Κατά τη διαδρομή της Αστρολογίας μέσα στο χρόνο, υπήρξαν αρκετοί και σημαντικοί πολιτισμοί οι οποίοι χάραξαν τον ζωδιακό κύκλο με το δικό τους, ιδιαίτερο, τρόπο. Μέσα στους σημαντικότερους πολιτισμούς που κατάφεραν να επηρρεάσουν την Αστρολογία κατά τέτοιο τρόπο ώστε σήμερα να έχουμε να έχουμε στα χέρια μας το σχεδόν ολοκληρωμένο πορτραίτο της, συγκαταλέγονται οι Βαβυλώνιοι, οι Αιγύπτιοι και οι αρχαίοι Έλληνες.
Η Αστρολογία λοιπόν ξεκίνησε μονάχα με τη χρήση του Ήλιου και της Σελήνης καθώς και με τη χρήση των πέντε ορατών πλανητών, όπου οι αρχαίοι τους τοποθέτησαν μέσα στο ζωδιακό, κυβερνόντας με αυτό τον τρόπο συγκεκριμένες θέσεις.
Αυτές οι θέσεις που ορίστηκαν από τους αρχαίους ως εκείνες οι θέσεις μέσα στις οποίες οι πλανήτες έχουν μια συγκεκριμένη δυναμική είναι γνωστές σήμερα ως Θεμελιώδεις Δυνάμεις. Μέσα σε αυτές τις θέσεις ένας πλανήτης αισθάνεται όπως ακριβώς ένας βασιλιάς. Όπως ένας βασιλιάς κυβερνά τη χώρα του και αρκετές ακόμα περιοχές, πέρα από τα όρια του βασιλείου του, έτσι και ένας πλανήτης κυβερνά συγκεκριμένες θέσεις μέσα στον ζωδιακό κύκλο.
Αν ο βασιλιάς επισκεφτεί ένα φιλικό, προς αυτόν, βασίλειο, τότε ο τρόπος που θα του συμπεριφερθούν εκεί θα εξακολουθήσει να είναι βασιλικός. Αν όμως ο βασιλιάς αιχμαλωτιστεί από ένα εχθρικό βασίλειο, τότε ο τρόπος με τον οποίο θα του συμπεριφερθούν δεν θα είναι καθόλου βασιλικός. Θα έχει χάσει την εύνοια που είχε και τα προνόμια του.
Με αυτό τον απλό και μεταφορικό τρόπο, λειτουργούν και οι θεμελιώδεις δυνάμεις. Οι θεμελιώδεις δυνάμεις αποτελούν περιοχές του ζωδιακού κύκλου όπου ένας πλανήτης αισθάνεται ισχυρός. Όταν κάποιος είναι ισχυρός, έχει και την ικανότητα να δράσει. Όταν ένας πλανήτης έρχεται σε επαφή με αυτές τις περιοχές, ενδυναμώνεται και αποκτά σημαντική δύναμη, η οποία ανάλογα με τον τίτλο της χρωματίζει αυτή τη δυναμική συμπεριφορά ενός πλανήτη.
Αυτοί οι τίτλοι των θεμελιωδών δυνάμεων είναι πέντε και διακρίνονται κατά σειρά δυναμικής τους σε «Κυβέρνηση» , « Έξαρση», «Τριπλότητα», «Όριο» και « Πρόσωπο». Υπήρξαν αρκετές διαφωνίες μεταξύ των αρχαίων αυτών πολιτισμών που ανέφερα στην εισαγωγή αλλά και μεταξύ των Αστρολόγων σχετικά με το ποιές μοίρες του ζωδιακού κύκλου κυβερνόνται από τον κάθε πλανήτη ξεχωριστά. Ωστόσο, σήμερα, το πλέον αποδεκτό σύστημα ταξινόμησης των πλανητών γίνεται με βάση τον Πτολεμαικό Πίνακα.
Ο Πτολεμαικός Πίνακας διακρίνεται σε έξι κατηγορίες.
Η Πρώτη και βασική στήλη μας δείχνει τα δώδεκα ζώδια του ζωδιακού κύκλου. Η Δεύτερη, τους κυβερνήτες των ζωδίων αυτών. Η Τρίτη, την έξαρση των πλανητών. Η Τέταρτη, την τριπλότητα των πλανητών ανάλογα με το αν έχουμε να κάνουμε με ένα ημερήσιο ή νυχτερινό ωροσκόπιο. Η Πέμπτη, διαιρείται σε πέντε υποκατηγορίες και αφορά τα όρια των πλανητών και τελικά η Έκτη, η οποία διαιρείται σε τρεις υποκατηγορίες και αφορά το πρόσωπο των πλανητών.
Συχνά όμως βρίσκουμε ακόμα δυο κατηγορίες που αναφέρονται στην αδυναμία και την πτώση ενός πλανήτη στα ζώδια.
Ας πάρουμε δυο παραδείγματα όμως :
1) Άρης στην 13η μοίρα του Σκορπιού. Κοιτώντας τον πίνακα των θεμελιωδών δυνάμεων βρίσκουμε πως ο Άρης αυτός βρίσκεται στην κυβέρνηση του. Ναι, λογικό γιατί ο Άρης κυβερνά τον Σκορπιό. Στον Σκορπιό κανείς πλανήτης δεν βρίσκεται στην έξαρση του, οπότε πάμε παρακάτω. Tόσο στο ημερήσιο ωροσκόπιο όσο και στο νυχτερινό ωροσκόπιο, ο Άρης βρίσκεται στην τριπλότητα του. Στην 13η μοίρα του Σκορπιού, ο Άρης βρίσκεται στο όριο του Δια και τελικά στο πρόσωπο του Ήλιου.
2) Σελήνη στην 25η μοίρα του Αιγόκερω. Η Σελήνη αυτή βρίσκεται στην κυβέρνηση του Αιγόκερω και στην έξαρση του Άρη. Αν το ωροσκόπιο είναι ημερήσιο, τότε βρίσκεται στην τριπλότητα της Αφροδίτης ενώ σε ένα νυχτερινό θα βρισκόταν στην δική της τριπλότητα. Επίσης βρίσκεται στο όριο του Κρόνου και τελικά στο πρόσωπο του Ήλιου. Αυτή η Σελήνη επίσης βρίσκεται στην Αδυναμία της.
Γιατί όμως είναι σημαντικές οι θεμελιώδεις δυνάμεις μέσα στο πλαίσιο της Ωριαίας Αστρολογίας ; Όπως προανέφερα, ένας δυνατός πλανήτης θα έχει την ικανότητα να δράσει. Με το παραπάνω παράδειγμα του Άρη και της Σελήνης βλέπουμε πως ο Άρης είναι ισχυρότερος από τη Σελήνη και αυτό επειδή γιατί βρίσκεται στην κυριαρχία του και την τριπλότητα του. Αντίθετα η Σελήνη, βρίσκεται στην Αδυναμία της. Δεν μπορεί να δράσει ακόμα και αν κατά τη διάρκεια της νύχτας βρισκόταν στην δική της τριπλότητα.
Σε αυτό το σημείο όμως ας δούμε ξεχωριστά τι σημαίνει κάθε τίτλος . Θα χρησιμοποιήσω το “βασιλικό” παράδειγμα ώστε να γίνει περισσότερο κατανοητή κάθε θέση.
Κυβέρνηση: Αποτελεί την δυνατότερη Θεμελιώδη Δύναμη. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η Σελήνη στον Καρκίνο. Μοιάζει ακριβώς σαν το βασιλιά στο κάστρο του. Μπορεί να κάνει ό,τιδήποτε του κάνει κέφι, έτσι και αλλιώς βρίσκεται στο βασίλειο του, ποιος μπορεί να πει όχι στο βασιλειά. Βρίσκεται στο απόλυτο της δύναμης του.
Έξαρση: Aποτελεί μια δύναμη μικρότερη από την Κυβέρνηση αλλά σίγουρα καλύτερη από την Τριπλότητα. Η Σελήνη βρίσκει την έξαρση της στο ζώδιο του Ταύρου. Στην έξαρση ο βασιλιάς – πλανήτης , έχει ταξιδέψει σε ένα φιλικό για εκείνον βασίλειο και όλοι του φέρονται με έναν εξίσου βασιλικό τρόπο. Κανείς δεν χαλάει χατήρι στον επισκέπτη και αυτος ο φιλοξενούμενος βασιλιάς απολαμβάνει στο μέγιστο τα οφέλη της φιλοξενίας του. Τα χατήρια του όμως εδώ έχουν κάποιο όριο. Ο φιλοξενούμενος βασιλιάς δεν έχει δικαιοδωσία στο βασίλειο που τον φιλοξενεί. Ο τίτλος της έξαρσης είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει, την υπερβολή. Η υπερβολή αυτή κρατά για λίγο, μέχρι να επιστρέψει στο βασίλειο του.
Τριπλότητα: Η τριπλότητα βρίσκεται ένα σκαλοπάτι πιο κάτω από την έξαρση και ένα σκαλοπάτι πιο πάνω από το όριο. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί ο Ήλιος και ο Διας στον Κριο (σε ημερήσιο και νυχτερινό χάρτη αντίστοιχα). Εδώ ο βασιλιάς βρίσκεται μακριά από το κάστρο του, αυτή τη φορά όμως όχι σε κάποιο γειτονικό βασίλειο. Το καλύτερο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι πως πιθανό να βρίσκεται σε κάποια εκστρατεία και το μέρος στο οποίο βρίσκεται να είναι περικυκλωμένο από τους στρατιώτες του. Έτσι, ο βασιλιάς μας νιώθει άνετος αλλά με ένα αρκετά περιορισμένο πεδίο δράσης. Γύρω του υπάρχουν δικοί του στρατιώτες, οπότε βρίσκεται στο στοιχείο του.
Όριο: Μια θεμελιώδη δύναμη πριν το πρόσωπο. Παράδειγμα τέτοιο αποτελεί ο Άρης στην 6η μοίρα του Σκορπιού. Βρίσκεται στο όριο του. Αν ένας πλανήτης βρεθεί στο όριο του τότε μοιάζει σαν τους αξιωματικούς του βασιλιά. Δεν έχουν τη δύναμη του αλλά μπορούν να έχουν δύναμη πάνω σε χαμηλότερα στρώματα όπως οι στρατιώτες του βασιλιά. Δεν είναι τόσο καλή θέση για ένα πλανήτη, σίγουρα όμως είναι καλύτερη από το τίποτα.
Πρόσωπο : H τελευταία θεμελιώδης δύναμη. Είναι επίσης θετική αλλά όχι όσο το όριο και σίγουρα είναι καλύτερη από το τίποτα. Σε αυτή τη θέση, ο βασιλιάς έχει πεταχτεί από το θρόνο του και βρίσκεται στην αυλή του κάστρου του, λίγο πριν τον πετάξουν έξω από τις πύλες του κάστρου όπου και δεν θα έχει πλέον καμμία απολύτως δύναμη.
Αδυναμία: H Σελήνη στον Αιγόκερω βρίσκεται στην Αδυναμία της. Εδώ ο βασιλιάς είναι αδύναμος να δράσει.
Πτώση: H Σελήνη στον Σκορπιο βρίσκεται στην πτώση της. Είναι μια μεγάλη αρνητική προσβολή και ένας πλανήτης που βρίσκεται στην πτώση του είναι σοβαρά κακοποιημένος πλανήτης. Όπως η έξαρση δείχνει την θετική υπερβολή ή πτώση δείχνει την αρνητική πλευρά αυτής της υπερβολής. Εδώ ο βασιλιάς έχει πέσει από το θρόνο του , του έχουν αφαιρέσει το στέμμα του και πολύ πιθανό ο δήμιος να ακονίζει το τσεκούρι του.
Τι συμβαίνει τώρα όταν ένας πλανήτης δεν βρίσκεται σε καμμία από τις πέντε θεμελιώδεις δυνάμεις ; Σε αυτή την περίπτωση ο πλανήτης αυτός ονομάζεται Περιπλανώμενος. Σε σχέση με το βασιλικό μας παράδειγμα θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον πλανήτη αυτό ως έναν βασιλιά που μόλις του έκαναν έξωση από το κάστρο του. Ένας άστεγος πλέον βασιλιάς. Δεν έχει που να πάει , περιπλανιέται στην χώρα του και δεν ξέρει με ποιον τρόπο να κερδίσει πίσω το βασίλειο του. Επομένως δεν έχει τίποτα να χάσει και θα έκανε τα πάντα για να κερδίσει πίσω το βασίλειο του. Με θεμιτά αλλά κατα βάση αθέμιτα μέσα.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω πως αυτό είναι το βασικό μέρος των θεμελιώδων δυνάμεων.
Πέρα από τις θεμελιώδεις υπάρχουν και οι συμπτωματικές δυνάμεις οι οποίες είναι λίγο περισσότερο περίπλοκες από τις θεμελιώδεις και αφορούν τη θέση ενός πλανήτη μέσα από διαφορετικά αστρολογικά πρίσματα. Για παράδειγμα , ένας πλανήτης βαθμολογείται διαφορετικά όταν βρίσκεται σε έναν γωνιακό οίκο, ορθόδρομος ή ανατολικά του Ήλιου από έναν πλανήτη που βρίσκεται σε διαδοχικό οίκο, ανάδρομος και πολύ κοντά στον Ήλιο.