Mind readers… υπάρχουν;
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε πώς είναι δυνατόν να διαβάσουμε την σκέψη ενός ατόμου, δίχως ν’ ακούσουμε έστω μία λέξη από το στόμα του. Ακόμη περισσότερες φορές ενώ συζητάμε με κάποια άτομα, έχει τύχει να εκφράσουμε εμείς τη σκέψη που θα εξέφραζαν εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Και ακόμη περισσότερες φορές έχει τύχει να χτυπάει το τηλέφωνό μας και μόλις απαντάμε, στην άλλη άκρη του ακουστικού να ακούγεται το άτομο που είχαμε στο μυαλό μας. Η συνήθης φράση που ξεστομίζουμε είναι: «Και ότι σε είχα στο μυαλό μου!». Μπορεί να φαίνονται ανατριχιαστικά ή απλά συμπτώσεις όλα αυτά τα γεγονότα… δεν παύουν, όμως, να συμβαίνουν πολύ συχνά και να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας ζωής. Τελικά, όλα συμβαίνουν επειδή όντως μπορούμε να διαβάσουμε την σκέψη των άλλων; Υπάρχουν δύο απόψεις επί του θέματος: η μεταφυσική και η ψυχολογική.
Τι λένε οι μεταφυσικοί ερευνητές
Όσοι ερευνούν μεταφυσικά φαινόμενα υποστηρίζουν ότι κάθε άτομο κατέχει αισθήσεις και αντιλήψεις, οι οποίες δεν είναι ενεργοποιημένες γιατί δεν γνωρίζει καν ότι υπάρχουν. Αρκεί να θυμηθούμε την έκτη αίσθηση! Μία αίσθηση που είναι ανώτερη από όλες τις άλλες αλλά και σχεδόν “υπάρχει εν αγνοία μας”, ανενεργή ως επί το πλείστον στους περισσότερους ανθρώπους και ανεπτυγμένη σε ένα μικρό ποσοστό “προικισμένων” ατόμων, που θεωρητικά αν στο μέλλον ενεργοποιηθεί, καθένας θα μπορεί να αναπτύξει πρωτόγνωρες ικανότητες. Αυτά τα γεγονότα δεν είναι συμπτώσεις, αλλά συμβαίνουν λόγω της λεγόμενης «εξω-αισθητικής αντίληψης» ή αλλιώς της «υπεραισθητήριας αντίληψης» (ESP), που είναι μία από τις τελειότερες αισθήσεις του ανθρώπου, η οποία φυσικά δεν είναι ανεπτυγμένη, γιατί δεν την εξασκούμε και οφείλεται στη λειτουργία του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου μας.
Ο όρος «εξω-αισθητική αντίληψη» δημιουργήθηκε από τους Theodore Schick Jr. και Lewis Vaughn για να περιγράψουν αυτό που κάποιοι άνθρωποι θα ονόμαζαν “διαίσθηση”. Ένα άτομο με υπεραισθητήρια αντίληψη είναι πολύ παρατηρητικό και οξυδερκές και μπορεί να φαίνεται ότι είναι ψυχικός. Ένας υπεραισθητηριακός μπορεί να είναι ειδήμων στο να διαβάζει τη γλώσσα του σώματος ή απλά να προσέχει περισσότερο τις λεπτομέρειες σε άλλους ανθρώπους. Μπορεί ασυναίσθητα να καταλαβαίνει ανεπαίσθητα σημάδια στη συμπεριφορά άλλων, σημάδια τα οποία και παράγονται ασυναίσθητα. Η μη-λεκτική επικοινωνία μπορεί να είναι έντονη και έχει αποδειχθεί σε πολλά ψυχολογικά πειράματα.
Αυτό το είδος της αίσθησης δεν περιλαμβάνει μονάχα την ικανότητά μας να διαβάζουμε τις σκέψεις των άλλων αλλά και την τηλεπάθεια, την διαίσθηση, την ενόραση, την ψυχομετρία, το τρίτο μάτι και το τρίτο αφτί.
Αυτό που συμβαίνει μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ατόμων και αναπτύσσουν έντονα αυτές τις ικανότητες είναι η δημιουργία ενός ενεργειακού πεδίου. Κάποια άτομα γίνονται πομποί τέτοιων μηνυμάτων και άλλοι δέκτες. Η σκέψη, στην ουσία, αποτελεί την κινητήρια δύναμη και ως ενέργεια, πλέον, μεταφέρει μηνύματα ανάμεσα στον πομπό και στον δέκτη. Άλλοι είναι ικανοί να είναι μόνο πομποί και άλλοι επίσης μόνο δέκτες αυτής της ενέργειας. Μπορεί μεταξύ τους όλες αυτές εξω-αισθητικές αντιλήψεις να διαφέρουν ελάχιστα και ως προς την ονομασία, αλλά έχουν την βάση τους στην ενεργειακή σύνδεση μεταξύ των ατόμων και στις δονήσεις που στέλνουν αναμεταξύ τους ώστε να επικοινωνούν.
Ας εξηγήσουμε τι ακριβώς είναι καθεμία από αυτές τις αντιλήψεις:
Τηλεπάθεια
Στην ουσία σημαίνει “νιώθω από μακριά”. Ο όρος χρησιμοποιείται σαν μια σύντμηση της φράσης πνευματική τηλεπάθεια και αναφέρεται στην ικανότητα να μπορεί κανείς να “διαβάζει” τις σκέψεις του άλλου μέσω Εξωαισθητηριακής Αντίληψης ή στην επικοινωνία δυο μυαλών. Ο όρος δημιουργήθηκε από τον ερευνητή ψυχικών φαινομένων Frederick W. H. Myers όπου τον πρωτοπαρουσίασε το 1882 σε ένα άρθρο της επιθεώρησης Proceedings of the Society for Psychical Research. Τηλεπάθεια, λοιπόν, είναι όταν ο νους ενός ανθρώπου συντονίζεται με τον νου ενός άλλου, άσχετα από την απόσταση και τον χρόνο που τους χωρίζει. Η όλη διαδικασία γίνεται μέσω ενεργειακών πεδίων, που στην περίπτωση της τηλεπάθειας λέγεται «υπερδιάστημα» και ουδεμία σχέση έχει με τον γνωστό σε μας χωρόχρονο. Το σύνηθες είναι να συμβαίνει αυτό το φαινόμενο σε αδέλφια, ιδιαίτερα σε δίδυμα, ή ακόμη και σε άτομα που ενδεχομένως να συνδέονται μεταξύ τους καρμικά. Τα συναισθήματα που νιώθει καθένας από το «ζευγάρι των τηλεπαθητικών», όταν είναι πολύ έντονα, τα στέλνει με κύματα στον άλλο και έτσι έχουμε μια ενεργειακή σύνδεση. Όταν κάποιο άτομο έχει περισσότερο ανεπτυγμένη αυτή του την ικανότητα, μπορεί να διαβάζει και την σκέψη άλλων, άγνωστων προς εκείνο ατόμων.
Ψυχομετρία
Το φαινόμενο, τώρα, κατά το οποίο το τηλεπαθητικό άτομο, όταν συγκεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο ή αντικείμενο του άγνωστου αυτού ατόμου, συντονίζεται και μπορεί να διαβάσει την σκέψη του, λέγεται ψυχομετρία (για να αποφευχθεί η σύγχυση, ο συγκεκριμένος όρος δεν έχει να κάνει στην περίπτωσή μας με τον κλάδο την ψυχολογίας). Κατά πολλούς η ψυχομετρία θεωρείται ως μια υποτιθέμενη ψυχική ικανότητα που μπορεί κάποιος να διαθέτει. Μάλιστα ως απάντηση στις δηλώσεις κάποιων ντεντέκτιβ (ότι διαθέτουν αυτήν την ικανότητα, οι σκεπτικιστές υποστηρίζουν ότι αυτό δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μόνο το «αποτέλεσμα του ψυχρού διαβάσματος και της επιλεκτικής τους κρίσης».
Διαίσθηση
Όταν ένα άτομο νιώσει ξαφνικά ότι κάτι έχει συμβεί σε κάποιον άλλο ή ότι προσπαθεί να επικοινωνήσει εκείνη τη στιγμή μέσω της σκέψης, αυτό πλέον είναι ένα διαισθητικό άτομο. Δεν χρειάζεται ούτε να συγκεντρώσει την προσοχή του σε κάποιο αντικείμενο ούτε την σκέψη του για πολύ ώρα. Είναι κάτι στιγμιαίο, που ίσως φαίνεται σαν προειδοποίηση από τον ανώτερο εαυτό μας, αυτό που ονομάζει ο Καρλ Γιουνγκ ως «συλλογικό ασυνείδητο». Ένα παράδειγμα είναι τα όνειρα, τα οποία πολλές φορές μας προειδοποιούν για το μέλλον ή\ και μας δίνουν απαντήσεις και γνώσεις σε συγκεκριμένα φυσικά προβλήματα.
Τρίτο μάτι και τρίτο αυτί
Μέσω του συλλογικού ασυνείδητου μπορούμε να δούμε και με το λεγόμενο τρίτο μάτι (το κέντρο στο κούτελο μας ή λαϊκά το «δόξα πατρί») και να ακούσουμε με το τρίτο αφτί κάτι που θα συμβεί ή κάτι που σκέφτεται κάποιος άλλος.
Ενόραση
Όταν πρόκειται να «δούμε» γεγονότα που μπορεί να αφορούν μια ευρύτερη ομάδα ανθρώπων ή καταστάσεων, προειδοποίηση για καταστροφές, τότε μιλάμε για την ενόραση. Δηλαδή κάποιος μπορεί να συλλάβει ή να προβλέψει κάτι που θα γίνει, χωρίς προηγουμένως να έχει πληροφορίες γι’ αυτό. Γνωρίζει, όμως, ενορατικά ότι συνέβη ή θα συμβεί. Σχετίζεται άμεσα με την διαίσθηση και το τρίτο μάτι.
Τι λένε οι ψυχολόγοι
Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι η τηλεπάθεια δεν υπάρχει και ότι η όλη ιστορία περί του «διαβάσματος της σκέψης» συμβαίνει επειδή γνωρίζουμε κάποιο άτομο τόσο καλά, δηλαδή έχουμε πολύ στενές σχέσεις, που ανά πάσα στιγμή ξέρουμε τι θα πει και πως θα το πει. Όταν, λοιπόν, έχουμε ζήσει έναν άνθρωπο για πολλά χρόνια και ξέρουμε τις συνήθειες του, είναι απόλυτα φυσιολογικό να λέμε τα ίδια πράγματα, να προλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον στις φράσεις μας σε μια συζήτηση. Είναι σαν να έχουμε αναπτύξει έναν δικό μας τρόπο επικοινωνίας, έναν κοινό κώδικα μέσα στην σχέση. Όλο αυτό οφείλεται στο ότι ζούμε σε ένα κοινό πολιτισμικό και κοινωνικό περιβάλλον. Αυτό που πρέπει να διαθέτουμε, για τους ψυχολόγους, είναι Συναισθηματική νοημοσύνη (Emotional Intelligence), δηλαδή η ενσυναίσθηση.
Τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε, όμως, στην συναισθηματική νοημοσύνη; Σύμφωνα με την εκλαϊκευμένη προσέγγιση του Goleman, που αναφέρεται στις γνωστικές και συναισθηματικές αντιδράσεις, είναι η ικανότητα να ελέγχουμε τις επιθυμίες μας και να καθυστερούμε την ικανοποίηση τους, να ρυθμίζουμε τις διαθέσεις των άλλων, να απομονώνουμε το συναίσθημα από τη σκέψη, να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και να ελπίζουμε. Βασιζόμενοι, λοιπόν, στο ότι μπαίνουμε στην θέση του άλλου, σκεφτόμαστε όπως σκέφτεται και εκείνος! Επίσης, έχουμε μια σειρά από ικανότητες όπως είναι ο αυτοέλεγχος, η επιμονή, ο ζήλος όπως και την ικανότητα να παρασύρουμε τους άλλους προσφέροντας τους κίνητρα.
Εξαρτάται, βέβαια, από τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία του καθενός σχετικά με το πώς «αισθάνεται» και «αντιλαμβάνεται» τα πράγματα γύρω του. Μπορούμε, όμως, γενικά να πούμε ότι η συναισθηματική ευφυΐα είναι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε τα νοήματα των συναισθημάτων και των σχέσεων μεταξύ τους καθώς και να αναφέρουμε τα αίτια και τις συνέπειες τους. Επομένως, αρκεί απλά και μόνο να ακούμε με προσοχή αυτά που λέει ο άνθρωπός μας.
Ψυχολογία και Παραψυχολογία (ή Μεταψυχική)
Η παραψυχολογία ασχολείται με τα φαινόμενα, τα οποία δεν μπορεί να ερμηνεύσει η ψυχολογία και που αφορούν την ανθρώπινη συμπεριφορά και αντίληψη. Μελετά τις πιο βαθιές και άγνωστες ικανότητες και δυνατότητες του ανθρώπινου ψυχισμού. Τα φαινόμενα αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπου και υλικού κόσμου εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία. Ακριβώς, λοιπόν, επειδή όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, ο άνθρωπος δεν έχει αναπτύξει όλες του τις δυνατότητες και ικανότητες, θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε σαν “ένα παγόβουνο που το 10% της ύπαρξής του βρίσκεται στην επιφάνεια της θάλασσας (συνειδητό) και το 90% βρίσκεται βυθισμένο μέσα στο νερό (ασυνείδητο)”.
Αξίζει να σημειώσουμε σε αυτό το σημείο ότι μεγάλοι επιστήμονες, όπως ο Charles Richet, ο οποίος έχει κερδίσει βραβείο Νόμπελ, ο Freud και ο Adler είχαν δηλώσει το ενδιαφέρον τους για την παραψυχολογία. Ειδικότερα ο Freud αναφέρει ότι η ψυχή μας έχει ένα λογικό και ένα παράλογο ή υποσυνείδητο τμήμα. Έτσι το ψυχικό μας σύστημα διαχωρίζεται σε:
- Αισθητική αντίληψη, που αντιπροσωπεύει τη σχέση ψυχικής ζωής μας και του εξωτερικού κόσμου.
- Υπερεγώ, που αντιπροσωπεύει όλες τις διδασκαλίες, τις απαγορεύσεις, τους διδακτικούς κανόνες που μας έδωσαν στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και που ήδη έχουν γίνει κανόνες συμπεριφοράς, δηλαδή εισχώρησαν στο εσωτερικό μας και τους θεωρούμε σαν δική μας δημιουργία.
- Προσυνείδητο, που βρίσκεται όλο εκείνο το υλικό που υφίσταται μόνο μια περαστική λήθη. Είναι οι λεγόμενες λανθασμένες αναμνήσεις και η ατομική καλλιέργεια.
- Εγώ, την συνειδητή προσωπικότητα μας.
- Υποσυνείδητο ή ES ή απωθημένο υλικό, όπου είναι φωλιασμένα όλα τα επιθετικά ένστικτα και ό,τι άλλο έχει απορριφθεί από το Υπερεγώ και που απαλείψαμε από τη συνείδησή μας.
Ο Γιαν Έρενβαλντ, γνωστός συγγραφέας βιβλίων που συνδυάζει την παραψυχολογία με την ψυχολογία, αναφέρει σε μια του θεωρία πως η τηλεπάθεια είναι ένα φαινόμενο που γίνεται αντιληπτό ήδη από την πρώτη επαφή μητέρας και παιδιού κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, στην προλογική και προλειτουργική συμβίωση τους. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, υποστηρίζει πως η άμεση αυτή σχέση που έχει η μητέρα με το έμβρυο της, της δίνει την δυνατότητα να γνωρίζει κάθε ώρα και στιγμή τις ανάγκες του και να τις ικανοποιεί, ερμηνεύοντάς το ως «συνεννόηση υποσυνειδήτων, άνευ αισθητού μέσου». Αυτού του είδους η επικοινωνία είναι κάτι σαν τηλεπαθητική σύνδεση που δίνει στην μητέρα τον ρόλο του πομπού και του δέκτη. Ο
ίδιος αναφέρει ότι σε κάποιες περιπτώσεις διανοητικά ανάπηρων και κωφάλαλων παιδιών που ενώ δεν είχαν ικανότητες ανάγνωσης και μαθηματικών πράξεων για τα μεν πρώτα και έλλειψη κάποιων αισθήσεων για τα δεύτερα, μπορούσαν με την αθέατη παρουσία της μητέρας τους να λειτουργούν με θετικά αποτελέσματα όταν εκείνη διάβαζε ή έκανε τις ίδιες πράξεις με εκείνα, χωρίς τα ίδια τα παιδιά να το γνωρίζουν.
Επομένως, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι “η τηλεπάθεια έχει ή είχε μεγάλη βιολογική αξία συναισθηματικής, προλογικής και πληροφοριακής υφής, ενώ αποτελεί ανάγκη επιβίωσης του εμβρύου στα πρώτα στάδια της κύησης και του τοκετού, ανάγκη που εξαφανίζεται με την ωρίμανση της προσωπικότητας” (Βλ. “Η Παραψυχολογία σήμερα”, Εκδ. Ωρορα, σελ. 101-118).
Τι πιστεύετε εσείς ότι ισχύει; Υπάρχουν όντως άτομα που έχουν αναπτύξει τέτοιες ικανότητες και προφανώς τις έχουμε όλοι μας και απλά πρέπει να τις εξασκήσουμε; Ή μήπως είναι ένα παιχνίδι του μυαλού και η άποψη της ψυχολογίας πρέπει να μας προσγειώσει στο έδαφος με την επιστημονική της εξήγηση;
Τα συμπεράσματα… δικά σας !!!
Πηγές
http://el.wikipedia.org
http://www.skepdic.gr
http://www.geocities.com/hauntededen/esp.html
http://www.im-syrou.gr/poimantikes_d…heia/index.htm
http://www.nea-acropoli.gr/index.php…=66&Itemid=328