Ο Πλούτωνας υπό το φως της Μεταμοντέρνας Αστρολογίας

Είθισται ο άνθρωπος να περιχαρακώνει τον εαυτό του πίσω από ένα «φταίξιμο». Φταίει η μάνα μας, ο πατέρας μας, ο δάσκαλος μας. Καλά όλα αυτά όσο είμαστε ανήλικοι. Αλλά μετά; Ποιος φταίει; Μιλώντας γύρω από οποιαδήποτε αστρολογικά θέματα, αναλύοντας, διαβάζοντας εδώ και εκεί, μένω άφωνη, κατάπληκτη, και βαθιά απορημένη.

Ως πότε ναι ως πότε πια για όλα τα κακά της μοίρας μας θα φταίει κάποιος πλανήτης; Νομίζω πως πολλοί από εσάς –τουλάχιστον έτσι θα ήθελα να ελπίζω – θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως ήρθε πια το πλήρωμα του χρόνου να αλλάξουμε νοοτροπία.

Βάσει της επιρροής οιουδήποτε πλανήτη ή ζωδίου, μπορούμε να κατανοήσουμε, να παρέμβουμε, να συντονιστούμε, να διερευνήσουμε, και να διεισδύσουμε στον πυρήνα κάθε κατάστασης. Προσωπικής ή και συλλογικής. Είναι όμως μωρία να μιλάμε και ακόμα να πιστεύουμε πως για όλα τα κακά της μοίρας μας φταίνε οι πλανήτες. Η αστρολογία εξηγεί οτιδήποτε. Ακόμα και στην πιο περίπλοκη μορφή του. Η αστρολογία όμως του σήμερα για να γίνει πραγματικά κατανοητή, και να ξεφύγει από την αποχαύνωση τον αποπροσανατολισμό, και την αποσύνθεση στην οποία έχει κατρακυλήσει χρειάζεται επειγόντως την φορεσιά της ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΣΚΕΨΗΣ!

ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΛΟΚΕΣ

Αν είστε από εκείνους που ευχαρίστως θα θέλατε να ξεφύγετε από τον ΚΟΝΙΟΡΤΟ της αστρολογικής παραδοξολογίας, του παρωχημένου λεξιλογίου της, και της άκρατης προκατάληψης – απέναντι πλανητών, ζωδίων και ενίοτε ανθρώπων που ανήκουν στο ένα ή το άλλο ζώδιο – σας προσκαλώ σε νέες, φρέσκες και πρωτοπόρες αστρολογικές ερμηνείες. Οι δικές μου ερμηνείες γύρω από τους πλανήτες κινούνται βασιζόμενες περισσότερο σε προσωπικές και διαπροσωπικές βιωματικές εμπειρίες, αντιλήψεις και ερεθίσματα της εποχής μας, σε προσεχτικές παρατηρήσεις γύρω από τις ανθρώπινες αντιδράσεις και συμπεριφορές μικρών και μεγάλων, στο στοχασμό και την εμβρίθεια, και ποτέ στο αναμάσημα και την αντιγραφή! Ας αρχίσουμε όλοι μαζί να ανταποκρινόμαστε επιτέλους σε ένα πιο θετικό τρόπο σκέψης και προπάντων στις εξελικτικές ανάγκες της εποχής μας. Ας δικαιώσουμε επιτέλους ένα από τα πιο διαδεδομένα στο κόσμο συστήματα αυτογνωσίας, πράγματι ως σύστημα αυτογνωσίας. Ας μην πετάμε παρακαλώ το πνευματικό μας υπόβαθρο στο βόρβορο!

ΤΟ ΔΙΑΠΕΡΑΤΟ ΑΔΙΑΠΕΡΑΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΑ

Η ιδιαιτερότητα της αστρολογίας έγκειται στην οργάνωση της. Οργανώνει το άτομο στην ίδια την ζωή, χωρίς να το απομονώνει από την συμμετοχή του στην κοινωνική δράση. Συνεπώς τα ερεθίσματα και οι σκέψεις που μπορεί κανείς να προσλάβει διαμέσου αυτής μπορεί να προσφέρει πολλά στο συνειδητό αναγνώστη. Η αστρολογία διαμέσου της αποκρυπτογράφησης ιδιαιτέρως του πλανήτη Πλούτωνα δεν απευθύνεται μόνο σε ειδικούς ή διαβασμένους. Απευθύνεται σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο και του προσφέρει ένα ΚΛΕΙΔΙ.

Μία εικόνα του γιατί ο άνθρωπος γίνεται κακός, μνησίκακος, πικρόχολος, οργισμένος, έξαλλος, εκδικητικός στην καθημερινή του ζωή. Επίσης οι ερμηνείες του ιδίου αυτού πλανήτη παρέχουν την δυνατότητα στο να αποφασίσει και να αφεθεί κανείς στο να γίνει ελεύθερο πνεύμα, αυτοσυνείδητο, αρμονικό και γεμάτο κατανόηση και σοφία για όλα όσα συμβαίνουν –καλά ή κακά – μέσα του και γύρω του.

Κανείς άλλος πλανήτης πλην του μέχρι σήμερα γνωστού και τελευταίου ανακαλυφθέντος Πλούτωνα οι επιρροές δεν ωθούν τον άνθρωπο, στην εξύφανση των πιο σοβαρών ανθρώπινων ερωτημάτων. Εκείνων όμως των ερωτημάτων που τριγυρνούν σιωπηλά αλλά επίμονα στο πίσω μέρος του μυαλού. Ερωτημάτων όπως, το αν ένας άνθρωπος θα ζήσει ή θα πεθάνει. Αν θα είναι πλούσιος η φτωχός. Αν θα ενεργήσει δίκαια ή άδικα. Αν θα διαπρέψει ή όχι. Αν θα ερωτευθεί ή θα τον ερωτευτούν παράφορα. Αν θα γίνει διάσημος/μη ή όχι. Αν θα κατακτήσει ή όχι τον κόσμο. Γενικά κανενός άλλου πλανήτη οι επιρροές δεν προσδίδουν στην ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου τόσα πολλά και τόσο έντονα στοιχεία «αποσύνθεσης», όσο αυτός.

Για κανένα άλλον πλανήτη δεν έχουν συμπυκνωθεί ερμηνείες που να αναφέρονται στην ατομική και συλλογική ευθύνη όσο για αυτόν. Κανενός άλλου πλανήτη οι επιρροές δεν ευθύνονται για ραγδαίες και καταλυτικές ηθικές και κοινωνικές περιπλοκές που να υπερβαίνουν ακόμα και την πιο πλούσια φαντασία. Σε αυτού τις επιρροές, οφείλεται ο διαχωρισμός επαγγελματιών και ερασιτεχνικών αστρολόγων σε δύο στρατόπεδα. Σε εκείνους οι οποίοι πιστεύουν ότι κάθε άνθρωπος ελέγχει την μοίρα του. Στους δε άλλους οι οποίοι θεωρούν ότι η μοίρα μας καθορίζεται από κοινωνικές δυνάμεις που άλλοτε ποικίλουν από την έλλειψη μιας καλής ανατροφής και στήριξης στα πρώιμα παιδικά χρόνια, και άλλοτε από ανεξέλεγκτες εξωτερικές συγκυρίες και καταστάσεις.

Μετά από τρεις δεκαετίες βαθιάς και ειδικότερα εμβριθούς άρα και σοβαρής ενασχόλησης με την αστρολογία, και έχοντας ακούσει χιλιάδες προσωπικές ιστορίες, πιστεύω πως κάθε άνθρωπος φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για ότι του συμβαίνει ο ίδιος. Τουλάχιστον σε ότι αφορά τα προσωπικά – και σε κάποιο μικρότερο ή για να ακριβολογώ διαφοροποιημένο τρόπο στα διαπροσωπικά ή τα συλλογικά – είμαστε υπόλογοι και για το τι κάνουμε, το πώς σκεφτόμαστε, και φυσικά για το πώς αντιδρούμε από και προς τον εαυτό μας, και αναλόγως και στο περιβάλλον μας, μόνο εμείς οι ίδιοι υπεύθυνοι!

Μερικοί από εμάς καταλαβαίνουμε ότι οι πράξεις μας μπορεί να κάνουν τους άλλους ευτυχισμένους ή αντίθετα δυστυχισμένους υγιείς και άρρωστους ακόμα πλούσιους και φτωχούς, χαρούμενους ή λυπημένους. Οι περισσότεροι από εμάς όμως, όχι μόνο δεν καταλαβαίνουμε αλλά ούτε καν υπολογίζουμε τον πολύ σοβαρό αντίκτυπο όχι μόνο των πράξεων μας, αλλά και όσων σκεφτόμαστε αισθανόμαστε, κάνουμε ή λέμε στους γύρω μας και γενικά το περιβάλλον μας.

Αν θέλαμε, αν προσπαθούσαμε και αν γινόμασταν πιο συνειδητοί, από κάποιο σημείο και μετά θα καταλαβαίναμε ξεκάθαρα πως ακόμα και το πιο αμυδρό μόριο της ύπαρξης μας, επεκτείνεται πολύ πιο πέρα από τους ανθρώπους που γνωρίζουμε. Αν επίσης εμείς το επιδιώκαμε, θα φροντίζαμε όχι μόνον οι πράξεις μας, αλλά και τα λόγια μας να διανθίζονται από χάρη, ομορφιά και εναρμόνιση με τις πεποιθήσεις εκείνων που μας περιβάλλουν. Θα δεχόμασταν – χωρίς να είναι ποτέ απαραίτητο εμείς να τις εντάξουμε στην ζωή μας – τις δικές τους ιδέες, τις αντιλήψεις, τις αξίες και τις αρχές τους, χωρίς να θυμώνουμε, να τους αποστρεφόμαστε, να τους θεωρούμε εχθρούς μας, και ακόμα χειρότερα, υπαίτιους για την κατάντια μας.

Θα αντιλαμβανόμασταν ότι συγγενείς και φίλοι λειτουργούν ως αγωγοί που μεταφέρουν προς εμάς τις σκέψεις και τις επιρροές εκατοντάδων ή και χιλιάδων άλλων και προς εμάς άγνωστων ανθρώπων. Από αστρολογικής σκοπιάς, είναι οι επιρροές του Πλούτωνα οι οποίες λειτουργούν σαν ένα είδος αλυσιδωτής αντίδρασης εξαιτίας της οποίας ο καθένας από εμάς επηρεάζεται από γεγονότα στα οποία όχι μόνο δεν συμμετείχαμε αλλά και από ανθρώπους που εμείς οι ίδιοι δεν γνωρίσαμε ποτέ. Πάραυτα όμως, είμαστε πάντα εμείς οι ίδιοι υπεύθυνοι για το πώς θα αντιδράσουμε. Καλά ή κακά. Προσέξτε! Εμείς! Αυτό γιατί κανένας πλανήτης, ή ζώδιο δεν είναι υπεύθυνο για τις πράξεις μας!

Είναι δε επίσης προφανές, ότι στις επιρροές του Πλούτωνα οφείλεται εξίσου η εξάπλωση της χαράς ή της απόλυτης δυστυχίας. Η αναζήτηση αλλά και το είδος ερωτικών συντρόφων που έλκουμε ή αντίθετα αποστρέφουμε από κοντά μας. Η προάσπιση της υγείας. Η λειτουργία της κοινωνίας. Ο αγώνας για ισότητα και δημοκρατία. Ο Πλούτωνας μεγεθύνει οτιδήποτε και εάν είναι αυτό το οποίο τροφοδοτείται είτε ακούσια είτε εκούσια. Η ισχυρή επίδραση του Πλούτωνα στο προσωπικό ωροσκόπιο κάθε ατόμου και στους τρόπους της ατομικής του συμπεριφοράς φανερώνει πως κανείς μας δεν μπορεί να ελέγξει απόλυτα τις επιλογές του. Μπορεί αντιθέτως όμως να επιλέξει την ποιότητα, το είδος, το ήθος και το εύρος της αντίδρασης του.

Τόσο η ατομική μας δράση, όσο όμως και διαπροσωπική επιρροή όσο και η σύνδεση μας με άλλους εγείρει μέσα μας πάντα μα πάντα διάφορα ηθικά ζητήματα. Είναι εξαιτίας αυτών των ηθικών ζητημάτων που επηρεάζεται η αντίληψη μας περί της Ελεύθερης Βούλησης.

Τι εννοώ; Διαμέσου της επιρροής του πλανήτη Πλούτωνα, αντιλαμβανόμαστε πως η γενετική μας δομή δεν εξαρτάται απλώς και μόνο από τους γονείς μας, αλλά και από δύο διαφορετικές μορφές ανισότητας στην κοινωνία. Την Ανισότητα Κατάστασης και την Ανισότητα Θέσης.

Οτιδήποτε γύρω μας λειτούργησε απλώς ως ένας μικρός κρίκος σε μία αλυσίδα της οποίας είμαστε μέρος της, και είναι αυτός ο οποίος συνθέτει και τη συλλογική συμπεριφορά των επιλογών και των πράξεων μας. Υπό την επιρροή του αναδεύονται μέσα μας, τα αβυσσαλέα βάθη του ασυνειδήτου. Αναμοχλεύονται τα γενετικά δομικά στοιχεία της ανθρώπινης ψυχής μας. Κανενός άλλου πλανήτη η επιρροή δεν δύναται να επηρεάσει τα κατώτατα στρώματα της ψυχής ή αντίθετα, τα ανώτατα ύψη της ανθρώπινης συνείδησης όσο αυτού.

Πρωτοστάτης του απόλυτου Αγαθού και Αβλαβούς, ή του απόλυτου Σύφλογου και Στυγνού, υπό την επήρεια του Πλούτωνα όντας, υποδαυλίζονται αργά – αργά και πάντα αόρατα της ψυχής μας τα βάθη. Κλυδωνίζονται ολόκληρα συστήματα ήθους, ηθών και αξιών. Το πέρασμα του δίνει νέα διάσταση στις ιδιότητες εκείνου του ζωδίου μέσα από το οποίο περνά. Υπό την επήρεια του, αλλάζουν οι δυνάμεις που ελέγχουν τις σχέσεις μας με τους άλλους, καθώς και οτιδήποτε διαμορφώνει τον κόσμο γύρω μας.

Η επιρροή του Πλούτωνα συμβολίζει την μεταμόρφωση, την μετάλλαξη, την αναγέννηση και την αλλαγή. Ακριβώς όπως το σκληρό και αμείλικτο πρόσωπο της φύσης, που προκειμένου να προχωρήσει μπροστά, εξαφανίζει βίαια και βάναυσα χωρίς συναισθηματισμούς οτιδήποτε βρίσκεται στο δρόμο της και εμποδίζει την επιβίωσή της, έτσι ακριβώς και ο άνθρωπος, παραμερίζει ενστικτωδώς, θανατώνει, καταλύει, μάχεται, και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να εξουσιάσει ή αν θέλετε φτάνοντας στα άδυτα της ψυχής του, να κατακτήσει και να κυριαρχήσει τους γύρω του!

Τότε συγχρόνως όμως, αρχίζει και καταλαβαίνει, αφομοιώνει, διδάσκεται, από τα λάθη, τις παραλείψεις, το καθετί ανάρμοστο που είτε πλήγωσε τον ίδιον, ή τους άλλους, μέσα από πολύ πόνο και οδύνη. Υπό την επιρροή του ο άνθρωπος προχωρά εν ολίγοις παρακάτω μόνον και εφόσον έχει κατανοήσει τις ενέργειες, τις δυνάμεις, τα θέλω, τις πεποιθήσεις, τις απαιτήσεις, τις χειραγωγήσεις, τις συναισθηματικές εμπλοκές, τις ανοικτίρμονες συμπεριφορές τις δικές του και των άλλων.

Ας σκεφτούμε μόνο, πως όπως ο θάνατος για τη φύση δεν συνιστά τον πραγματικά το θάνατο της, αλλά την ημερομηνία της οριστικής λήξης σε αυτό που ήταν και σε αυτό που μέλλει να γίνει. Κατά το ίδιο τρόπο, ο ανθρώπινος θάνατος συνιστά την ημερομηνία λήξης για οτιδήποτε πρέπει να αποχαιρετίσουμε οριστικά και αμετάκλητα και ξεκινώντας και πάλι από την αρχή να αρθεί η εσωτερική μας αναγέννηση.

Με λίγα λόγια η επιρροή του Πλούτωνα συμβολίζει όλες εκείνες τις αλλαγές που όχι μόνο είναι μοιραίο να συμβούν, αλλά απολύτως αναγκαίο να επέλθουν. Με τις αλλαγές αυτές, ξεριζώνονται τα καρκινώματα που αποτελούν την έσχατη τροχοπέδη στην ατομική και διαπροσωπική μας ζωή.

Από την μία επομένως, ο Πλούτωνας επιδρά στην έμφυτη ανθρώπινη εξερευνητική διαδικασία του νου. Εκείνα δηλαδή τα ιδιαίτερα μονοπάτια της ανθρώπινης νόησης που μας οδηγούν στην επανεξέταση, την αναθεώρηση, την ανασκόπηση και την αναψηλάφηση όλων εκείνων των ψυχικών ερεθισμών που μας δημιουργούν

• Οργή
• Θυμό
• Μανία
• Έξαψη
• Παραφορά
• Εσωτερικό Αναβρασμό
• Φθόνο
• Ζήλεια
• Εμπάθεια
• Κακοδαιμονία
• Μιζέρια
• Αθλιότητα
• Περιφρόνηση
• Καρμιριά
• Τραγικότητα
• Όλεθρο
• Σήψη
• Φαρισαϊσμό
• Τιμωρία
• Εσωτερική δυσκαμψία

Σε αυτού όμως του πλανήτη τις επιρροές, οφείλονται επίσης

• οι Ψυχικές και οι Ηθικές Απολαβές
• Ο Μετριασμός
• Η Καταπράυνση
• Η Συγκράτηση
• Η Επανάκτηση της Ελπίδας
• Η Εδραίωση της Υλικής, της Ηθικής και της Ψυχικής Αταραξίας και Ικανοποίησης.

Επομένως στην δική του επίδραση οφείλονται αφενός οι δυνατότητες Καταβύθισης, αφετέρου της Ανάδυσης και τηςΠνευματικής Ευμάρειας, της Αειμακάριστης Κατανόησης και Προσήνειας τόσο για τα καλά όσο όμως και για τα μύρια όσα κακά του πεπρωμένου μας και του ριζικού μας. Εκείνου δηλαδή του αναπόφευκτου για την ζωή κάθε ανθρώπου αόρατου ιστού της πολύπλοκης, συνάμα υπέροχης αλλά συχνά σκοτεινής πλευράς της αλληλεπίδρασης μας σε κάθε είδους κοινωνική, συναισθηματική, αισθητηριακή διαταραχή και δυσλειτουργία. Στην δική του επίδραση οφείλονται τα ψυχικά και συναισθηματικά πλήγματα. Όλοι και όλα που αποτελούν φορείς συλλογικών ταυτοτήτων που άλλοτε οδηγεί τα μέλη τους, να ενυπάρχουν αρμονικά, ενώ άλλοτε να αλληλοσπαράζονται.

• Φόβοι
• Έχθρες
• Μνησικακίες
• Εγκληματικές Ενέργειες
• Ολέθριοι Πόλεμοι
• Ολέθρια Ατυχήματα

Υπό την επίδραση του Πλούτωνα ο άνθρωπος στήνει Ίντριγκες. Δρα, επιτίθεται αντιστέκεται με και προς τις Σκιώδεις Πλευρές της Ψυχής του. Δρα, επιτίθεται αντιστέκεται με και προς τις Σκιώδεις Πλευρές της Ψυχής των άλλων. Υπό την επιρροή του Πλούτωνα και πάλι ο άνθρωπος, επιφέρει σε άλλους ή δέχεται ο ίδιος από άλλους κάθε είδους δικαιολογημένο ή αδικαιολόγητο

• Ηθικό Πλήγμα
• Μοιραία Συμφορά
• Άλωση, από συσσωρευμένα Ψυχικά Μιάσματα και Απωθημένα
• Μη αναστρέψιμη βλάβη
• Μηχανορραφία
• Μονομανία
• Καταπιεσμένη Εχθρότητα
• Εκδικητικότητα

Ακόμα υπό την δική του επίδραση, ο άνθρωπος, ζει – και δη μακροχρόνια, το μαρτυρολόγιο γενετικών και γενεαλογικών

• Παθών
• Παθημάτων
• Ανελέητων Εσωτερικών Παραδαρμών
• Ψυχικών Τραυματικών Εμπειριών
• Φθορών

η απαρχή των οποίων πηγάζει με το από καταβολής κόσμου λυσσώδες προαιώνιο ανθρώπινο πάθος για Επιβολή, Επιβουλή, Εξουσία, Κυριαρχία. Ως το Απόλυτο Θείο ή ως το Απόλυτο Δαιμονικό, υπό την επιρροή του Πλούτωνα η ανθρωπότητα εκφράζει την διπολική της φύση και το αναπότρεπτο της δυικής φύσης της μοίρας και του πεπρωμένου της. Βάση της επιρροής του Πλούτωνα όμως, ακριβώς όπως και λόγω της επιρροής κάθε άλλου πλανήτη που αποτελεί ένα μέρος της συνολικής σύνθεσης κάθε ατομικού ωροσκοπίου, μπορούμε να εξηγήσουμε πότε, γιατί, για ποιους λόγους ή αιτίες, καταβαραθρώνεται η ψυχή μας.

*******

Ο τροχός του αστρολογικού μας χάρτη, μας βοηθά να ανακαλύψουμε τις ρίζες μας και να απελευθερωθούμε από καταστάσεις που μας βλάπτουν, μας βαραίνουν ή μας αποδυναμώνουν. Μόνον όμως όταν αναγνωρίσουμε την επιρροή του Πλούτωνα συνειδητά, κυλάει όλη η δύναμη μέσα από τις ρίζες μας, δυναμώνει τα φτερά μας ώστε κυριολεκτικά να είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε ελεύθεροι προς την καινούρια μας ζωή. Υπό την επιρροή του Πλούτωνα, αντιλαμβανόμαστε τις εμπειρίες και τις σχέσεις μας με τη μορφή πνευματικών δραμάτων, που όσο επώδυνα και εάν ήταν δεν παύει να είναι γεμάτα από ευκαιρίες προσωπικού μετασχηματισμού.

Υπό την επίδραση του Πλούτωνα όντας, έρχονται στιγμές που αισθανόμαστε εμετικό δέος. Οι δυνάμεις της αναγέννησης και της μετάλλαξης είναι τρίσβαθες, και καταιγιστικά επώδυνες. Διαμέσου των επιρροών αυτού του πλανήτη, οι αστρολόγοι διεισδύουν, ερμηνεύουν και εξηγούν το αρραγές πλέγμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Υπό την επιρροή του Πλούτωνα, ο άνθρωπος ελέγχει την ρίζα κάθε ακούσιας πράξης. Όταν αυτός ο πλανήτης διανύει τους γωνιακούς οίκους ή τα ζώδια όπως – ο Κριός ο Καρκίνος, ο Ζυγός και ο Αιγόκερως – συντελούνται οι βασικοί προπομποί της μετάλλαξης και της μεταμόρφωσης. Αναδημιουργούνται τα πάντα!

Βάσει των δικών του επιδράσεων, προετοιμάζεται και το έδαφος της μεταμόρφωσης των ιδιοτήτων και των χαρακτηριστικών των αμέσως επόμενων τριών ζωδίων αντίστοιχα. Υπό την επήρεια του, δημιουργείται το κατάλληλο έδαφος κατάλυσης και εξουδετέρωσης έτσι ώστε να αποβληθούν τα άσχημα στοιχεία και να καλλιεργηθούν τα θετικά. Σαν ένα ηφαίστειο σε αργό βρασμό η επίδραση του Πλούτωνα αναμοχλεύει τις σαθρές ανθρώπινες ιδιότητες και δη εκείνες που συμβολίζει το ζώδιο από το οποίο περνά κάθε φορά. Είναι ο πλανήτης του οποίου η επίδραση ωθεί τον άνθρωπο να σκύψει στο θεμελιακό λίθο όλων των πεπραγμένων του. Έτσι, να ξεκινήσει τις αναθεωρήσεις, τις ανακατατάξεις, οι οποίες είναι πάντα ανάλογες των ιδιοτήτων του ζωδίου από το οποίο διέρχεται κατά την πάροδο πολλών ετών.

Οι επιρροές του είναι ευρύτατες και αποτελούν στοιχεία συλλογικής συνδεσιμότητας σε εκρήξεις δραστηριότητας, η εξάπλωση της οποίας γίνεται παγκόσμια, όπως για παράδειγμα ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος ή αντίθετα η υπέρβαση σε υγιή επιτεύγματα. Τότε, καταλύονται, διαλύονται και αναμορφώνονται τα πάντα. Μεταμορφώνεται η επικυριαρχία του κακού, και σιγά – σιγά ό ίδιος ο άνθρωπος αναζητά το πνευματικό και ψυχικό κάλλος. Η επιρροή του προσδίδει δεσποτισμό.Με το δεσποτισμό καταδυναστεύονται ολόκληρες γενιές ενώ ελέγχεται ουσιαστικά και πραγματικά το συλλογικό ασυνείδητο. Στην δική του επιρροή οφείλονται, τα πιο συνταρακτικά γεγονότα μαζικής κλίμακας. Τότε εξουσιάζονται έννοιες όπως η συναισθηματική και η υλική παρακμή. Καταστρέφεται κάθε τι φθαρτό, παλιό, και πλέον ολοκληρωτικά ξεπερασμένο.

Σιγά – σιγά από την άλλη όμως, επανέρχεται η εξελικτική δύναμη της ανασυγκρότησης και της ανοικοδόμησης των πάντων σε νέες βάσεις. Ότι κατά το πέρασμα του εκφυλίζεται συγχρόνως – αν και εντελώς αόρατα – ανυψώνεται, παράλληλα φθίνει, ενώ συγχρόνως πάλι αόρατα αναγεννάται. Η επίδραση του το ίδιο αθόρυβη όπως το αθόρυβο βήμα του χρόνου διαιωνίζει ύπουλα και υποχθόνια από γενεά σε γενεά, έχθρες, μίση, πάθη, παλιές έριδες, ψυχικούς τυφώνες, συναισθηματικούς αναβρασμούς και ανθρώπινες τραγωδίες.

Θύματα γίνονται θύτες και οι θύτες θύματα. Οι νίκες πάντα ακριβοπληρωμένες καταλήγουν σε αμοιβαίες ήττες και πανωλεθρίες. Υπό την επίδραση του Πλούτωνα, συμβολίζονται οι από γενεά σε γενεά απερχόμενοι και επερχόμενοι μαύροι και υπόγειοι καβαλάρηδες της εξουσίας! Η εξαιτίας της επιβουλής, της επιβολής και της εξολόθρευσης, οδηγούμεθα σε απονενοημένα διαβήματα, δράματα και πυροδοτικές θρυαλλίδες νέων παθών. Ως και αυτά, εκπορεύονται από την επιρροή του Πλούτωνα. Η επιρροή του, αφορά επίσης την τάση του ανθρώπου να δώσει την χαριστική βολή. Το τελειωτικό πλήγμα απέναντι σε ότι ή όσους άθελα ή ηθελημένα κατακερμάτισαν την αθωότητα και την γαλήνη της ψυχής του. Να αρθούν τα βαριά απωθημένα και οι εμμονές του.

Δρα στην ιερή αγανάκτηση μας αλλά και στα επακόλουθα της. Καλά ή κακά. Εξωθούνται οι εσωτερικές και εξωτερικές εκριζώσεις, οι συντριβές, οι χειραγωγήσεις, οι σατανικές και οι υπόγειες ταπεινώσεις και πολλοί από εμάς, – για να μην πω οι περισσότεροι – φτάνουμε σε ακραίες οικονομικές, σεξουαλικές, ψυχικές και πνευματικές μεταμορφώσεις και μεταβολές, με καλούς αλλά και με οικτρά σκληρούς έως και απάνθρωπους τρόπους.

Ανάλογα του πόσο ευαίσθητος, σκεπτόμενος ή αδιάφορος είναι κάποιος, ανάλογες είναι και οι αισθήσεις του όσο αφορά την επίδραση του. Συνήθως όταν συμβαίνει κάτι, όπως για παράδειγμα ένας πόλεμος ή μία κρίση σαν αυτήν που βιώνει η ελληνική κοινωνία τώρα, δεν είναι εύκολο να εισχωρήσουμε στο απόλυτο βάθος των συμβάντων. Πόσοι νεκροί, (πραγματικά αλλά και αλληγορικά μιλώντας) πόσοι ζωντανοί, πόσοι ωφελημένοι, πόσοι άτυχοι και πόσοι τυχεροί άραγε θα υπάρξουν στο τέλος; Κανείς δεν ξέρει. Ξέρουμε όμως όλοι μας ότι θα υπάρξουν! Τελικά υπό την επιρροή του Πλούτωνα καλώς ή κακώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα βαθιά καταχωνιασμένα άγνωρα και ανεξερεύνητα βάθη της ψυχής μας. Εκεί όπου, παροξύνεται, εκφυλίζεται και εξομαλύνεται ο βάλτος της συναισθηματικής μας αποτελμάτωσης.

Δασυίσκιος, αινιγματικός, μυστηριώδης και δυσεξήγητος όπως είναι ο ανθρώπινος νους μας, μένουν πίσω οι άλυτοι γρίφοι, τα πέπλα κάθε μυστήριας κατάστασης, οι δυσπιστίες, οι καχυποψίες, οι παραποιήσεις, οι διαστρεβλώσεις που μας επισκοτίζουν την σκέψη, και μας εξωθούν σε ανελέητους αντιπερισπασμούς, σφετερισμούς και ιδιοτέλειες, και εκμετάλλευση του δυνατού προς τον αδύναμο, ανυπεράσπιστο και αποδυναμωμένο. Η επίδραση του Πλούτωνα ρυθμίζει κατά κάποιο τρόπο το πεπρωμένο μας, ενώ μας φέρνει αντιμέτωπους με το χέρι της μοίρας που κινεί τα νήματα της ζωής μας. Η επιρροή του αποτελεί το δεδικασμένο προηγούμενο κάθε μας σκέψης, ενέργειας, και απόφασης. Βάσει της επίδρασης του Πλούτωνα, κοχλάζουσες αλλά υπόγειες νοσούσες καταστάσεις που μας επιβάλλονται, μας οδηγούν στον ξεπεσμό της αξιοπρέπειας μας, στην κατρακύλα και την κατολίσθηση του πνεύματος μας.

Οι κρυμμένοι και άδυτοι μηχανισμοί του υποσυνειδήτου μας αναδεύονται οπότε και αναγκαζόμαστε –ευτυχώς αρκετοί από εμάς– να έρθουμε σε ουσιαστική επαφή με τις λειτουργίες του υποσυνείδητου μας. Αρχίζουμε να κατανοούμε καλύτερα, τα συμπτώματα της πολλαπλής και πολυσύνθετης φύσης μας. Επιτέλους φτάνουμε να αναγνωρίζουμε πως πολλές από τις ψυχολογικές διαταραχές, τα περίπλοκα συμπτώματα πόνου, και απορρύθμισης της προσωπικής, της οικογενειακής, της επαγγελματικής και κοινωνικής μας συμπεριφοράς, δεν ευθύνονται πάντα μόνο οι άλλοι, αλλά και εμείς!

Όταν πια έχουμε φτάσει στα άκρα, κυριολεκτικά και πραγματικά στον απόπατο, ίσως και σε στιγμές που φαινομενικά άνευ λόγου και αιτίας μας έρχεται εμετός, είναι τότε πια, που εξαναγκαζόμαστε να μπούμε βαθιά στο τούνελ της ψυχής μας. Τότε αρχίζουμε να ρίχνουμε φως σε αρκετές πτυχές της ασαφούς και πολυσύνθετης αιτιολογίας του γενεαλογικού μας αποτυπώματος. Του αποτυπώματος εκείνου, η αρχική αιτιότητα του οποίου σιγοβράζει και κοχλάζει. Κοχλάζει γιατί, αφορμής μίας αλυσίδας συγκρούσεων και εμμονών, ανατρέπονται τα πάντα μονομιάς μέσα μας και έτσι νιώθουμε φοβερά δυστυχείς, λυπημένοι ίσως και σαν αφορισμένοι.

Η με σύνεση, αγάπη, κατανόηση, και καρτερικότητα αποδοχή και η υψηλού πνευματικού επιπέδου εσωτερική διεργασία της αναβίωσης παλιών επώδυνων ψυχογενετικών γεγονότων, κρίσεων και σημαντικών μεταβολών στη ζωή μας, είναι το Α και το Ω είτε της αρχής είτε όμως του τέλους κάθε κακού ή καλού. Υπό την επιρροή του Πλούτωνα, σύμβολο του οποίου είναι το φίδι, ή ο αετός, καθορίζεται το εάν, πόσο, πότε και κάτω από ποιες περιστάσεις σέρνουμε την ζωή μας στην φρίκη του πόνου και της μνησικακίας, ή εάν θα αποκτήσουμε το χάρισμα της βαθιάς κατανόησης, της συγκατάβασης και της συγχώρεσης.

Το εάν τελικά θα ξεπεράσουμε τις σκιές του εαυτού μας. Το εάν τελικά θα κατανοήσουμε τις σκιές της ψυχής των άλλων. Το εάν θα αποδεχτούμε πως ακόμα και εκείνοι που ήταν πράγματι υπαίτιοι για όσα άσχημα και κακά μας προξένησαν χωρίς εμείς να φταίμε σε τίποτα, ήταν, είναι και παραμένουν τόσο μικροί και αδύναμοι, όσο και εμείς. Το εάν θα ξεχάσουμε τα πάθη μας και θα προχωρήσουμε παρακάτω, φτάνοντας –αλληγορικά μιλώντας– στα της συγχώρεσης του 12ου οίκου ή αλλιώς των Ιχθύων.

Εκεί όπου, θα έχουμε πλέον κατακτήσει έναν αξιοσημείωτο βαθμό ισορροπίας και διαφάνειας, και θα είμαστε πια σε θέση να κάνουμε το τελευταίο βήμα για να ζήσουμε σύμφωνα με τη αληθινή υπόσταση μας. Για να το πω πιο απλά, η απελευθέρωση μας έρχεται όταν δεν ταυτιζόμαστε πια με το «εγώ» μας. Έστω και εάν κάποιες όψεις του συνεχίσουν να υπάρχουν, όμως δεν αποτελούν απαραίτητα άλλο πια το επίκεντρο της ταυτότητας και του ψυχισμού μας. Όταν έχουμε οριστικά και αμετάκλητα κατανοήσει πως όλες οι ανθρώπινες διαδικασίες θέλουν κουράγιο. Χρειάζεται όμως σύνεση, σωφροσύνη και θέληση για να βρει κανείς και τις ισορροπίες του αλλά και να αναγνωρίσει την δική –αν και έστω ασυνείδητη–συμβολή σε ότι κακό του συνέβη.

Απαιτείται ψυχικό σθένος, και αρκετή ψυχολογική ωριμότητα για να αντιμετωπίσουμε την αγωνία που συνεπάγεται η διάλυση της ταυτότητας του «εγώ» μας. Μόνον όταν έχουμε αναταθεί σε ένα υγιές και καθαρό από μίση και πάθη πνεύμα, να δούμε την ζωή με άλλο μάτι και διαφορετική θεώρηση, τότε μόνο μπορούμε να καταλάβουμε τις δικά μας εσωτερικάκενά. Τις αιτίες ίσως που έγιναν αφορμή εξαιτίας μας να ζήσουμε μίση, πάθη, κακίες, έχθρες και αντιπαλότητες. Σημασία έχει όταν πια φτάσει κανείς στο να θέλει να βγει από την σκοτεινή πλευρά του τούνελ όπου πιο πριν βρισκόταν το πεπρωμένο του, με καθαρότητα και ειλικρίνεια να απαντήσει στον εαυτό έστω μερικά, αλλά καλύτερα όλα από τα παρακάτω κρίσιμα ερωτήματα.

Ανήκετε και εσείς εδώ; Θέματα της ζωής σας που αποτελούν γνώρισμα της επιρροής του στιβαρού Πλούτωνα θα τα αναγνωρίσετε από τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές που αναφέρονται παρακάτω και απαντώντας στα ερωτήματα:

• Προσπαθείτε με δικά σας μέσα εξουσίας που διαθέτετε όταν θέλετε να επιτύχετε κάτι, πατάτε αν χρειαστεί, ακόμα και επί πτωμάτων;

• Που, πότε, και κάτω από ποιες περιστάσεις η μνησικακία, η έχθρα, η ζήλεια και ο φθόνος παίρνουν το πάνω χέρι στην ζωή σας;

• Τι είναι Σας καταλαμβάνουν συχνά πυκνά εμμονές;

• εκείνο που σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεστε και για κανένα λόγο δεν μπορείτε να το προσπεράσετε;

• Τι είναι εκείνο που σας κάνει να νιώθετε αισθήματα πικρίας, μνησικακίας, χλευασμού ειρωνείας ίσως μίσους και εκδίκησης σχετικά με κάποιες περιστάσεις στην ζωή σας ή για άλλα πρόσωπα;

• Σε ποιες περιστάσεις αποφασίσατε μέσα σας ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συγχωρείτε εκείνους που σας έβλαψαν;

• Για ποιους λόγους –οιουσδήποτε λόγους- ευχηθήκατε το κακό και την κακοτυχία των άλλων;

• Πότε κάνατε τα αδύνατα δυνατά για να εκδικηθείτε κάποιον/α που πιστεύετε ότι σας αδίκησε;

• Πότε αναγνωρίσατε –αν καν συνέβη κάτι αυτό- αποδεχτήκατε ειλικρινά το που κρύβονται οι αξίες, και οι πραγματικοί θησαυροί της ψυχής σας;

• Πότε η ηθική εσωτερική τάξη και το ήθος σας υπερίσχυσε του φθόνου, της μνησικακίας και της ζήλειας;

• Πότε αναγνωρίσατε ειλικρινά και απερίφραστα στον εαυτό σας μήπως ίσως τελικά φταίγατε και εσείς κάπου ώστε φτάσατε αδίκως στο άκρο άωτο του μίσους, της μνησικακίας, της βαθιάς πικρίας για όσα υπεστήκατε.

• Πότε και εξαιτίας ποιών αφορμών καταλήγετε σε εμμονές, κρίσεις, σπασμωδικές και ακόμα άνευ ουσιαστικής αιτίας παράλογες αντιδράσεις;

• Πότε, γιατί και απέναντι τίνος/τίνων κάνετε οτιδήποτε για να πάρετε την ρεβάνς;

• Πότε, γιατί και εξαιτίας ποιών περιστάσεων κυριολεκτικά μαρμαρώνετε και νιώθετε το πάγωμα ψυχής και καρδιάς να κατακλύζει όλο σας το είναι;

• Πότε και γιατί θέλετε να κάνετε κακό τόσο στον εαυτό σας όσο και στους άλλους;

• Πότε πάση θυσία πατάτε παραβλέπετε τις ανάγκες των άλλων αρκεί εσείς να κατακτήσετε τους σκοπούς σας;

• Πότε οι βλέψεις και οι ενέργειες σας είναι αποτέλεσμα υπόγειων και ιδιοτελών κινήτρων;

• Πότε κάπου βαθιά μέσα σας καταλαμβάνεστε από φόβο ότι θα μπορούσε κάποιος να σας αφανίσει;

• Για ποιους λόγους ή αιτίες ορμώμενοι διακατέχεστε από έχθρα, εμπάθεια και εύχεστε τα χειρότερα στη ζωή άλλων ατόμων;

• Πότε και γιατί αντιδράτε υποχθόνια και δίχως ίχνος ηθικών φραγμών;

• Πότε υπολογίζετε και κρυφά περιμένετε τις χειρότερες πιθανές καταστροφές για εκείνους που πιστεύετε ότι σας έβλαψαν;

• Πότε νιώσατε ή ζήσατε τις πιο τρανές επιτυχίες και τις πιο τραγικές αποτυχίες;

• Σε ποιες περιπτώσεις εύχεστε να πάθουν τα ίδια κακά και ακόμα χειρότερα από εκείνα που σας προξένησαν οι άλλοι;

• Σε ποιες περιστάσεις θα θέλατε να ζήσετε το τελειωτικό πλήγμα κάποιου;

• Κάτω από ποιες περιστάσεις καταφέρατε να περάσετε στην αντίπερα όχθη της ανιδιοτέλειας και των ευγενών συναισθημάτων;

• Πότε θα θέλατε να είστε εσείς και όχι κάποιος άλλος που θα δώσει την χαριστική βολή σε κάποιον/α;

• Για ποιους λόγους φτάσατε να χτυπάτε το κεφάλι σας κυριολεκτικά στον τοίχο;

• Αναρωτηθήκατε ποτέ από πού ή τι ορμώμενοι πράξατε σπουδαία λάθη για τα οποία φταίγατε μόνον εσείς και κανείς άλλος;

• Ποιους, πότε και γιατί αναθεματίσατε την στιγμή για κάποια όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε άτυχη απόφαση;

• Σε ποια στιγμή της ζωής σας ευχηθήκατε να μπορούσατε να σφάξετε την μητέρα ή τον πατέρα σας;

• Σε ποια στιγμή της ζωής σας ευχηθήκατε να κατακερματιστεί το αφεντικό, η εταιρία του και ολάκερη η οικογένεια του;

Η λίστα των ερωτημάτων θα μπορούσε να είναι κυριολεκτικά ανεξάντλητη. Όμως η κεντρική σημασία σε ότι αφορά την επιρροή του Πλούτωνα δεν είναι τόσο όλα αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, όσο το ότι εδώ γίνεται μία πρώτη προσπάθεια να αναγνωρίσουμε πως οποιαδήποτε διαταραγμένη ισορροπία σε οποιοδήποτε σύστημα –ψυχικό, ηθικό , οικογενειακό, κοινωνικό, πολιτικό- δημιουργεί βαθιές, βαθύτατες και εξαιρετικά επώδυνες εμπλοκές.

Οι εμπλοκές αυτές φρενάρουν την υγιή ανάπτυξη του καθενός μας προς την όποια κατεύθυνση στη ζωή. Επαγγελματικά, σχεσιακά ζητήματα, ακόμα και προβλήματα υγείας, μπλοκάρονται ή απελευθερώνονται ανάλογα με τη στάση μας, την φιλοσοφία μας, τα πιστεύω μας και την πορεία μας γενικότερα στη ζωή. Με την συνείδησή μας! Η συνείδηση, είναι ο οδηγός του οχήματός μας στις λεωφόρους και τα σοκάκια της ζωής της μοίρας και του πεπρωμένου μας. Οι σύγχρονοι τρόποι ζωής και οι ταχύτητες με τις οποίες αναγκαζόμαστε να πορευτούμε, μας αποπροσανατολίζουν συχνά και μας απομακρύνουν από την συνειδητοποίηση απλών κανόνων που διέπουν την ύπαρξή μας.

Χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα. Ένα ουσιαστικό διάλειμμα από τα φθοροποιά ζητήματα της καθημερινότητας μας, ώστε ήρεμα, γαλήνια και ειλικρινά να αναρωτηθούμε και φυσικά να απαντήσουμε στον εαυτό μας, κάποια από τα παραπάνω κρίσιμα ερωτήματα. Ακόμα και αυτή η τόσο απλή κίνηση, βοηθά να δούμε την ζωή μέσα από εντελώς διαφορετική θεώρηση.

Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΑ

Ο Πλούτωνας χρειάζεται περίπου 248 χρόνια για να διανύσει όλα τα ζώδια του ζωδιακού κύκλου. Η μεν πιο γρήγορη διέλευση η οποία διαρκεί περίπου 12-13 χρόνια συμβαίνει στα ζώδια του Ζυγού και του Σκορπιού, ενώ η πιο αργή συμβαίνει στο ζώδιο του Κριού και του Ταύρου και είναι διάρκειας περίπου 28 -30 χρόνια αντίστοιχα. Η διέλευση του μέσα από κάθε ζώδιο στιγματίζει τα υπόγεια παιχνίδια δύναμης και καταναγκαστικής εξουσίας ολόκληρων λαών και γενεών.

Ο πολιτισμός μας πολύ λίγο μας ενθαρρύνει για απαντήσεις σε αυτά τα πολύ σημαντικά ερωτήματα. Όλοι εκείνοι οι ανίδεοι και εγκληματικά ημιμαθείς αστρολόγοι που μα στα 090 μα στο Ιντερνέτ μα οπουδήποτε αλλού, ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στο κάμπο, εξαπολύουν αναλύσεις περί του Πλούτωνα. Προσοχή όμως. Του κακού και ανελέητου Πλούτωνα. Του Πλούτωνα του σεξ, του χρήματος, της εξουσίας και της κυριαρχίας!

Αναφέρονται μεταξύ των άλλων –αυτό το συμπέρασμα βγάζει ο περισσότερος κόσμος από τα γραφόμενα τους– πως η ποιότητα της ζωής μας τελικά βελτιώνεται καταρχάς, όταν πληθαίνουμε τα υλικά μας αγαθά και όταν παρέχουμε και μας παρέχουν μία υπέροχη αισθηματική και ακόμα καλύτερα, σεξουαλική ζωή. Όλα αυτά δε, όταν, άμα και εφόσον ο Πλούτωνας στέκει, λειτουργεί και κάνει το θαύμα του στο ατομικό μας ωροσκόπιο. Αμ δε.

Ο Πλούτωνας πρώτα από όλα και πάνω από όλα, πριν από οτιδήποτε άλλο, είναι ο πλανήτης εκείνος που στην ουσίασυμβολίζει την ατομική μας εσωτερική ασυδοσία. Τις μη εξισορροπημένες πτυχές της ψυχής και του νου μας. Τη δική μας έχθρα, την ζήλια, τα πάθη, την τάση μας για επικυριαρχία, για επιβουλή και επιβολή και εξουσία. Ναι έτσι είναι. Μαζί με όλα αυτά έρχεται φυσικά και η ολέθρια στάση και η τάση μας για το σεξ και το χρήμα.

Θα έλεγα, πως όλα είναι μέρος της ανθρώπινης ζωής. Και το χρήμα, και το σεξ, και η εξουσία και το μίσος και τα πάθη. Υπάρχουν εκατοντάδες βιβλία, άρθρα, διαλέξεις, σεμινάρια και ότι άλλο είδος αυτογνωσίας θα μπορούσε να διανοηθεί κανείς τα οποία μας μιλάνε για την προσωπική μας μεταμόρφωση. Αναφέρονται και συχνά οι πιο υγιείς και χαρισματικοί συγγραφείς, μιλούν με συγκίνηση για το είδος του ανθρώπου που οι περισσότεροι από εμάς θα θέλαμε να είμαστε ή να γίνουμε. Αναγνωρίζουν και μας προδιαθέτουν να αναγνωρίσουμε τη ζωτική σημασία της συμπόνιας, της κοινοκτημοσύνης, της επικοινωνίας, της δημιουργικότητας, της αλληλεγγύης και της αγάπης.

Όμως, όσο ωραίες και γοητευτικές κι αν είναι αυτές οι αξίες, δύσκολα τις θέτουμε εμείς οι ίδιοι σε εφαρμογή στην καθημερινή μας ζωή. Η ψυχή μας επιθυμεί να πετάξει. Κι όμως καταλήγουμε σαν ανεμοδαρμένα τσακισμένα κατάρτια από τις φουρτούνες των φόβων μας και των αμυντικών μηχανισμών μας. Πολλές οι αιτίες θα πείτε και πώς να τις αποφύγει κανείς από εμάς δεν ξέρει. Μάλλον είμαι ο τελευταίος κατάλληλος άνθρωπος να απαντήσω σε τέτοιου είδους απορίες. Το μόνο όμως για το οποίο μετά απολύτου λόγου γνώσεως μπορώ να αποφανθώ, είναι η προσωπική μου εμπειρία.

Έχουν περάσει πια τριάντα ολόκληρα χρόνια όταν πρωτοξεκίνησα δειλά – δειλά στην αρχή με μεγάλη επιμονή και υπομονή και λυσσαλέο πάθος στην συνέχεια να διαβάζω και στην πορεία του χρόνου να μελετώ και να μυούμε στην αστρολογία. Όταν τότε ακόμα ήταν σχεδόν αδύνατον να βρεθούν βιβλία, πόσο μάλλον άρθρα αστρολογίας. Θυμάμαι κατέκτησα –ναι κατέκτησα- μετά μεγάλων κόπων και προσπαθειών το πρώτου μου βιβλίο περί Πλούτωνα.

Τότε, μόνο ως κατάκτηση μπορούσε να θεωρηθεί το να γίνεις γνώστης σχετικά με τις επιρροές του Πλούτωνα. Μετά κόπων και βασάνων μπορούσε να μάθει κανείς για αυτό το σκοτεινό πλανήτη. Ιντερνέτ. Κινητά, και όλα τα μέσα που μας παρέχονται σήμερα δεν υπήρχαν. Το δικό μου πολυπόθητο βιβλίο σχετικά με τον Πλούτωνα ήρθε από την Αυστραλία. Μέσω ενός φίλου που ταξίδευε στα καράβια. Μετά από δύο χρόνια αναμονής. Πολύτιμο όσο κανένα άλλο βιβλίο αστρολογίας πιο πριν. Υπάρχει ακόμα στην βιβλιοθήκη μου. Το κοιτώ και που και πότε ρίχνω και καμιά ματιά.

Το διάβασα τότε, έχοντας κάψει τουλάχιστον καμιά δεκαριά φαγητά. Μα όσο και εάν διάβαζα τίποτα δεν καταλάβαινα. Μα την αλήθεια ποτέ δεν κατάλαβα όσα βιβλία περί Πλούτωνα και αν διάβασα έκτοτε το τι εστί πραγματικά η επιρροή του Πλούτωνα. Απέφευγα μάλιστα, να τον εντάξω στις επαγγελματικές μου συνεδρίες. Δεν ήξερα τι να πω. Όπως όλοι μας τότε. Αλλά γιατί; Σας διαβεβαιώνω με όλη μου την καρδιά. Ακόμα και σήμερα, οποιοσδήποτε όσο και εάν διαβάσει, όσο και εάν εντρυφήσει, όσο ειλικρινά και αληθινά και εάν θελήσει να ασχοληθεί μαζί του, δύσκολα θα καταλάβει. Θα εμπλουτίσει τις γνώσεις του μεν, μα λίγα θα καταλάβει δε.

Λοιπόν είναι απλό. Τόσο απλό όσο τόσα και τόσα άλλα σε ετούτη τη ζωή. Μετρώ πια αρκετές δεκαετίες ζωής! Έζησα, έπαθα, έμαθα πολλά. Είμαι απολύτως ευγνώμων γι’αυτό. Όμως ποτέ δεν έμαθα τόσα όσα θα έπρεπε. Όσα ακόμα και εάν η θέση από την οποία σας γράφω, εμφανίζομαι στις οθόνες σας και νοερά βρίσκομαι κοντά σας μου επιτρέπει μετά από τόσα και τόσα χρόνια ενασχόλησης να αναφέρομαι στα περί της αστρολογίας γενικώς. Πιστέψτε με ξέρω ελάχιστα από όλα όσα είναι εκείνα που μένει ακόμα να μάθω. Ο λόγος είναι απλός. Γιατί ακόμα και σήμερα, αντιδρώ, αντιστέκομαι, συμπεριφέρομαι αν όχι με όλες, ωστόσο με πολλές –πολύ περισσότερες από όσες εγώ θα έπρεπε– από εκείνες τις εκδοχές που σας ανέφερα παραπάνω.

Ναι λοιπόν, αν κάποιος δεν έχει υπερβεί, αν κάποιος δεν έχει εξαλείψει όλα τα παραπάνω, τότε τελεί ακόμα υπό άγνοια. Ο Πλούτωνας δεν διαβάζεται, δεν μελετάται, αν δεν έχει κανείς φτάσει σε εκείνο που εκείνος εκπροσωπεί. Τον αετό! Ουδέν χειρότερο κακό, ουδέν πιο ολέθριο και για την αστρολογία του σήμερα από εκείνον που καμώνεται ότι ξέρει. Τι να κερδίσει κανείς αν μάθει όσο πιο πολλά γίνεται για τον Πλούτωνα. Τι θα καταλάβει, τι θα μπορεί να πει, αν δεν είναι ο ίδιος διατεθειμένος να δείξει προθυμία, τόλμη, και ψυχικό σθένος να διασχίσει την άβυσσο που τον χωρίζει από τον εαυτό του παραδεχόμενος τις εκτός τόπου και μέτρου αδυναμίες του;

Ναι ο Πλούτωνας δεν συμβολίζει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από εκείνη την άβυσσο των παθών μας. Διεισδύοντας και αφήνοντας πίσω την «άγνοια» την μεγάλη συμφορά όλου του κόσμου που λέγεται και είναι η «άγνοια», ποτέ δεν θα μάθει κανείς πραγματικά το τι εστί η επιρροή του Πλούτωνα! Εντούτοις τα πράγματα δεν είναι και τόσο δύσκολα ή ανυπέρβλητα. Αν για παράδειγμα στρέψουμε την προσοχή μας, θα ακούσουμε μέσα μας το θόρυβο που δημιουργούν η οργή, ο εγωισμός και η αλαζονεία. Εκείνο που κυριαρχεί στις κατώτερες βαθμίδες του εσωτερικού μας εαυτού είναι ο σκληρός αγώνας που καταβάλλουμε για να κατακτήσουμε μία θέση παραπάνω των άλλων.

Τα πλούτη και η αναγνώριση δεν αποζημιώνουν ποτέ. Το επιβεβαιώνουν τα μεγάλα αστέρια που λάμπουν ανάμεσα μας. Ατομα αποτραβηγμένα, ψυχικά ασταθή, αποξενωμένα, κυνηγημένα από τα φαντάσματα κάποιας απίστευτης τραγωδίας που αποδίδεται πότε στους γονείς, πότε σε έναν αδιέξοδο έρωτα και πότε στους απάνθρωπους ρυθμούς της δουλειάς ή σε κάποια ασθένεια. Η ζωή στης ζωής την ανηφόρα σε προσδοκίες παράλογες χάνεται. Μα τα όνειρα σαν τα τραίνα σε άλλους σταθμούς που θα σταθμεύσουν, τότε πια της καρδιάς τα πανιά δεν μας πάνε μόνο αλλού αλλά πάντα μπροστά.

Αυτό εστί Πλούτωνας!

Χρυσάνθη Σπίγγου