Ο δέκατος Οίκος του ζωδιακού

«Θα μπορούσα να είχα φινέτσα. Θα μπορούσα να ήμουν ένας πραγματικός αγωνιστής. Θα μπορούσα να ήμουν κάποιος, αντί ένας αλήτης, που είμαι τώρα»

Ποιος από μας δεν πόνεσε με τον Marlon Brando, στο ρόλο του επαγγελματία μποξέρ Terry Malloy, όταν φώναξε αυτή τη διάσημη ατάκα στην ταινία “On the Waterfront”; Κάθε αστρολογικός οίκος έχει την μυστική του αγωνία. Στο δέκατο οίκο αυτή είναι η αποτυχία, η ανακάλυψη ότι δεν πετύχαμε τα όνειρά μας. Δε θα ξεχάσω ποτέ την ψυχρή εξομολόγηση ενός καθηγητή μου από το λύκειο, εκείνου με την εντυπωσιακή Ιησουίτικη εκπαίδευση και την αμυδρή μυρωδιά αλκοόλ πάντα στην αναπνοή του. Μία μέρα κοιτούσε με προσήλωση τα διπλωμένα χέρια του και σιγανά μου είπε ότι η ζωή του ήταν δεύτερης κατηγορίας: «Έχω συμβιβαστεί με μία δουλειά δεύτερης κατηγορίας, με μία δεύτερης κατηγορίας γυναίκα, με ένα δεύτερης κατηγορίας σπίτι και με μιας δεύτερης κατηγορίας παιδιά.» Τραύλισα κάτι αόριστα. Αλλά ορκίστηκα μέσα μου- κάτι που μπορεί να είχε κάνει και εκείνος όταν ήταν στην ηλικία μου- ότι ποτέ δε θα κάνω το ίδιο.

Το πόσο αξιοποιούμε τον εαυτό μας είναι ένα θέμα του 10ου οίκου. Ο 10ος περιγράφει την καριέρα μας, τη φήμη μας, την κοινωνική μας καταξίωση. Μας δείχνει την βέλτιστη συνεισφορά μας στην κοινωνία, τα χαρίσματα για τα οποία θα θέλαμε να μας θαυμάζουν και να μας σέβονται. Για να ανακαλύψετε το «όνομα» που θα θέλατε να κάνετε για τον εαυτό σας, κοιτάξτε τους πλανήτες που υπάρχουν στο 10ο οίκο και το ζώδιο στο οποίο βρίσκεται η ακμή του. Η ακμή του 10ου είναι γνωστή και ως «Μεσουράνημα», ένας από τους τέσσερις σημαντικούς γωνιακούς οίκους στον αστρολογικό χάρτη. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι αστρολόγοι είχαν συνδέσει αυτούς τους οίκους με την καθημερινή τροχιά του Ήλιου. Ο Ωροσκόπος δείχνει την ανατολή, ο 7ος το ηλιοβασίλεμα, το κατώτερο σημείο του χάρτη, ο 4ος, τα μεσάνυχτα, και το μεσουράνημα στην κορυφή, το καταμεσήμερο, στιγμή κατά την οποία ο Ήλιος φτάνει την μέγιστη φωτεινότητα και δύναμη. Το μεσουράνημα αντιπροσωπεύει το αποκορύφωμα του Ήλιου, το υψηλότερο σημείο την ημέρα που γεννηθήκατε. Αντίστοιχα, σημειοδοτεί πόσο ψηλά μπορείτε να φτάσετε σε αυτή τη ζωή σας. Αλλά δε δείχνει πόσο ψηλά θα φτάσετε. Και εδώ έγκειται η δυσκολία. Ο 10ος περιγράφει πόσο μετράει η κοινωνία τη ζωή σας. Είστε ένας ήρωας; Ή ένας αλήτης;

Καθώς ο 10ος οίκος είναι τόσο στενά συνδεδεμένος με την επιτυχία ή την αποτυχία, μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε για να προβλέψουμε την επιτυχία σε απλές ερωτήσεις Ωριαίας. Ανεξάρτητα από την προσπάθεια («Θα πετύχω αύριο στο τεστ μου;»), αξιολογήστε την σχέση μεταξύ του πλανήτη που σημειοδοτεί τον ερωτών και του πλανήτη που κυβερνά την ακμή του 10ου οίκου. Οι καλές όψεις υπόσχονται ένα καλό αποτέλεσμα. Αλλά ο γενέθλιος χάρτης δεν είναι τόσο ξεκάθαρος. Οι πλανήτες που βρίσκονται μέσα (ή κυβερνάνε) το γενέθλιο 10ο δεν μας διαβεβαιώνουν τίποτα. Είναι σημαντικοί και εξέχοντες, αλλά ο σκοπός και πόσο ξεκάθαρα θα είναι ορατοί, είναι λιγότερο ξεκάθαρο. Μία Σελήνη στο 10ο θα μπορούσε να σας κάνει διάσημους. Ή διαβόητο εξαιτίας κακών πράξεων. Το πρόσωπο σας μπορεί να φιγουράρει στο εξώφυλλο περιοδικών. Ή από την άλλη, μπορεί οι γείτονές σας να ανακαλύψουν καθώς πηγαίνουν στη δουλειά τους, ότι κοιμάστε στα παγκάκια.

Ο 10ος δείχνει πώς μας βλέπουν οι άλλοι- ειδικά εκείνοι που δεν μας ξέρουν τόσο καλά. Μπορεί να μας δείξει την φήμη που έχουμε στους γνωστούς μας, τα αφεντικά και τους συνεργάτες μας, τους μακρινούς μας συγγενείς και τους ξένους επίσης. Δε μας νοιάζει ιδιαίτερα για αυτούς τους ανθρώπους ώστε να τους γνωρίσουμε καλύτερα. Ωστόσο αν η γνώμη που έχουν για εμάς είναι άσχημη, αυτό θα μας ενοχλήσει πολύ. Μας νοιάζει η δημόσια εικόνα μας. Και είναι όμορφο να έχει κανείς έναν εντυπωσιακό 10ο οίκο που να κάνει τις επιλογές. Βέβαια, κάνοντας μια βόλτα σε κάποιο νεκροταφείο, ο 10ος χάνει αμέσως την σημασία του. Δεν πρόκειται να δείτε «πλούσιος τραπεζίτης», «κορυφαίος ασφαλιστής» ή «ο πιο ελκυστικός άνθρωπος της περιοχής» χαραγμένα σε καμία ταφόπλακα. Όλα τα επιτεύγματα για τα οποία οι άνθρωποι αγωνίζονται χάνουν τη αξία τους όταν στο νεκροταφείο βλέπεις πιο προσωπικές επιγραφές όπως «πολυαγαπημένος σύζυγος» ή «στοργική μητέρα» ή «αφοσιωμένη αδερφή». Αυτοί οι όροι ανήκουν στον απέναντι οίκο από το 10ο, τον 4ο, ο οποίος κυβερνά όχι μόνο την οικογένεια, αλλά και το τέλος. Στις τελευταίες τους στιγμές οι άνθρωποι σπάνια εκφράζουν την λύπη τους ή σκέφτονται τις ανέσεις που τους πρόσφεραν οι επαγγελματικές τους επιλογές. Δεν εύχονται να είχαν λίγο περισσότερο χρόνο για να τελειώσουν τις δουλειές τους ή για να βγάλουν μερικές ακόμα χιλιάδες δολάρια. Αντιθέτως, αναρωτιούνται αν αγάπησαν και αγαπήθηκαν, αν χρησιμοποίησαν τον χρόνο τους για να αγγίξουν αρκετά βαθιά τη ζωή, αν ταξίδεψαν αρκετά μακριά στο πνευματικό τους μονοπάτι. Σπάνια κάποιος σε αυτή τη θέση αναπολεί πράγματα που αφορούν το 10ο.

Ωστόσο κατά τη διάρκεια της ζωής μας, η έγνοια για τα θέματα του 10ου είναι ίσως ασύγκριτη με αυτή που μπορεί να έχουμε για θέματα οποιουδήποτε άλλου οίκου (εκτός φυσικά από αυτά του 7ου των σχέσεων). Θέματα καριέρας είναι συχνά ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι επισκέπτονται κάποιον αστρολόγο. «Ποια είναι η κατεύθυνση της ζωής μου; Είναι καιρός για μία αλλαγή; Είμαι στο σωστό πεδίο;» Μέσα στον 10ο πιεζόμαστε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον τομέα στη ζωή μας. Μόλις γνωρίσατε κάποιον και δεν μπορείτε παρά να τον ρωτήσετε μια 10ου οίκου ερώτηση: «Τι δουλειά κάνεις;». Και αν αυτό το άτομο είναι νεαρό: «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Όταν ήμουν έγκυος στο γιο μου ορκίστηκα να μην τον βασανίσω με τέτοιου είδους ερωτήσεις μέχρι να φτάσει τουλάχιστον 27. Γνωρίζω αρκετό κόσμο που έχουν φτάσει τα 37, τα 47, ακόμα και τα 57, και που ακόμα δεν ξέρουν τι να κάνουν στη ζωή τους. Και όμως, οι γονείς συχνά ζητάνε από τους αστρολόγους να κοιτάξουν τον χάρτη του παιδιού τους και να προβλέψουν τι θα γίνει ο μικρός τους όταν μεγαλώσει. Γιατί πιέζουμε από τόσο νωρίς;

Όπως με πολλά από τα πράγματα που είχα ορκιστεί να μην κάνω στο δικό μου παιδί (όπως το να τον απειλώ ότι δε θα έρθει ο Αη-Βασίλης στο σπίτι μας αν δεν πέσει νωρίς για ύπνο την παραμονή των Χριστουγέννων – μα ήταν 3 το πρωί!), έτσι και με αυτό υπέκυψα. Και έτσι, μία μέρα πήγαινα βόλτα με τον σκύλο μου και τον τρίχρονο τότε γιο μου. Γεράκια με κόκκινες ουρές κάνανε κύκλους πάνω από τα κεφάλια μας, κάτι περίεργα κοράκια κροτάλιζαν και έκραζαν μέσα από κάτι ευκάλυπτους. Ξαφνικά, η επίφοβη ερώτηση πετάχτηκε από το στόμα μου: «Λοιπόν, χμμμ, τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Ο μικρός δεν ήξερε τι να απαντήσει, και έτσι προσφέρθηκα να του δώσω κάποιες προτάσεις. «Πυροσβέστης;». «Ναι!!!» μου απάντησε. «Ή μήπως οδηγός απορριμματοφόρου;» «Χμμμ». «Αστροναύτης;» «Φυσικά!!!». Ένα μέρος μου ένιωσε ηττημένη που ρώτησα. Αλλά ένα άλλο μέρος μου ένιωσε ότι για αυτό ακριβώς θα έπρεπε να συζητάμε. Το να δώσω στο γιο μου την αίσθηση του προορισμού φαινόταν υπεύθυνο και σοβαρό σχέδιο.

Ίσως να μην είναι η ερώτηση «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;» τόσο κακή. Είναι η προσδοκία του να πάρεις μία απάντηση. Μου άρεσε αυτό που είχε πει ο Bill Herbst: «Η ερώτηση είναι σχετική είτε κάποιος είναι 9 ή 90, είτε αν φαίνεται μακρινή η απόσταση για την ενηλικίωση είτε έχει ήδη φτάσει» (1). Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθινό για το «πάντα ένα παιδί» με Πλούτωνα στο Λιοντάρι. Για αυτούς, το να είσαι τεσσάρων ή σαράντα ετών, μπορεί να φαίνεται παραδόξως ίδιο. Οι γονείς τους με Πλούτωνα στον Καρκίνο θα επέλεγαν μία καριέρα στα είκοσι τους και θα συνεχίσουν να κάνουν την ίδια δουλειά μέχρι να πάρουν σύνταξη. Εκείνοι με Πλούτωνα στο Ζυγό και στην Παρθένο είναι καλό να είναι προετοιμασμένοι για ένα μέλλον με δύο ή τρεις διαφορετικές καριέρες, προκειμένου να συγχρονίζονται με τον κόσμο που αλλάζει μπροστά τους. Όποια και αν είναι η γενιά, που είναι γραμμένο ότι είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε στην ερώτηση του 10ου οίκου μόνο μια φορά; Άλλωστε, αυτός είναι ο οίκος του πεπρωμένου. Όταν κοιτάζετε την πραγματική ζωή είναι ξεκάθαρο ότι αρκετά πεπρωμένα μπορεί να εμφανιστούν μπροστά σας κατά τη διάρκειά της.

Έχω ένα φίλο, τον Gabriel, που ο Ποσειδώνας κάνει στενή σύνοδο με το Μεσουράνημά του στο Ζυγό. Είναι σήμερα στην αξιοζήλευτη θέση του να πετύχει έναν από τους λίγους στόχους στη ζωή του: να αποσυρθεί από τη δουλειά του στα σαράντα με ένα εξαψήφιο εισόδημα. Ωστόσο, παραδόξως, ο Gabriel παραδέχθηκε πρόσφατα ότι όταν έφτασε στο στόχο του δεν ένιωσε ιδιαίτερα χαρούμενος. Ούτε χάρηκαν ή εντυπωσιάστηκαν οι φίλοι του, που φαινόταν να νιώθουν άβολα μαζί του. Αυτό εν μέρει οφειλόταν στις συνθήκες που περιέβαλαν την συνταξιοδότηση του. Η καριέρα του Gabe εξισώθηκε με σκάνδαλα και προδοσίες, καταλήγοντας σε αγωγές κατά των πρώην συνεργατών του με τους οποίους ήταν συνέταιρος στην εταιρεία του. Αυτό προκάλεσε σοβαρή κατάθλιψη, κατά την οποία ο Gabe είχε σχεδόν εξαφανιστεί από προσώπου γης. Έχει ξεπεράσει αυτή την κατάσταση τώρα, και παρόλο που οι φίλοι του δεν τον πιέζουν, μεταξύ τους αναρωτιούνται «Τι θα κάνει από εδώ και εμπρός στη ζωή του;».

Ως ο πιο σημαντικός πλανήτης στο γενέθλιο χάρτη, αυτός που είναι πλησιέστερος στο Μεσουράνημα, ασκεί ισχυρή επιρροή στη ζωή ενός ατόμου. Όταν γεννήθηκε ο Gabriel o Ποσειδώνας πήρε τη θέση του “φρουρού” σε όλα τα μελλοντικά βήματα του 10ου οίκου. Ο Ποσειδώνας λειτουργεί μέσα από πέπλα, άλλες φορές εξιδανικεύοντας και άλλες φορές ιδεαλιστικά και συγκαλύπτοντας υλικές πραγματικότητες. Ο Ποσειδώνας λειτουργεί με ομιχλώδη τρόπο, αρκετά διαφορετικά από την σταθερή δομή που συνήθως επιθυμούμε για δραστηριότητες του 10ου οίκου. Σκάνδαλα, προδοσίες, απογοητεύσεις και αρνήσεις της πραγματικότητας είναι θέματα της Ποσειδώνιας αρμοδιότητας. Ακόμα και η δουλειά του Gabriel ήταν επίσης Ποσειδώνιας φύσης- διαφήμιση και μάρκετινγκ- που δημιουργεί φαντασιώσεις και τις πουλάει στους καταναλωτές.

Με την πρόωρη συνταξιοδότηση του Gabriel δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ποσειδώνας έβαζε το στίγμα του στο σενάριο της ζωής του. Πριν περίπου μια δεκαετία ο Gabe άφησε μια επιτυχημένη θέση διευθυντή προϊόντων σε μία εταιρία από τις καλύτερες στη χώρα. Παραιτήθηκε και πήγε να δουλέψει σε μια σχολή καταδύσεων στο Μεξικό, κάτω από ένα σύννεφο προδοσίας για ακόμη μία φορά Η αρραβωνιαστικιά του έλεγε ψέματα και απιστούσε. Και πάλι εδώ, εμφανίζεται ο Ποσειδώνας καταστρέφοντας τη δημόσια εικόνα του και δημιουργώντας μια άλλη. Για να ανακάμψει και να ανανεωθεί, ο Gabriel πήγαινε τους τουρίστες για καταδύσεις στη θάλασσα… του Ποσειδώνα… Δεν είχε ιδέα για τον χάρτη του, αλλά υπήρχε πάντα αυτός ο πλανήτης που οδηγούσε τις επιλογές του. Άραγε είναι κοσμική τύχη, κωμική μοίρα ή ένα είδος ανεξάντλητης αγάπης που συνεχίζει να έλκει αυτές τις πλανητικές ενέργειες τόσο ζωηρά στο δράμα μας, και μάλιστα τις κατάλληλες στιγμές;

Όταν ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας ήρθαν σε σύνοδο στις αρχές του 90, τετραγώνιζαν ακριβώς το Μεσουράνημα και τον Ποσειδώνα του Gabriel, προκαλώντας ξαφνικές αλλαγές, απογοήτευση και εξαφάνιση που ακολούθησε. Οι αστρολόγοι ερμήνευσαν τις ξαφνικές αλλαγές της συνόδου Ουρανός/Ποσειδώνας σαν κατά κάποιο τρόπο απαραίτητες, ακόμα και απελευθερωτικές, παρά το ότι μπορεί να ήταν τραυματικές ή σοκαριστικές. Η εμπειρία του Gabriel από αυτή τη διέλευση δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Παρόλο που δεν σκεφτόταν να φύγει από την εταιρεία τόσο νωρίς, για όσο καιρό τον ήξερα φαινόταν δυσαρεστημένος για τον 10ου οίκου ρόλο του στην εταιρεία. Με τον Ποσειδώνα στο Μεσουράνημά του, μου ήταν πάντα δύσκολο να τον συνδυάσω στο μυαλό μου με την εικόνα του επιχειρηματία: «Θα έπρεπε να είσαι ποιητής ή να ασχολείσαι με το μυστικισμό ή να είσαι επαγγελματίας ψεύτης ή αλκοολικός» του έλεγα πειράζοντάς τον. Το τελευταίο δεν απείχε τελικά πολύ από την πραγματικότητα. Έπινε και κάπνιζε ναρκωτικά αρκετά. Επιπλέον, τους τελευταίους μήνες στην εταιρεία υπήρχαν φήμες για κατάχρηση ουσιών και για κυκλοθυμίες. Η ψυχή του τον εκλιπαρούσε να αλλάξει επαγγελματική πορεία.

Όπως μια πέτρα βυθίζεται αργά-αργά μέσα στο νερό, έτσι και ένας πλανήτης μέσα σε κάποιον οίκο, αγγίζει όλα τα χρόνια, όλες τις εμπειρίες μας στον οίκο αυτόν. Κατά κάποιον τρόπο μας αγγίζει σε κάθε στάδιο της ζωής μας. Η πιο πρώιμη εμπειρία του Gabriel από τον Ποσειδώνα στο Μεσουράνημά του ήταν στην ηλικία των 17 μηνών, όταν αποχωρίστηκε τον πατέρα του. Σε έναν παιδικό χάρτη ο 10ος αντιπροσωπεύει τους γονείς. Ο Ποσειδώνας εδώ δείχνει μία απώλεια, σύγχυση ή εξαπάτηση με τον έναν γονέα. Οι μοντέρνοι αστρολόγοι αποδίδουν το 10ο οίκο στον πατέρα. Η παραδοσιακή αστρολογία θεωρεί ότι είναι ο οίκος της μητέρας. Μία ενδιάμεση άποψη είναι ότι αυτός ο οίκος περιγράφει τον γονέα που διαμορφώνει τον χαρακτήρα του παιδιού, εκείνου που ασκεί μεγαλύτερη επιρροή στην κοινωνική προσωπικότητα του παιδιού. Στην περίπτωση του Gabriel και οι δύο γονείς ήταν ντυμένοι με τον μανδύα του Ποσειδώνα. Μια μέρα, η μητέρα του Gabe άφησε ένα αποχαιρετιστήριο σημείωμα στο τραπέζι για τον πατέρα του, πήρε τα παιδιά και έφυγε μακριά. Ο Gabriel δεν είχε γνωρίσει τον πατέρα του παρά μόνο αρκετά χρόνια αργότερα, στην επιστροφή του Κρόνου του. Όταν ο Gabe ήταν έξι ετών, η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε. Τον στρίμωξε στο δωμάτιο του και οι οδηγίες της ήταν σαφείς: για κανένα λόγο ο Gabe δεν έπρεπε να επιτρέψει σε κανέναν να μάθει, όποιες και αν ήταν οι περιστάσεις, ότι ο καινούργιος της σύζυγος δεν ήταν ο πραγματικός πατέρας του.

Αυτή ήταν η πρώτη ανάμνηση του Gabriel, ενός μηνύματος Ποσειδώνιας οικογένειας, το οποίο θα άκουγε πολλές φορές: Κρύψε ποιος πραγματικά είσαι. Πήρε το επίθετο του πατριού του. Και πάλι εμφανίζεται ο Ποσειδώνας, το επίθετο Harper δεν ήταν καν ένα πραγματικό επίθετο. Ήταν το ψευδώνυμο του πατέρα του πατριού του που είχε προσπαθήσει να κάνει καριέρα σαν ηθοποιός στο Hollywood αλλά απέτυχε.

Ένας πλανήτης σε έναν οίκο, είναι σταθμός κοσμικής ενέργειας. Συγκεντρώνει την κοσμική ενέργεια και μέσω ημών την στέλνει ξανά πίσω. Ο Gabe ισχυρίζεται ότι δε θυμάται πολλά από την παιδική του ηλικία (ο Ποσειδώνας μπορεί να τονώσει την φαντασία και να καταστείλει την συνείδηση κάποιου). Ο Gabe θυμάται ότι κατέληξε στο ότι η πιο έξυπνη πολιτική ήταν να μένει σε ουδέτερο έδαφος και να μην παίρνει θέση. Παρατηρώντας την μεγαλύτερη αδερφή του να τσακώνεται με την επικριτική «εξωτερικά καλή» μητέρα τους και στο τέλος εκείνη να βγαίνει η χαμένη, έμαθε πώς να κρύβεται. Με τον Ζυγό στο Μεσουράνημα, έγινε καλός στο να κρύβεται με έναν γοητευτικό, διπλωματικό τρόπο. Ανακάλυψε πώς να είναι αυτό που θέλουν οι άλλοι. Έχει φτιάξει έναν κόσμο στο κεφάλι του που σπάνια έβγαινε έξω από αυτόν. Δεδομένου του 10ου οίκου του Gabriel, θα μπορούσε να είχε γίνει ένας καλλιτέχνης ή ένας μυστικιστής. Ως καλλιτέχνης, έχει έναν πλούσιο εσωτερικό κόσμο. Ως μυστικιστής θα μπορούσε να είναι στον κόσμο, αλλά όχι κομμάτι του. Και όμως, ο Gabe σπατάλησε την περισσότερη επαγγελματική του ζωή, κρύβοντας την αληθινή φύση του. Αυτή ήταν η στρατηγική ενός παιδικού 10ου οίκου, όχι η έκφραση ενός σίγουρου για τον εαυτό του ενήλικα.

Όποιο και αν είναι το ζώδιο στο οποίο βρίσκεται ο 10ος οίκος σας, βάλτε και το επίθετο «επαγγελματικός» και αυτό είναι που πρέπει να γίνετε όταν μεγαλώσετε. Αν έχετε το Μεσουράνημα στους Διδύμους, θα πρέπει να φιλοδοξείτε να γίνετε ένας «επαγγελματίας Δίδυμος». Να είστε ομιλητικοί, περίεργοι, ευπροσάρμοστοι. Να είστε καλοί ακροατές. Να λέτε πολλές ιστορίες. Να εκπλήσσετε τον κόσμο με τις πολλές σας ικανότητες. Αυτές οι αξιώσεις μπορούν να σας βοηθήσουν σε πολλές ενασχολήσεις. Αλλά προσέξτε: Τα χαρακτηριστικά των Διδύμων μπορούν επίσης να σας κάνουν ανεπιτυχείς. Ίσως να μην μπορείτε να σταματήσετε το κουτσομπολιό. Να μην μπορείτε να διαλέξετε μία κατεύθυνση και να αφοσιωθείτε σε αυτήν. Ίσως να είστε πολύ ανήσυχοι ώστε να μην μπορείτε να τελειώσετε αυτό που ξεκινάτε. Να μην μπορείς να τελειώσεις αυτό που άρχισες. Αλλάζετε γνώμη τόσο εύκολα, που κανένας να μην μπορεί να σας εμπιστευθεί μια υπεύθυνη θέση.

Πως μπορείτε να εξασφαλίσετε ότι η έκφραση του 10ου οίκου σας είναι θετική; Όποιο και αν είναι το ζώδιο στον 10ο οίκο σας, πρέπει να αναπτύξετε την επαγγελματική σας εικόνα πέρα από τις παιδικές στρατηγικές σας και να πάρετε θέση στον κόσμο με ωριμότητα και δύναμη. Για να το πετύχετε αυτό πρέπει να κάνετε ένα ταξίδι τόσο παλιό όσο ο μύθος. Δεν θα το πετύχετε απλώς μεγαλώνοντας. “Πρέπει να σκοτώσετε το βασιλιά”, ή μιλώντας τη σύγχρονη γλώσσα, να αντιμετωπίσετε το αφεντικό. Οι μοντέρνοι αστρολόγοι δίνουν στον Κρόνο τη θέση του φυσικού κυβερνήτη αυτού του οίκου. Ο Κρόνος είναι ο πλανήτης της εξουσίας. Και η διεκδίκηση της εξουσίας σας είναι το πέρασμα του 10ου οίκου. Ένα παιδί δεν έχει άλλη επιλογή από το να ακούσει τις δικές του φιγούρες εξουσίας. Ένας ενήλικας πρέπει να καταπιαστεί με αυτές τις φιγούρες, καλώς ή κακώς, και να τις νικήσει.

Παλιότερα η σχέση μεταξύ των γονιών και της επαγγελματικής καριέρας ήταν εύκολο να κατανοηθεί. Σε άλλους καιρούς και άλλους πολιτισμούς, η πρωτοτοκία, η κοινωνική εικόνα της οικογένειας είχε άμεση σχέση με το θα γινόταν κάποιος. Πολλοί ασχολήθηκαν με την οικογενειακή επιχείρηση ή ακολούθησαν την οικογενειακή παράδοση. Σήμερα μας λένε ότι μπορούμε να γίνουμε οτιδήποτε θέλουμε, μπορούμε να φτάσουμε τόσο ψηλά όσο είμαστε διατεθειμένοι. Και όμως, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την σκιά της οικογενειακής μας κληρονομιάς. Απέναντι από το 10ο οίκο είναι ο 4ος, αυτό το μεσονύκτιο μέρος που μας ψιθυρίζει στο σκοτάδι, αντηχεί με παλιές, γνώριμες φωνές που μας λένε ποιοί πραγματικά είμαστε. Είναι αυτές οι φωνές που πρέπει να εξετάσουμε και να αντιμετωπίσουμε στην πορεία της διεκδίκησης της εξουσία μας. Σκεφτείτε τον John Lennon σε μία πλήρη έκφραση του 10ου οίκου του στο Madison Square Gardens. Δεν είχε σημασία ότι είχε κερδίσει τον θαυμασμό εκατομμυρίων ανθρώπων. Ήταν εκεί, μόνος με ένα πιάνο, με μια οργισμένη φωνή και με ένα σχεδόν παιδικό παράπονο τραγουδούσε: «Μητέρα σε αγάπησα, αλλά δεν με αγάπησες εσύ», ολοκληρώνοντας το τραγούδι με έναν γεμάτο πόνο στίχο «Μαμά μην φύγεις, μπαμπά γύρισε πίσω». Η ψυχολογική κληρονομιά κάποιου καθορίζει το καινούργιο πεδίο μάχης του 10ου οίκου.

Για χρόνια δούλευα ως διευθύντρια σε μία εταιρεία. Υπήρχαν πάνω από 100 άνθρωποι εκεί που εργαζόμουν, και άλλα τόσα περίπου οικογενειακά δράματα. Κάποιες μέρες φαινόταν ότι το μόνο πράγμα που πραγματικά συνέβαινε ήταν εκείνες οι μυθικές μάχες ανάμεσα σε γονείς και παιδιά. Μόλις αποκτήσεις εξουσία το καταλαβαίνεις αμέσως. Οι προθέσεις σου παρεξηγούνται, οι έπαινοί σου δεν είναι ποτέ αρκετοί, οι κριτικές σου υπερβολικές και καταστρεπτικές. Στην πραγματικότητα δεν είσαι καθόλου ο εαυτός σας αλλά κάποιος θεός ή τέρας, αναλόγως το φίλτρο τους. Αν θέλεις να αρέσεις, ξέχασέ το, γιατί όλοι αυτό που πραγματικά χρειάζονται είναι να σε σκοτώσουν προκειμένου να ανέβουν.

Οι πλανήτες που βρίσκονται μέσα στον 10ο ή που είναι κυβερνήτες του Μεσουρανήματος, δείχνουν πως αντιλαμβάνεστε τις μορφές εξουσίας. Φυσικά αυτό συνιστά και τον τρόπο με τον οποίο σας βλέπουν αυτές. Η αδερφή μου και εγώ μοιραζόμασταν την ίδια οικογενειακή στέγη, αλλά ο Δίας βρίσκεται στον δικό μου 10ο και ο Πλούτωνας στο δικό της. Βλέπαμε τους γονείς μας, και τη θέση μας στην οικογένεια αρκετά διαφορετικά. Χάρη στον Δία, εγώ ήμουν η «τυχερή». Ήμουν πετυχημένη. Με ενθάρρυναν συνέχεια να διευρύνω τους ορίζοντες μου. Κέρδιζα βραβεία στο σχολείο. Έκανα τους δασκάλους μου χαρούμενους. Αργότερα βρήκα αφεντικά που με ενθάρρυναν, με επαινούσαν, με προωθούσαν σε κάτι ανώτερο. Και όμως, πήγαινα με τα νερά τους.

Αν δεν ήμουν πετυχημένη στα μάτια τους, γινόμουν ένα νευρικό παιδί. Ο Δίας περίμενε από εμένα πράγματα και αξιώσεις. Οπουδήποτε και αν πήγαινα, αποζητούσα το «άριστα» από εκείνους που κρατούσαν τα ηνία. Ήταν μια ιδιαίτερα λειτουργική στρατηγική, αλλά παρόλα αυτά ήταν στρατηγική ενός παιδιού. Οι διελεύσεις και οι πρόοδοι στο Μεσουράνημα, σημειοδοτούν σημαντικές ευκαιρίες για να διεκδικήσει κάποιος τη δική του εξουσία.

Όταν η προοδευμένη Σελήνη έκανε αντίθεση με το Μεσουράνημα μου, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και για πολλούς μήνες ψαχνόμουν μέσα μου. Όταν επέστρεψα στην εταιρεία, το αφεντικό μου δεν ήταν πλέον η μαμά ή ο μπαμπάς που προσπαθούσα να ευχαριστήσω. Ήταν απλώς ένας επιχειρηματίας, ένας σκέτος μεγάλος άνθρωπος με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Δεν χρειαζόμουν πλέον την έγκρισή του. Είχα τη δική μου. Από τότε, ξεκίνησα να δίνω το Δία μου στους άλλους, να ενθαρρύνω διαρκώς εκείνους που εργάζονταν για μένα, ώστε να διευρύνουν τους δικούς τους ορίζοντες και να αναπτύσσονται.

Η αδερφή μου ένιωσε τον Πλούτωνα από πολύ μικρή, διαισθανόμενη κρυφά σχέδια και φανερά παιχνίδια δύναμης παντού, μία αντίληψη που τη διατήρησε και μεγαλώνοντας. Ήταν τόσο έξυπνη όσο και εγώ, αλλά παρόλα αυτά παράτησε το κολλέγιο άπειρες φορές, και εργάστηκε κατά καιρούς σε διάφορες δουλειές και καριέρες. Η Donna Cunningham ονόμασε τον Πλούτωνα σαν τον πλανήτη της αποτυχίας του πείσματος (2) και αυτό είναι πέρα για πέρα αλήθεια όταν βρίσκεται μέσα στον 10ο. Η αδερφή μου πέρασε χρόνια προσπαθώντας να μάχεται με το πόσο ανήμπορη την έκανε να νιώθει η εξουσία των γονιών μας.

Έζησε για λίγο με χρήματα που έπαιρνε από το κράτος, σαν να ήταν παιδί. Όταν ο Πλούτωνας τετραγώνισε το Μεσουράνημα της, ξεκίνησε να ψάχνεται μέσα της, συμπεριλαμβανομένης και της αντιμετώπισης θεμάτων συγγένειας (κατάλληλο για τον Πλούτωνα). Όταν η προοδευμένη της Σελήνη διέσχισε το 10ο της, έκανε κάποιες δραματικές αλλαγές. Ξαναγράφτηκε στο κολέγιο και ξεκίνησε να σπουδάζει ψυχολόγος (πάλι κάτι κατάλληλο για τον Πλούτωνα). Η μεγαλύτερη αλλαγή για το 10ο της ήταν ότι πρόσφατα έγινε γονιός η ίδια. Ήταν τελικά έτοιμη να γίνει η ίδια το αφεντικό.

Ο γάμος, ένα διαζύγιο, ή το να γίνεις γονιός συχνά φαίνεται από διελεύσεις στο Μεσουράνημα, δεδομένου ότι αυτά θεωρούνται τόσο δημόσια όσο και προσωπικά ορόσημα. Αυτά τα γεγονότα αλλάζουν τη δημόσια εικόνα μας. Αλλά για κάθε εξωτερική αλλαγή πρέπει να υπάρχει μια αντίστοιχη εσωτερική. Ο 10ος και ο 4ος βρίσκονται σε έναν συνεχή διάλογο. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε για τους πλανήτες που βρίσκονται σε αυτούς τους δύο οίκους, ότι είναι σαν «πριν και μετά» φωτογραφίες, πριν «αντιμετωπίσουμε το αφεντικό» και μετά. Συχνά η «πριν» εικόνα είναι κάτι που θα εκλάμβαναν, εξιδανίκευαν ή διόγκωναν τα μάτια ενός παιδιού. Η εσωτερική ανάγκη ενός παιδιού για έγκριση συχνά καθοδηγεί τα πρώιμα όνειρα του 10ου οίκου. Στην ταινία “On the Waterfront” μπορούμε να διακρίνουμε το παιδί στο θυμό και τη μελαγχολία του Terry Malloy που ισχυρίζεται ότι θα μπορούσε να ήταν αγωνιστής. Για το περισσότερο της ταινίας, ο Malloy είναι παγιδευμένος στο παρελθόν. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας πρώην επαγγελματίας μποξέρ του οποίου η καριέρα καταστράφηκε όταν αναγκάστηκε να μπει στα βαθιά. Αν και ολόκληρος άντρας, ο μάνατζέρ του τον φώναζε συνέχεια «παιδί» και συνέχιζε να τον πιέζει.

Σύμφωνα με την παραδοσιακή αστρολογία, κανένας πλανήτης δεν «χαίρεται» μέσα στο 10ο οίκο, μιας και ο Άρης είναι ο φυσικός κυβερνήτης του. Ο Άρης είναι ο πλανήτης της δράσης. Καταδιώκει ή μάχεται για αυτό που θέλει. Μέσω του Άρη εκφράζουμε αυτό που θέλουμε. Όπου και αν είναι ο Άρης στο χάρτη μας, δε μπορούμε να πάμε μακριά σε θέματα του 10ου οίκου, αν δεν λειτουργήσουμε τον Άρη και σε αυτόν τον οίκο,. Στο τέλος στην ταινία “On the Waterfront” ο Malloy επιτέλους αντιλαμβάνεται αυτό το μήνυμα. Ορθώνει το ανάστημά του μπροστά στο αφεντικό του Johny Friendly και του λέει την αλήθεια για το διεφθαρμένο σύστημα της ένωσης των μποξέρ. Μάχεται τον Friendly σε μια ακραία σκηνή, σε έναν πρόχειρο αγώνα, όπου δεν είναι αντάξιος και πληγώνεται άσχημα. Ωστόσο, η ατρόμητη μαρτυρία του, τελικά καταστρέφει την ένωση και καθώς ο Malloy πασχίζει να σταθεί όρθιος στο ρινγκ, υποστηρίζεται από ένα κοινό που τον ζητωκραυγάζει και τον θαυμάζει σαν ήρωα. Αυτός είναι ο πραγματικός αγωνιστής που ήταν γραφτό του να γίνει. Αντιμετώπισε το αφεντικό στον 10ο και βγήκε νικητής.

Σημειώσεις
1. Bill Herbst, Houses of the Horoscope, (ACS: 1988), p. p.55.
2. Donna Cunningham, Healing Pluto Problems, (Weiser: 1988), p. 19