Ευφυΐα και Αστρολογία… «Τα κλειδιά ενός υπέροχου μυαλού!»

Ποτέ δεν ήμουν καλή στα μαθηματικά και για χρόνια έλεγα ότι απλώς δεν είναι η κλίση μου. Μια μέρα, ένας φίλος με ιδιαίτερη κλίση στα μαθηματικά και την φυσική, μου εξέφρασε την απορία του που δεν ήμουν καλή στα αντίστοιχα μαθήματα την περίοδο των σχολικών μου χρόνων και του απάντησα ότι απλώς δεν ήταν η κλίση μου!

Εκείνος γέλασε και συνέχισε λέγοντάς μου, περίεργο, γιατί έχεις εντελώς μαθηματική σκέψη. Εγώ φυσικά γέλασα, αλλά έδωσα βάση στα λόγια ενός ανθρώπου που ήξερα ότι είναι καλός παρατηρητής. Προσπαθούσα να καταλάβω τι εννοεί μαθηματική σκέψη και πως μπορούσε να την συμπεράνει.

Γρήγορα κατάλαβα ότι η μαθηματική σκέψη-αντίληψη, είναι ανεξάρτητη από την κλίση στα μαθηματικά.Μαθηματική σκέψη μπορεί να έχει και ένας βοσκός σε κάποια βουνοκορφή του κόσμου, χωρίς καμία πρόσβαση στην διδασκαλία των μαθηματικών και των θετικών επιστημών γενικότερα.

Κάποια στιγμή, μπήκε στη ζωή μου η φιλοσοφική θεώρηση των μαθηματικών και της φυσικής, που απαλλαγμένα από το στενό πεδίο των αριθμών του σχολείου, μου αποκάλυψαν την τεράστια δύναμή τους, έναν μαγικό κόσμο που απαντά σχεδόν σε όλα τα θεμελιώδη ανθρώπινα ερωτήματα.

Το φιλοσοφικό βάθος που μπόρεσαν να προσεγγίσουν τα ευφυή μυαλά δια μέσου των θετικών επιστημών, δεν μπορεί παρά να μου προκαλούν δέος και άπειρο σεβασμό. Έχοντας σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους έξυπνους ανθρώπους, η αστρολογική μου διαστροφή με οδήγησε ακόμα παραπέρα, στο να αναζητήσω τα σημάδια της ιδιοφυΐας, στους χάρτες διάσημων αντρών για την ιδιοφυή τους φύση και την πολύτιμη κληρονομιά που άφησαν στον ανθρώπινο πολιτισμό με το έργο τους.

Είχα μελετήσει στο παρελθόν δυο χάρτες ιδιοφυών αντρών και είχα αναπτύξει κάποιες αστρολογικές υποψίες. Ζήτησα από την διαχείριση να με προμηθεύσει μερικούς τέτοιους χάρτες, ώστε να έχω μία βάση συγκρίσεων. Με δεδομένο ότι τέτοια μυαλά δεν μπορεί να είναι και πάρα πολλά –αριθμητικά- έλαβα πέντε τυχαίους χάρτες και ξεκίνησα να ασχολούμαι με αυτούς.

Σε ένα θέμα όπως αυτό της ευφυΐας, εύκολα θα μπορούσαμε να εμπλέξουμε πρώτα απ’ όλα τον Ερμή. Όμως ο Ερμής\3ος\Δίδυμος δεν είναι ο κούκος που φέρνει την άνοιξη στο θέμα που εξετάζουμε. Η ανώτερη οκτάβα του Ερμή, ο Ουρανός\11ος\Υδροχόος είναι δικαίως το κλειδί στο θέμα της ιδιοφυίας.

Ο Ουρανός\11ος\Υδροχόος, σχετίζεται με την πνευματική δημιουργία-σύλληψη. Την ηλεκτρική στιγμή που μία φωτισμένη ενόραση αποκωδικοποιεί το άγνωστο. Κυβερνά την προηγμένη τεχνολογία, το διάστημα, τις ηλεκτρικές συνάψεις των εγκεφαλικών μας νευρώνων , ενώ ο Ερμής τους ίδιους τους νευρώνες και το νευρικό σύστημα. Ο Ερμής είναι το εργαλείο και ο Ουρανός η ενέργεια που το διατρέχει. Είναι γνωστό ότι οι ευνοϊκές σχέσεις μεταξύ Ερμή\Ουρανού δίνουν συχνά έξυπνους ανθρώπους.

Τι είναι αυτό όμως, που κάνει την διαφορά, ώστε η ευφυΐα να γίνεται μαθηματική ιδιοφυία;

Θα προχωρήσω έτσι όπως οδηγήθηκα από την αρχή της παρατήρησής μου στο θέμα. Με μια από τις κορυφαίες δυσλειτουργίες της λογικής. Προχωρώντας Αντίστροφα! Μία από τις δυσμενέστερες θέσεις του Ερμή σε έναν γενέθλιο χάρτη, είναι η θέση του στον 12ο οίκο ή στο ζώδιο των Ιχθύων. Ακόμα και η έμμεση ύπαρξη εμπλοκής του Ερμής\3ος\Δίδυμος με τον Ποσειδώνα\12ος\Ιχθείς, που είναι η θέση του Ποσειδώνα στον 3ο. Άλλη έμμεση εμπλοκή, είναι η ύπαρξη του Δίδυμου στην ακμή του 12ου ή του Ιχθύ στην ακμή του 3ου.

Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι τα 5 τυχαία αυτά δείγματα αποτελούν απόδειξη για κάτι. Αυτό που γίνεται εδώ, είναι μια απλή παρατήρηση. Αναμφίβολα όμως, η κοινή συνάφεια δεδομένων στα 5 αυτά μυαλά, είναι ενδιαφέρουσα. Εξ αυτού, γίνεται το επόμενο ερώτημα.

Ας ξεκινήσουμε εξηγώντας για ποιο λόγο η θέση του Ερμή στους Ιχθείς ή στον 12ο οίκο θεωρείται μια δυσμενής θέση. Ο 12ος\Ιχθείς\Ποσειδώνας, σχετίζεται με την αφηρημένη έννοια, την μη υλική υπόσταση, την μάζα, το χάος, τα ιδρύματα, τον εγκλεισμό, την μη πρακτικότητα, την συναισθηματική τρωτότητα, την φαντασία, την μυστικότητα, το εσωστρεφές βύθισμα, τα ψυχικά νοσήματα… Και ένα σωρό άλλα που δεν μας είναι χρήσιμο να αναφερθούν στο θέμα που εξετάζουμε. Όλα τα παραπάνω όμως, έρχονται σε αντίθεση με τα αιτήματα του Ερμή, που ευθύνεται για την λογική, την αντικειμενικότητα, την πρακτικότητα, την επικοινωνιακή εξωστρέφεια, την νοητική αλληλεπίδραση, την κίνηση κάθε είδους, το νευρικό σύστημα… Και ένα σωρό άλλα που δεν μας είναι χρήσιμο να αναφερθούν στο θέμα που εξετάζουμε.

Έτσι, η πρακτικότητα και η αντικειμενική λογική του Ερμή, δεν βρίσκει κατάλληλο έδαφος να εκφραστεί μέσα στην Ποσειδώνια, υποκειμενική ασάφεια του χάους. Πολλές φορές μάλιστα, τέτοια εμπλοκή 3ου\12ου, αποτελεί καθοριστικής σημασίας ένδειξη φρενοβλάβειας. Στην περίπτωση των 5 χαρτών που εξετάζουμε, αυτό το συναντάμε στον χάρτη του Τζων Φορμπς Νας που έπασχε από σχιζοφρένεια* την οποία και –πρωτοφανώς- νίκησε!
*(παρακάτω θα δούμε αναλυτικότερα την γενέθλια προδιάθεση για κάποια τέτοιου είδους εγκεφαλική δυσλειτουργία)

Από την άλλη, μήπως η λογική του Ερμή\3ος\Δίδυμος, φέρνει το τέλος στο χάος του 12ος\Ιχθείς\Ποσειδώνας;

Ιδωμένο κάτω από αυτή την προοπτική, ο ιδανικός πλανήτης για να φέρει το τέλος και την τάξη του χάους, δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Κρόνος\10ος\Αιγόκερος. Ναι αλλά και πάλι, θα χρειαζόμασταν την πνοή της διανόησης του αέρινου στοιχείου της διακυβέρνησης του Ερμή\3ος Δίδυμος. Σε αυτό το σημείο, πάμε να δούμε έναν πολύ ενδιαφέροντα χάρτη, ενός εκ των 5.

Ο πολυμαθής Ανρί Πουανκαρέ ήταν ένας από τους κορυφαίους Γάλλους μαθηματικούς, θεωρητικούς φυσικούς και φιλόσοφος της επιστήμης. Στον κόσμο των μαθηματικών είναι γνωστός ως ο «Τελευταίος Πανεπιστήμονας», καθώς διέπρεπε σε όλα τα επιστημονικά πεδία τα οποία υπήρχαν στη διάρκεια της ζωής του. Ως μαθηματικός και φυσικός, έκανε πολλές αυθεντικές θεμελιώδεις συνεισφορές σε εφαρμοσμένα μαθηματικά, μαθηματική φυσική, και την ουράνια μηχανική. Ήταν υπεύθυνος για τη διαμόρφωση των εικασιών Πουανκαρέ, ένα από τα πιο διάσημα προβλήματα στα μαθηματικά. Στην έρευνά του σχετικά με το πρόβλημα των τριών σωμάτων, ο Πουανκαρέ ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε ένα χαοτικό ντετερμινιστικό σύστημα, το οποίο έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης θεωρίας του χάους. Θεωρείται επίσης ως ένας από τους ιδρυτές του τομέα της τοπολογίας. Ο Πουανκαρέ εισήγαγε τη σύγχρονη αρχή της σχετικότητας και ήταν ο πρώτος που παρουσίασε τους μετασχηματισμούς Λόρεντζ στη σύγχρονη συμμετρική μορφή τους, όπως προκύπτει από την επιστολή που έστειλε στον Ολλανδό φυσικό Λόρεντζ το 1905. Έτσι, απέκτησε τον τέλειο αναλλοίωτο όλων των εξισώσεων Μάξγουελ, ένα σημαντικό βήμα στη διαμόρφωση της θεωρίας της ειδικής σχετικότητας.

Ο Ανρί Πουανκαρέ, είναι ο πατέρας της θεωρίας του χάους. Καθόλου τυχαίο, αφού στο χάος του 12ου οίκου του, κυριαρχεί ο Αιγόκερος στην ακμή και ο κυβερνήτης του 12ου (Κρόνος) βρίσκεται στο ζώδιο των Διδύμων. Άλλη μια ενδιαφέρουσα εμπλοκή 3ου\12ου , που φέρνει την Κρόνια τάξη, στο Ποσειδώνιο χάος. Ωστόσο, μιλάμε πάντα για έναν άνθρωπο με έναν πανίσχυρο Ποσειδώνα στον Ιχθύ και στον γωνιακό 1ο. Αυτό, για να μην ξεχνάμε την αρχική μας τοποθέτηση, ως προς τον ρόλο των αρχών του 12ος\Ιχθύς\Ποσειδώνας, ως ειδοποιός διαφορά στο θέμα της μαθηματικής ευφυΐας.

Ο Μπλεζ Πασκάλ, μαθηματικός και φυσικός, ήταν έναν παιδί θαύμα που άρχισε να μελετά γεωμετρία σε ηλικία δώδεκα ετών. Ο πατέρας του άρχισε να πηγαίνει τον προφανώς χαρισματικό Μπλεζ στις συναντήσεις της Ακαδημίας του Μερσέν, μια από τις πολλές ημιεπίσημες ομάδες μαθηματικών και επιστημόνων στο Παρίσι, οι οποίες οδήγησαν στη ίδρυση της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών το 1666. Στα 16 του χρόνια ανέπτυξε σε μια πραγματεία περί κωνικών τομών το θεώρημα που φέρει το όνομά του. Από το 1641 και για περίπου 3 χρόνια εργάστηκε για την κατασκευή μιας αριθμομηχανής που μπορούσε να κάνει πρόσθεση και αφαίρεση που ονομάστηκε «Πασκαλίνα». Το 1647 ανακάλυψε την αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων και τη χρήση τού βαρομέτρου για τη μέτρηση του υψομέτρου. Με την εργασία του Traité du triangle arithmétique, που δημοσιεύτηκε το 1654, έθεσε τις βάσεις για τη Συνδυαστική και το Λογισμό των Πιθανοτήτων. Επίσης μια από τις πιο γνωστές μαθηματικές μελέτες του είναι αυτό που ονομάζουμε “τρίγωνο του Πασκάλ” ή απλούστερα “αριθμητικό τρίγωνο”. Στα τελευταία του χρόνια, φαίνεται να μειώθηκε το ενδιαφέρον του για τα μαθηματικά και εστίασε περισσότερο την προσοχή του σε συγγραφή θρησκευτικών συγγραμμάτων. Ο Πασκάλ εναντιώθηκε στη δυϊστική αντίληψη του Καρτέσιου για την επιστήμη και τον κόσμο και θεωρούσε ότι η άπειρη απόσταση μεταξύ θεού και ανθρώπου μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με θεϊκή χάρη.

Μπλεζ Πασκάλ: Κυβερνήτης 11ου σε σύνοδο με ωροσκόπο, Δία και τρίγωνο Σελήνη, Ουρανός σε ακριβείας ημιεξάγωνο με Ερμή και τετράγωνο με Πλούτωνα στον 11ο . Ουρανός σε σύνοδο με τον Κρόνο. (έχει σημασία να πούμε ότι ο Πασκάλ υπήρξε ιδιοφυής στον ιδιαίτερο τομέα της γεωμετρίας που σχετίζεται με θέματα γήινης αρμονίας και παρατηρούμε στον χάρτη του ότι η Αφροδίτη κυβερνά τον 11ο, ενώ ο Ουρανός βρίσκεται στον 2ο γήινο του Ταύρου και στο ζώδιο του Λέοντα\5ος\παιδιά, θέση που δικαιολογεί απόλυτα την απαρχή της καριέρας του ως ιδιοφυές παιδί θαύμα!)

Bρετανός μαθηματικός, καθηγητής της λογικής, κρυπτογράφος, οποίος θεωρείται πατέρας της επιστήμης των υπολογιστών. Με τη δοκιμή Τούρινγκ, είχε μια σημαντική και χαρακτηριστική συμβολή στη συζήτηση σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη: εάν είναι δυνατό να ειπωθεί ότι μια μηχανή γνωρίζει και μπορεί να σκεφτεί. Παρείχε μία επίσημη έννοια του αλγορίθμου και των υπολογίσιμων αριθμών με τη μηχανή Τούρινγκ, διατυπώνοντας την ευρέως αποδεκτή έκδοση “Τούρινγκ” με την διατριβή του για την καθολική μηχανή Τούρινγκ, δηλαδή ότι οποιοδήποτε πρακτικό πρότυπο υπολογισμού έχει είτε ένα ισότιμο είτε ένα υποσύνολο των ικανοτήτων μιας μηχανής Τούρινγκ. Οι συνεισφορές του Τούρινγκ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ δημόσια κατά τη διάρκεια της ζωής του επειδή η εργασία του ήταν απόρρητη. Στο Μπλέτσλεϊ Παρκ, κέντρο της Βρετανικής Υπηρεσίας Αντικατασκοπείας, ήταν το κεντρικό πρόσωπο στην αποκρυπτογράφηση των γερμανικών κωδικών, όντας ο προϊστάμενος της ομάδας 8. Η ομάδα αυτή ήταν που επιφορτίστηκε με την αποκωδικοποίηση της Γερμανικής κρυπτογραφικής συσκευής Enigma. Μετά από τον πόλεμο, σχεδίασε έναν από τους πρώτους ηλεκτρονικούς προγραμματίσημους ψηφιακούς υπολογιστές στο εθνικό φυσικό εργαστήριο και κατασκεύασε και μια άλλη μηχανή, στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ. Το Bραβείο Τούρινγκ δημιουργήθηκε προς τιμή του.

Άλαν Τούρινγκ: Πανίσχυρος Ουρανός στον Υδροχόο και στην ακμή του γωνιακού 10ου αλλά και το ζώδιο του Υδροχόου στην φυσική του θέση, στην ακμή του 11ου, ενώ ο Ουρανός είναι σε τρίγωνο με τον Κρόνο μέσα από τον δυσανάλογα ευρύ 12ο. (Να θυμηθούμε ότι είναι ο πατέρας των ηλεκτρονικών υπολογιστών, και πως αλλιώς με τέτοιο Ουρανό, αλλά και η αποκωδικοποιητική του δράση, υποστηρίζεται τέλεια από την ύπαρξη του Κρόνου στον χαρακτηριστικά ευρύ του 12ο των κρυφών\κρυμμένων και σε τρίγωνο με αυτόν τον ιδιαίτερο Ουρανό).

Ο γερμανοεβραϊκής καταγωγής Άλμπερτ Αϊνστάιν είναι ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας και για πολλούς θεωρείται ως ο σημαντικότερος φυσικός του 20ου αιώνα. Αφού ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές του στη Φυσική, εργάστηκε για κάποιο διάστημα ως καθηγητής μαθηματικών και το 1902 προσελήφθη ως εξεταστής στο Ελβετικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών στη Βέρνη. Το 1921 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ «για τη συμβολή του στη θεωρητική φυσική, και για την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου». Ο Άλμπερτ Άινσταϊν ανέπτυξε μια σειρά από θεωρίες που διακήρυξαν, για πρώτη φορά, την ισοδυναμία της μάζας προς την ενέργεια ενώ ταυτόχρονα έδωσαν εντελώς νέο περιεχόμενο στις έννοιες του χώρου, του χρόνου και της βαρύτητας. Οι θεωρίες αυτές ήταν κατ’ ουσίαν μια βαθιά αναθεώρηση της παλαιάς Νευτώνειας Φυσικής και αποτέλεσαν επανάσταση για την επιστημονική αλλά και φιλοσοφική έρευνα. Στο πρώτο από τα τέσσερα άρθρα που δημοσίευσε στο γερμανικό επιστημονικό περιοδικό Χρονικά της Φυσικής, έδωσε την εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου, για την οποία του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ το 1921. Στηρίχθηκε στην υπόθεση της κβάντωσης η οποία είχε εισαχθεί μερικά χρόνια νωρίτερα από τον Πλανκ για την ερμηνεία της ακτινοβολίας του μέλανος σώματος. Οι δύο αυτές εργασίες των Πλανκ και Αϊνστάιν αποτέλεσαν την αρχή της κβαντικής μηχανικής. Στο τρίτο από τα άρθρα που δημοσίευσε το 1905 ο Αϊνστάιν διατύπωσε την ειδική θεωρία της σχετικότητας και στο τέταρτο έδειξε ότι από αυτήν συνάγεται ο διάσημος τύπος E = mc2 (γενική θεωρία της σχετικότητας) που δηλώνει τη δυνατότητα και την ισοδυναμία αλληλομετατροπής ενέργειας και μάζας, ορίζοντας έτσι ως ενιαίο χώρο την υλοενέργεια. Αυτό σημαίνει πώς η ενέργεια που μπορεί να παράγει οτιδήποτε, εξαρτάται από τη μάζα του. Τον Νοέμβριο του 1915, ο Αϊνστάιν παρουσίασε τη γενική θεωρία της σχετικότητας σε μία σειρά διαλέξεων ενώπιον της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το 1919 κατά τη διάρκεια μίας ηλιακής έκλειψης ο Σερ Άρθουρ Έντινγκτον παρακολούθησε το φως αστέρων, καθώς περνούσαν κοντά από τον ήλιο. Οι μετρήσεις του συμφωνούσαν με τη θεωρία της σχετικότητας και το γεγονός αυτό, έκανε τον Αϊνστάιν διάσημο.

Άλμπερτ Αϊνστάιν: Κυβερνήτης 11ου τρίγωνο με τον Πλούτωνα μέσα από τον 11ο , Υδροχόος στην ακμή του φιλοσοφικού 9ου, Δίας στον Υδροχόο, Ουρανός στον 3ο και μια ιδιαιτερότητα: Κυβερνήτης 6ου (η απόλυτα πρακτική έκφραση του Ερμή του 6ου\Παρθένος\έρευνα\παρατήρ ηση ως φυσική θέση), εδώ είναι ο Δίας\Τοξότης και βρίσκεται στον Υδροχόο αλλά στον 9ο οίκο του Τοξότη, πραγματοποιώντας μία αντίθεση με τον Ουρανό στην θέση του 3ου στην Παρθένο. Η απόλυτη έκφραση του μαθηματικού νου!

Ο Τζων Φορμπς Νας, που έγινε ευρέως γνωστός ως ο άνθρωπος στον οποίο βασίστηκε η ταινία «Ένας υπέροχος άνθρωπος», είναι ένας Αμερικανός μαθηματικός και οικονομολόγος, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πρίστον, ο οποίος υπέφερε από σχιζοφρένεια από τα 29 του και κατάφερε να την ξεπεράσει μετά από τριάντα χρόνια. Το 1994 τιμήθηκε με το Νόμπελ Οικονομικών, μαζί με τους Ρ. Ζέλτεν και Τζ. Χαρσάνυι για τη συμβολή του στη θεωρία παιγνίων. Συγκεκριμένα, δημιούργησε την έννοια της ισορροπίας για παιγνίδια μη-μηδενικού αθροίσματος, ισορροπία που πήρε το όνομά του ως ισορροπία Νας. Η έννοια της ισορροπίας Νας είναι σπουδαία και έχει ευρύτατες εφαρμογές σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλά και σε φυσικά συστήματα, όπως η Βιολογία. Επίσης με την εργασία του πάνω στη διαφορική γεωμετρία και σε μερικές διαφορικές εξισώσεις, μας παρείχε επίγνωση σχετικά με τις δυνάμεις που διέπουν την τύχη και τα γεγονότα μέσα από πολύπλοκα συστήματα στην καθημερινή ζωή. Οι θεωρίες του χρησιμοποιούνται στην οικονομία του εμπορίου, την πληροφορική, την εξελικτική βιολογία, την τεχνητή νοημοσύνη, τη λογιστική, την πολιτική και στρατιωτική θεωρία.

Τζων Φορμπς Νας: Κυβερνήτης 11ου σύνοδο Ήλιος (στον 12ο) και αντίθεση Κρόνου, Ουρανός στον γωνιακό 10ο και σε τετράγωνο με τον Ερμή στον 12ο (κυβερνήτη του ζωδίου του και του 12ου οίκου) Εδώ φαίνεται καθαρά στον χάρτη του η δυσμενής εμπλοκή των οίκων και των πλανητών του ενδιαφέροντός μας. Να υπενθυμίσω ότι ο Νας έπασχε από σχιζοφρένεια. Δείτε πως η λογική του (Ερμής) είναι σε σύνοδο με τον Πλούτωνα (κυβερνήτη του 5ου). Ο 5ος σχετίζεται με τα τυχερά παιχνίδια και ο Νας διέπρεψε δημιουργώντας την έννοια της ισορροπίας για παιγνίδια μη-μηδενικού αθροίσματος. Ωστόσο, ο Ερμής αυτός βάλλεται από Ουρανό και Κρόνο. Μην ξεχνάμε ότι οι δύο αυτοί πλανήτες δεν είναι τυχαίοι, αφού ο Κρόνος υπήρξε ο παραδοσιακός κυβερνήτης του Υδροχόου.

Σημείωση: Σχετικά με την σχιζοφρένεια, είπαμε ότι ο 12ος σχετίζεται με τις ψυχικές νόσους και ο Νας είχε έναν ιδιαίτερα πλούσιο 12ο, ενώ ως Δίδυμος\3ος, η ύπαρξη Ήλιου και Ερμή στον 12ο δεν είναι ελπιδοφόρα. Ο 3ος της λογικής έχει ακμή στην επόμενη διακυβέρνηση του Ερμή, την Παρθένο, τονίζοντας για άλλη μια φορά την εν λόγω εμπλοκή. Πριν βιαστείτε να πείτε ότι αυτό το συναντάμε και στους 5 χάρτες, ελαφρώς παραλλαγμένο, να πω ότι ο χάρτης του Νας είναι ο μόνος με δυσμενείς όψεις Ουρανού\Ερμή\Κρόνου. Τελικά, με γενέθλια προδιάθεση φρενοβλάβειας. Μην ξεχνάμε ότι ο Ερμής είναι το νευρικό μας σύστημα και ο Ουρανός η ενέργεια που το διατρέχει. Η τετράγωνη σχέση τους, είναι μία ένδειξη βιολογικής δυσμένειας. Ο Ουρανός κυβερνήτης 8ου\Σκορπιός\Πλούτωνας που σχετίζεται με την κληρονομικότητα, στον Κριό, που κυβερνά ότι είναι στο κεφάλι, άρα και τον εγκέφαλο. Από την άλλη ο Ερμής στον Καρκίνο\4ος\μήτρα τονίζει για άλλη μια φορά την γενετήσια πληροφορία. Ευτυχώς, η ιδιοφυία ξεπέρασε την βιολογική προδιάθεση. Βεβαίως, μιλάμε πάντα για προδιάθεση, γιατί τα ίδια ακριβώς στοιχεία, θα μπορούσαν να μας δείχνουν ένα σοβαρό πρόβλημα νευρολογικής φύσης που έδρα της θα είχε και πάλι τον εγκέφαλο, όπως Πάρκινσον ή Αλτσχάιμερ (δεν θα ήθελα οι αναγνώστες να κάνουν τους αστρογιατρούς του εαυτού τους και να ταυτιστούν με την ιδέα κάποιας ασθένειας).

Ώρα να επιστρέψουμε και πάλι στην πρότερη τοποθέτηση για το κλειδί του
12ου/Ιχθύ/Ποσειδώνα, στο θέμα της μαθηματικής ευφυΐας.

Το έχουμε δει σε βιογραφίες ευφυών αντρών, στην κινηματογραφική τους εκδοχή, το έχουμε διαβάσει σε συνεντεύξεις τους και σε καταγεγραμμένες μαρτυρίες όσων έχουν βρεθεί κοντά τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι διαρκώς χαμένοι – που αλλού; – στον κόσμο της σκέψης τους, όπου ο χρόνος δεν έχει σημασία και η μοναχικότητα είναι ανάγκη. Εκεί, χωρίς χαρτί και μολύβι, οι άνθρωποι αυτοί μπορούσαν να κάνουν ολοζώντανες πράξεις, έχοντας στα κλειστά τους μάτια την αντίληψη του «όλου». Όμως όλα αυτά, δεν είναι μία τέλεια περιγραφεί του 12ου; Πριν από όλα, ένα ευφυές μυαλό, πρέπει να έχει και την διάθεση να λειτουργήσει τις θαυμάσιες βιολογικές του δυνατότητες. Την διάθεση της απομόνωσης με σκοπό την περίσκεψη. Οι άνθρωποι αυτοί, συνήθως κρίνονται ως εκκεντρικοί κυρίως επειδή είναι τόσο απορροφημένοι από την σκέψη τους που μοιάζουν αποσυρμένοι σε έναν δικό τους κόσμο (12ος).

Ας πάρουμε μια ιδέα από αυτά που η κοινωνία καταγράφει:

«…Μερικές φορές απορρίπτουμε ή δεν καταλαβαίνουμε έναν ιδιοφυή γιατί είναι πολύ συνεσταλμένο και εσωστρεφές άτομο. Επιπλέον “οι ιδιοφυείς είναι πιθανό να έχουν μια αντίληψη της πραγματικότητας διαφορετική από τη συνηθισμένη, οργανωμένη, συστηματική αντίληψη που έχουν οι άλλοι άνθρωποι”, εξηγεί ο λέκτορας ψυχιατρικής του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Πέτρος Σκαπινάκης. “Το αποτέλεσμα είναι ότι ιδιαίτερα στις μικρότερες ηλικίες δεν είναι εύκολη η προσαρμογή των ατόμων αυτών σ’ ένα άκαμπτο περιβάλλον όπως είναι το σχολείο”. …»

«…Η ψυχολόγος κα. Μαριλύν Πιζάντε προσθέτει ότι “συχνά αντιμετωπίζουμε τις ιδέες των ιδιοφυϊών με καχυποψία, γιατί αυτές ανατρέπουν την τάξη του κόσμου όπως την ξέρουμε, κι αυτό μας φοβίζει”. Ένας επιπρόσθετος λόγος που καθιστά εφικτές τις παταγώδεις αποτυχίες των ευφυών μαθητών είναι η εχθρική στάση του εξεταστή, η οποία μπορεί να οφείλεται σε φθόνο, αντιπάθεια ή ακόμα και σε ιδεολογικές διαφορές. “Θυμάμαι”, επισημαίνει η κα. Πιζάντε, “ότι στο σχολείο είχα ένα συμμαθητή που έδειχνε ιδιαίτερη έφεση στη φυσική. Αυτό ήταν και το μόνο μάθημα που τον ενδιέφερε. Παρά το γεγονός ότι οι καθηγητές τού έβαζαν πολύ χαμηλούς βαθμούς και τον θεωρούσαν απείθαρχο, σε ηλικία 21 ετών είχε ήδη γίνει καθηγητής σ’ ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο”…»

Δεν οφείλονται όλες οι απορρίψεις στην ανικανότητα του κριτή. “Οι ιδιαίτερα ευφυείς άνθρωποι δεν αποκλείεται να έχουν κι άλλες εκκεντρικότητες, ιδιαιτερότητες και ιδιοτροπίες που να τους απομακρύνουν από τους ανθρώπους και να τους δημιουργούν προβλήματα γενικότερα”, εξηγεί ο κ. Σκαπινάκης. Ο Αϊνστάιν ήταν τόσο απορροφημένος στον κόσμο του και στους σύνθετους θεωρητικούς συλλογισμούς του, ώστε παραμελούσε τα σχολικά μαθήματα ή άλλα ενδιαφέροντα. Έδινε την εντύπωση ότι ήταν αργόστροφος και νωθρός, ενώ στην πραγματικότητα ήταν απόλυτα αυτοσυγκεντρωμένος. Το ίδιο και ο Γάλλος Γκαλουά, ο οποίος ενδιαφερόταν μόνο για τα μαθηματικά. Γενικά τα δημιουργικά μυαλά αφιερώνονται ολοκληρωτικά στη σφαίρα του ενδιαφέροντός τους. “Οι κοινωνικές συμβάσεις γι’ αυτούς παύουν να έχουν νόημα”*, τονίζει η κα. Πιζάντε. *(έκδηλος Ουρανός, αυτό με τις «κοινωνικές συμβάσεις» θα συμπληρώσω εγώ)

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε ένα σορό αποσπάσματα ερευνών και μελετών που θα μας οδηγούσαν στο ίδιο συμπέρασμα για τα κλειδιά της ιδιοφυίας: Ερμής, Ουρανός, Ποσειδώνας! 3ος/11ος/12ος!

Για να μην δημιουργηθεί η εντύπωση ότι παρεκκλίνουμε από την αρχική αιτία που έδωσε το έναυσμα της συγγραφής αυτού του άρθρου, ας επανέλθουμε στο απρόσμενο «κλειδί» που εξετάζουμε και τον λόγο της εμπλοκής του στην μαθηματική ιδιοφυΐα, τον Ποσειδώνα\Ιχθύς\12ος.

Συχνά θα έχετε ακούσει κοινότυπους χαρακτηρισμούς για τους Ιχθείς, όπως: «Είναι στον κόσμο τους…» , «Δεν καταλαβαίνουν…» , «Μοιάζουν αργόστροφοι…» , «Αφού είναι Ιχθείς, τι περίμενες;…» Είναι αλήθεια πως η απλοϊκή εκδοχή ενός Ιχθύ, μπορεί να γίνει άκρως εκνευριστική, όμως σκεφτείτε έναν ικανό νου, την ώρα της παραγωγικής του κατάστασης. Και ας πιάσουμε την πιο δημοφιλή περίπτωση, για να καταλαβαινόμαστε. Φαντάζεστε πως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν συνέλαβε την θεωρία της σχετικότητας σε κάποιο πικ νικ στην εξοχή, παρέα με φίλους ή στο τραπέζι των 20 ατόμων, ανάμεσα σε τραγούδια και ανέκδοτα; Μάλλον όχι. Μάλλον αποσυρμένος και αφηρημένος-απορροφημένος σε έναν δικό του κόσμο (12ος). Στην περίπτωση που το έκανε στις συνθήκες που περιγράφονται πιο πάνω, τότε και πάλι θα έμοιαζε να βρίσκεται στον δικό του χωροχρόνο και θα του ταίριαζαν ακόμα καλύτερα οι παραπάνω φράσεις όπως: «Είναι στον κόσμο τους…»

Αν απομονώσουμε τις λειτουργίες των πλανητών από τις εμπορικές διαστρεβλώσεις των ιδιοτήτων τους και τους κλισέ ρόλους με τους οποίους τους έχουν επιφορτίσει η εμπορευματοποίηση και η αδυναμία των ημιμαθών να εισχωρήσουν στην φιλοσοφική τους διάσταση, τότε μπορούμε να έχουμε μια ξεκάθαρη αντίληψη της λειτουργίας τους.

Ο 12ος, ως ο τελευταίος οίκος του ζωδιακού, συμβολίζει την επιστροφή στον εσωτερικό μας εαυτό, μετά από το πέρασμά μας από όλα τα προηγούμενα επίπεδα γνώσεων. Εκεί, είναι η στιγμή της απόλυτης ηρεμίας , ώστε να γίνει ο απολογισμός των εμπειριών ως συναισθηματική\πνευματική εντύπωση. Υπάρχει η εντύπωση του «όλου». Αυτή η κατάσταση της αντίληψης του όλου, κυοφορεί έναν συμβολικό θάνατο. Κάθε φορά που κατανοείται ένα κομμάτι του άπειρου χάους (12ος), η εντύπωση γίνεται γνώση και μια καινούργια κατάσταση ανατέλλει (Κριός\1ος\Άρης). Από όλα όσα έχουν πει τα 5 μυαλά που επιλέξαμε να δούμε από κοντά, διαλέγω να παραθέσω τα πιο χαρακτηριστικά λόγια 12ου από τον Ιχθύ της πεντάδας , που φαίνεται να είχε την ικανότητα να εκφράσει καλύτερα την γονιμότητα του χάους. Έτσι ο Αϊνστάιν είπε:

«Η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση.»
«Η πραγματικότητα είναι απλώς μια ψευδαίσθηση, αν και πολύ επίμονη.»
«Το μόνο πραγματικά πολύτιμο πράγμα, είναι η διαίσθηση.»
«Ένα πρόσωπο αρχίζει να ζει όταν μπορεί να ζήσει έξω από τον εαυτό του.»

Αυτά τα λόγια, δεν έχουν διαλεχτεί τυχαία. Είναι αλήθεια ότι ιδιοφυή μαθηματικά μυαλά, δηλώνουν πως οι σκέψεις τους και οι διατυπώσεις τους προκύπτουν από μια «εντύπωση» εντελώς διαισθητική. Υπάρχει κάτι «ασαφές»12ος στο «χάος»12ος των συνειρμών τους, που δείχνει να έχει κάποια λογική βάση και μετατρέπεται σε ένα είδος έμμονης ιδέας που τους ακολουθεί μέχρι την ανακάλυψή της:

«Εγώ δεν θα τολμούσα να πω ότι υπάρχει μια άμεση σχέση ανάμεσα στα μαθηματικά και την τρέλα, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη μαθηματικοί υποφέρουν από μανιώδη χαρακτηριστικά, εμμονές, παραλήρημα και τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας».
(John Forbes Nash)

Πράγματι, ακόμα και η επιστήμη έχει ανάγκη από μία εμπνευσμένη στιγμή που η φαντασία θα παίξει τον ρόλο της. Σκεφτείτε τον 12ο σαν την θάλασσα. Βυθισμένοι μέσα στα νερά της, ακόμα και χωρίς ακοή, όσφρηση και καθαρή όραση, μπορούμε να αισθανθούμε ότι κάτι περνά γύρω μας, από τις δονήσεις που μεταφέρουν τα μόρια του νερού. Και ενώ δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε λογικά, έχουμε την βεβαιότητα! Κάπως έτσι γεννιέται και μια ιδέα σε ένα μαθηματικό μυαλό. Ξεκινά από την διαισθητική βεβαιότητα (Ποσειδώνας) και προχωρά προς την απόδειξη (Ερμής\Ουρανός)

Ήταν μεγάλη μου χαρά να ασχοληθώ με αυτό το άρθρο και να μπω σε μια διαδικασία χρήσιμων για μένα συνειρμών (παρ’ ότι άργησα πολύ να παραδώσω, απλός Ιχθύς γαρ…). Αυτό που προσωπικά διδάχτηκα, είναι πως η λειτουργία των πλανητών, είναι πάνω και πέρα από τις προσωπικές μας ιστορίες. Οι πλανήτες εξυπηρετούν την αέναη συνοχή του κύκλου της ζωής και όχι τα προτερήματα ή τα ελαττώματα του μικρόκοσμού μας. Ακόμα και το πιο σοφό: «Τα πάντα ρει μηδέποτε κατά τ’αυτό μένειν», έχει την επιστημονική του ταυτότητα-εξήγηση, που για τους μυημένους στην φυσική, είναι η γνώση ότι το «όλο» είναι πάντα σε κίνηση και για να διατυπώσουμε κάτι αντίθετο, θα πρέπει αυθαίρετα να ορίσουμε ένα ακίνητο σημείο, βασισμένο στην μαθηματική λογική του «έστω ότι…»

Κάτια Κ.