Ο φετιχισμός είναι μία μορφή διαφοροποιημένης σεξουαλικότητας, η οποία με την σημερινή της έννοια εμφανίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και ως ιδιαίτερη και χαρακτηριστική συμπεριφορά μετά τα μέσα του 19ου αιώνα (Binet, 1887 και Krafft-Ebing 1886-1965). Ύπάρχει όμως και η άποψη ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά υπήρχε εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Σύμφωνα δε με την φροϋδική θεώρηση (η οποία βέβαια, αν και αμφισβητήθηκε και εμπλουτίστηκε, στη βάση της παραμένει αποδεκτή) αιτία αυτής της συμπεριφοράς είναι η προσπάθεια προσέγγισης των γεννητικών οργάνων της γυναίκας με την ταυτόχρονη άρνηση της απώλειας αυτού του πολύτιμου πέους.
Το φετιχιστικό αντικείμενο δηλαδή «προστατεύει» τον άνδρα από τον ευνουχισμό. Ο άνδρας συνήθως με αυτόν τον τρόπο δεν αντιλαμβάνεται την απειλή έναντι του πραγματικού πέους και έτσι υποκρύπτει την πραγματική του ανασφάλεια. Ουσιαστικά το φετίχ λειτουργεί στους άνδρες σαν ένας μαγικός φαλλός ο οποίος χρησιμοποιείται έτσι ώστε να μπορέσει το άτομο να κρύψει τον προσωπικό του ομοφυλοφιλικό φόβο.
Έτσι ο φετιχιστής δεν επικεντρώνεται πραγματικά στο αντικείμενο και δεν αντιλαμβάνεται ότι το πραγματικό του φετίχ δεν είναι το ίδιο αλλά αυτό που το φετίχ υπονοεί και εκφράζει και δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον φαλλό.
Για να εκδηλωθεί σε ένα άτομο μία μορφή φετιχισμού, κάποια αστρολόγοι είχαν δηλώσει ότι θα πρέπει να υπάρχει μία όψη Κρόνου με τον Ήλιο κάτι που είναι εν μέρει σωστό. Ο βασικός όμως συνδυασμός πλανητών που δείχνει τα φαινόμενα του φετιχισμού δεν είναι άλλος από την σχέση του Άρη με την Σελήνη και την ταυτόχρονη όψη –αν είναι δυνατόν– αυτών των πλανητών με τον Ποσειδώνα, ο οποίος θα δώσει την διέξοδο στην ένταση της σχέσης με το μητρικό πρότυπο μέσω κάποιου συμβόλου.
Η όψη βέβαια Ήλιου και Κρόνου είναι αναγκαία γιατί από αυτήν ουσιαστικά θα δούμε μία δύσκολη σχέση του Γιου-Πατέρα από την οποία θα προέλεθει μία κατάσταση μίσους και αγάπης μαζί του. Ο φετιχισμός για να δημιουργηθεί χρειάζεται πάντα έναν πατέρα ο οποίος είναι απών, είτε συναισθηματικά είτε και πρακτικά. Μόνο με αυτόν τον τρόπο το παιδί θα μπορέσει να μειώσει την αξία του και να αγαπήσει ή και να ταυτιστεί σε υπερβολικό βαθμό με τη μητέρα. Ουσιαστικά λοιπόν έχουμε μία σχέση η οποία είναι διπολικής φύσεως.
Ο Άρης στον φετιχισμό πρέπει να μην είναι σε ιδιαίτερα σεξουαλικά ζώδια, θα πρέπει δηλαδή να είναι είτε στα ζώδια του Αέρα, είτε στην Παρθένο, είτε μετά στον Καρκίνο και τον Ιχθύ. Ο Άρης σε ένα έντονα σεξουαλικό ζώδιο (ακριβώς επειδή η ένταση του θα είναι αρκετά μεγάλη) δεν θα παραμείνει στο επίπεδο του φετιχισμού αλλά θα περάσει σε πολύ διαφορετική κατάσταση έκφρασης, αυτή του σαδισμού ή του μαζοχισμού.
Εξάλλου ήδη οι ψυχοδυναμικές θεωρίες συμπεριφοράς θεωρούν ότι ο φετιχισμός δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από μία ήπιας μορφής σαδομαζοχιστική συμπεριφορά. Στον φετιχιστή, επειδή ο Άρης δεν μπορεί να εκφραστεί ξεκάθαρα, ουσιαστικά συνδέεται με ένα εξωτερικό σύμβολο/αντικείμενο και με αυτόν τον τρόπο αναπληρώνει το εσωτερικό/ψυχολογικό του κενό.
Ο φετιχισμός έχει μέσα του και την ιδέα της τιμωρίας και του ξυλοδαρμού, και το όργανο εξάλλου με το οποίο επιβάλλονται η τιμωρία και ο ξυλοδαρμός δεν είναι άλλο από το φετίχ. Με αυτή την έννοια, το παιδί από τη μία θέλγεται από τον φαλλό του πατέρα του και ικανοποιείται από την παρουσία του, από την άλλη αυτοτιμωρείται έτσι ώστε να επανέλθει η ψυχολογική αρμονία του ανθρώπου.
Εξάλλου θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η έλλειψη του πόνου στο φετίχ τον καθιστά αυτόματα και μη ικανοποιημένο, για αυτό και πάντα σε αυτές τις εκφράσεις σεξουαλικότητας υπάρχουν πάντα κάποιες στιγμές ήπιου πόνου ή εξευτελισμού που ικανοποιούν το άτομο τη στιγμή του προσωπικού του οργασμού.
Χαρακτηριστικό δείγμα φετίχ είναι τα χρησιμοποιημένα εσώρουχα τα οποία υποδηλώνουν την παρουσία κάποιου άλλου οργάνου με το οποίο ο φετιχιστής υποσυνείδητα θα ήθελε να ασχοληθεί, απλά δεν το αποδέχεται. Μεγάλο χαρακτηριστικό του φετιχισμού επίσης είναι και η πρόκληση του σεξουαλικού ερεθισμού, παρά την θέληση του «θύματος». Αυτό αποτελεί βασικό στοιχείο του κρυπτο-σαδομαζοχιστικού στοιχείου του ατόμου.
Το χαρακτηριστικό αυτής της διαφορετικής σεξουαλικότητας είναι ότι το άτομο θεοποιεί και τελειοποιεί τη μορφή της μητέρας του. Αυτό το κάνει για δύο λόγους: από τη μία γιατί θέλει να ταυτιστεί με αυτήν (άρα και μπορεί να παντρευτεί τον πατέρα)· από την άλλη, για να μειώσει τον πατέρα του (άρα και να αρνηθεί την τάση του να τον ερωτευτεί).
Βέβαια όλη αυτή η εσωτερική ένταση στον χάρτη θα φανεί με πολύ ισχυρό Βόρειο Δεσμό σε πολύ δύσκολες όψεις –με πιο πιθανή θέση τον Βόρειο στους Διδύμους και στον Τοξότη, ενώ σε οίκους είτε στον 8ο ή 2ο είτε στον 6ο ή 12ο.
Πάντα στην συγκεκριμένη περίπτωση οι κυβερνήτες του 4ου και του 10ου με κάποιον τρόπο θα συνδέονται με τους Δεσμούς και θα έχουν μεταξύ τους πολύ δυσάρεστες όψεις ενώ και ο κυβερνήτης του 8ου ή ο Ουρανός θα είναι σε κάποιον σχηματισμό ο οποίος και θα επηρεάζει το άτομο με πολύ έντονο τρόπο.
Ο Ουρανός και ο Πλούτωνας, πάντα με τη μέθοδο των Cosmodynamics, πρέπει να είναι σε σχετικά μεγάλα ποσοστά που να αγγίζουν ακόμη και το 60%. Σε ένα σχετικό δείγμα φετιχιστών με την μέθοδο των Cosmodynamics παρουσιάστηκαν τα εξής ποσοστά κατά μέσο όρο:
- Υψηλός Ουρανός και Πλούτωνας σε ποσοστό ακόμη και άνω του 60%
- Η Σελήνη σε υψηλό ποσοστό αλλά με πολύ αρνητικό άθροισμα
- Ο Ερμής σε πολύ δύσκολες θέσεις και μικρό ποσοστό
- Ο Δίας σε ποσοστά του 40%
- Ο Κρόνος σε μέτρια ποσοστά
- Μεγάλες συγκεντρώσεις του 4ου και του 5ου οίκοΥ ( πολυαστρίες στους οίκους)
- Ο κυβερνήτης του 1ου οίκου σε κτηνώδη ζώδια.
- Ο κυβερνήτης του 4ου σε πολύ μεγάλο ποσοστό, μέχρι και 45%
Οπωσδήποτε σε κάθε είδους φετιχιστικής περίπτωσης υπάρχει ένα οιδιπόδειο σύμπλεγμα το οποίο οδηγεί σε καταναγκαστικό αυνανισμό, ο οποίος είναι και η πηγή του προβλήματος. Με αυτόν τον τρόπο το άτομο αρνείται τον ερωτισμό που του προκαλεί ο γονέας και την περίοδο του αυνανισμού του επειδή δεν μπορεί να φέρει την εικόνα του γονέα φέρει την εικόνα ενός συμβόλου το οποίο και στη συνέχεια θα γίνει και το φετιχιστικό αντικείμενο.
Εδώ θα πρέπει να συμπληρώσουμε ότι στον φετιχιστή δεν θα πρέπει να περιμένουμε πολύ έντονο 12ο οίκο με την παραδοσιακή έννοια γιατί η λειτουργία δεν είναι απωθητική αλλά παλινδρόμησης, για αυτό εξάλλου και ο 8ος οίκος σε αυτή την περίπτωση είναι τόσο σημαντικός μαζί με τον κυβερνήτη του 8ου.
Πολλές φορές, ουσιαστικά, στον φετιχισμό δεν έχουμε τίποτα άλλο από την συνάντηση του αισθήματος ενοχής με την σεξουαλική αγάπη. Στον αστρολογικό χάρτη αυτή η συνάντηση δεν θα μπορούσε να είναι χαρακτηριστικό άλλης όψης εκτός από κάποια δύσκολη όψη του Κρόνου με τον Άρη ή και με την Αφροδίτη: ο Κρόνος είναι ο κριτής της κοινωνίας (άρα και ο γεννήτορας των ενοχών) και ο Άρης με την Αφροδίτη είναι οι κατεξοχήν πλανήτες της σεξουαλικής αγάπης.
Μια άλλη περίπτωση κατά την οποία δημιουργείται ο φετιχισμός είναι και αυτή κατά την οποία το άτομο έχει βιώσει έντονη βία στα παιδικά του χρόνια και θεωρεί ότι αυτός είναι και δόκιμος τρόπος έκφρασης της αγάπης, άρα και η τιμωρία από τον σύντροφο είναι και αυτή μία μορφή αγάπης –η οποία βέβαια δεν αφήνει το άτομο να ολοκληρωθεί συναισθηματικά ποτέ.
Θα πρέπει δε να επισημάνουμε ότι αναλύσαμε τον φετιχισμό κυρίως από την αρσενική του σκοπιά και αυτό γιατί συνήθως ο φετιχισμός παρουσιάζεται στους άνδρες. Υποσχόμαστε ότι σε μελλοντικό άρθρο θα αναλύσουμε και τον φετιχισμό όπως παρουσιάζεται στον γυναικείο πληθυσμό.
Χρήστος Άρχος