Είναι πια κοινό μυστικό ότι η ψυχική ισορροπία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την υγεία του ανθρώπου. Οι κληρονομικές προδιαθέσεις ενεργοποιούνται από τη διατάραξη της ψυχικής ισορροπίας και το αποτέλεσμα είναι να εκδηλώνονται διάφορες ανωμαλίες στη λειτουργία του οργανισμού. Η Αστρολογία μπορεί να είναι πολύτιμη εντοπίζοντας έγκαιρα αυτά τα αδύναμα σημεία του οργανισμού και τις εποχές που ο άνθρωπος κινδυνεύει ν’ αποδιοργανωθεί ψυχολογικά και να εκδηλώσει κάποια ασθένεια.
Δίπολα και Μεταθέσεις (Μέρος Β’)
Θα προσπαθήσω ν’ αναλύσω πιο καθαρά το βασικό μηχανισμό της θεωρίας μέσα από στοιχειώδεις γραφικές παραστάσεις, για να προχωρήσουμε στους ρόλους που παίξουν λειτουργικά οι Πλανήτες.
• Στο σχήμα 1 έχω σημειώσει με διακεκομμένη γραμμή τα έξι Ζώδια Εισόδου και με μαύρη τα έξι Ζώδια Εξόδου.
• Στο σχήμα 2 σημειώνονται με όμοιο τρόπο τα 72 Πεδία Εισόδου και 72 Πεδία Εξόδου (6 και 6 για κάθε Ζώδιο).
• Στο σχήμα 3 φαίνονται καθαρά τα Έξι Δίπολα και η λειτουργία τους.
Ξεκινάμε, για παράδειγμα, από το πρώτο Δίπολο (Ιχθείς-Κριός): ο ενεργειακός ερεθισμός συλλαμβάνεται στους Ιχθείς (διακεκομμένη γραμμή), προχωρεί ευθεία και θλάται στο πρώτο Κέντρο Διανομής Ενέργειας (α), ακολουθεί το ρεύμα διεργασίας (γ) (συνεχής και διακεκομμένη γραμμή) φτάνει στο κέντρο και, μέρος αυτού, απορροφάται ενώ ένα άλλο μέρος αποβάλλεται στο ρεύμα διεργασίας (δ) φτάνοντας στο (β) Κέντρο Διανομής Ενέργειας από όπου προχωρεί στην έξοδο του Κριού (συνεχής γραμμή).
Αριστερά: Σχήμα 1: Βασικά πεδία εισόδου – εξόδου του ζωδιακού. Δεξιά: Σχήμα 2: Δευτερεύοντα πεδία εισόδου – εξόδου του ζωδιακού. Κάτω: Σχήμα 3: Τα έξι δίπολα σε λειτουργικό σχηματισμό.
Κατά την λειτουργία μπορούν να συμβούν οι εξής παραλλαγές:
β) Μέρος ερεθισμών αποβάλλονται με αυτόματη αντίδραση χωρίς διεργασία π.χ. η πορεία της διακεκομμένης γραμμής από το (α) κέντρο διανομής ενέργειας προς την έξοδο των Διδύμων.
γ) Μέρος ερεθισμών υφίσταται μετασχηματισμούς σε μία περισσότερο πολύπλοκη αυτόματη αντίδραση, χωρίς να φτάσουν σε ρεύματα διεργασίας.
Στο κέντρο του ωροσκοπίου τα ρεύματα διεργασίας και οι γραμμές μετασχηματισμού σχηματίζουν έξι τρίγωνα (με την κορυφή στο κέντρο) που το καθένα αντιστοιχεί σε ένα Δίπολο και τη λειτουργία του. Η διάταξη αυτή εξυπηρετεί την αντιστροφή της δυναμικής πορείας του ερεθισμού προς την τελική έξοδο-έκφραση και ακολουθεί το νόμο της κίνησης των μηνυμάτων του εγκεφάλου προς τα όργανα (δεξί ημισφαίριο – αριστερό μέρος του σώματος κ.λπ.). Η συνειδητή λειτουργία περνά πάντα από το κέντρο, η ενστικτώδης μόνο από τα κέντρα διανομής που είναι πληροφορημένα (ενστικτώδης λειτουργία) για την επιλογή και την κατεύθυνση των ερεθισμών.
Παρατήρηση: Σχηματισμός του κέντρου = το γνωστό αστέρι που αποτελείται από τα δύο τρίγωνα, το ένα ορθό και το άλλο ανεστραμμένο. Έχουμε επίσης τη λειτουργία των 72 Δευτερευόντων Δίπολων, σε αντίστοιχη ανάπτυξη.
Τώρα μπορούμε να έχουμε ένα διαφορετικό τρόπο δράσης των γωνιακών σχέσεων των Πλανητών που συμβάλλουν θετικά ή αρνητικά σ’ αυτή τη λειτουργία ανάλογα με την θέση, τη φύση και την ιδιότητά τους και να καταλάβουμε καλύτερα πότε μια γωνιακή σχέση είναι πραγματικά αρμονική για τον άνθρωπο. Είναι ακόμη φανερό ότι κάθε ωροσκόπιο, ανάλογα με τη διάταξη των ουρανίων σωμάτων μέσα σ’ αυτό, έχει και τον δικό του λειτουργικό ρυθμό. Όταν αυτός ο ρυθμός διαταράσσεται από μιά παρακώλυση της λειτουργίας που προκαλείται από προοδευτικές σχέσεις ή κυρίως, διελεύσεις δυσαρμονικών (για τη λειτουργία) Πλανητών, έχουμε ανωμαλίες στην οργανική και ψυχική ισορροπία του ανθρώπου – προσωρινές, μόνιμες ή αποφασιστικές, ανάλογα με το βαθμό και τη διάρκεια της διακοπής της λειτουργίας στο συγκεκριμένο κέντρο της διανομής.
Πλανητικά ζεύγη
Σαν Κυβερνήτες των Ζωδίων τα ουράνια σώματα του πλανητικού μας συστήματος είναι εναρμονισμένα στις δονήσεις του χώρου τους και συντονισμένα να ενεργοποιούν τη λειτουργία που εκπροσωπούν. Έτσι, όπως έχουμε τα Ζωδιακά Δίπολα, έχουμε και τα Πλανητικά Ζεύγη (Για το δίπολο Παρθένου-Ζυγού δεν έχουμε ακόμη Πλανήτες. Τοποθετούμε τους γνωστούς με τα γράμματα (Ψ) και (Χ) για να τους ξεχωρίζουμε από την Αφροδίτη και τον Ερμή), στα οποία ο ένας Πλανήτης είναι δεκτικός – θηλυκός και ο άλλος ενεργητικός-αρσενικός. Έχοντας τη θέση τους στο Ζωδιακό, δρουν εξυπηρετώντας τον ειδικό τομέα που έχουν αναλάβει να συντονίζουν και ανάλογα με τη θέση και τη σχέση τους, δίνουν το ρυθμό της ζωής του ατόμου και τις προδιαθέσεις του σε δύναμη ή αδυναμία.
Τα ζεύγη αυτά, αρχίζοντας από το Δίπολο Ιχθείς – Κριός, είναι:
ΘΗΛΥΚΟΣ – ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ
Ποσειδώνας – Άρης
Αφροδίτη – Ερμής
Σελήνη – Ήλιος
Ερμής (Ψ) – Αφροδίτη (Χ)
Πλούτωνας – Δίας
Κρόνος – Ουρανός
Αυτά τα Ζεύγη αντιστοιχούν με δευτερεύουσα λειτουργικότητα και στα Δευτερεύοντα Δίπολα του κάθε Ζωδίου όπου ο κάθε Πλανήτης δρα σαν υποκυβερνήτης της κάθε Δευτερεύουσας Θύρας, δηλαδή για κάθε τόξο του Κύκλου του Ζωδιακού 2°30′ (δυόμισι μοιρών). Έτσι ο κάθε Πλανήτης έκτός από τη σύνδεση του μ’ ένα ζωτικό όργανο πού επιτελεί μια βασική λειτουργία, συνδέεται με αλλά 12 όργανα του σώματος πού εξυπηρετούν δευτερευόντως τη λειτουργία αύτή. Το ίδιο ισχύει και για τα Ζωδιακά Δίπολα και τις Θύρες σε αντιστοιχία με τις περιοχές του σώματος. Όσο για τα Κέντρα διανομής Ενεργείας είναι φανερό πώς επιβεβαιώνουν ακόμα μια φορά τον βελονισμό των αρχαίων Κινέζων πού φαίνεται ότι ήξεραν με ακρίβεια όλες αυτές τις αντιστοιχίες.
Δεν θα επεκταθώ στην ανάλυση όλων αυτών των λειτουργιών, όχι γιατί δεν τολμώ άλλά γιατί τα συμπεράσματα μου δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, βγαίνουν αργά γιατί πρέπει να ενημερώνομαι σε καθαρά ιατρικά θέματα. Ίσως θά ‘ταν σκόπιμο να εξεταστούν από γιατρούς ευρύτερα. Στο μεταξύ ελπίζω να οργανώσω μια μικρή ομάδα εργασίας με μερικούς πιο «ανοιχτόμυαλους» επιστήμονες. Ένα όμως θέλω να τονίσω: κάθε όργανο, κάθε κομμάτι του σώματος, κάθε κύτταρο περιέχει σε μικρογραφία ολόκληρο το σχέδιο της λειτουργίας πού περιγράψαμε με τρόπο εκλαϊκευμένο και απλό και ότι τα τελευταία πειράματα του κλονισμού είναι ακόμη στηριγμένα σε ανεπαρκέστατες γνώσεις γι’ αυτό και αρκετά επικίνδυνα για τα τυχόν απρόοπτα αποτελέσματα τους. Πιστεύω ότι ο άνθρωπος, όπως και κάθε κομμάτι της φύσης είναι βιβλίο γνώσης κι όχι πειραματόζωο. Άλλωστε, οι αρχαίοι σοφοί, ξέρανε πολύ περισσότερα, χωρίς να κάνουν τίποτα επικίνδυνο ή υβριστικό για τη Ζωή.
Πριν να κλείσω την παρουσίαση αυτού του θέματος, πού θα γίνει αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας σ’ ένα προσεχές βιβλίο, θα προσθέσω μιαν άλλη πλευρά της λειτουργίας των Θυρών και των Διπόλων:
Ο μηχανισμός της Εξόδου-Εισόδου δεν λειτουργεί μόνο σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον, αλλά και με το εσωτερικό περιβάλλον. Οι ίδιες περιοχές εκπέμπουν και συλλαμβάνουν τούς εσωτερικούς ερεθισμούς πού είναι αποτέλεσμα της μεγάλης αυτής διεργασίας. Η κατεύθυνση αυτών των ενεργειακών ρευμάτων έχει την ίδια αφετηρία αλλά αντίθετη διεύθυνση. Σχηματίζεται, δηλαδή, ένα άλλο αστέρι στο κέντρο (σχήμα 4) με τον ίδιο τρόπο αλλά με άλλη φορά. Στο σχήμα 5 δίνω τις δύο λειτουργίες μαζί με το δωδεκαγωνικό πια αστέρι (διπλό εξάγωνο) στο κέντρο. Έτσι, έχουμε πάντα 12 Θύρες άλλά 6+6=12. Βασικά Δίπολα (εξωτερικής και εσωτερικής λειτουργίας) και 72+72=144. Δευτερεύοντα Δίπολα και 12 Βασικά Κέντρα Διανομής Ενεργείας (6+6) και 144 Δευτερεύοντα (72+72) στη διπλή λειτουργία του οργανισμού με το περιβάλλον και τον εαυτό του.
Αριστερά: Σχήμα 4: Τα έξι δίπολα σε εσωτερικό λειτουργικό σχηματισμό.Δεξιά: Σχήμα 5: Εξωτερική και εσωτερική λειτουργία διπόλων
Γεωμετρικές μεταθέσεις και προβολές
Ο ερευνητής του ωροσκοπίου έχει πάντα ένα δύσκολο πρόβλημα: πως θα διαγνώσει αν ο άνθρωπος έχει δυνατότητες ν’ αξιοποιήσει ή να ξεπεράσει τις γωνιακές σχέσεις του ωροσκοπίου του και μέχρι ποιο σημείο είναι εφικτό κάτι τέτοιο. Δεν μιλάμε, φυσικά, για ένταση ή συχνότητα ενεργείας του ουρανίου σώματος άλλά για τροποποίηση ή αλλαγή κατεύθυνσης της ροής της ενεργείας.
Το γεγονός ότι πολλά έδειξαν πώς κάτι τέτοιο γίνεται, έξω από τα γνωστά συνδυαστικά σχήματα του ωροσκοπίου, έκανε τούς αστρολόγους να ψάχνουν για άλλους αόρατους σχηματισμούς πού, μέχρι τώρα, κατέληξαν σε αρκετές ενδιαφέρουσες θεωρίες όπως αυτές των Μεσοδιαστημάτων, της Χρυσής Τομής, των Αρμονικών κλπ. πού, όλες, στηρίζονται σε γεωμετρικές εφαρμογές πάνω στο ωροσκόπιο.
Η αξονική λειτουργία των Ζωδίων και των Σπιτιών οδηγούν σε μία άλλη γεωμετρική εφαρμογή πού άφορα τούς Πλανήτες: Τη θεωρία του διαμετρικού ή προβολικού σημείου του κάθε ουράνιου σώματος στο Ζωδιακό. Κάθε Πλανήτης φαίνεται στο Ζωδιακό σε μία θέση πού σημειώνεται στο ωροσκόπιο. Η θέση αυτή εκπροσωπεί τον Πλανήτη σε ένα (α) σημείο της τροχιάς του γύρω από τον Ήλιo. Ακριβώς, απέναντι από αυτό το σημείο βρίσκεται, διαμετρικά, το προβολικό σημείο (α’) της θέσης του Πλανήτη πού αντιστοιχεί στο Ζωδιακό στην ίδια μοίρα του Ζωδίου πού βρίσκεται απέναντι από το Ζώδιο και τη μοίρα της θέσης του. Π.χ. το προβολικό του Άρη πού βρίσκεται στις 40 Καρκίνου είναι στις 40 Αιγόκερω κ.ο.κ.
Η προβολική θέση του Πλανήτη ισορροπεί γεωμετρικά τη σχέση του με τον Ήλιο, είναι σημείο ιδεατό, όχι υλικό άλλά ενεργειακό σημείο δηλ. εκπέμπει και δέχεται ενέργεια. Συχνά έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι εκφράζουν έναν Πλανήτη τους σα να βρίσκεται στην προβολική του θέση, για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα της ζωής τους, χωρίς να συντρέχουν άλλοι λόγοι πού να το δικαιολογούν. Αν σκεφτούμε καλύτερα και δοκιμάσουμε τη θεωρία των προβολικών σημείων στις γωνιακές σχέσεις σε συνδυασμό με τη θεωρία των Διπόλων και των Πλανητικών ζευγών έχουμε πολλές εκπλήξεις πού μπορεί να είναι και λύσεις στα προβλήματα της ερμηνείας. Σαν παράδειγμα χρησιμοποιούμε ένα γνωστό Πλανητικό Ζεύγος: τον Aρη και τον Ποσειδώνα.
(Σχήμα α) Οι Πλανήτες σε τετράγωνο. Ο θηλυκός σε θηλυκό (Παρθένος) Ζώδιο. Ο αρσενικός σε αρσενικό (Δίδυμοι). Οι προβολές δίνουν τον προβολικό Ποσειδώνα (ψ’) στους Ιχθύς και τον προβολικό Άρη στον Τοξότη. Έχουμε μια επιλογή ανάμεσα στα έξης 4 τετράγωνα: Aρης στους Διδύμους με Ποσειδώνα στην Παρθένο η τούς Ιχθείς (2) και Άρης στον Τοξότη με Ποσειδώνα στην Παρθένο η στους Ιχθείς.
(Σχήμα β) Ο Άρης στον Ταύρο σε Τρίγωνο με τον Ποσειδώνα στην Παρθένο. Προβολικά το Τρίγωνο μεταφέρεται: Άρης στο Σκορπιό και Ποσειδώνας στους Ιχθείς. Επιλογές: τα δύο τρίγωνα (κανονικό και προβολικό) και τα δυό μικτά Εξάγωνα, Άρης στον Ταύρο με Ποσειδώνα στους Ιχθείς και Ποσειδώνας στην Παρθένο με Άρη στο Σκορπιό.
(Σχήμα γ) Ο Άρης στην Παρθένο σε Δωδεκάγωνο με τον Ποσειδώνα στο Ζυγό. Οι Πλανήτες είναι σε Θύρα αντίθετη με την ιδιότητα τους. Προβολικά το Δωδεκάγωνο μεταφέρεται: Άρης στους Ιχθείς με Ποσειδώνα στον Κριό. Επιλογές τα δύο Δωδεκάγωνα και οι δύο μικτές σχέσεις πέντε Δωδεκάτων ( 150 μοιρών), Άρης στους Ιχθείς Ποσειδώνα στο Ζυγό και Ποσειδώνας στον Κριό με Άρη στην Παρθένο.
Μέσα σ’ αυτές τις επιλογές, ίσως θα πρέπει να προσθέσουμε και την προχωρημένη άποψη της αντιμετάθεσης των σκελών του ιδεατού τριγώνου μιας γωνιακής σχέσης (Σχέδιο δ, δ’) όπου η κορυφή του λειτουργεί σα σημείο έκλυσης ενεργείας προβαλλόμενη στο Μεσοδιάστημα, οπότε οι επιλογές μας αυξάνονται και έχουμε δυνατότητα μετάθεσης του Πλανήτη σε Θύρα άλλης Ιδιότητας.
Παρατηρούμε, τελικά, ότι κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις επιλογών εξυπηρετούν καλύτερα την οργανική λειτουργία του ωροσκοπίου ενώ άλλες είναι σαφέστατα ανεπιθύμητες. Όπως, επίσης ότι μερικές γωνιακές σχέσεις δεν έχουν… επιλογές γιατί, παρ’ όλες τις προβολές και τις μεταθέσεις, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο δυσαρμονικό. Είναι γεγονός ότι μερικοί συνδυασμοί στο Ωροσκόπιο δεν είναι δυνατό να ξεπεραστούν.
Υπάρχει ένα ερώτημα για τις περιπτώσεις πού επιδέχονται βελτίωση: πώς θα τεθούν σε λειτουργία οι συνδυασμοί πού ήδη έχουμε επιλέξει; Η απάντηση είναι απλή: ερεθίζοντας τα ενεργειακά σημεία ώστε να τεθούν σε λειτουργία, πράγμα πού γίνεται κάποτε χωρίς να το συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος. Συνειδητά μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους.
β) Βιολογικά. Ο άνθρωπος υπόκειται σε τεχνητή ενεργειακή φόρτιση πού θα κινητοποιήσει το επιλεγμένο ενεργειακό κέντρο (π.χ. Ομοιοπαθητική, Βελονισμός, Ραδιαισθησία, κ.λ.π.).
γ) Θεληματικά. Ο άνθρωπος αποφασίζει με διαλογισμό να εντοπίσει και να κινητοποιήσει τα επιλεγμένα κέντρα ή κάποιος άλλος, ικανός, εφαρμόζει επάνω του τα αποτελέσματα του διαλογισμού του.
Η τελευταία μέθοδος ανήκει στο μέλλον της ανθρώπινης εξέλιξης και, προς το παρόν, στα χέρια ελάχιστων στον κόσμο.
Πιστεύω ότι όλα τα «μυστικά» της, Αστρολογίας θα γίνουν κτήμα των επιστημόνων και θα μπούνε γερά τα θεμέλια της συνθετικής Γνώσης. Άλλωστε, στην Εποχή του Υδροχόου, η αποκατάσταση των άξιών, θ’ αποκαλύψει τη Γνώση και θα ενώσει την Επιστήμη με την Ηθική. Ελπίζω κάποια από τα παιδιά μας να χαρούν αυτό πού εμείς ονειρευόμαστε.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Θεοδώρας Φασιανού-Ντάκου Αστρολογία. Βασικά στοιχεία για την τέχνη της αστρολογίας. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Νόηση» και την άδεια για την μεταφορά του αποσπάσματος ευγενικά παραχώρησε στο myHoroscope ο εκδότης κ. Κώστας Κουκουδάκης.