«Έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας»

Κάθε αστρολογική απόπειρα προσέγγισης του έρωτα, είναι «καταδικασμένη» να καταλήξει στα πονετικά και λατρεμένα δίχτυα του άρχοντα των θαλασσών και των υδάτων, τον Ποσειδώνα. Συχνά θα έχετε διαβάσει ότι ο Ποσειδώνας είναι η ανώτερη οκτάβα της Αφροδίτης που τις αποδίδονται οι αισθηματικές υποθέσεις. Η επιστήμη, εξηγώντας και υπεραναλύοντας τον έρωτα, τον αποδίδει σε ένα σορό ψυχικές διεργασίες που περιέχουν ψυχολογικούς μηχανισμούς, όπως η προβολή, η μεταβίβαση, η επένδυση και η υπεραναπλήρωση. Ακούσιες διαδικασίες όλες, με κυβερνήτη τον Ποσειδώνα.

Από μια αλληγορική ματιά, πράγματι ο Ποσειδώνας είναι σαν να μαζεύει όλα τα δάκρυα των απόλυτων ερώτων του και να μας τα επιστρέφει, θάλασσες να τις ταξιδεύουμε, να τις κάνουμε ποιήματα και τραγούδια αγάπης, αποκυήματα της μαγικής του μέθεξης. Και είναι ο συμβολισμός του απέραντου των θαλασσών που αγαπήθηκε και υμνήθηκε τόσο πολύ από την ανθρώπινη φύση. Ένα απέραντο, ικανό να χωρέσει στην περιγραφή του τα πιο συγκινητικά αισθήματά μας, εκείνα που βιώνονται ως τόσο απέραντα, όσο η θάλασσα.

Συχνά αναφερόμαστε στην έννοια του ρομαντισμού, σαν να είναι ένα παρωχημένο συναίσθημα ή ένα ρούχο που από χρόνια έχει πάψει να είναι στη μόδα. Όσο περισσότερο εξηγεί ο άνθρωπος τον εαυτό του και φωτίζει την πυκνή ομίχλη στον 12ο οίκο του ασυνείδητου, τόσο απομυθοποιεί το γλυκό ψεύδος της υπεραναπλήρωσης που χρυσώνει το χάπι της ζωής μας.

Είναι μια κοινή παραδοχή ότι στα παλαιότερα χρόνια οι άνθρωποι ζούσαν έρωτες απόλυτους και ουσιαστικούς, αναλλοίωτους από την φθορά του χρόνου. Σφοδρούς και παθιασμένους. Η αφοσίωση ήταν ολοκληρωτική, ακόμα και όταν όλοι οι λόγοι κρατούσαν τους ερωτευμένους σε απόσταση.

Αυτή η μη υλική υπόσταση του έρωτα, είναι καθαρά Ποσειδώνιο στοιχείο. Οι χιλιομετρικές αποστάσεις, τα μακρινά θαλάσσια ταξίδια, η κοινωνική απομόνωση, οι αρρώστιες ή οι συχνοί θάνατοι, οι κοινωνικές συμβάσεις που τους έκαναν να κρατούν τον έρωτά τους κρυφό, οι δεκάδες ακόμα λόγοι που οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εκφράσουν τον έρωτά τους, όλα στενά συνδεόμενα με τα πολλαπλά πρόσωπα του Ποσειδώνα, φυσικού κυβερνήτη του 12ου οίκου. Η πίστη (Ποσειδώνας) στον ίδιο τον έρωτα, έφτανε για να γίνονται οι όρκοι δεσμευτικοί. Αιώνιοι.

Ο προηγούμενος αιώνας και οι αιώνες πριν από αυτόν, μας έχουν αφήσει σπουδαία λογοτεχνικά έργα παρακαταθήκη. Ο νυν και αεί έρωτας, έχει τιμηθεί όσο κανένα άλλο ανθρώπινο συναίσθημα. Ένα από τα ωραιότερα δείγματα της πρόσφατης λογοτεχνικής ιστορίας, είναι το κλασικό «Έρωτας στα χρόνια της χολέρας», του Κολομβιανού νομπελίστα συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Όσοι δεν έτυχε να διαβάσετε αυτό το συγκινητικό μυθιστόρημα, είναι πολύ πιθανό να έχετε δει την ομότιτλη ταινία με πρωταγωνιστή τον εξαιρετικό ηθοποιό Χαβιέ Μπαρδέμ.

Με δυο λόγια, η ιστορία μιλάει για την ολοκληρωτική αφοσίωση ενός άντρα, στον έρωτά του για μία γυναίκα που την περίμενε μέχρι τα βαθιά του γεράματα και που μέχρι εκείνη την στιγμή, η μόνη του λύτρωση ήταν οι ερωτικές επιστολές που της έγραφε. Κλασικά Ποσειδώνιος τρόπος να βιωθεί ένας έρωτας, χωρίς φυσική παρουσία και σωματική επαφή. Ένας έρωτας που ανανεώνει και συντηρεί την έντασή του, γαντζωμένος στις ιδανικές του προσδοκίες, τις προβολές, τις μεταβιβάσεις και τις υπεραναπληρώσεις του. Με το άγγιγμα μιας σχεδόν μοιραίας δυστυχίας.

Πόση διαφορά έχει αυτό που μόλις περιέγραψα από τους σύγχρονους διαδικτυακούς έρωτες; Καθόλου τυχαίο που ο συγγραφέας αυτής της χαρακτηριστικής ιστορίας είναι Ιχθύς.

«Σαν τους ακρωτηριασμένους που υποφέρουν από πόνους, κράμπες και φαγούρα στο πόδι που τους λείπει. Έτσι βίωνε εκείνη την απουσία του, νιώθοντας την παρουσία του, κι ας μην υπήρχε πια»
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (Έρωτας στα χρόνια της χολέρας)

Γιατί με βεβαιότητα θα λέγαμε ότι αυτού του είδους οι έρωτες δεν υφίστανται στην σύγχρονη εποχή; Μήπως ο Ποσειδώνας δεν συνυπογράφει πια τέτοιες εμπειρίες στην ζωή μας;

Τουλάχιστον όσοι από εμάς πιστεύουμε στην αστρολογία, ξέρουμε ότι αυτό δεν γίνεται. Ο πλανήτης δεν χάνει ποτέ την σημασία του. Την τελευταία δεκαετία, ο Ποσειδώνας ολοκλήρωνε το πέρασμά του από τον Υδροχόο, ενώ για πολλά χρόνια αυτή η διέλευση συνέπλεε με την διέλευση του Ουρανού από τους Ιχθείς, κάνοντας αυτές τις παράλληλες πορείες να αποκτούν μια καινούργια σημασία, υπό το πρίσμα της αμοιβαίας υποδοχής.

Για να είμαστε ειλικρινείς, η ζωή μας άλλαξε ριζικά την περίοδο που ο Ουρανός βρισκόταν στο ζώδιο της κυριαρχίας του (Υδροχόο), μία θέση που κάθε 84 χρόνια την επισκέπτεται εκπληρώνοντας το σκοπό του. Την τελευταία φορά, μέσα σε όλα, μας κληροδότησε την δορυφορική επικοινωνία και έβαλε στην ζωή μας το διαδίκτυο. Αφού μας δικτύωσε για τα καλά, μπήκε στους Ιχθείς και στον 12ο της μοναχικής απόσυρσης, με όλη την δορυφορική του τρέλα και φόρα.

Οι μοναχικές στιγμές του 12ου που μπορούσε να είναι από το να ακούμε μουσική, μέχρι να διαβάζουμε, να κάνουμε περίπατο ή να κρατάμε ημερολόγιο με τις σκέψεις μας και να ονειροπολούμε χαζεύοντας το ταβάνι, στριμώχτηκαν στις ίντσες της επίπεδης οθόνης του ηλεκτρονικού μας υπολογιστή. Ο 12ος συμπεριέλαβε στην διαδικασία της λειτουργίας του, την ανώτερη οκτάβα του επικοινωνιακού Ερμή, τον Ουρανό. Οι απομονωμένες αναζητήσεις της ψυχής μας (12ος), απέκτησαν Ουράνια παράθυρα έκφρασης και ταυτόχρονης απόκρυψης (12ος).

Από την άλλη, ο εξωστρεφής 11ος των κοινωνικών δικτυώσεων και των ομάδων, της συλλογικότητας και των ελπίδων μας στην ζωή, ενσωμάτωσε στην λειτουργία του τα Ποσειδώνια χαρακτηριστικά των ασαφών οραμάτων και της ρευστής πραγματικότητας. Μία τεράστια φούσκα αλληλεγγύης που περιορίστηκε σε ανεφάρμοστες ιδέες, εικονικές φιλίες, forums ομοϊδεατών, ανταλλαγή mails με σοφιστείες, συγκινητικές αφιερώσεις μεγάλων ποιητών και φιλοσοφικά αποφθέγματα σε ηλεκτρονική μορφή (όλα 11ος).

Πως διαχειρίστηκε συναισθηματικά αυτή την καινούργια «εξ αποστάσεως εγγύτητα», ο σύγχρονος άνθρωπος;

Δεν επέλεξα τυχαία να σας παρουσιάσω το ωροσκόπιο του Μάρκες και να κινηθώ γύρω από την αισθηματική του ιστορία «Έρωτας στα χρόνια της χολέρας», παίζοντας μάλιστα –παραφραστικά- με τον τίτλο του άρθρου, «Έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας». 

Ο έρωτας, έτσι όπως περιγράφεται στο μυθιστόρημα του Μάρκες, με τους έρωτες που ζουν οι σύγχρονοι άνθρωποι κάνοντας διαδικτυακές γνωριμίες, δεν απέχουν και πολύ. Στην πραγματικότητα, έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Είναι να απορείς πως οι άνθρωποι επιλέγουν να μπουν σε ένα τέτοιο βασανιστικό συναίσθημα όπου ο ένας μένει στην Ελλάδα, ο άλλος στην Αμερική, έχουν τις πραγματικές ζωές τους κι όμως, κάποιες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, υπάρχει για αυτούς η ψυχή που μονοπωλεί τη σκέψη τους, με τον τρόπο που περιγράφει ο Μάρκες στα χρόνια της χολέρας: «Σαν τους ακρωτηριασμένους που υποφέρουν από πόνους, κράμπες και φαγούρα στο πόδι που τους λείπει. Έτσι βίωνε εκείνη την απουσία του, νιώθοντας την παρουσία του, κι ας μην υπήρχε πια» 

Ο απόλυτος έρωτας, εκείνος που κάνει την καρδιά μας να χτυπά γρηγορότερα και τις κόρες των ματιών μας να διαστέλλονται από επιθυμία, δεν κρατά παραπάνω από κάποιο περιορισμένο χρονικό διάστημα. Η απομυθοποίηση και η ασφάλεια της κατάκτησης του αντικειμένου του πόθου μας, επαναφέρουν την συναισθηματική μας κατάσταση στα πρότερα επίπεδά της. Ο έρωτας στην ουσιαστική του μορφή, είναι μια καθαρά εγκεφαλική διαδικασία που καμία σχέση δεν έχει με την ερωτική πράξη.

«Το σεξ είναι η παρηγοριά μου μπορείς να εξασφαλίσεις, όταν δεν μπορείς να έχεις τον έρωτα»
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Και αφού ο έρωτας είναι μια καθαρά εγκεφαλική υπόθεση, αλλά και προϋπόθεση για να φτάσεις στην ολοκληρωμένη ερωτική επιθυμία και όχι στην απλή εξασφάλιση σεξουαλικής παρηγοριάς, φαίνεται πως τελικά η πνευματική επικοινωνία μπορεί να είναι καθοριστική. Αυτή η πνευματική συνάφεια που σε κάνει να νιώθεις ότι μοιράζεσαι κάτι κοινό με τον άλλο. Το μήκος κύματος στο οποίο εκπέμπει ο ένας το σήμα που ο άλλος λαμβάνει. Αυτό είναι το περιβάλλον του 11ου οίκου, οι ιδιότητες του Ουρανού και φυσικά το ζώδιο του Υδροχόου.

Όσο ο έρωτας δεν απομυθοποιείται και η επιθυμία σιγοκαίει ανεκπλήρωτη, τόσο συντηρεί την φλόγα του και ζεσταίνεται από αυτή. Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες, πολλές φορές, δεν μπορούν να νικηθούν ούτε από τους εκπληρωμένους. Λειτουργούν σαν ένα είδος συναισθηματικής χόβολης και όσα δεν πρόλαβαν να ξοδευτούν ποτέ, εξαγοράζουν ένα παραμυθένιο καταφύγιο στο θελκτικό ενδεχόμενο μιας πιθανής εκπλήρωσης, κάποιας ιδανικής αγάπης, δίχως όρους και φθορά. Τέτοιες καταστάσεις περιγράφουν θαυμάσια το περιβάλλον του 12ου οίκου, τις ιδιότητες του Ποσειδώνα και φυσικά το ζώδιο των Ιχθύων.

Μια εύλογη απορία είναι το πόσο μπορεί να κρατήσει ένας τέτοιος έρωτας, χωρίς την ερωτική συνεύρεση, ή με την ελάχιστη επαφή που μπορεί να επιβάλουν οι καταστάσεις. Όμως τέτοιοι έρωτες θα μπορούσαν να υπάρξουν χωρίς την καρτερική εγκράτεια του Κρόνου και την απόλυτη παράδοση του Πλούτωνα;

Για να δούμε την έκφραση του έρωτα στα χρόνια της τεχνολογίας, φτάνει να δούμε τον χάρτη του άντρα που έγραψε μια από τις ομορφότερες ιστορίες αφοσιωμένου έρωτα. Ο χάρτης του ίδιου του συγγραφέα, φέρει εκείνα τα στοιχεία που προφανώς συνθέτουν μια προσωπικότητα που μπορεί και διαθέτει την στόφα του ανθρώπου που είναι σε θέση να βιώσει αυτού του είδους τον έρωτα που αποδίδει στον ήρωά του.

Αυτός ο Ιχθύς γεννήθηκε με τον ωροσκόπο του στον Ταύρο, τον 3ο Ηλιακό οίκο των Ιχθύων. Φαίνεται πως ο συγγραφικός του προορισμός είχε διαλέξει ήδη τον προσανατολισμό του. Ο Λατίνος που ύμνησε τον έρωτα περισσότερο από όλους τους συγγραφείς της γενιάς του, έχει την ακμή του 5ου των ερώτων στον Λέοντα (φυσική του θέση) και ο κυβερνήτης (Ήλιος) είναι μέσα στον διανοητικό 11ο και σε σύνοδο με το επεκτατικό εύρος του Δία, κυβερνήτη 8ου. Την σύνοδο αυτή την απογειώνει το τρίγωνο του Πλούτωνα (κυβερνήτης 7ου) από την θέση του 3ου οίκου. Το δημιουργικό του πνεύμα (11ος) και η καλλιτεχνική του έκφραση (5ος) αγγίζει το ανείπωτο βάθος των μύχιων πλευρών μας (Πλούτωνας) και μας το επιστρέφει έχοντας πραγματοποιήσει το πρωτότυπο και μοναδικό πάντρεμα της τραχύτητας του Ουρανού με την λυρισμό του Ποσειδώνα (Ουρανός σύνοδος Ερμής στους Ιχθείς). Ευλογημένη η πλανητική συγκυρία που έφερε στην ζωή του το Νόμπελ λογοτεχνίας.

Είναι προφανές ότι ο ήρωας του έργου του «Έρωτας στα χρόνια της χολέρας», δεν είχε τυχαία το ταλέντο να γράφει υπέροχες ερωτικές επιστολές. Φαίνεται πως ο Μάρκες προίκισε τον ήρωά του με πολλά δικά του χαρακτηριστικά και προσωπικά βιώματα. Ο Πλούτωνας του 7ου στον 3ο και σε τρίγωνο με τον Ήλιο της δημιουργικής του έκφρασης, του έρωτα και της χαράς, μας δείχνει ξεκάθαρα ότι ο Μαρκές στην προσωπική του ζωή έκανε σχέσεις που το βάθος της επικοινωνίας έπαιζε ένα σπουδαίο ρόλο. Είμαι βεβαία ότι στην ζωή του Ο Γκάμπριελ θα έχει ασκήσει έντονο μαγνητισμό και γοητεία, γράφοντας συγκλονιστικές ερωτικές επιστολές, που δύσκολα θα άφηναν ασυγκίνητο τον καθένα. Το ίδιο και ο ήρωας του βιβλίου του.

Ποιος θα μπορούσε να κουβαλάει για χρόνια έναν απελπισμένο έρωτα, αν όχι ένας Ιχθύς με Αφροδίτη (κυβερνήτη ωροσκόπου) στον 12ο οίκο της έξαρσής της και των κρυφών ερώτων, σε τρίγωνο με τον Κρόνο στον 8ο. Συναίσθημα που διατηρεί την αντοχή του και δυναμώνει, ωριμάζοντας σαν το καλό κρασί.

Το εξάγωνο που δέχεται από τον Άρη, ενισχύει αρμονικά το δίπολο της ερωτικής μας ισορροπίας Αφροδίτη\Άρη και χαρίζει στον άνθρωπο την δυνατότητα να ζήσει μερικές έντονες ιστορίες έλξης στη ζωή του, αλλά το τετράγωνο του Πλούτωνα είναι αυτό που βάζει την τελική σφραγίδα στην ποιότητα αυτής της Αφροδίτης. Η σφοδρότητα, η ένταση και η επιθυμία της απόλυτης κυριαρχίας μέσα από ακραίες ερωτικές εμπειρίες, μπορεί να είναι μόνο μερικές από τις πλευρές της προσωπικότητάς του και σίγουρα κάποιες πλευρές του ήρωα της διάσημης ιστορίας του.

«Πες του ναι! Ακόμα κι αν πεθαίνεις από φόβο, ακόμα κι αν μετανιώσεις αργότερα για ότι έκανες. Θα μετανιώνεις για το υπόλοιπο της ζωής σου αν πεις όχι» 

Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που ο χάρτης του Μαρκές ανταποκρίνεται τόσο τέλεια στον χαρακτήρα του ήρωά του. Ένας άνθρωπος με Ήλιο, αλλά και Ερμή σύνοδο Ουρανό στον 11ο οίκο της κυριαρχίας του, δεν μπορεί παρά να έχει τεράστιες δώσεις αυθεντικότητας στον τρόπο έκφρασής του. Πάνω απ’ όλα, δεν φοβάται να εκφραστεί, έστω και σοκάροντας τον κοινωνικό του περίγυρο. Είναι ξεκάθαρο ότι προβάλει ένα μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς του στον ήρωά του και μέσα από αυτόν λυτρώνεται.

«Να λες πάντα αυτό που αισθάνεσαι και να κάνεις αυτό που σκέφτεσαι»

Ακόμα και οι σεξουαλικές υπερβάσεις του ήρωά του, ταιριάζουν απόλυτα με την αντίθεση Άρη\Κρόνου στον άξονα 2ου\8ου του Μάρκες. Αυτή η ισχυρή αντίθεση, στην πραγματικότητα είναι ταυ-τετραγώνου με τον κυβερνήτη του 8ου (Δία), αλλά και με τον κυβερνήτη του 5ου (Ήλιου) να προσπαθούν να ισορροπήσουν μέσα σε αυτή την τόσο σκληρή όψη που επιτίθεται απευθείας στην αυθόρμητη ορμή του συγγραφέα, αλλά και του ήρωά του.

Στο βιβλίο, όπως και στην ταινία, ο ήρωας στην προσπάθειά του να απωθήσει τον ψυχικό πόνο για την στέρηση της αγαπημένης του, ρίχνεται με επικίνδυνη μανία στις ακολασίες και κάνει έρωτα με ένα τεράστιο αριθμό γυναικών, νιώθοντας κάθε φορά, πιο κενός και μόνος από πριν. Παρατηρώντας στον χάρτη του αυτό το ταυ-τετραγώνου στον άξονα 2ου\8ου των υλικών απολαύσεων και της κρεβατοκάμαρας, με κορυφή στον θεωρητικό 11ο, νομίζω ότι γίνεται αρκετά ξεκάθαρο το γιατί ο Μάρκες έχει μια ιδιαίτερη αγάπη στην ερωτική παρέκκλιση και την περιγραφή του προτύπου της γυναίκας-πόρνης.

Είναι πιθανό αυτό να έχει σχέση με κάποια υπεραναπλήρωση μιας κάποιας φυσικής εγκράτειας του συγγραφέα, γύρω από αυτό το θέμα. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι είναι αυτό που στιγματίζει την ερωτική ζωή των ανθρώπων και πώς οι εμπειρίες έχουν «γράψει» στην προσωπική του διαδρομή.

Προφανώς, αυτή η φυσική ανασφάλεια και η έλλειψη αυτοπεποίθησης που προκύπτει από την αντίθεση Άρη\Κρόνου, είναι και η σπουδή του στα μαύρα φεγγάρια του έρωτα. Στις ανέκφραστες λαχτάρες της Αφροδίτης του στον 12ο. Στα ισχυρά πάθη και τις εντάσεις που εκρήγνυνται μέσα από τα ενεργά ηφαίστεια της Πλουτώνιας φύσης του. Ωστόσο, διατύπωσε συγκλονιστικές αλήθειες για την ανθρώπινη φύση. Αλήθειες που δύσκολα οι άνθρωποι παραδέχονται.

«Με εκείνη την Φλορεντίνο Αρίζα, κατάλαβε κάτι που του είχε συμβεί πολλές φορές, χωρίς να το συνειδητοποιεί: Ότι μπορεί κανείς να είναι ερωτευμένος με πολλά άτομα ταυτόχρονα και να νιώθει για κάθε ένα από αυτά την ίδια θλίψη, χωρίς να προδίδει κανένα. Μόνος, ανάμεσα στο πλήθος της αποβάθρας και υπό το κράτος μιας οργισμένης αναλαμπής, είπε στον εαυτό του: «Η καρδιά μου έχει περισσότερα δωμάτια από ένα πορνείο»…»

Ένας δημιουργός που ταυτίζεται με τον ήρωά του, στο βαθμό της ευαισθησίας που τον προικίζει η ακμή του 4ου της συναισθηματικής διαχείρισης στον Καρκίνο και που ο κυβερνήτης (Σελήνη), καταλήγει και πάλι στην δεκτική, παθητική και επισφαλή τρωτότητα του 12ου. Όμως, ο κυβερνήτης του 12ου (Ποσειδώνας) βρίσκεται στον Λέοντα και στον 4ο, σχηματίζοντας ένα ισχυρό τρίγωνο μερικής αμοιβαίας υποδοχής Σελήνη\Ποσειδώνα.

Μια ευγενική, συμπονετική και ευαίσθητη ψυχή, με αυξημένη την ικανότητα της ενσυναίσθησης, είναι ο δείκτης του απόλυτου λυρισμού που μπορεί να ξεχειλίσει από το πλεόνασμα των αισθημάτων του και να μετουσιώσει τις εκατοντάδες συναισθηματικές του εντυπώσεις στην πύρινη δημιουργία που μας παρέδωσε.

«Θα λυπόμουν για τον θάνατο, μόνο αν δεν ήταν από αγάπη» 

Δεν έχει νόημα να επιμείνω στην ανάλυση του χάρτη του Μάρκες, περισσότερο επειδή δεν ήταν αυτός ο σκοπός της παρουσίασής του. Η αλήθεια είναι ότι τον χρησιμοποίησα μόνο επειδή ο χάρτης του ανταποκρίνεται τόσο τέλεια στα στοιχεία αυτά που τελικά κάνουν τον έρωτα μια διαχρονική υπόθεση.

Τα αισθήματα των ανθρώπων δεν αλλάζουν και μπορεί τα νοσταλγικά επιστολόχαρτα με τις πιτσιλιές της μελάνης να τα έχουν αντικαταστήσει ένα πληκτρολόγιο και η απλή επιλογή του enter, αλλά το σήμα που εκπέμπουν οι δορυφόροι (Ουρανός) και διατρέχει εκατοντάδες χιλιόμετρα οπτικών ινών, μεταφέρει (Ερμής) την ίδια συναισθηματική ποιότητα.

Μπαίνοντας στην εποχή του Υδροχόου, όλη η πεμπτουσία της ανθρώπινης κοσμοθεωρίας, ανάγεται σε ένα πιο πνευματικό/ιδεαλιστικό επίπεδο. Ο Ουρανός, η ανώτερη οκτάβα του Ερμή, που είναι το εργαλείο μας για να επεξεργαστούμε και να αντιληφθούμε τον κόσμο στον οποίο ανήκουμε, πρόκειται να χρωματίσει την αντίληψη του εαυτού μας και κατ’ επέκταση του κόσμου μας.

Όσο ο έρωτας θα παραμένει μια εγκεφαλική υπόθεση, η τεχνολογία δεν θα έχει την δυνατότητα να αλλάξει -ούτε στο ελάχιστο- την μοναδική ικανότητα του ανθρώπου να αξιώνεται την μαγεία αυτής της έκστασης. Οι ιδιοσυγκρασίες που το έχουν στο αίμα τους, θα εξακολουθούν να ζουν το: «Έρωτας στα χρόνια της τεχνολογίας», όπως ακριβώς το έζησε ο ήρωας του Μάρκες στο «Έρωτας στα χρόνια της χολέρας».