α) Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ – σχηματισμός 4ης αρμονικής
Ο Μεγάλος Σταυρός ή Μεγάλο Τετράγωνο, αποτελείται από τέσσερα ενωμένα τετράγωνα (περίπου 90°, +,- 3°) και δύο αντιθέσεις (180°), οι οποίες σχηματίζουν έναν σταυρό που κόβει σε τέσσερα σχεδόν ίσα μέρη τον χάρτη. Μπορεί να συμμετέχουν παραπάνω από τέσσερις πλανήτες, αλλά τέσσερις τουλάχιστον είναι απαραίτητοι, και θα πρέπει να απέχουν ο ένας από τον άλλο περίπου 90°. Είναι πολύ ασυνήθιστος αλλά ισχυρότατος και στρεσογόνος σχηματισμός.
Ο σχηματισμός αυτός είναι συνήθως αιτία συνεχών εντάσεων, προκλήσεων και αναταράξεων στην ζωή ενός ατόμου …. μιας ατελείωτης αλυσίδας προκλήσεων. Έτσι ο κάτοχός του διασκορπίζει την ενέργεια του, προς πολλές διαφορετικές αλλά συνδεόμενες κατευθύνσεις. Συνήθως εστιάζει την προσοχή του σε ιδανικά και αξίες, λίγη σημασία όμως δίνει στους άλλους, και στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Τα εμπόδια δυστυχώς, δεν θα λείπουν στην προσπάθεια του, να επιτύχει τους στόχους του. Οι εντάσεις των αντιθέσεων και τα εμπόδια των τετραγώνων, θα έχουν σαν αποτέλεσμα το άτομο να νομίζει ότι η ζωή είναι γεμάτη από διαμάχες και δυσκολίες, όπου θα είναι αναγκασμένο να μάχεται διαρκώς για να τα καταφέρει. Παρόλα αυτά, οι άνθρωποι με Μεγάλα Τετράγωνα στον χάρτη τους έχουν πολλές πιθανότητες να επιτύχουν, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα εμποδίζονται οι προσπάθειες τους από ανατρεπτικές καταστάσεις ή σοβαρά τραύματα (εσωτερικής ή εξωτερικής φύσης).
Η σύνθεση του Μεγάλου Σταυρού είναι από τετράγωνα, που προσφέρουν δράση και από αντιθέσεις, που απαιτούν προσπάθεια εξισορρόπησης. Για την ύπαρξη αυτού του σχηματισμού επιβάλλονται πολύ μικρές ανοχές, έτσι τα τετράγωνα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα απ’ ότι ήδη είναι σαν όψεις, και οι αντιθέσεις δημιουργούν ακόμα πιο δυνατές προκλήσεις. Το μυστικό και πάλι είναι στο να βρεθούν οι ισορροπίες των αντιθέσεων. Αν αυτό γίνει, τότε οι ένταση των τετραγώνων μοιράζεται στους τέσσερις πλανήτες, και είναι πιο εύκολο να βρεθεί ομαλά η διέξοδος. Φυσικά χρειάζεται προσπάθεια και συνειδητή εξάσκηση. Αντιθέτως, όταν οι ισορροπίες των αντιθέσεων χάνονται, ασκείται μεγαλύτερη πίεση σε κάποια από τα τετράγωνα, με αποτέλεσμα να ζορίζονται περισσότερο κάποιοι από τους πλανήτες. ….έτσι η δομή του σχηματισμού καταρρέει! Η ένταση που συσσωρεύεται κλιμακώνεται, και στο απόγειό της απελευθερώνεται παίρνοντας την μορφή ανεξέλεγκτης δράσης, άλλοτε με εποικοδομητικά και άλλοτε με καταστροφικά αποτελέσματα! Παρόλα αυτά από την στιγμή που θα βρεθούν οι απαραίτητες ισορροπίες, είναι πολύ εύκολο να διατηρηθούν κιόλας.
Οι απαραίτητες ισορροπίες των αντιθέσεων μπορούν να βρεθούν, βρίσκοντας τι κοινό έχουν οι τέσσερις πλανήτες του Μεγάλου Σταυρού, και κατανοώντας γιατί αυτό το κοινό μπορεί στην προκειμένη περίπτωση να είναι αδυναμία. Εντοπίζοντας την αδυναμία αυτή, ο Μεγάλος Σταυρός μπορεί να μετατραπεί σε μεγάλη δύναμη καρποφόρας δράσης. Οι πλανήτες που δημιουργούν τον Μεγάλο Σταυρό, όπως και στο Ταυ-Τετράγωνο, βρίσκονται πάντα σε ζώδια ίδιας ποιότητας (Παρορμητικά ή Μεταβλητά ή Σταθερά) και περιλαμβάνει, έναν πλανήτη σε κάθε ένα στοιχείο. Γι’ αυτό ο Μεγάλος Σταυρός ταξινομείται ποιοτικά, και έτσι έχουμε τον Μεγάλο Παρορμητικό Σταυρό, Τον Μεγάλο Σταθερό Σταυρό και τον Μεγάλο Μεταβλητό Σταυρό. Κάθε ένας από αυτούς, έχει μια εντελώς διαφορετική ερμηνεία σύμφωνα με την ποιότητά του.
Τα ζώδια του Παρορμητικού Σταυρού ανησυχούν περισσότερο για την ταυτότητά τους και είναι όλα ζώδια δράσης. Έτσι ο Μεγάλος Παρορμητικός Σταυρός μετατρέπεται σε κρίση ταυτότητας, μιας και όταν ενεργοποιείται, και οι τέσσερις πλανήτες βιάζονται να δραστηριοποιηθούν με σκοπό να προβάλουν μια διαφορετική ταυτότητα ο καθένας (προβολή του εγώ, προβολή καταβολών, αισθήματος και εσωστρέφειας, προβολή μέσα από κοινωνικοποίηση και σχέσεις, προβολή της κοινωνική μας καταξίωσης και εξωστρέφεια).
Πρόκληση: να μάθουν να δρουν λιγότερο παρορμητικά και από ένστικτο.
Αντιθέτως, στον Μεγάλο Σταθερό Σταυρό υπάρχει η αμφιβολία και η αμφισβήτηση της προσωπικής αξίας, και η αντίσταση στις όποιες αλλαγές από εξωγενείς παράγοντες. Αν υποκύψουν, το εκλαμβάνουν ως αιτία απώλειας μέρους της εκτίμησης που τρέφουν για το ίδιο το άτομό τους! Όταν ο Μεγάλος Σταθερός Σταυρός ενεργοποιηθεί, τότε και οι τέσσερις πλανήτες προβάλλουν αντίσταση, ώστε να καταφέρουν να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν. Αν όμως αποφασίσουν για το αντίθετο είναι σχεδόν αδύνατον να πισωγυρίσουν…
Πρόκληση: να μάθουν να μην αποφεύγουν την δράση, γιατί δράση ίσον αλλαγή.
Τέλος στον Μεγάλο Μεταβλητό Σταυρό, παρατηρείται το πρόβλημα της διάσπασης. Αυτό που ανησυχεί περισσότερο τα μεταβλητά ζώδια είναι θέματα ίασης και ολοκλήρωσης και τα χαρακτηρίζει προσαρμοστικότητα και διαλλακτικότητα. Όποτε ενεργοποιείται ένας Μεγάλος Μεταβλητός Σταυρός, η πρώτη αντίδραση των πλανητών είναι να προσπαθούν ο ένας να προσαρμοστεί στις ιδιότητες του άλλου, με αποτέλεσμα να μην «συναντιούνται» πουθενά. Γιατί στην προσπάθειά τους να αποφύγουν την πίεση και προσπεράσουν το εμπόδιο, μεταβάλλονται για να προσαρμοστούν σε κάτι καινούργιο. Έτσι, η ενέργειά τους διασπάται και διασκορπίζεται…με λίγα λόγια ξοδεύεται άσκοπα.
Πρόκληση: η επίτευξη της συνεργασίας των πλανητών και ο συγχρονισμός τους, ώστε να μη χάνεται η επικέντρωση από τον αρχικό στόχο.
β) Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ
Υπάρχει η σπάνια περίπτωση οι πλανήτες του χάρτη να είναι μοιρασμένοι σε δυο ομάδες (μπορεί να σχηματίζουν δύο πολυαστρίες μάλιστα), σε δύο ακριβώς αντίθετους πόλους (1ος – 7ος πχ). Έτσι δημιουργείται μια σειρά απανωτών αντιθέσεων, που στα άκρα τους υπάρχουν συνήθως δυνατές συνόδοι με αποτέλεσμα το αίσθημα ανισορροπίας να είναι πιο έντονο, και το άτομο να διχάζεται με πιο γκρούπ πλανητών να ταυτιστεί. Οι δύο ομάδες δρουν ανταγωνιστικά, απαιτώντας από το άτομο τελείως διαφορετικά πράγματα. Αν ταυτιστεί τελικά με την μια ομάδα από τις δύο, στο πρόσωπο της άλλης θα βλέπει τις διαπροσωπικές του σχέσεις.
γ) ΤΟ ΤΑΥ-ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ
Ένας πολύ δυναμικός πλανητικός σχηματισμός, αλλά με δύσκολη και στρεσογόνα ενέργεια, είναι το Ταυ-Τετράγωνο. Αυτός ο σχηματισμός αποτελείται από δύο τετράγωνα (90° ) και μία αντίθεση (180°) ενωμένα. Έτσι οι δυο πλανήτες που βρίσκονται στα δύο άκρα της αντίθεσης, τετραγωνίζουν ο καθένας ξεχωριστά έναν τρίτο πλανήτη. Ο τελευταίος είναι στην κορυφή του Ταυ-τετραγώνου. Ο πλανήτης που είναι στην κορυφή του σχηματισμού «αναλαμβάνει την ευθύνη» της επίλυσης της έντασης, που δημιουργούν οι πλανήτες της αντίθεσης. Με λίγα λόγια όλο το βάρος πέφτει πάνω του, και γίνεται σημείο που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής σε έναν χάρτη. Ο εστιακός πλανήτης της κορυφής, πρέπει να μετριάσει ή ακόμα καλύτερα να απελευθερώσει την πίεση των δύο τετραγώνων, ώστε να εξισορροπηθεί η αντίθεση. Γι’ αυτό, το άτομο πρέπει να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς πρέπει να κάνει με την ενέργεια του πλανήτη αυτού, ώστε να χρησιμοποιήσει σοφά τις δυνατότητες του, και να τις στρέψει προς όφελός του.
Είναι ένας σχηματισμός που παρουσιάζει δυσκολίες, και εμπόδια αλλά προκαλεί και ισχυρό κίνητρο για κινητοποίηση προς την υπερπήδηση τους. Παρομοιάζεται με μια καρέκλα που της λείπει το ένα πόδι …. Υπάρχει μια αίσθηση αστάθειας. Η ανάγκη κάλυψης του κενού είναι έντονη τόσο, όσο και η προσπάθεια να επέλθει ισορροπία. Κατά διαστήματα οι διελαύνοντες πλανήτες θα καλύπτουν αυτό το κενό, και έτσι από Ταυ-τετράγωνο θα μετατρέπεται σε Μεγάλο Σταυρό. Μόνο για λίγα λεπτά ή ώρες αν πρόκειται για την Σελήνη, μέρες για τους προσωπικούς μέχρι και κάποια χρόνια αν πρόκειται για εξωκρόνιους πλανήτες.
Πάντως θεωρείται βοηθητικός σχηματισμός, που μπορεί να μετριάσει την ευκολία ενός Μεγάλου τριγώνου ή Χαρταετού, και να γίνει η αιτία να αναλάβει κανείς την απαραίτητη δράση για να επιτύχει τους επιθυμητούς του στόχους. Το Ταυ-Τετράγωνο δεν δίνει στον κάτοχό του μόνο εμπόδια, αλλά και το απαραίτητο ψυχικό σθένος να πολεμήσει και να τα προσπεράσει. Τον προκαλεί να κατευθύνει σωστά την ενέργειά του, ώστε να καταφέρει σημαντικά πράγματα. Απλά, για να γίνει το κίνητρο θετικών επιτεύξεων, χρειάζεται η ώριμη μεταχείρισή του. Ο απαιτητικός αυτός σχηματισμός, δεν είναι τυχαίο ότι συναντάται σε ωροσκόπια πολλών διασημοτήτων.
Όπως και στον Μεγάλο Σταυρό, έτσι και στο Ταυ-Τετράγωνο, το κοινό που υπάρχει είναι η ποιότητα! Ας δούμε λοιπόν, λαμβάνοντας υπόψη μας αυτό το κοινό, ποια πρόκληση έχει να αντιμετωπίσει ο εστιακός πλανήτης σε κάθε μια από τις τρεις περιπτώσεις.
Ένα Παρορμητικό Ταυ-Τετράγωνο, δηλαδή σε παρορμητικά ζώδια, κάνει το άτομο ανυπόμονο με αποτέλεσμα να γίνεται υπερδραστήριο και καταπιεστικό για τους άλλους, αλλά πάντα έτοιμο να αναλάβει ρίσκα και να είναι εκείνο που θα κάνει το πρώτο βήμα μπροστά, προκειμένου να ξεχωρίσει! Το θέμα είναι ότι οι αποφάσεις αυτές είναι αστραπιαίες και χωρίς μεγάλη σκέψη και έτσι συνήθως, βαριέται εύκολα και παρατάει το ίδιο γρήγορα την προσπάθεια.
Πρόκληση: να μάθουν να είναι πιο συγκρατημένοι αρχικά, και πιο σταθεροί μετέπειτα στις αποφάσεις τους.
Ένα Σταθερό Ταυ-Τετράγωνο, αντιθέτως δίνει μια τάση για αντοχή, επιμονή, μεθοδικότητα και οργάνωση σε κάθε κίνηση του ατόμου. Μπορεί να δει ξεκάθαρα τον στόχο, και δεν θα του αποσπάσει την προσοχή τίποτα άλλο μέχρι να φτάσει στο τέρμα. Θέλει όμως πάντα να το κάνει με τον τρόπο του, ακόμα κι αν τελικά δεν είναι ο καλύτερος που υπάρχει. Διαλέγει την πεπατημένη.
Πρόκληση: να είναι πιο ελαστικοί και λιγότερο αμετακίνητοι στον τρόπο που ανταποκρίνονται στην ζωή και στους άλλους. Επίσης να μάθουν να είναι σε ετοιμότητα να αντικαταστήσουν όταν είναι απαραίτητο, κάτι τετριμμένο με κάτι πιο νέο και εμφανώς καλύτερο, έστω κι αν δεν είναι δοκιμασμένο.
Ένα Μεταβλητό Ταυ-Τετράγωνο, κάνει το άτομο να είναι υπέρ το δέον ευέλικτο, ανήσυχο και προσαρμοστικό, όμως και ανοιχτόμυαλο με ικανότητα διευρυμένης οπτικής των πραγμάτων. Τα μεταβλητά ζώδια μπορούν να δουν κάτι, από κάθε πιθανή οπτική γωνία, και μετά να κρίνουν πια θα είναι η δράση που θα ακολουθήσουν … αν τελικά ακολουθήσουν κάποια, γιατί αυτό που πραγματικά τα συναρπάζει είναι η διερεύνηση και η γνώση. Το πιο πιθανό, είναι να πάνε μετά στο επόμενο πράγμα που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον τους.
Πρόκληση: επειδή στερούνται συνοχής και δομής πρέπει να μάθουν να μην διασκορπίζουν την ενέργειά τους σε πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα να μην δεσμεύονται στην ουσία με τίποτα.
Παράδειγμα
Σαλβαντόρ Νταλί
11 Μαΐου 1904
8:45 am, Φιγκέρας Καταλονίας, Ισπανία
Στον χάρτη του Σαλβαντόρ Φελίπε Χασίντο Νταλί Ι Ντομένεθ, ενός από τους πιο εκκεντρικούς και κυκλοθυμικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, που υπήρξε αντικείμενο σκληρής κριτικής και έντονων διαξιφισμών τόσο εν ζωή, όσο και μετά θάνατο, υπάρχει μια αντίθεση που σημαδεύει μια ολόκληρη γενιά. Αυτή του Ποσειδώνα Ουρανού. Έρχονται όμως δυο πλανήτες, το ένα από τα φώτα του και ένας προσωπικός, να κάνουν την διαφορά. Έχουμε λοιπόν ένα Παρορμητικό Ταυ με εξοδικό πλανήτη την Σελήνη στις 2° 28´ του Κριού σε σύνοδο με τον 10ο, και πλανήτες της διαμέτρου τον Ποσειδώνα στις 4° 01´ του Καρκίνου στον 12ο και Ουρανό ανάδρομο στις 29° 24´ του Τοξότη. Αν και ο τελευταίος είναι σε μεταβλητό, τον σχηματισμό τον παίρνω ως παρορμητικό, κι αυτό γιατί μιλάμε για την τελευταία μοίρα του Τοξότη. Παρόλα αυτά ο ασύνδετος πλανήτης, ο Ουρανός και οι όψεις του, όπως είπαμε και στην εισαγωγή μπορεί να διευκολύνει σ’ αυτήν την περίπτωση τον σχηματισμό, αφού είναι ταραχώδης.
Με κορυφαία την Σελήνη σε παρορμητικό Ταυ -Τετράγωνο, το άτομο κάθε φορά που βιώνει συναισθηματική ένταση ο τρόπος εκτόνωσης του είναι ανεξέλεγκτος και ορμητικός, κάτι που χαρακτηρίζει τα έργα του άλλωστε. Το πρόβλημα συχνά είναι ότι δεν προλαβαίνει να προσδιορίσει τι ακριβώς προκαλεί αυτήν την συναισθηματική ένταση, και απλά βιάζεται να την αποτινάξει από πάνω του. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο όταν η Σελήνη είναι στον Κριό ή τον Καρκίνο. Στον γήινο Αιγόκερω και στον αέρινο Ζυγό αντίθετα το πρόβλημα περιορίζεται, καθώς από την μια η πρακτικότητα και από την άλλη η σκέψη δαμάζουν το συναίσθημα. Εδώ στην κορυφή έχουμε τον φλογερό Κριό που αν και κυβερνά το κεφάλι, σε τίποτα δεν αφορά την σκέψη αλλά την τάση του να σκύβει και να ορμά προς τον στόχο μ’ αυτό! Η παρορμητική ποιότητα του σχηματισμού σε συνδυασμό με εξοδική την Σελήνη στον Κριό λοιπόν, δίνει ένα άτομο που όταν εγείρεται συναισθηματικά γίνεται ανυπόμονο, προτάσσει τα πάθη του αδρανοποιώντας τον έλλογο νου και αδυνατώντας να τιθασεύσει τις εσωτερικές του παρορμήσεις.
Αλλες πιθανές εκδηλώσεις είναι η μεγάλη ευθιξία και υπερευαισθησία, φιλασθένεια που εκδηλώνεται με υπερκόπωση, εύθραυστη ψυχική υγεία και νευρικό σύστημα. Από κάποια ημερολόγια της εφηβείας του που φύλαγε ο Νταλί, έγινε γνωστό πως υπήρξε απελπιστικά ντροπαλός, εσωστρεφής, αλλά και πως τον κατέκλυζαν διάφορες φοβίες όπως αυτή της σεξουαλικής ανικανότητας. Ακόμα πριν από αυτόν στην οικογένεια είχε υπάρξει ένα άλλο αγόρι, το οποίο πέθανε δύο μήνες προτού κλείσει τα δύο έτη. Ο Σαλβαδόρ γεννήθηκε λίγους μήνες μετά και ένιωθε πάντα ως ο αντικαταστάτης του. Είχε συνδεθεί με έναν νοσηρό για την ψυχή του τρόπο με τον νεκρό αδερφό του, πιστεύοντας πως κατά κάποιο τρόπο είναι η μετενσάρκωσή του. Σε ένα από τα αυτοβιογραφικά του σημειώματα γράφει πως είχε φτάσει να νιώθει “ένα αντίγραφο, ένα δίδυμο, μια απουσία”. Το αποτέλεσμα ήταν να έρχονται συχνά στο μυαλό του εφιαλτικές εικόνες με θεματολογία την σήψη, την αποσύνθεση, την παρακμή. Γινόταν συχνά ο περίγελος των συνομηλίκων του, οι οποίοι συνήθιζαν να πετάνε πάνω του διάφορα έντομα με προτίμηση στις ακρίδες. Οι ακρίδες μετέπειτα είναι ένα σύμβολο που κυριαρχεί στα έργα του όπως και τα μυρμήγκια- σύμβολα που υπαινίσσονται την αίσθηση του θανάτου και της παρακμής. Στα ημερολόγια αυτά λέει πως αυτά τα γεγονότα των πρώτων χρόνων της ζωής του, δημιούργησαν την εγωκεντρική και επιδειξιομανή προσωπικότητα. Κίνητρο; Η ανάγκη αντιμετώπισης του σκληρού κόσμου προκειμένου να επιβιώσει συναισθηματικά. Η επίδραση; Στην ψυχή και την μετέπειτα πορεία του.
Στην σύνοδο Σελήνης με Μεσουράνημα καθρεφτίζεται και η επιρροή της ερωμένης του και μετά από πολλά χρόνια συζύγου του Ελένα Ντμτρίεβνα Ντελούβινα Ντιακόνοβα, ή πιο γνωστή (με το επώνυμο του πρώτου της άντρα) ως Γκαλά Ελιάρ, που υπήρξε η μούσα και μάνατζερ του. Την συναντάμε σε πολλά έργα του καλλιτέχνη όπως το “Πορτραίτο της Γκαλά με Αστακό”, το “Η Αποθέωση του Δολαρίου” , “Η Γαλάτεια των Σφαιρών”, “Το Πένθιμο Παιχνίδι” κ.α.. Η σκληρότητα του χαρακτήρα της και το οικονομικό της ταλέντο, ήταν από τους σημαντικότερους παράγοντες της επιτυχίας του. Έλεγε “αγαπώ τη Γκαλά περισσότερο από τη μητέρα μου, περισσότερο από τον πατέρα μου, περισσότερο από τον Πικάσο και ακόμη περισσότερο από το χρήμα.” και “Στη Γκαλά οφείλω πάνω από όλα την πεποίθηση ότι δεν είμαι τόσο μέτριος όσο νόμιζα”. Η κατά τέσσερα χρόνια μικρότερη του αδελφή , η Άννα Μαρία, υπήρξε το κύριο μοντέλο του μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1920. Λέγεται πως ήταν ερωτευμένη μαζί του και πως είχαν έντονες αδελφικές αντιζηλίες. Η άλλη γυναίκα της ζωής του, η πρώτη, ήταν που πίστεψε στις ικανότητές του. Σε αντίθεση με τον πατέρα που ήταν κάθετα αντίθετος με τον επαγγελματικό προσανατολισμό του νεαρού Σαλβαντόρ, η μάνα του Δόνα Φελίπα Ντομένεθ τον παρότρυνε να παρακολουθήσει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στη Δημοτική σχολή σχεδίου της πόλης του. Οι γυναίκες απ’ ότι φαίνεται έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην καλλιτεχνική του πορεία… Είπαμε! Σελήνη και Αφροδίτη.
Ο Ποσειδώνας σε απόλυτα υδάτινο περιβάλλον και ταυτόχρονα κυβερνήτης του Μεσουρανήματος δεν μπορούσε παρά να τον οπλίσει με την ευαισθησία του καλλιτέχνη, το ενδιαφέρον για τον κόσμο της φαντασίας και του ονείρου, τις ανησυχίες για το υποσυνείδητο και την θρησκεία, αλλά και να τον εξαναγκάσει (μαζί με τον Πλούτωνα) να περάσει τα τελευταία του χρόνια στην μοναξιά και την απομόνωση. Έτσι τα έργα του απασχόλησαν θέματα όπως τα όνειρα, η θρησκεία, το υποσυνείδητο και ήταν πλημμυρισμένα από σύμβολα, υφολογικές ιδιομορφίες, ανθρωπομορφικά τοπία. Στους πίνακες που φιλοτέχνησε την περίοδο 1990-94 ο ίδιος λέει πως δημιουργούσε «χειροποίητες ονειρικές φωτογραφίες», με την μέθοδο “παρανοϊκή-κριτική”. Μια μέθοδο εμπνευσμένη από τον ίδιο που βασιζόταν στην ερμηνεία παραληρηματικών συνειρμών. Καθόλου παρανοϊκός στην πραγματικότητα, υποστήριζε πως μπορούσε να πέσει σε παραλήρημα, χωρίς τη χρήση παραισθησιογόνων. Αυτό το ονόμαζε παρανοειδή κατάσταση. Κατά την διάρκειά της ερχόταν σε επαφή με το υποσυνείδητό του, και οραματιζόταν αυτά που επανερχόμενος στην φυσιολογική του κατάσταση, αποτύπωνε στον καμβά. Μετά, συνειδητά επεξεργαζόταν με συμβολισμούς αυτά που είχε ανασύρει από το ασυνείδητο. Χαρακτηριστικά έχει πει: “Για να πω την αλήθεια, δεν είμαι παρά ένα αυτόματο που καταγράφει χωρίς να κρίνει και με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια, τις υπαγορεύσεις του υποσυνειδήτου μου…” και πως “Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και έναν τρελό, είναι ότι εγώ δεν είμαι τρελός!”
Από τα παραπάνω μπορούμε να καταλάβουμε και τι είδους ταλέντο μπορεί να προκύψει από την αντίθεση Ουρανού Ποσειδώνα, χτυπώντας με “τα άκρα” της την Σελήνη. Αυτό της ιδιοφυούς παραγωγικής φαντασίας που ερεθίζει το συγκινησιακό κέντρο. Τα έργα του παραπέμπουν με βίαιο και άμεσο τρόπο (Σελήνη στον Κριό) στην φαντασία, τα όνειρα, τις φοβίες και τους εφιάλτες των ανθρώπων (Ποσειδώνας στον 12ο, Σελήνη σύνοδο με Μεσουράνημα στους Ιχθείς), και στοχεύουν αιφνιδιαστικά και με ακρίβεια (Ουρανός στον Τοξότη) στο συναίσθημα (Καρκίνος, Σελήνη) του καθένα μας (Σελήνη, 10ος = κοινό συναίσθημα).
Η Σελήνη σε τετράγωνο με τον Ποσειδώνα τώρα, δίνει την τάση να ζούμε σε έναν φανταστικό κόσμο ή να υπάρχει μια σύγχυση για το τι είναι αληθινό και τι όχι. Μια από της προσφιλής του ασχολίες ήταν να διαδίδει ψέματα για την ζωή του, πράγμα το οποίο δεν ξέρει κανείς αν το έκανε για χόμπι ή αν έπειθε πρώτα τον εαυτό του. Η ονειροπόληση είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης της σκληρής πραγματικότητας, δραπετεύοντας από αυτήν κι έτσι τρέφοντας ευχάριστα συναισθήματα αλλά σε καμία επαφή με το αληθινό περιβάλλον. Παντελείς έλλειψη πρακτικότητας και ρεαλισμού. Υποσυνείδητα αισθήματα κατωτερότητας και ανασφάλειας, είναι τόσο έντονα που μπορεί να οδηγήσουν μέχρι και σε κατάχρηση εθιστικών ουσιών. Συχνά οι ψυχικές εντυπώσεις είναι διαστρεβλωμένες . Είναι μια όψη σκληρή που μπορεί να επηρεάσει άσχημα τον ψυχισμό με νευρώσεις, στην πιο ελαφριά μορφή, αλλά αν συνηγορεί ο χάρτης να καταλήξει μέχρι και σε ψυχεδελικές παραισθήσεις ή παράνοια βαριάς μορφής που απαιτεί ιατρική παρακολούθηση. Χρειάζεται προσοχή με το αντίθετο φύλο γιατί μπορεί να προκαλέσει πόνο.
Σε φυσικό επίπεδο, προβλήματα υγείας που βγάζει η όψη στα παρορμητικά ζώδια αφορούν συνήθως το κυκλοφορικό σύστημα. Μέτα τον θάνατο της Γκαλά το 1982, η υγεία του άρχισε να κλονίζεται. Είχε συντριβεί τόσο ώστε έκανε και μια απόπειρα αυτοκτονίας. Το 1986 του εμφυτεύτηκε βηματοδότης και εν τέλει πέθανε από καρδιακό επεισόδιο τον Ιανουάριο του 1989.
Το τετράγωνο ακριβείας του Ουρανού από τις 29° 24´ του Τοξότη με το Μεσουράνημα στις 29° 45´ Ιχθύων, δείχνει την διάνοια του σ’ αυτό που είχε κλίση και τελικά αναπόφευκτα ακολούθησε, την τέχνη. Το τετράγωνο ως όψη δείχνει μια ένταση στην αντιμετώπιση των προκλήσεων από εξωτερικά ερεθίσματα, την επαναστατική διάθεση απέναντι σε κάθε είδος εξουσίας και τον αντικομφορμισμό… και ο Νταλί νέος ακόμα δεν μπορούσε να ανεχθεί να τον κρίνουν δάσκαλοι κατώτεροι από αυτόν. Αυτός ήταν εξάλλου και ο λόγος που αποβλήθηκε από την Ακαδημία Σαν Φερνάντο Καλών Τεχνών της Μαδρίτης, στα 24 χρόνια του. Έκανε άλλη μια προσπάθεια ένα χρόνο μετά, αλλά η αποβολή του ήταν οριστική το 1926, όταν του ζητήθηκε να διαλέξει τρία θέματα προς συζήτηση στο μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης, αλλά αρνήθηκε με την αιτιολογία ότι κανείς από τους καθηγητές δεν ήταν άξιος να τον κρίνει. Η συχνή και αναίτια αλλαγή επαγγελματικής πορείας είναι επίσης μια επίδραση αυτής της όψης. Εδώ όμως βρίσκει εφαρμογή στην παράλληλη ενασχολησή του και με άλλες δημιουργικές κερδοφόρες δραστηριότητες όπως η συγγραφή άρθρων, δοκιμίων, ποιημάτων και νουβελών, η σεναριογραφία και σκηνογραφία, ο σχεδιασμός κοστουμιών και κοσμημάτων, η εικονογράφηση βιβλίων και η γραφιστική.Δημιούργησε από ταπετσαρίες μέχρι γραμματόσημα! “Η ζωγραφική” δήλωνε “εκφράζει μόνο ένα μικρό μέρος της ιδιοφυΐας μου”.
Ανήσυχος ως προς τις εκφραστικές επιλογές του αρχικά πειραματίστηκε με τον νατουραλισμό, τον ιμπρεσιονισμό και τον κυβισμό, μετέπειτα επηρεάστηκε από το ριζοσπαστικό κίνημα του ντανταϊσμού. Από τους πρώτους που ενδιαφέρθηκαν για την ολογραφία. Μέτα την συνάντησή του όμως με τον Πικάσσο το 1926, διαφαίνεται η διάθεση να υιοθετήσει ένα εντελώς προσωπικό στυλ…και ο δεξιοτέχνης σόουμαν του σουρεαλισμού ανατέλλει! Εισχωρεί στο κίνημα των Υπερρεαλιστών το 1929, το 1930 επινοεί την Παρανοϊκο-κριτική μέθοδο, αλλά εκδιώκεται το 1934 αφού αρνείται να κρατήσει αποστάσεις από το στρατηγό Φράνκο. Το 1940, κινείται προς την θρησκευτική, ιστορική και επιστημονική θεματολογία. Εκτός από τα διαφορετικά στυλ, άφησε ένα σωρό από έργα φιλοτεχνημένα με διαφορετικά μέσα, λαδομπογιές, υδατογραφίες, σχέδια κλπ. Από το 1960 εως το 1974 ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη δημιουργία του Θεάτρου-Μουσείου Γκαλά-Σαλβαντόρ Νταλί στο Φιγέρας, οπού και κείτεται μετά τον θάνατό του σε μια κρύπτη κάτω από μια λιτή γρανιτένια πλάκα.
Από την άλλη με τετράγωνο Ουρανού Σελήνης η έντονη διανοητική ικανότητα και δραστηριότητα είναι σίγουρη, όπως και το πείσμα και η ισχυρή θέληση (κάτι που φαίνεται κι από την σύνοδο Ήλιου-Ερμή- Αρη στον Ταύρο), η συναισθηματική ένταση, η κυκλοθυμία και η ευθιξία. Συχνά το άτομο προκαλεί συναισθήματα ανατρέχοντας σε καταστάσεις του παρελθόντος. Η Ιδιοφυής φαντασία παρμένη μέσα από την συναισθηματική νοημοσύνη, αναζητά ασυνήθιστες πηγές έμπνευσης και διανοητικής διέγερσης, και έτσι η δραστηριότητες και οι ενασχολήσεις του ατόμου εναλλάσσονται εν ριπή οφθαλμού. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και συναισθηματικά. Οι σχέσεις περίεργες και θυελλώδεις. Αιφνίδια καταιγιστικά συναισθήματα ξεσπούν άγρια, προκαλώντας αλλαγές στην συμπεριφορά και την διάθεση, με αποτέλεσμα οι άλλοι να μην μας καταλαβαίνουν. Οι άντρες συνήθως έλκουν γυναίκες απρόβλεπτες με συχνά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα. Ένα άλλο πρόβλημα της όψης είναι η τάση να πιστεύει κανείς πως, δύναται να υπερβεί τα όρια των δυνατοτήτων του ως θνητός. Κι αυτό που πρέπει να μάθει είναι να συμβιβάζεται με αυτό που πραγματικά είναι.
Χαρακτηριστικά των δυο παραπάνω όψεων, οι παροιμιώδεις δηλώσεις:
* “Είμαι κακός ζωγράφος. Η ευφυΐα μου με εμποδίζει να γίνω καλός ζωγράφος. Οι καλοί ζωγράφοι είναι σχετικά ηλίθιοι. Αν ποτέ έκανα έναν πίνακα τόσο καλό όσο αυτοί των Βελάσκεθ, Βερμέερ ή Ραφαήλ, θα πέθαινα μέσα σε μια βδομάδα. Προτιμώ να ζωγραφίζω άσχημα και να ζήσω περισσότερο.”
* “Κάθε πρωί όταν ξυπνάω γεύομαι μια εξαιρετική χαρά – τη χαρά του να είμαι ο Σαλβαντόρ Νταλί – και αναρωτιέμαι με έκσταση τι θαυμάσια πράγματα πρόκειται να κατορθώσει σήμερα αυτός ο Σαλβαντόρ Νταλί.”
* “Η διαφορά ανάμεσα στους Σουρεαλιστές και μένα είναι ότι εγώ είμαι Σουρεαλιστής! Ο σουρεαλισμός είμαι εγώ!”
Η αντίθεση Ουρανού- Ποσειδώνα σημαδεύει μια περίοδο κοινωνικών αναταραχών, της οποίας οι συνθήκες αναγκάζουν τον Νταλί να επιλέξει στρατόπεδα θρησκευτικά, πολιτικά και κοινωνικών τάξεων. Ο Υπερρεαλισμός εξάλλου στην ουσία ήταν ένα πολιτικο-ιδεολογικό κίνημα, που αναδύθηκε από τα συντρίμμια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, με σκοπό να ταρακουνήσει τις παραδοσιακές κοινωνικές δομές. Μια γενιά με εσωτερικές φοβίες, ευερέθιστη, έντονα συναισθηματική, σχεδόν νευρωτική, εύκολα επιρρεπής στην δραπέτευση μέσω ουσιών, σε ασυνήθιστες σεξουαλικές προτιμήσεις, και πιάνοντας ένα από τα δύο άκρα, της επανάστασης ή της απάθειας. Μπερδεμένη ιδεολογική κατεύθυνση ή φανατισμένη, χαρακτηρίζει τα άτομα εκείνης της χρονικής περιόδου. Οι αντιδράσεις του αρχικά είναι αυτοματοποιημένες. Αργότερα επέλεξε την απάθεια για όλη αυτή την αναταραχή που επικρατούσε τριγύρω του ( το 1941), στρέφοντας την ματιά του στην δική του πραγματικότητα. Προτίμησε να ξεχωρίσει, έστω κι αν αυτό συνεπαγόταν την μοναξιά της προσωπικής ιδιαιτερότητας.
Παρόλα αυτά, τον συγκεκριμένο σχηματισμό οφείλουμε να τον δούμε συνδυαστικά με έναν άλλο. Η αντίθεση του Ταυ είναι και Διευκολυμένη από την Αφροδίτη, τοποθετημένη στις 4° 35´ του Ταύρου και οίκο 11ο, κάτι που απαλύνει την σφοδρότητα του Ταυ. Η Αφροδίτη προσφέρει χείρα βοηθείας στους βαρείς της βάσης, με τρίγωνο προς τον Ουρανό και εξάγωνο προς τον Ποσειδώνα.
Διαβάστε επίσης:
Μεγάλες Όψεις και Σχηματισμοί Όψεων – Γεωμετρικοί πλανητικοί σχηματισμοί
Μεγάλες Όψεις και Σχηματισμοί Όψεων – Οι Ευεργετικοί (1ο μέρος)
Μεγάλες Όψεις και Σχηματισμοί Όψεων – Οι Ευεργετικοί (2ο μέρος)
Μεγάλες Όψεις και Σχηματισμοί Όψεων – Οι Αμφίβολοι (Α)
Μεγάλες Όψεις και Σχηματισμοί Όψεων – Οι Αμφίβολοι (Β)
Μεγάλες Όψεις και Σχηματισμοί Όψεων – Οι Αμφίβολοι (Γ)
Μεγάλες Όψεις και Σχηματισμοί Όψεων – Οι Αμφίβολοι (Δ)