Γιατί άραγε ένας άνθρωπος θα μπορούσε να βιώσει συγκεκριμένες εμπειρίες και να αισθανθεί ορισμένα συναισθήματα σʼ ένα συγκεκριμένο μέρος και όχι σε κάποιο άλλο;
Γιατί ορισμένα μέρη μάς κάνουν να αισθανόμαστε μεγαλύτερη ενεργητικότητα και μπορούν να μας κινητοποιήσουν, ενώ άλλα μάς κάνουν να αισθανόμαστε άβολα και δεν μας φέρνουν τίποτα άλλο, παρά μόνο μπελάδες; Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Ο παράγοντας του τοπικού περιβάλλοντος λαμβάνει υπόψη του τον τόπο, την απόσταση και την κατεύθυνση και η αστρολογία βασίζεται πάνω σʼ αυτές τις αρχές, οι οποίες και αντανακλούν μία συμβολική σημασία και χειροπιαστά αποτελέσματα.
Ο κλάδος της αστρολογίας που αναγνωρίζει της εναλλασσόμενες επιρροές που μπορούμε να συναντήσουμε σε διαφορετικές τοποθεσίες σχετίζεται με τη μελέτη της Αστρο*Χαρτο*Γραφίας. Ο Martin Davis, ο οποίος είναι ειδικός πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, σε διεθνές επίπεδο, μάς παρουσιάζει μία εισαγωγή για τη χρήση της Αστρο*Χαρτο*Γραφίας.
Το μεγαλύτερο μέρος της αστρολογικής έρευνας έχει μια χρονικά προσδιορισμένη προοπτική. Ο τόπος είναι σαφώς ένα συστατικό, το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, επίσης, είναι αναγκαία δεδομένα, αλλά η έμφαση ή η πληροφορία που επιθυμούμε να αποσπάσουμε σχετίζεται με το πού και το πότε ένα γεγονός ή ένα αστρολογικό «χτύπημα» θα αποκαλυφθεί.
Ο γενέθλιος ή ο χάρτης γεγονότος βασίζεται σε κάποια χρονική στιγμή, από την οποία κοιτάμε ένα ενδεχόμενο «ξεδίπλωμα» (στο χρόνο), χρησιμοποιώντας τεχνικές, όπως οι διελεύσεις, οι πρόοδοι και οι κατευθύνσεις (πρόκειται για χρονικά προσδιορισμένες τεχνικές). Ο παράγοντας του χώρου δεν έχει παίξει πολύ μεγάλο ρόλο και αυτόν τον παράγοντα λαμβάνει περισσότερο υπόψη της η Αστρο*χαρτο*γραφία (A*Χ*Γ) [Astro*Carto*Graphy (A*C*G)].
Ο σύγχρονος αστρολόγος και συγγραφέας Jim Lewis ανέπτυξε την τεχνική της A*Χ*Γ. Οι δάσκαλοί του, Donald A. Bradley και άλλοι, όπως οι Roy Firebrace, Dr. Marc Edmund Jones και Gary Duncan έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αρχική σύλληψη αυτής της τεχνικής, αλλά ο Jim έκανε μια εκπληκτική δουλειά για την ανάπτυξη αυτού του εργαλείου, όπως το εφαρμόζουμε σήμερα. Ο Jim ξεκίνησε τη δουλειά του πάνω στην A*Χ*Γ τη δεκαετία του 1970 και την παρουσίασε στο κοινό το 1976. Ολοκλήρωσε ένα σημαντικό μέρος της έρευνάς του το 1982, όταν εισήγαγε την Κυκλο-Χαρτο-Γραφία (Κ*Χ*Γ) [Cyclo*Carto*Graphy (C*C*G)], την απεικόνιση δηλαδή των διελεύσεων και των προόδων.
Όταν εφαρμόζουμε την A*Χ*Γ, συνδέουμε τις πλανητικές επιδράσεις απευθείας στη γη, όπου και ζούμε. Οι πλανητικές ενέργειες έρχονται στη γη, δεν είναι πια μια επιρροή «από εκεί ψηλά», αλλά «εδώ κάτω», εδώ ακριβώς που στεκόμαστε ή εκεί που ταξιδεύουμε. Η τεχνική της A*Χ*Γ μάς βοηθά να δούμε τι μπορεί να περιμένουμε σε συγκεκριμένα μέρη ή γιατί άνθρωποι ή πράγματα έρχονται σε εμάς από τους συγκεκριμένους τόπους. Στην πραγματικότητα, οι χάρτες της A*Χ*Γ είναι η θέαση που έχουμε πέρα από τους πλανήτες, κοιτάζοντας κάτω στη γη και μας δείχνουν πού μπορούμε να περιμένουμε να νιώσουμε τη μεγαλύτερη πλανητική επιρροή. Αυτό σημαίνει ότι όταν φτιάχνουμε χάρτες της A*Χ*Γ, χρησιμοποιούμε τους γεωγραφικούς χάρτες της γης (ή περιοχών της γης).
Χάρτες ΑστροΧαρτοΓραφίας: Πώς δουλεύουν;
Οι χάρτες της A*Χ*Γ είναι εργαλεία που περιγράφουν την επίδραση της θέσης των πλανητών σε γωνίες πάνω στη Γη για μία δεδομένη χρονική στιγμή. Η προσέγγιση αυτή βασίζεται πάνω στην επιρροή που έχει παρατηρηθεί, όπου οι πλανήτες, που προσανατολίζονται γωνιακά ως προς τη Γη, έχουν ιδιαίτερη ισχύ, σε σχέση με αποτελέσματα ή γεγονότα που συμβαίνουν στην τελευταία. Οι πλανήτες βρίσκονται σε γωνιακή θέση, α) όταν ανατέλλουν, β) όταν δύουν, γ) όταν βρίσκονται στο υψηλότερο σημείο (όταν μεσουρανούν) και δ) όταν βρίσκονται στο πιο χαμηλό σημείο.
Πιο συμπυκνωμένα, ένας χάρτης της A*Χ*Γ είναι ένα διάγραμμα που δείχνει σε ποια σημεία, ταυτόχρονα, είναι γωνιακοί οι πλανήτες τη στιγμή της έρευνας. Αυτή η χρονική ταυτοσημία είναι η βάση των χαρτών της A*Χ*Γ, οι οποίοι εντοπίζουν με συντεταγμένες όλους τους πλανήτες για τις γωνιακές τους επιδράσεις πάνω στη Γη. Όπως αναφέρει ο Lewis, «δημιουργώ σε ηλεκτρονική μορφή έναν χάρτη, όπου οι γραμμές είναι σχεδιασμένες με τέτοιο τρόπο, ώστε να δείχνουν τα σημεία εκείνα όπου ορισμένοι πλανήτες βρίσκονται σε εμφανή γωνιακή θέση».
Υπάρχουν δύο τρόποι για να προσεγγίσουμε ένα χάρτη της A*Χ*Γ:
- Θεωρούμε ότι ο χάρτης της A*Χ*Γ είναι ένας δείκτης της γωνιακής θέσης των πλανητών τη συγκεκριμένη στιγμή της έρευνας. Σύμφωνα με αυτή την οπτική, ο χάρτης της A*Χ*Γ είναι από μόνος του ένα σύστημα, ανεξάρτητο από οποιαδήποτε άλλη τεχνική. Η συγκεκριμένη οπτική είναι χρησιμότατη στην αστρολογική έρευνα σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου θέλουμε να δούμε τις γωνιακές πλανητικές επιδράσεις για μια συγκεκριμένη χώρα ή μια γεωγραφική τοποθεσία για χάρτες εθνών, παγκόσμιων ηγετών, πολιτικών γεγονότων, εκλείψεων, σεληνιακών μηνών ή εισόδου ουρανίων σωμάτων σε νέα ζωδιακή θέση.
- Όσον αφορά τους προσωπικούς χάρτες (πέρα από πολιτικά γεγονότα, εισόδους πλανητών σε επόμενο ζώδιο κ.λπ.) είναι αρκετά βοηθητικό να θεωρήσουμε έναν τέτοιο χάρτη ως μία σύνοψη, όπου μπορούμε να βρούμε πλανήτες στις γωνίες των χαρτών επανατοποθεσίας.
Καλό θα ήταν να λάβουμε υπόψη μας ότι και οι δύο παραπάνω οπτικές είναι σωστές ταυτόχρονα και οι μαθητές μπορούν να τις συνδυάζουν, ανάλογα με τον σκοπό του χάρτη.
Τι είναι ο χάρτης επανατοποθεσίας (relocated chart);
Πριν την ανάπτυξη της A*Χ*Γ, οι αστρολόγοι είχαν μόνο μία βασική τεχνική για να υπολογίσουν τις πιθανότητες επανατοποθεσίας ενός πελάτη: τον χάρτη επανατοποθεσίας. Αυτός ο χάρτης υπολογίζεται με την αλλαγή του γεωγραφικού μήκους και πλάτους που έχουν οριστεί στον γενέθλιο χάρτη, με το μήκος και πλάτος μιας άλλης τοποθεσίας. Η ημερομηνία και η ώρα παραμένουν ίδια, ενώ ο τόπος αλλάζει. Αυτό μας δίνει μια εικόνα για το πώς θα ήταν ο γενέθλιος χάρτης, εάν το άτομο είχε γεννηθεί σε ένα άλλο μέρος (αλλά την ίδια συμπαντική στιγμή). Οι πλανητικές θέσεις και οι μοίρες τους στα ζώδια παραμένουν, όπως είναι στο γενέθλιο, αλλά οι γωνίες (ωροσκόπος, κατερχόμενο, μεσουράνημα και ναδίρ) και οι ακμές των οίκων του χάρτη αλλάζουν, καθώς οι πλανήτες μετακινούνται σε διαφορετικές θέσεις μέσα στο ζωδιακό κύκλο.
Σε γενικές γραμμές, η κίνηση των πλανητών στις γωνιακές θέσεις στους χάρτες επανατοποθεσίας έχουν τεράστια σημασία. Ένας πλανήτης που βρίσκεται κοντά σε μία γωνία μπορεί να βρεθεί σε εξέχουσα θέση, σε σχέση με όλους τους άλλους παράγοντες του χάρτη και επίσης μπορεί να αποτελέσει κυρίαρχο θέμα στη ζωή του ανθρώπου.
Για παράδειγμα, η Αφροδίτη που κινείται προς το Μεσουράνημα, σε έναν τέτοιο χάρτη, υποδηλώνει ότι το άτομο μπορεί να έχει απότομα αυξημένη φιλική και κοινωνική δραστηριότητα σε έναν νέο τόπο, μπορεί να δημιουργήσει καλές σχέσεις στον επαγγελματικό τομέα και ίσως για πρώτη φορά στη ζωή του, να βρει ευκαιρίες στη βιομηχανία της διασκέδασης, τις τέχνες, τη χειροτεχνία ή ακόμα και σε συμβουλευτική θέση ως προς την αστρολογία!
Όταν χρησιμοποιούμε τον χάρτη της αστροχαρτογραφίας και έχουμε υπόψη μας κάποια προσωπική μετεγκατάσταση, ο χάρτης γίνεται μία μεγάλη σύνοψη όλων των τοποθεσιών της γης, όπου θα έχουμε πλανήτες στις γωνίες του χάρτη επανατοποθεσίας. Η A*Χ*Γ δεν είναι λοιπόν ένα εργαλείο που λειτουργεί αποκλειστικά μόνη της, αλλά χρησιμοποιείται σε συνεργασία με τον χάρτη επανατοποθεσίας.
Πως διαβάζουμε τους χάρτες
Αυτό που περιμένουμε να παρατηρήσουμε σʼ έναν χάρτη αστροχαρτογραφίας είναι τουλάχιστον 40 γραμμές, καθώς κάθε ένας από τους 10 πλανήτες αντιπροσωπεύεται από τις γραμμές των τεσσάρων γωνιών: του Ζενίθ-Μεσουρανήματος[Midheaven – MC], του Ναδίρ [Imum Coeli – IC], του Ανατέλλοντος σημείου – Ωροσκόπου [Rising – ΑSC] και τουΔύοντος – Κατερχόμενου [Setting – DSC]. Κάποιοι χάρτες έχουν περισσότερες γραμμές, εάν περιλαμβάνουν επίσης τον Χείρωνα, τους Δεσμούς της Σελήνης, τους Αστεροειδείς, ακόμη και τις όψεις με τις ακμές αυτών των οίκων. Τα παραπάνω ισχύουν, ασχέτως της οπτικής που θα επιλεγεί κατά την εφαρμογή της τεχνικής (είτε δηλαδή χρησιμοποιηθεί η πλανητική γωνιακότητα αποκλειστικά ή η επανατοποθεσία). Σε κάθε περίπτωση, με τους χάρτες αυτούς μπορούμε να παρατηρήσουμε ή να περιπλανηθούμε σε ένα «πλανητικό χωριό» και να βοηθηθούμε κατανοώντας τον τύπο της επιρροής ή και τα γεγονότα που μπορεί να περιμένουμε να συμβούν σε διαφορετικές περιοχές.
Ας αρχίσουμε με τον γενέθλιο αστροχαρτογραφικό χάρτη της πρώην Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τον χάρτη για να αποκαλύψουμε που θα μπορούσε να απολαύσει κάποιες μέρες διακοπών (χρησιμοποιώντας τον σαν μια μεγάλη ανασκόπηση των γωνιών στους χάρτες επανατοποθεσίας της) αλλά, ως δημόσιο πρόσωπο και Πρωθυπουργός, μπορούμε επίσης να τον χρησιμοποιήσουμε σαν ένα κοσμικό εργαλείο για να κατανοήσουμε καλύτερα την συμμετοχή της στα γεγονότα των ημερών της.
Στον χάρτη υπάρχουν 4 γραμμές γωνιών για κάθε πλανήτη. Κάθε μία από τους 4 τύπους γραμμών έχει και μία ονομασία. Ας κοιτάξουμε καθέναν από τους 4 αυτούς τύπους:
1. Ζενίθ – Μεσουράνημα
Οι πλανητικές γραμμές του Μεσουρανήματος κινούνται κατακόρυφα, από την πάνω μέχρι την κάτω πλευρά του αστροχαρτογραφικού χάρτη. Στην πραγματικότητα, κάθε μία γραμμή είναι μια καμπύλη σαν αυτή του μεσημβρινού που ξεκινάει από τον έναν πόλο και καταλήγει στον άλλον, διασχίζοντας το ζενίθ ή την κατακόρυφη θέση του πλανήτη. Όταν αντιπροσωπεύεται σε έναν χάρτη δύο διαστάσεων, κάθε καμπύλη μοιάζει να είναι μια ίσια, κατακόρυφη γραμμή που αντιστοιχεί σε μια παράλληλη γραμμή του γεωγραφικού μήκους.
Η ισχύς του πλανήτη πάνω στην γραμμή του Μεσουρανήματος θα επηρεάσει την καριέρα, το κοινωνικό περιβάλλον και τα θέματα του περιβάλλοντος μʼ έναν πιο αντικειμενικό προσανατολισμό, μʼ έναν πιο δημόσιο και ίσως πιο ορατό τρόπο. Από έρευνες σε κοσμικό επίπεδο που αφορούν χώρες, μπορούμε να δούμε την πλανητική επίδραση, περιγράφοντας την κυβέρνηση κάθε χώρας, συμπεριλαμβανομένων των επικεφαλής, των παραδοσιακών ηγετών ή της πλούσιας ελίτ.
Μια πλανητική γραμμή του Ζενίθ μέσω μιας χώρας μπορεί επίσης να δηλώσει θέματα σχετικά με το στάτους ενός κράτους ή τον τρόπο θέασης αυτού του κράτους από τις γειτονικές του χώρες ή το πώς θα ήθελε αυτό το κράτος να θεωρείται από αυτές. Ο Jim Lewis αναφέρει ότι αυτή η πλανητική γραμμή σʼ έναν χάρτη αστροχαρτογραφίας σχετίζεται με την «κοινωνική κατηγοριοποίησή μας» από την ισχύ του πλανήτη.
2. Ναδίρ
Κάθε γραμμή του Ναδίρ απέχει 180 μοίρες γεωγραφικού μήκους από την αντίστοιχη γραμμή του Μεσουρανήματος. Και οι γραμμές του Ναδίρ είναι κατακόρυφες, από την πάνω ως την κάτω πλευρά του χάρτη και αντιστοιχούν στις παράλληλες γραμμές του γεωγραφικού μήκους. Στην πραγματικότητα αποτελούν την άλλη πλευρά των μεγάλων κύκλων που ξεκινούν από τον έναν πόλο και μετακινούνται στον άλλο πόλο της γης. Η πιο κοντινή γραμμή στον πλανήτη είναι αυτή του Μεσουρανήματος, ενώ η πιο μακρινή του Ναδίρ.
Η γραμμή του Ναδίρ είναι το σημείο που η ισχύς του πλανήτη δρα στο κέντρο ή το υπόβαθρο κάθε ατόμου, προφανώς φέρνοντάς το σε άμεση σύνδεση με την προέλευση και το παρελθόν του. Μπορεί να δώσει διορατικότητα σε θέματα που είναι απαραίτητα στη συγκρότηση και την προσωπική ασφάλεια του ατόμου.
Αυτή η γραμμή, ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, έχει σχέση με το πώς συνδεόμαστε με κάποιο μέρος. Υπό την οπτική της επανατοποθεσίας, πρόκειται για μία πολύ σημαντική γωνία. Σε κοσμικό επίπεδο, η ισχύς ενός πλανήτη που βρίσκεται πάνω σʼ αυτή τη γραμμή προσδιορίζει την φύση της δομής μιας κοινωνίας, ιδιαίτερα δε τις παραδόσεις και τις ιδεολογίες των ανθρώπων της. Οι πλανητικές γραμμές του Ναδίρ επίσης σχετίζονται με τη γη και την καλλιέργεια μιας συγκεκριμένης χώρας. Ο Jim Lewis αναφέρει γι’ αυτές τις πλανητικές γραμμές: «Βρίσκεστε στο κέντρο της ίδιας της φύσης του πλανήτη».
3. Ωροσκόπος ή Ανατέλλον σημείο
Σʼ έναν χάρτη αστροχαρτογραφίας, οι ανατέλλουσες γραμμές φαίνονται σαν καμπύλες. Οι γραμμές αυτές αποτελούν ένα σημαντικό όριο ή έναν χώρο συνάντησης, όπως είναι η Γη, η οποία στην περιστροφή της συναντά συνεχώς τις πλανητικές ενέργειες στον ουρανό. Και η Γη λαμβάνει αυτή τη δύναμη, την επιρροή ή τις πληροφορίες που κάθε πλανήτης έχει, μέσα από αυτές τις γραμμές. Όταν χρησιμοποιούμε την τεχνική της επανατοποθεσίας για προσωπική χρήση, πάνω στις γραμμές αυτές, η ισχύς του πλανήτη έχει ενδελεχή, άμεση και προσωπική έκφραση. Η έκφραση της προσωπικότητας και η ταυτότητα αποτελούν σημείο συγκέντρωσης ενδιαφέροντος και δραστηριότητας.
Μια πλανητική ανατέλλουσα γραμμή επηρεάζει την υγεία, τα επίπεδα ενέργειας και τη γενικότερη αντίληψη ενός ατόμου για τη ζωή, στη συγκεκριμένη περιοχή που βρίσκεται. Σε κοσμικό επίπεδο, μια πλανητική γραμμή του Ανατέλλοντος σημείου, η οποία διασχίζει μια χώρα, αντιπροσωπεύει κάθε έθνος ως Όλον. Η ισχύς του πλανήτη θα επηρεάσει τα εθνικά χαρακτηριστικά, τους μύθους και την εικόνα της χώρας. Αντιπροσωπεύει, επίσης, τις πραγματικές υλικές καταστάσεις στη συγκεκριμένη τοποθεσία. Ο Jim Lewis αναφέρει για τις γραμμές του Ωροσκόπου ότι «σʼ αυτό το σημείο προσδιοριζόμαστε από τη φύση του πλανήτη».
4. Κατερχόμενο
Όπως ακριβώς και οι γραμμές του Ωροσκόπου, έτσι και οι γραμμές του Κατερχόμενου, σʼ έναν χάρτη αστροχαρτογραφίας, μπορούν να ιδωθούν ως καμπύλες. Οι γραμμές αυτές αποτελούν ένα σημαντικό όριο αναχώρησης, όπως είναι η Γη, η οποία στην περιστροφή της συναντά συνεχώς τις ποικίλες πλανητικές ενέργειες στον ουρανό. Και η Γη λαμβάνει αυτή τη δύναμη, την επιρροή ή τις πληροφορίες που κάθε πλανήτης έχει, μέσα από αυτές τις γραμμές. Όταν χρησιμοποιούμε την τεχνική της επανατοποθεσίας για προσωπική χρήση, οι γραμμές του Κατερχόμενου σχετίζονται με τις συνεργασίες. Σʼ αυτό το σημείο, οι πλανήτες δίνουν έμφαση στις σχέσεις, προσωπικές και δημόσιες. Η ισχύς του πλανήτη στο Κατερχόμενο εκφράζεται μέσα από την έλξη που υπάρχει προς άλλα άτομα, αλλά και με καταστάσεις που σχετίζονται με τη φύση του πλανήτη. Σε κοσμικό επίπεδο, όταν αυτές οι γραμμές περνούν πάνω από μια χώρα, θα μπορούσαν να σχετίζονται με ξένες συμφωνίες, συμμαχίες, πολέμους και άλλες σχετικές πτυχές που αφορούν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας.
Τόσο στις ατομικές, όσο και στις κοσμικές αστρολογικές έρευνες, υπάρχει η πιθανότητα της «προβολής» σε αυτές τις τοποθεσίες. Σε προσωπικές παρατηρήσεις (επανατοποθεσίας) το θέμα μπορεί να οδηγήσει υποσυνείδητα κάποιους στο να εκφράσουν σχέδια προβολής, τα οποία αντίστοιχα, προκαλούν το ενδιαφερόμενο άτομο, προκειμένου νʼ ανταποκριθεί. Σε κοσμικό επίπεδο, μπορεί να δηλώσει το που και το πώς ένα έθνος θα προβάλει στους εχθρούς του τα χαρακτηριστικά εκείνα που δυσκολεύεται το ίδιο να δει. Ο Jim Lewis προσθέτει ότι «οι δύσκολοι πλανήτες μπορούν να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι, καθώς έχουν τη τάση να δημιουργούν προβλήματα και προκλήσεις».
Γωνίες και έμφαση στον χάρτη αστροχαρτογραφίας της Μάργκαρετ Θάτσερ
Η πρωθυπουργία της Θάτσερ, μεταξύ άλλων, είναι εμφανής στην κρίση των νησιών Φώκλαντς με την Αργεντινή, το 1982. Οι χειρισμοί της σε εκείνη τη νικηφόρα πολεμική σύρραξη την έκαναν ηρωίδα στα μάτια της βρετανικής κοινή γνώμης. Ας κάνουμε όμως μία ανασκόπηση των λεπτομερειών που αφορούν τα Φώκλαντς στον χάρτη αστροχαρτογραφίας της Θάτσερ.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η γραμμή Άρη-Ανατέλλοντος σημείου βρίσκεται στην πολεμική ζώνη, λιγότερο από 30 μίλια μακριά από τα Δυτικά Φώκλαντς (και περίπου 85 μίλια μακριά από την πρωτεύουσα της Αργεντινής, το Μπουένος Άιρες). Τι σημαίνει αυτό; Στις συγκεκριμένες γραμμές, ο Άρη
ς θα δώσει θάρρος, τόλμη, βιασύνη και πάθος, χαρακτηριστικά δηλαδή που απαιτούν προσοχή από την πλευρά του ατόμου που επανατοποθετείται στη συγκεκριμένη περιοχή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, δηλώνει κουράγιο και πολεμική έμφαση στη συγκεκριμένη περιοχή (περισσότερο απʼ ό,τι σε άλλα μέρη της Γης) καθώς επίσης ότι ο ηγέτης ή το κράτος θα είναι ικανό να ανταποκριθεί αναλόγως. Ο Jim Lewis σημειώνει για τη θέση Άρη-Ανατέλλοντος σημείου: «Επιδιώκετε αντιπαραθέσεις και αυτό δεν είναι τόσο καλό για όσους σας έχουν αντιμέτωπους, κάτω από ανατέλλοντα Άρη».
Η γραμμή Ήλιου-Ανατέλλοντος σημείου της Θάτσερ περνά από τα Ανατολικά Φώκλαντς και απέχει λιγότερο από 25 μίλια από το Port Stanley, την πρωτεύουσα των νησιών και το επίκεντρο του πολέμου. Η ισχύς του Ήλιου σʼ αυτές τις γραμμές δηλώνει ώθηση για δράση, επιθυμία πραγματοποίησης καταστάσεων και ανάγκη για να γίνει το άτομο κύριος της δικής του μοίρας. Γενικότερα, πρόκειται για μία θετική θέση για ένα άτομο (ή για ένα κράτος), καθώς μπορεί να υπάρξει ηγετική ικανότητα, κυριαρχία και προγραμματισμός δράσης. Με τον Ήλιο να ανατέλλει στη συγκεκριμένη περιοχή, η Θάτσερ μπορούσε να πραγματώσει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ακριβώς εκεί. Ανάμεσα στη λίστα χαρακτηριστικών, ο Jim Lewis αναφέρει για τη συγκεκριμένη γραμμή: «Εκφράζετε ηγετικές ικανότητες, κύρος, θάρρος και ευγενή συμπεριφορά».
Ο γενέθλιος χάρτης της Θάτσερ παρατίθεται παρακάτω. Δώστε ιδιαίτερη σημασία στη «στενή» αντίθεση Δία-Πλούτωνα στον άξονα Αιγόκερω-Καρκίνου (στις 14 μοίρες). Επειδή ακριβώς αυτοί οι πλανήτες βρίσκονται σε αντίθεση, η μεσημβρινή γραμμή του Ζενίθ του πρώτου συμπίπτει ακριβώς στη γραμμή του Ναδίρ του δεύτερου. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που βρίσκουμε τη γραμμή Ζενίθ του Πλούτωνα, θα βρίσκουμε και τη γραμμή Ναδίρ του Δία να ενώνεται και τανάπαλιν. Βλέποντας συνολικά τον χάρτη, οι δείκτες εντοπισμού θα μας πληροφορήσουν για το ποιος πλανήτης βρίσκεται στο Ζενίθ και ποιος στο Ναδίρ μιας συνδυασμένης γραμμής.
Λάβετε υπόψη σας ξανά τη λεπτομέρεια των Φώκλαντς στον χάρτη αστροχαρτογραφίας της Θάτσερ. Παρατηρείστε ότι η γραμμή Πλούτωνα-Ζενίθ και Δία-Ναδίρ είναι κοντά στην πολεμική ζώνη. Συνεπώς, η Θάτσερ αντιμετωπίζει εκεί την αντίθεση, ανταποκρινόμενη στις δυνάμεις του Πλούτωνα και του Δία. Ο Jim Lewis αναφέρει για τον συγκεκριμένο πλανητικό συνδυασμό: «Οι καταστάσεις είναι συνήθως γεμάτες σύγχυση και βία, μέσα όμως από τέτοιες αλλαγές, συνήθως το άτομο αναβαθμίζεται ως προς τη θέση που έχει». Η σημείωση αυτή επιβεβαιώνει αυτό που τονίζουν και οι ιστορικοί, ότι δηλαδή ο συγκεκριμένος πόλεμος συντέλεσε στην επανεκλογή της Θάτσερ, καθώς πριν από την έναρξη του πολέμου, είχε αρχίσει να μειώνεται η δημοτικότητά της.
Ανοχές επιρροής
Παραπάνω, αναφέρθηκε ότι οι γραμμές του Πλούτωνα και του Δία είναι «κοντά» στην πολεμική ζώνη. Συγκεκριμένα, αυτές οι συνδυασμένες γραμμές απέχουν 300 μίλια από το Port Stanley. Επομένως, τι θα μπορούσαμε να θεωρούμε ως «κοντινό» και τί ανοχή απόστασης πρέπει να χρησιμοποιείται, όταν μελετάμε τις πλανητικές επιρροές;
Όσο πιο κοντά είναι μία γραμμή με τον τόπο ενός ατόμου, τόσο πιο έντονα θα νιώσει την αντίστοιχη πλανητική επιρροή. Φαίνεται ότι ο Jim Lewis χρησιμοποιούσε διάφορες ανοχές, κατά τη μελέτη των χαρτών αστροχαρτογραφίας. Σε κάποιες μελέτες του, χρησιμοποίησε τα 300-400 μίλια ως τη μέγιστη απόσταση επιρροής, ενώ άλλες αποστάσεις, οι οποίες ήταν μεγαλύτερες των 700 μιλίων (1000 χιλιόμετρα), θεωρήθηκαν αρκετά ισχυρές προκειμένου να υπάρξει κάποια επιρροή. Συνοψίζοντας, οι περισσότεροι απʼ όσους μελετούν αυτόν τον κλάδο, πιστεύουν ότι οι ανοχές εξαρτώνται από αρκετούς παράγοντες, συνεπώς και αυτό το ζήτημα επαφίεται στην προσωπική επιλογή του κάθε ερευνητή.
Παρανατέλλοντες
Ο όρος «παρανατέλλοντες» [parans] προέρχεται από την ελληνική λέξη «παρανατέλλων», που σημαίνει «αυτός που ανατέλλει μαζί» ή «αυτός που ανατέλλει από κοινού». Χρησιμοποιείται στον κλάδο της αστροχαρτογραφίας για να δηλώσει τη διασταύρωση μιας γραμμής του μεσημβρινού (γραμμή Ζενίθ ή Ναδίρ) με μία του Ορίζοντα (Ανατέλλουσα ή Δύουσα γραμμή).
Ουσιαστικά, σʼ αυτό το σημείο έχουμε τον σχηματισμό ενός τετραγώνου, και όπως είναι γνωστό γενικά, είναι πιθανό να κληθούμε να ενεργήσουμε ή να ανταποκριθούμε σε γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στις συγκεκριμένες γεωγραφικές θέσεις. Η κοινή χρήση των παρανατέλλοντων έχει διευρυνθεί, καθώς περιλαμβάνει επίσης κάθε διασταύρωση γραμμών σε έναν χάρτη αστροχαρτογραφίας (όπως π.χ. μεταξύ μιας ανατέλλουσας γραμμής ενός πλανήτη με την ανατέλλουσα γραμμή ενός άλλου). Η λίστα τους μπορεί να υπολογιστεί με υπολογιστικό πρόγραμμα ή μπορεί να εντοπιστεί κατά προσέγγιση μέσα από τον χάρτη.
Η επιρροή ενός παρανατέλλοντος γίνεται εξέχουσα στο ακριβές σημείο όπου οι γραμμές διασταυρώνονται στη Γη. Μία σημαντική, αλλά δευτερεύουσα συνέπεια είναι ότι οι ερευνητές σημειώνουν το γεωγραφικό μήκος της Γης, όπου παρατηρείται η διασταύρωση και η οποία με τη σειρά της θεωρείται ως ένα σημείο ενεργοποίησης της ισχύς των πλανητών –στο συγκεκριμένο γεωγραφικό μήκος- σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Γιατί όμως σε ολόκληρο τον πλανήτη; Σε 24 ώρες η Γη θα περιστραφεί κάτω από αυτή τη διασταύρωση αυτών των δύο γραμμών, πράγμα που σημαίνει ότι ενεργοποιείται ολόκληρο το γεωγραφικό μήκος με την ισχύ του πλανητικού τετραγώνου που έχει σχηματιστεί. Συνήθως χρησιμοποιείται η ανοχή μιας μοίρας (+/-) γεωγραφικού μήκους, κατά τον προσδιορισμό του βαθμού της ισχύος, αν και κάποιες φορές οι ερευνητές αφήνουν και μεγαλύτερη ανοχή από αυτή. Όπως ακριβώς και με τις άλλες γραμμές, όσο πιο μικρή είναι η ανοχή, τόσο πιο έντονη επιρροή θα πρέπει να αναμένουμε.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα για να γίνει πιο κατανοητό: η Θάτσερ έχει μία διασταύρωση Σελήνης στο Ναδίρ και Κρόνου στο Κατερχόμενο, στο γεωγραφικό μήκος 53 μοιρών και 29 λεπτών νότια. Πρόκειται για ένα τετράγωνο Κρόνου-Σελήνης, ανάμεσα στη μοίρα του γεωγραφικού μήκους από τα νότια των Φώκλαντς –αναμφισβήτητα μέσα στην πολεμική ζώνη. Η ίδια η διασταύρωση (τετράγωνο) είναι λίγο πιο μακριά, νότια της Νέας Ζηλανδίας, όπου κι εκεί θα πρέπει να την βίωσε εντονότερα. Ωστόσο, θεωρούμε ότι η επιρροή της διασταύρωσης Κρόνου-Σελήνης έχει επίδραση στο γεωγραφικό μήκος των 53 μοιρών νότια, σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Στον ατομικό χάρτη επανατοποθέτησης, δεν θα υπήρχε πιθανότητα να περάσει ευχάριστες στιγμές διακοπών οπουδήποτε στο συγκεκριμένο γεωγραφικό μήκος. Όποια κι αν ήταν η αρχική κατάσταση, θα συναντούσε σʼ αυτόν τον κύκλο προβλήματα με σχέσεις, οι οποίες θα ήταν φορτικές και χωρίς αγάπη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, περιοχές που βρίσκονται 53 μοίρες νότια εκφράζουν την ανάγκη για ένα άκαμπτο «όχι» στις απαιτήσεις των άλλων. Πρόκειται για περιοχές προβληματικές, όπου ανακύπτουν θέματα ασφάλειας και ευθυνών. Ένα κράτος θα μπορούσε να απασχολείται με μακροχρόνιες έριδες σε κάποιο από αυτά τα μέρη, όπως ακριβώς μία οικογενειακή κατάρα που περνά από γενιά σε γενιά. Βέβαια, όλα τα παραπάνω έχουν αντιστοιχία με τον πόλεμο στα Φώκλαντς, ο οποίος, όπως ακριβώς και η κατάρα, επικρατεί μέχρι σήμερα.
Η αστροχαρτογραφία στην κοσμική αστρολογία
Ο κοσμικός χάρτης αστροχαρτογραφίας για τη Μεγάλη Βρετανία (όπως φαίνεται παρακάτω) την περιγράφει ως μία πολιτική οντότητα. Ο χάρτης έχει υπολογιστεί για την ένωση της Αγγλίας, της Σκωτίας, της Ουαλίας και της Ιρλανδίας (1η Ιανουαρίου 1801, 00: 00 am, Λονδίνο).
Σʼ αυτόν τον χάρτη, οι γραμμές Άρης-Ζενίθ και Ήλιου-Κατερχόμενου διασταυρώνονται στα νησιά Φώκλαντς. Πρόκειται για τους ίδιους πλανήτες –αν και είναι βέβαια σε διαφορετικές γωνίες- που παρατηρήσαμε στον χάρτη της Θάτσερ, που επίσης διασχίζουν τα Φώκλαντς. Αυτό μάς δείχνει ότι οι χάρτες των ηγετών μπορούν να ενεργοποιήσουν το δυναμικό των χαρτών των κρατών.
Στον χάρτη της Μεγάλης Βρετανίας, οι γραμμές του Ουρανού-Ζενίθ και του Ερμή-Ανατέλλοντος σημείου διασταυρώνονται στην Ινδία. Πρόκειται για τις ίδιες γραμμές που και ο Μαχάτμα Γκάντι είχε πάνω στην Ινδία στον δικό του χάρτη αστροχαρτογραφίας! Εδώ, όμως, παρατηρούμε επίσης τον συντονισμό ανάμεσα σʼ έναν ηγέτη και τους παγκόσμιους χάρτες κρατών, των οποίων οι ηγέτες είναι ενεργοποιημένοι. Είναι ενδιαφέρον ότι στην περίπτωση του Γκάντι, η γραμμή του Ουρανού-Ζενίθ περνούσε πάνω από το μέρος της Ινδίας που διασπάστηκε, το Πακιστάν.
Άλλη μία παρατήρηση: στον χάρτη της Μεγάλης Βρετανίας, του 1801, η γραμμή Ουρανού-Ανατέλλοντος σημείου περνά πάνω από τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, η οποία ήταν υπό βρετανική κατοχή από το 1800 έως και το 1922. Η Βόρεια Ιρλανδία παραμένει μία περιοχή που μέχρι και σήμερα είναι προβληματική. Ο Jim Lewis σημειώνει για τις δυσκολίες που παρουσιάζονται στην περίπτωση του Ουρανού: «Πρέπει να είναι αποδεκτή η παροδικότητα και η συνεχής αλλαγή, σε συνδυασμό με πιθανή εικόνα εξιλαστήριου θύματος, αδυναμία συναισθηματικής σχέσης και απομόνωση.
Οι χάρτες της αστροχαρτογραφίας αποτελούν μία σχετικά νέα τεχνική που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο ερευνητής της αστρολογίας ως εργαλείο. Μέσα από αυτήν την εισαγωγή, ελπίζω πως μπόρεσα να περιγράψω τον τρόπο που αυτοί οι χάρτες μπορούν να μας δώσουν σημαντικές πληροφορίες, ιδιαίτερα χρήσιμες προκειμένου να κατανοήσουμε τόσο πολιτικές, όσο και προσωπικές καταστάσεις.
Οι ερευνητές της κοσμικής αστρολογίας χρησιμοποιούν επίσης αυτούς τους χάρτες στη μελέτη των φάσεων της Σελήνης (Νέα Σελήνη, Πανσέληνος), στις εκλείψεις και στις πλανητικές εισόδους (κυρίως την είσοδο του Ήλιου στον Αιγόκερω, που θεωρείται ένα σημαντικό εργαλείο πρόβλεψης). Μία επίσης τεχνική είναι η εξέταση ουσιαστικά της πορείας της έκλειψης πάνω στους χάρτες της αστροχαρτογραφίας, καθώς έτσι μπορούν να εντοπιστούν περιοχές με ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον, αλλά και πιθανές σεισμογενείς ζώνες.
Πρωτότυπος τίτλος: Astro*Carto*Graphy. What it is and how it works
Πηγή: Skyscript: Astro*Carto*Graphy by Martin Davis