να μιλούν έστω και εντελώς σιωπηλά. Να μοιράζονται ιδέες, να μαθαίνουν καινούργια πράγματα, να αισθάνονται ότι είναι αυτοί που δημιουργούν άφθονη κοινωνική διέγερση, να φλερτάρουν με την ζωή και τα παιχνίδια της, να έχουν και να πάρουν από την χαρά των άλλων που οι ίδιοι με μοναδικό τρόπο ξέρουν να προσφέρουν πρώτοι.
Αν όχι όλα αυτά, πάντως τουλάχιστον αρκετά από αυτά τα χαρακτηριστικά, μας απέδειξε με τον τρόπο του, την δουλειά και το υπέροχο έργο του ο ένας και μοναδικός καλός μας ΑΑΑνθρωπος ο Θανάσης Βέγγος. Με το ζώδιο (Ήλιος, Ερμής και Βόρειος Δεσμός στο ζώδιο των Διδύμων) και το στίγμα του πεπρωμένου του που μας διαπέρασε και που μας απέδειξε με την ζωή, το έργο του και τις πράξεις του περίτρανα και όσο κανείς άλλος καλλιτέχνης, με μία από τις τελευταίες αλλά και συγκλονιστικότερες ατάκες του στο έργο «Ψυχή Βαθιά». Δεν φεύγω αν δεν πάρω το παιδί. «Το σπίτι μου καμένο να ’χω ένα τάφο να πηγαίνω», τα είπε όλα…