Ο «άλλος» Αιγόκερως ή το δεύτερο πρόσωπο του Ιανού

«Το σύμβολο του Αιγόκερω σκόπιμα δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί. Μερικές φορές αποκαλείται η “υπογραφή του Θεού”… Είναι πολύ πιο ισχυρό από το πεντάγωνο και αφήνει τον μυημένο «απροστάτευτο».  ΑΛΙΚΗ ΜΠΕΙΛΗ. «Εσωτερική Αστρολογία»

«Ναι με το σγουρό του γένι ο αδελφός ο Πάνας βγαίνει ιδοώ στάζοντας νερό κι ερωτιάς αστροπελέκι στ’ ακροκέρατό του στέκει τ’ όρθιο και το σουβλερό». Κώστας Βάρναλης

Στα περισσότερα βιβλία Αστρολογίας αλλά και στη λεγόμενη «λαϊκή Αστρολογία» των εφημερίδων και περιοδικών υπάρχει μια -καθόλου ελκυστική- εντύπωση για τον Αιγόκερω: αυταρχικοί, συντηρητικοί, άκαμπτοι, σκληροί, άκαρδοι, ξερακιανοί, «παλιομοδίτες», τσιγκούνηδες – «σπάγκοι», πιεστικοί – καταπιεστικοί, άσχημοι επίσης. Είναι όλα αυτά; Και ναι και όχι. Σίγουρα όμως δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρχει κι ένας «άλλος» Αιγόκερως που μόνο όσοι έχουν πάψει να είναι «ημιμαθείς της Αστρολογίας», «αιώνιοι αρχάριοι», τον υποπτεύονται (το «ξέρουν» είναι βαρύ ρήμα γι’ αυτή την περίπτωση). Είναι ο Αιγόκερως-στοχαστής, ο μύστης, ο ασκητής, ο «αδελφικά μονός, αδελφικά ελεύθερος» Αιγόκερως που, όσο κι αν βρίσκεται «εν κοσμω» ξέρει να είναι και εκτός σε «υψηλές κορυφές» που μόνο οι «κατσίκες» ανεβαίνουν.

Ο Αιγόκερως, ως γνωστόν, είναι το δέκατο ζώδιο, η κορυφή του ζωδιακού κύκλου που αντιστοιχεί στο πιο «ψηλό» σημείο του ζωδιακού απ’ όπου εποπτεύει τα πάντα, το μεσουράνημα (M.C.), σημείο εξίσου δυναμικό με τον ωροσκόπο. Πράγματι, στον Αιγόκερω έχουμε τη «στιγμή» εκείνη που μορφοποιείται, συγκεκριμενοποιείται και θεσμοθετείται όλη η επεκτατική – φιλοσοφική δράση του Τοξότη που είναι ανοργάνωτη και όχι μορφοποιημένη. Ο Αιγόκερως στο ζωδιακό συμβολίζει τη στιγμή της πρακτικής δράσης, της δράσης που σε κάθε αφηρημένο και μη απτό δίνει «σάρκα και οστά». Γι’ αυτό και η πλειοψηφία των ανθρώπων αυτού του ζωδίου έχει την τάση να ξεκαθαρίζει το καθετί, να το «κάνει λιανά», και μην αφήνει τίποτα θολό.

Ο Αιγόκερως έχει την τάση να προσεγγίσει με τη λογική ακόμη και το α-λογο και να «πει» ακόμα και για το άρρητο, ίσως γι’ αυτό και η «ασεβής» φύση του, ίσως γι’ αυτό ο χαρακτηρισμός του ως «σατανικού», εωσφορικού ζωδίου, όπως και η ταύτιση του κυβερνήτη του, του Κρόνου, με τον Σατανά (Saturn-Σατανάς) με τον Εωσφόρο. Ένα είναι σίγουρο: Ο Αιγόκερως είναι το ζώδιο εκείνο που από το σημείο που βρίσκεται (10ος οίκος, κορυφή του ζωδιακού), εποπτεύει όλα τα ζώδια, συλλέγει τις εμπειρίες τους και μορφοποιεί. Είναι και λογοκράτης και μυστικιστής και ορθολογιστής και εμπειριστής και αγνός και κολασμένος. ’λλωστε, μια λέξη-κλειδί του Αιγόκερω είναι το παρασκήνιο και ο Ιανουάριος, που είναι ο μήνας του Αιγόκερω, πήρε τ’ όνομά του από τον Ιανό, που είχε δύο πρόσωπα. Αυτά τα «δύο πρόσωπα» δεν έχουν καμία σχέση με τη φύση των Διδύμων, δεν είναι «διπλοπροσωπία», αλλά δεν είναι η έκφραση της δυαδικότητας. Η δυαδικότητα είναι η ίδια η ζωή, παντού όπου υπάρχει ζωή υπάρχει κι αυτή (γιν και γιανγκ, θετικό – αρνητικό κ.ά.). Ο Αιγόκερως συμβολίζει την ίδια τη ζωή που υπάρχει μέσα από διαρκή αγώνα.

Όντας ο Αιγόκερως ζώδιο θεσμών και διατήρησης, δείχνει πως πραγματικά «ζωντανό» είναι εκείνο που έχει τη μεγαλύτερη αντοχή στο χρόνο και όχι το παροδικό και εφήμερο. Έτσι ένας θεσμός είναι πιο «πραγματικός» από τη ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου. Αφού λοιπόν «ζωντανό» = «πραγματικό» και «πραγματικό» το διαρκές τότε αφού «ζωή» = «δυαδικότητα» το ζώδιό του δείχνει τις «πραγματικές» και όχι «εφήμερες» αξίες μέσα στο «είναι» του εγκλείει τη δυαδικότητα συμβολικά αποτυπώνονται έτσι την «πραγματική» ζωή με τις αντιφάσεις της. Η «παρασκηνιακή» φύση του Αιγόκερω είναι σύμβολο της ζωής, που υπάρχει μέσα από την αντίθεση και προσπαθεί συνεχώς να «συμφιλιωθεί» με αυτή. Γι’ αυτό οι περισσότεροι Αιγόκεροι είναι κυκλοθυμικοί, μελαγχολικοί και ανικανοποίητοι. Η διπλή τους φύση τους βασανίζει, όταν είναι στη «μια» νοσταλγούν την «άλλη» και οι εξελιγμένοι Αιγόκεροι είναι αυτοί που πετυχαίνουν τη συμφιλίωση κατανοώντας πως «εν το παν» και ανεβαίνοντας σε αλλά επίπεδα. Γι’ αυτό και στους χώρους του εσωτερισμού και της αναζήτησης άτομα αυτού του ζωδίου ή, έστω, Κρόνια είναι αυτά που συναντούμε συχνότερα. Ο Braha [2] άλλωστε αναφέρει πως τα άτομα της Νέας Εποχής είναι άτομα με έντονο Κρόνο στο ωροσκόπιό τους [3].

Ο Αιγόκερως λοιπόν είναι άτομο με έντονες πνευματικές αναζητήσεις και κάθε άλλο παρά υλιστής. Στην Ινδική μάλιστα Αστρολογία ο Κρόνος συνδέεται με τις πνευματικές επιδιώκεις και όχι με τις υλικές. Όμως, θα πει κάποιος, δεν είναι εργασιομανείς; Σίγουρα ναι, λόγω μεγάλης υπευθυνότητας, φιλοδοξίας και μοναξιάς. «Τόσο τους λώλανε η μοναξιά τους / που ‘ναι η δουλειά τους καψοχαρά τους», όπως τραγουδά και ο Σαββόπουλος. Πρέπει όμως να τονίσουμε πως η φιλοδοξία στον Αιγόκερω είναι δείγμα της τάσης για κορυφή, γι’ αυτό ένας Αιγόκερως δεν νοιάζεται τόσο για το χρήμα, όσο για δόξα και τιμές. Αν κάτι το θεωρεί σημαντικό, θα το πετύχει, αν βλέπετε σε κάποιον τομέα έναν Αιγόκερω να μην είναι φιλόδοξος, σημαίνει πως ο τομέας πιθανόν δεν τον ενδιαφέρει. Πάντως, οι πιο εξελιγμένοι Αιγόκεροι μετουσιώνουν τη φιλοδοξία σε δράση για πνευματική εξέλιξη. Δεν υπάρχει πιο τραγικός Αιγόκερως απ’ αυτόν που δεν υλοποίησε τιςπραγματικές φιλοδοξίες του.

Όμως, ένας άλλος «μύθος» που υπάρχει για τον Αιγόκερω λέει πως είναι ζώδιο «ψυχρό» και «αντισεξουαλικό»! Πριν εξετάσουμε αυτή την άποψη, απλώς, θυμίζουμε πως ο πλανήτης του σεξ, ο ’ρης, έχει έξαρση στον Αιγόκερω και πως στην Αρχαία Ρώμη υπήρχαν τα «Saturnaia» προς τιμήν του Κρόνου, κυβερνήτη του Αιγόκερω, που ήταν οργιαστικές τελετές. Άλλωστε, ο «τράγος» και η «κατσίκα», σύμβολα του Αιγόκερω, φημίζονται για τη σεξουαλικότητά τους. Πώς, όμως, βγήκε αυτός ο μύθος; Μην ξεχνάμε πως ο Αιγόκερως είναι ζώδιο πανέξυπνο, παρασκηνιακό, που όταν δεν θέλει «τα εν οίκω… εν δήμω», μπορεί να εξαπατήσει πανεύκολα. ’λλωστε, ο μύστης-τελετουργός Αιγόκερως δεν καταδέχεται να δώσει «τα άγια τοις κυσί» και κατ’ επέκταση δεν χρειάζεται να κραυγάσει τον ερωτισμό του ξοδεύοντάς τον. Είναι το αιώνιο «ψυχρό πάθος», δείτε κυρίως τις Αιγοκερίνες, δείτε τη Marlene Dietricn για να μην αναφερθώ σε δίκες μας Αιγοκερίνες «ντίβες», τραγουδίστριες και ηθοποιούς. Αυτές είναι οι πραγματικά μοιραίες που, ενώ φαίνονται έτοιμες για όλα, κανείς δεν τολμά να ζητήσει απ’ αυτές απολύτως τίποτα!

Η σεξουαλικότητα λοιπόν στον Αιγόκερω είναι ή η τελετουργία της αποφόρτισης ή η τελετουργία της εξύψωσης. Μέσα απ’ αυτή νικιέται το «ζώο» είτε αποφορτιζόμενο είτε εξυψούμενο και δεν είναι ποτέ πράξη ρουτίνας. Οι Αιγόκεροι δεν αγαπιούνται «καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια» (Καρυωτάκης). Μην ξεχνάμε πως ο Κρόνος συνδέεται και με τον Πάνα, τον «τραγογένη θεούλη»! (Βάρναλης). Πρέπει όμως να τονίσουμε πως αυτός ο ερωτισμός μπορεί και να μην εκδηλώνεται λόγω ακριβώς της διπλής φύσης του ζωδίου: συνυπάρχει δηλαδή ένας ακραίος συντηρητισμός με έναν ακραίο ερωτισμό η είναι τόσο έντονος ο ερωτισμός που το άτομο «βραχυκυκλώνει» και, τελικά, φαίνεται ψυχρό. Θα ρωτήσει ίσως κάποιος γιατί ένα άτομο να έχει αυτή την «κατάρα»: να συνυπάρχει σ’ αυτό ο ακραίος ερωτισμός με την ακραία αναστολή. Μην ξεχνάμε, ο κατεξοχήν πλανήτης του κάρμα, της ανταπόδοσης, είναι ο Κρόνος και, ίσως, το άτομο πρέπει να πάρει κάποια σκληρά μαθήματα. Ίσως πάλι, πρέπει να «βασανιστεί» γιατί είναι προορισμένο για «άλλες σφαίρες» ή, ίσως, για μεγάλη δημιουργία (μην ξεχνάμε, η δημιουργία είναι μετουσίωση του ερωτικού ενστίκτου κατά τον Freud). ’γνωστες οι «βουλές» του Κρόνου…

Ο Αιγόκερως λοιπόν είναι άτομο εσωτερικών τόνων αλλά και δράσης, άτομο σοβαρό αλλά και ακραία ερωτικό, άτομομεταφυσικό και ορθολογιστικό. Τη φύση του αυτή πολλοί αστρολόγοι την είχαν επισημάνει, αλλά λίγοι… την έχουν προσέξει. Ο Λίο το θεωρεί «το σπουδαιότερο αστερισμό»[4], η Μπέιλι «το πιο μυστηριώδες απ’ όλα τα-ζώδια»[5], ο Πέτρος Γράβιγγερ[6] το ονομάζει «μαγικό». Εμείς, απλώς, θίξαμε πολύ γενικά την «άλλη» φύση του Αιγόκερω και σταματάμε εδώ. Γιατί «τα μυστήρια του Αιγόκερω είναι γνωστά μόνο στους μύστες και η σημασία του είναι κρυμμένη», όπως γράφει ο ’λαν Λίο[7] και, όπως γραφεί ο Γράβιγγερ[8] αναλύοντας τον Κρόνο, «μέχρις αυτού του σημείου δύναται να ερμηνευτεί η ουσία και η φύση του θεού Κρόνου. Πέραν τούτου, ο χάρτης καθίσταται ανίκανος να φέρει τόσα βαρέα μυστικά και αναλαμβάνει τα περαιτέρω η προφορική διδασκαλία».

Αν εμείς μ’ αυτό το κείμενο σας «υποψιάσαμε» λίγο για έναν «άλλο» Αιγόκερω απ’ αυτόν που προβάλλεται, θα είμαστε ικανοποιημένοι. Καλή χρονιά! Και μην ξεχνάτε: ο χρόνος τελειώνει και αρχίζει με τον Αιγόκερω… (31/12 και 1/1).

Χρήστος Παΐζης

Πηγή: Αστρολογία για όλους