Πλανήτες πριν και μετά τη γενέθλια Σελήνη

Από τότε που ξεκίνησε μία νέα έξαρση ενδιαφέροντος στην αστρολογία, περίπου πριν από εξήντα χρόνια, έχει επινοηθεί και κοινοποιηθεί μια τεράστια ποικιλία νέων τεχνικών από Ευρωπαίους και Αμερικανούς αστρολόγους. Οι τεχνικές αυτές έχουν γίνει σε πολλές περιπτώσεις εξαιρετικά πολύπλοκες.

Και η προσθήκη των πλανητών που δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη, ενός πλήθους «ευαίσθητων σημείων», των δευτερευόντων χαρτών που συμπληρώνουν το γενέθλιο χάρτη και τελευταίως των ποικίλων υπολογιζόμενων «αστρικών ζωδίων», προόδων, κατευθύνσεων κλπ, έχει παράγει τέτοια τεράστια ποσότητα «δεδομένων» – πολλές φορές αντικρουόμενων- που έχει γίνει όλο και πιο δύσκολο να ενσωματωθεί όλο αυτό το αστρολογικό υλικό και να φτάσουμε σε μία ακριβή, πειστική, ζωτική κατανόηση των σημαντικών παραγόντων στον ξεχωριστό χαρακτήρα και πεπρωμένο κάποιου.

Μου είναι ξεκάθαρο εδώ και πολλά χρόνια, ότι η αύξηση της ποσότητας των πληροφοριών οδηγεί πιο συχνά στην απώλεια μιας καλά εστιασμένης αντίληψης – και ότι αυτό που είναι πιο αναγκαίο δεν είναι η τεράστια παράταξη επιφανειακών στοιχείων και χαρτών, όσο η διείσδυση σε ψυχολογικά βάθη όντας βασισμένοι σε σχετικά λίγα και απλά γεγονότα. Υπάρχουν μερικά απλά γεγονότα που εξάγονται από τις σχετικές θέσεις και κινήσεις των πλανητών, τα οποία έχουν, κατά κύριο λόγο, αγνοηθεί.

Όπως το βλέπω, η αστρολογία είναι ουσιαστικά μια πειθαρχία της σκέψης, ένας τρόπος να ανακαλύψουμε την τάξη που υπάρχει έμφυτη μέσα σε όλη την ύπαρξη, αλλά που τόσο συχνά μας διαφεύγει λόγω της φυσικής μας έλλειψης προοπτικής των καθημερινών εμπειριών της ζωής μας. Είναι ένας τρόπος να δούμε μέσα από τις πολυπλοκότητες της ζωής μας και να αποκτήσουμε ένα κράτημα, ένα όραμα, του βασικού ρυθμού της ατομικής μας ύπαρξης.

Αυτός ο ρυθμός συγκροτεί την ατομικότητά μας – και επίσης το πεπρωμένο μας (με την πραγματική και δημιουργική έννοια αυτής της κατακρεουργημένης λέξης) γιατί το πεπρωμένο είναι απλώς το ξεδίπλωμα και η προοδευτική πραγματοποίηση στο χρόνο (και μέσα από διαφόρους κύκλους προσωπικής δράσης) αυτού που κάθε νεογέννητο είναι δυνητικά στη γέννηση.

Μπορεί να μην εκπληρώσουμε αυτό το «πεπρωμένο», και οι ζωές των περισσότερων ανθρώπων πραγματικά δεν εμφανίζουν ή δεν εξωτερικεύουν την βασική τους «ατομικότητα» – γιατί ο ρυθμός αυτός, σύντομα μετά την γέννηση, τείνει να καλύπτεται και να πνίγεται από όλων των ειδών ρυθμών παράδοσης, οικογένειας, κοινωνίας, κουλτούρας, ηθικής και αφοσίωσης.

Αλλά ο βασικός σκοπός της αστρολογίας σήμερα είναι, πιστεύω, να βοηθήσει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν το βασικό ρυθμό της ατομικότητάς τους και της δομής του πεπρωμένου τους. Ο αστρολογικός γενέθλιος χάρτης (με τις προόδους και τις διελεύσεις του) μπορεί να είναι ένα αποκαλυπτικό σύμβολο αυτού του ρυθμού και της δομής του χαρακτήρα.

Ωστόσο, αν σκεφτούμε την πολλαπλότητα των γεγονότων που έρχονται, και αν προσπαθήσουμε να τα προβλέψουμε με ακρίβεια, είναι αναπόφευκτό να χάσουμε την «αίσθηση» (τη διαισθητική αντίληψη) του βασικού ρυθμού της ατομικής μας ύπαρξης. Αυτό ο ρυθμός είναι βασισμένος στους πολύ απλούς κτύπους και σχέσεις, στα οποία μερικοί θεμελιώδεις παράγοντες συνδυάζονται και αλληλεπιδρούν καθώς ξεδιπλώνεται μέσα τους το άδηλο δυναμικό της ζωής κατά τη γέννηση.

Από αυτούς τους θεμελιώδεις παράγοντες, οι πιο σημαντικοί είναι ο Ήλιος και η Σελήνη, που αντιπροσωπεύουν τις δύο πολικότητες της ζωτικής ενέργειας – πράγματι, είναι οι δύο πόλοι όλων των μορφών ύπαρξης. Ο Ήλιος απελευθερώνει το δυναμικό ενέργειας, η Σελήνη το διανέμει με βάση την ανάγκη του οργανισμού.

Η Σελήνη είναι ο μοναδικός δορυφόρος της γης. Η τροχιά της Σελήνης περικυκλώνει την σφαίρα μας, περίπου σαν κοσμική ψυχική (ή «αστρική») μήτρα. Αυτός ο κοσμικός φάκελος συγκεντρώνει και διανέμει στη γήινη σφαίρα τις ενέργειες που κυκλοφορούν μέσα σε όλο το ηλιακό σύστημα.

Αυτές οι ενέργειες προέρχονται (βασικά τουλάχιστον) από τον Ήλιο. Όμως, οι κυκλικές κινήσεις των πλανητών κόβονται από τη συνεχή ροή των ηλιακών ενεργειών και παράγουν όλων των ειδών συγκρουόμενες τάσεις και δίνες έντονα φορτισμένων σωματιδίων τα οποία χτυπάνε και μπαίνουν μέσα σε αυτή τη σεληνιακή «μήτρα» μέσα στην οποία η Γη περιστρέφεται καθημερινά.

Η θέση της Σελήνης τη στιγμή της γέννησης δείχνει – συμβολικά, τουλάχιστον – τον βασικό τρόπο με τον οποίο οι ενέργειες αυτές φτάνουν στο συγκεκριμένο άτομο. Εγκαθιστά ένα είδος «αστρικού» ομφάλιου λώρου – ή ένα κέντρο διάχυσης των ηλιακών-πλανητικών ζωτικών και ψυχικών ρευμάτων.

Οι σχετικές θέσεις της Σελήνης και του Ήλιου στον γενέθλιο χάρτη αποκαλύπτουν τη φάση του ηλιακό-σεληνιακού κύκλου (ο σεληνιακός κύκλος με μήκος περίπου 30 ημερών) στον οποίο γεννιέται ένα άτομο. Αυτή η φάση χαρακτηρίζει τον ηλιακό-σεληνιακό ή σεληνιακό τύπο. Κάποιος μπορεί να είναι τύπος Νέας Σελήνης, Πρώτου Τετάρτου, Πανσέληνου ή Τελευταίου Τετάρτου – όπως κάποιος μπορεί να είναι Κριός, Καρκίνος, Ζυγός ή Αιγόκερος.

Ο «Σεληνιακός Κύκλος» αναφέρεται στην ηλιακό-σεληνιακή σχέση, η οποία συνεχώς αλλάζει. Ενώ ο κύκλος του «ηλιακού έτους» αναφέρεται στην εποχή γέννησης και την ήλιο-γήινη σχέση.

Εάν πάρουμε έναν χάρτη όπως αυτόν του Πρωθυπουργού Nehru της Ινδίας – γεννημένος στις 14 Νοεμβρίου του 1889, γύρω στις 11:00 μ.μ. – βρίσκουμε ότι η Σελήνη του είναι στη 10ο του Λέοντα και πάει να σχηματίσει τετράγωνο με τον Ήλιο στις 22ο30΄του Σκορπιού. Έτσι, αυτή η γέννηση συνέβη λίγο πριν την φάση του τελευταίου Τετάρτου του σεληνιακού κύκλου καθώς η Σελήνη θα δημιουργήσει ένα ακριβές τετράγωνο με τον Ήλιο στην 23ο30΄του Σκορπιού.

Περίπου οκτώ μέρες μετά τη γέννηση του Nehru, η Σελήνη έφτασε τον Ήλιο κοντά στην 1ο του Τοξότη και ένας νέος σεληνιακός κύκλος ξεκίνησε. Ωστόσο, κατά την διάρκεια αυτών των οχτώ ημερών, οι οποίες από «πρόοδο», ανταποκρίνονται σε οκτώ χρόνια – η Σελήνη διασταυρώνεται με τον Κρόνο, στην 3ο της Παρθένου, μετά με τον Άρη, τον Ουρανό και την Αφροδίτη στο Ζυγό, και τον Ερμή στις αρχές του Σκορπιού. Η δύναμη και το νόημα αυτών των συνόδων που κάνει η Σελήνη αποτυπώθηκαν δυνατά στα πρώτα οχτώ χρόνια της ανάπτυξης της προσωπικότητας του Nehru. Τέτοιες αρχικές αποτυπώσεις είναι πάντα πολύ βασικές.

Μπορεί να φανεί σε μια πληθώρα περιπτώσεων ότι ο πρώτος πλανήτης με τον οποίο διασταυρώνεται η Σελήνη μετά τη γέννηση δείχνει ένα από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και του πεπρωμένου ενός ατόμου. Ο πλανήτης αυτός χρωματίζει, ας πούμε, τον τρόπο με τον οποίο το άτομο προσανατολίζει τον εαυτό του στην αρχή πιο φυσικά, στη δεκτικότητα των ζωτικών ενεργειών. Έτσι, η φύση του πλανήτη δείχνει αυτό στο οποίο θα βασιστεί το εν λόγω άτομο, προκειμένου να τροφοδοτήσει την ατομικότητά του και (ως αποτέλεσμα) να βεβαιώσει τον εαυτό του στην εκπλήρωση του πεπρωμένου του.

Στον γενέθλιο χάρτη του Nehru, συνεπώς ο Κρόνος είναι το ενδεικτικό σημείο εστίασης. Χαρακτηρίζει τη γραμμή εισόδου της ηλιακής-πλανητικής ενέργειας και τον τύπο της δύναμης και λειτουργίας που θα (και θα έπρεπε) φυσιολογικά να αναζητήσει ώστε να ασκήσει το «ρόλο της ζωής» του.

Έχουμε την ίδια κατάσταση και στο χάρτη του Khrushchev, όπου η Σελήνη από την 24ο30΄της Παρθένου κάνει την πρώτη της σύνοδο με τον Κρόνο στην 21ο30′ του Ζυγού πριν φτάσει στην Πανσέληνο με αντίθεση με τον Ήλιο στις 29ο 59΄του Ζυγού, δυόμιση μέρες μετά τη γέννηση. Ο χάρτης του Mao Tse-tung (με δεδομένο ότι η ημερομηνία είναι σωστή) παρουσιάζει την ίδια εικόνα.

Η ένδειξη της Σελήνης στον Κρόνο δείχνει εξάρτηση από ένα είδος παράδοσης ή «πατρικής φιγούρας» σαν πηγή ζωτικής ενέργειας. Ο Nehru ήταν ο πνευματικός γιος του Γκάντι, ο οποίος τον άφησε, ως κληρονομιά του. Ο Khrushchev και ο Mao αναδείχθηκαν στην εξουσία με το μονοπάτι το οποίο ανοίχτηκε από την αδιάλλακτη ιδεολογία της «πατρικής δύναμης» του Μαρξ και του Λένιν.

Στην περίπτωση του Abdul – Baha, τον γιο και πιστό στον πατέρα του, τον μεγάλο Πέρση Προφήτη ο οποίος διακήρυξε την κατάσταση της «θεϊκής εκδήλωσης» και οδήγησε στον σκοπό του Bahai, ο οποίος τώρα (έναν αιώνα μετά) εξαπλώνεται σε όλες τις ηπείρους, η Σελήνη του έκτου οίκου στον Λέοντα έκανε την πρώτη της επαφή με τον Κρόνο από αντίθεση (και αργότερα, με τον Ποσειδώνα) στον Υδροχόο – μια πολύ δυνατή ένδειξη καθώς δεν υπάρχουν άλλοι πλανήτες σε αυτό το μισό του χάρτη.

Η διάσημη αστρολόγος Evangeline Adams είχε την γενέθλια Σελήνη στον έκτο οίκο και η πρώτη σύνοδος που σχημάτισε ήταν με τον Κρόνο στο ένατο οίκο. Αναβίωσε και έκανε δημοφιλές ένα παλιό ρεύμα ιδεών που είχαν χάσει την περισσότερη από τη δύναμή τους, και το έργο της ζωής της ήταν βασισμένο πάνω σε αυτό. Σε άλλες περιπτώσεις η επαφή της Σελήνης με τον Κρόνο αποκαλύπτει – ένα βαθύ ενδιαφέρον με ψυχολογικές (Freud) ή πολιτικό-θρησκευτικές (Cromwell) ιστορικές τάσεις.

Με το Δία ως πρώτο πλανήτη με τον οποίο έρχεται σε επαφή η Σελήνη, είναι αναμενόμενη μια βαθειά εμπιστοσύνη στις κοινωνικές αξίες και την φιλία, σε αυτό που έρχεται από την τάξη κάποιου, την κάστα ή τη θέση. Και αυτό ισχύει για τον Συντηρητικό Πρωθυπουργό της Αγγλίας, Mr. Macmillan που έχει την Σελήνη στον Κριό να πλησιάζει το Δία στο Ταύρο, αλλά έχοντας σχηματίσει πρώτα αντίθεση με τον Κρόνο ανάδρομο στην 25ο του Ζυγού. Στον χάρτη του Φιλλίπου, συζύγου της Βασίλισσας Ελισάβετ, η Σελήνη στον Λέοντα κάνει την πρώτη της σύνοδο με το Δία, και αμέσως μετά με τον Κρόνο στην Παρθένο. Η Σελήνη της Βασίλισσας στον Λέοντα διασταυρώθηκε με τον Ποσειδώνα – αμέσως μετά την γέννηση της, καθώς βρισκόταν σε αντίθεση με την σύνοδο του Άρη με το Δία που ανατέλλουν στον Υδροχόο.

Όπως και στην περίπτωση του Άγγλου Πρωθυπουργού, ο επίσης συντηρητικός πρόεδρος William McKinley είχε τη γενέθλια Σελήνη του μόλις μισή μοίρα πίσω από τον Δία, με τον Ήλιο όχι πολύ πιο μπροστά – όλοι στον Υδροχόο, με τον Ποσειδώνα και τον Ερμή στο ίδιο ζώδιο. Η γέννηση του εξηγεί αυτόν τον «μόλις-πριν-τη νέα Σελήνη» τύπο προσωπικότητας, που συχνά τείνει να γίνει σημαντικός στην κοινωνία του – μέσω κάποιου είδους θυσίας, θανάτου ή κληρονομιάς. Όταν ένας πλανήτης είναι, όπως σε αυτή την περίπτωση ανάμεσα στην Σελήνη και τον Ήλιο, αποκτά ένα πολύ σημαντικό νόημα. Όλα αυτά που αντιπροσωπεύει εστιάζουν, στη σχέση του εν λόγω ατόμου με το χρόνο του και το περιβάλλον του.

Αυτή η εστίαση προσομοιάζει κάπως την εστίαση των ζωτικών ενεργειών ενός σπόρου που πέφτει στο χώμα, όπου τελικά μπορεί να γίνει πηγή της νέας ζωής.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας εστίασης είναι αυτό του Γερμανού φιλοσόφου Kant του οποίου η κληρονομιά της σκέψης είχε αξιοσημείωτη επιρροή. Σε αυτό το χάρτη, είναι ο Ερμής (21ο Κριού) ο οποίος είναι ανάμεσα στη Σελήνη (13ο30′ Κριού) και τον Ήλιο (2ο Ταύρου). Η ίδια κατάσταση υπάρχει και στον γενέθλιο χάρτη του George Washington, με την Σελήνη στον Αιγόκερο, τον Ερμή στον Υδροχόο, και τον Ήλιο στους Ιχθύς. Η νοητική αντιμετώπιση των προβλημάτων του νέου κράτους από τον Washington βοήθησε τόσο πολύ ώστε διαπιστώθηκε αργότερα πόσο διαρκή επιρροή είχε – ιδιαίτερα στο πεδίο των εξωτερικών σχέσεων (γενέθλια Σελήνη στον ένατο οίκο).

Επανερχόμενοι στην πρώτη επαφή της Σελήνης με το Δία, την βρίσκουμε στους γενέθλιους χάρτες του Martin Luther και του Mohammed (όπως δίνονται από τον Γάλλο Αστρολόγο της Κλασικής Εποχής, de Boulainvillier). Εδώ η αστρολογική συνθήκη μπορεί να αναφέρεται στα θρησκευτικά πεπρωμένα αυτών των μεγάλων διαμορφωτών (το Ισλάμ αναπτύχθηκε αρχικά σαν ένα κίνημα μετασχηματισμού στο περιθώριο του χριστιανισμού που διχάζονταν από διαμάχες). Από την άλλη μεριά, στον χάρτη της μεγάλης αγίας και οργανώτριας μοναστηριών, Teresa of Avila η Σελήνη του έκτου οίκου στο Λέοντα (πάνω στον βόρειο δεσμό) κάνει την πρώτη της σύνοδο με το Κρόνο στον Τοξότη από τον ένατο οίκο – μία εξαιρετική εικόνα θρησκευτικής ζέσης και χειροπιαστού καθαγιασμού.

Ο Ήλιος στις 0ο27′ του Κριού και η Αφροδίτη σε σύνοδο με τον ωροσκόπο στις 24ο του Υδροχόου (με τον Ποσειδώνα και τον νότιο δεσμό της Σελήνης στις 19ο του Υδροχόου) ολοκληρώνουν μια ιδιαίτερα συναρπαστική εικόνα. Στον γενέθλιο χάρτη του Χίτλερ, επίσης, η Σελήνη ετοιμάζεται να συναντήσει το Δία (στον Αιγόκερο). Ήταν ικανός να διαχειριστεί τη δύναμη της κοινωνικής δυσαρέσκειας και της κοινωνικής συνοχής στην άτυχη χώρα του.

Μεταξύ εξαιρετικών πολιτικών των ημερών μας, βρίσκουμε δύο άνδρες με σχετική σπουδαιότητα και σημασία, τον Πρόεδρο Charles de Gaulle και τον Καγκελάριο Adenauer, στους χάρτες των οποίων η Σελήνη κάνει την πρώτη της επαφή με τον Ποσειδώνα, και μετά με τον Πλούτωνα. Αυτοί οι δύο απομακρυσμένοι πλανήτες συναντήθηκαν το 1891-1892 και αυτή η σύνοδος σήμανε την εναρκτήριο νότα της ατομική μας (ή ηλεκτρονικής) εποχής. Τέτοιες σύνοδοι συμβαίνουν μόνο κάθε 492 χρόνια και έτσι καθιερώνουν έναν ρυθμό 500 ετών ο οποίος είναι βασικός στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού.

Ο Γάλλος και ο Γερμανος πολιτικός είχαν γεννηθεί πριν από την αρχή αυτής της νέας εποχής. Αλλά τα δημόσια πεπρωμένα τους «ορίστηκαν», όπως τελικά διαμορφώθηκαν, από την πίεση των πρώτων τραγικών εκδηλώσεων αυτής της ιστορικής περιόδου που μόλις είχε ξεκινήσει.

Φυσικά, η ίδια προσέγγιση της γενέθλιας Σελήνης στη σύνοδο Ποσειδώνα – Πλούτωνα υπάρχει σε εκατομμύρια γενέθλιων χαρτών, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι ανταποκρίνονται ασθενώς σε τέτοιες τεράστιες πιέσεις, ενώ (και για ένα πλήθος άλλων λόγων) ο De Gaulle και ο Adenaur στάθηκαν σαν αρχιτέκτονες της αναζωπύρωσης των αντίστοιχων εθνών τους – παλαιών κρατών, αλλά εξαιρετικά επίμονα συσχετισμένων με την μοίρα της ανθρωπότητας στην νέα εποχή.

Μια παρόμοια εικόνα παρουσιάζει ο γενέθλιος χάρτης του Στάλιν καθώς η Σελήνη στον Κριό συναντά, μετά την γέννηση, ένα κλειστό σχηματισμό του Ποσειδώνα, Άρη και Πλούτωνα στον Ταύρο. Η εισαγωγή του Άρη σημειοδοτεί μια νότα βίαιης απονιάς στην επιδίωξη ενός τεράστιου εθνικού σκοπού.

Όπως αναφέρθηκε και πριν, η Βασίλισσα Ελισάβετ Β έχει τη Σελήνη να κατευθύνεται προς τον Ποσειδώνα – και οι δύο βρίσκονται στο Λέοντα – και σε αντίθεση με μία ανατέλλουσα σύνοδο του Άρη με το Δία. Εδώ, φαίνεται μία βασική σύγκρουση ή δίλλημα – η οποία ίσως συμβολίζει την σύγκρουση ανάμεσα στην παλιά Ποσειδώνια (θαλάσσια υπερδύναμη) αυτοκρατορία της Αγγλίας, τώρα Κοινοπολιτεία, και την προφανή ανάγκη αυτού του νησιού (το οποίο η θάλασσα δεν προστατεύει πλέον) να ριχτεί στη δοκιμασία της Δυτικής Ευρώπης η οποία μόλις ενσωματωθεί πλήρως θα μπορούσε να ανταγωνιστεί σε δύναμη την Σοβιετική Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σε πολλές αξιοσημείωτες προσωπικότητες, βρίσκουμε τη Σελήνη να κάνει την πρώτη της επαφή με τον Ουρανό. Σαν παράδειγμα κάποιος μπορεί να δώσει τον Πρόεδρο Kennedy, και πολιτικούς όπως τον Ναπολέοντα και τον απόστολο μιας διαρκούς επανάστασης, Leon Trotsky. Επίσης θα μπορούσαμε να προσθέσουμε προκλητικές δημιουργικές προσωπικότητες όπως τους ποιητές Δάντη και Byron, τον συγγραφέα George Bernard Shaw και, στον τομέα των μεγάλων επιχειρήσεων, τον ατσαλένιο μεγιστάνα Αndrew Carnegie.

Η Σελήνη έρχεται σε επαφή με τον Άρη μετά τη γέννηση, σε χάρτες πολιτικών με βίαιη δράση, όπως του Bismarck και του Mussolini – και λιγότερο αναμενόμενα στο χάρτη του Albert Einstein, ο οποίος αγαπούσε μεν την ειρήνη, αλλά του οποίου η διάσημη μαθηματική φόρμουλα ξεκίνησε τη τάση για τα πειράματα που οδήγησαν στην ατομική βόμβα και του οποίου το όνομα χρησιμοποιήθηκε για να παρακινηθεί ο πρόεδρος Roosevelt ώστε να ξεκινήσει το έργο της βόμβας.

Στον χάρτη του Προέδρου Wilson, η σελήνη έρχεται σε σύνοδο με την Αφροδίτη και, σχεδόν αμέσως μετά, με τον Άρη. Ο διπλωμάτης βασιλιάς και εραστής των «καλών πραγμάτων», Εδουάρδος ο Έβδομος, είχε στη γέννησή του τη Σελήνη να προσεγγίζει την Αφροδίτη στον Ζυγό και στο ένατο οίκο. Αλλά ο Εδουάρδος ο Όγδοος, που παραιτήθηκε από τον θρόνο του για την αγάπη του, και ο Γεώργιος ο τέταρτος, που βασίλεψε κατά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο, είχαν τη Σελήνη τους να προσεγγίζει τον Άρη.

Πριν και Μετά

Εάν ο πρώτος πλανήτης που η Σελήνη συναντά μετά τη γέννηση αντιπροσωπεύει το στόχο του μελλοντικού πεπρωμένου και τον πιο χαρακτηριστικό προσανατολισμό του ατόμου προς την αντίληψη της ζωτικής ενέργειας, ο τελευταίος πλανήτης με τον οποίο διασταυρώνεται η Σελήνη πριν από τη στιγμή της πρώτης ανάσας μπορεί να φανεί ότι συμβολίζει έναν παρελθοντικό προσανατολισμό. Λέγοντας «παρελθοντικό προσανατολισμό» εννοώ τη βασική στάση προς τη ζωή που έχει κληρονομήσει το άτομο, είτε είναι από τους γονείς του και την κοινωνία είτε (εάν κάποιος πιστεύει στην «μετενσάρκωση») από την «προηγούμενη ζωή» (ότι και αν σημαίνει αυτή η φράση ακριβώς!).

Κάθε νέα μορφή δραστηριότητας στο συμπάν καθορίζεται πάντα (και δεν λέω «ορίζεται επακριβώς») από παρελθοντικές καταστάσεις δραστηριότητας. Αυτό το παρελθόν μπορεί να παραμείνει ως βιολογικό ένστικτο, ως κληρονομική προδιάθεση, ως εδραιωμένη, ριζωμένη συνήθεια, παράδοση της «ψυχικής μνήμης».

Σε μερικές περιπτώσεις, το παρελθόν είναι πολύ κοντά στο παρόν. Και υπάρχουν άτομα που έχουν γεννηθεί με την Σελήνη στενά περιστοιχισμένη (κάποιος συνήθιζε να λέει «πολιορκημένη») από δύο πλανήτες.

Ο μεγάλος ψυχολόγος Carl Jung γεννήθηκε με τη Σελήνη στην 16ο του Ταύρου, ακολουθούμενη από τον Πλούτωνα στην 23ο30΄του Ταύρου και με τον Ποσειδώνα να προηγείται στις 3ο του Ταύρου (αυτός ο σχηματισμός κάνει τετράγωνο με τον Ήλιο και τον Ουρανό στο Λέοντα και τον Κρόνο στην 24ο του Υδροχόου). Έτσι, η Σελήνη είχε περάσει από τον Ποσειδώνα πριν τη στιγμή της γέννησης του Jung και πλησίαζε τον Πλούτωνα.

Η ψυχολογία του Jung (ή καλύτερα ψυχοθεραπεία) βασίζεται στη «διαδικασία εξατομίκευσης» που οδηγεί στην ανάδυση των ασυνείδητων ορμών και εικόνων (που αντιπροσωπεύονται από τον Ποσειδώνα) και την ενσωμάτωσή τους με την συνειδητότητα μέσα σε ένα μεγαλύτερο πεδίο ενσωμάτωσης, η οποία αντιπροσωπεύεται από τον Πλούτωνα. Κάποιος μπορεί να πει ότι ο Carl Jung είχε ένα Ποσειδώνιο (μυστικιστικό, φανταστικό, ποιητικό) παρελθόν, το οποίο μεταμορφώθηκε σε ένα νέο (Πλουτώνιο) «ψυχολογικό βάθος» επικεντρωμένο γύρω από τη διαδικασία της αναγέννησης σε ένα απέραντα περιεκτικό πεδίο «ενοποιημένης προσωπικότητας».

Στη περίπτωση του Andrew Carnegie, η Σελήνη στον Υδροχόο παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ποσειδώνα και τον Ουρανό στον τρίτο οίκο. Μπορεί να μην έχουμε τις απαραίτητες πληροφορίες για να εξηγήσουμε αυτή την κατάσταση στην προσωπική του ζωή (οι οποίες είναι ο απαραίτητος παράγοντας) αλλά ενώ παράλληλα η συνεισφορά του ατσαλένιου μεγιστάνα στην κοινωνία και το πεπρωμένο του ήταν σίγουρα μεταμορφωτική και ουράνια (ακόμα και στην σκληρότητα των μεθόδων του), πρέπει να βρισκόταν πίσω από την ώθησή του για εξάπλωση ενός συγκεκριμένου βάθους ανθρωπισμού και μιας αίσθησης για μεγάλους οργανισμούς που θα μπορούσαν να αποκαλεστούν και Ποσειδώνιοι. Τα Θεμέλια του καταθέτουν υπέρ αυτής της έμφυτης αίσθησης των μεγάλων πραγματικοτήτων της βιομηχανική εποχής μας.

Ο χάρτης του Mussolini δείχνει, από την άλλη μεριά, τη Σελήνη να περικυκλώνεται από τον Πλούτωνα, τον Κρόνο και τον Άρη- όλοι στους Διδύμους. Το ιστορικό και ψυχολογικό υπόβαθρο του Φασισμού του Ντούτσε (ακόμα και κάνοντας αναδρομή στις παλιές φιγούρες του Καίσαρα και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που έχουν στοιχειώσει τον τραγικό Ευρωπαϊκό πολιτισμό μας) απεικονίζονται πολύ καλά από την σύνοδο του Πλούτωνα με τον Κρόνο από την οποία η Σελήνη είχε περάσει μόλις πριν την γέννηση του Mussolini.

Έτσι, η Σελήνη ήταν υποκινούμενη από αυτό το υπόβαθρο προς την αγκαλιά του βίαιου Άρη. Το ιταλικό παρελθόν εκρήγνυται μέσα από τον Μουσολίνι στον Φασισμό και την Νέο κλασσική ηττοπάθεια (γιατί ήταν πράγματι ηττοπάθεια!) της περιόδου που ακολούθησε τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο, ο πλανήτης που προηγείται της γενέθλιας Σελήνης στο ζωδιακό να είναι πολύ κοντά στη Σελήνη προκειμένου να μεταφέρει σημαντικές ενδείξεις. Και στους δύο χάρτες του Charles de Gaulle και του Adenauer, ο πλανήτης που προηγείται της Σελήνης είναι ο Άρης – και οι δύο ηγέτες θεμελίωσαν τα επιτυχή τους αξιώματα σε σκηνικό πολέμου. Στην περίπτωση του Khrushchev, η Σελήνη προπορεύεται του σχηματισμού του Δία, Πλούτωνα και Ποσειδώνα στους Διδύμους.

Ο προσανατολισμός του στη δύναμη αναδύεται από αυτό το πλανητικό υπόβαθρο, σύμβολο μίας σκληρής κοινωνικό-επαναστατικής ιδέας. Για τον πρόεδρο Kennedy, το υπόβαθρο της Σελήνης είναι ο Ποσειδώνας σε σύνοδο με τον Κρόνο και ακόμα πιο πίσω, ο Πλούτωνας.…το οποίο θα μπορούσε να ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους. Για τον Nehru, είναι ο Πλούτωνας με τον Ποσειδώνα, από τους οποίους η Σελήνη είχε περάσει μερικές μέρες πριν τη γέννησή του.

Προφανώς, οι ενδείξεις που μπορεί κάποιος να αποκτήσει από τέτοιου είδους αναλύσεις είναι αρκετά γενικές. Εκτός αυτού, ασχολούνται στις περισσότερες περιπτώσεις με ψυχολογικές συμπεριφορές του ατόμου του οποίου ο γενέθλιος χάρτης εξετάζεται εκτός εάν το άτομο έχει μια συγκεκριμένη δημόσια ζωή και η Σελήνη μπορεί να θεωρηθεί ότι αναφέρεται επίσης στον τύπο του κοινού που έλκει προς το μέρος του και από το οποίο τρέφεται – (ψυχικά όσο και οικονομικά ή πολιτικά).

Σε κάθε περίπτωση, οι ενδείξεις που λαμβάνονται πρέπει να ενσωματώνονται με αυτές που δίνει ολόκληρο το «πλανητικό σχήμα» ειδικότερα καθώς το τελευταίο εξετάζεται σε σχέση με το μέρος το οποίο καταλαμβάνεται από κάθε πλανήτη μέσα στον σεληνιακό κύκλο που ξεκινά με την Νέα Σελήνη πριν τη γέννηση.

Για παράδειγμα, στην περίπτωση του ο Προέδρου Kennedy, η Νέα Σελήνη πριν τη γέννηση του έλαβε χώρα έγινε στην 29ο 23′ του Ταύρου στις 21 Μαΐου του 1917 – μόλις πέρασε από τον Άρη, το Δία και τον Ερμή, όλοι τους στον Ταύρο. Συνεπώς, αυτός ο σχηματισμός των πέντε πλανητών δίνει έμφαση, στον Ταυρίσιο χαρακτήρα της βασικής ζωτικότητας και του συντηρητικού δυναμισμού (του Καθολικισμού, για παράδειγμα) του Προέδρου.

Αλλά ο Ουρανός (ο μεταμορφωτικός παράγοντας) στον Υδροχόο, κάνοντας τετράγωνο με αυτή την προγενέθλια Νέα Σελήνη, μένει μόνος του έξω από αυτό τον σφιχτό σχηματισμό των πλανητών που απλώνεται μεταξύ της 12ο του Ταύρου και της 2ο30′ του Λέοντα – εξαναγκάζοντας την προσοχή του Κέννετυ μακριά από τα ανοιξιάτικα ζώδια του ζωδιακού και προς τον Υδροχόο.

Στη γέννηση, η Σελήνη είχε φύγει από αυτό τον πλανητικό σχηματισμό και προχωρούσε προς τον Ουρανό. Ο Ουρανός είναι εδώ για να τραβήξει προς το μέλλον, προς την θέληση για αλλαγή και ο Κέννεντυ εκλέχθηκε με ένα τυπικό Ουράνιο σύνθημα «Το νέο Σύνορο».

Στην περίπτωση του Ινδού ηγέτη, Nehru, βρίσκουμε μια σύνοδο του δέκατου οίκου ανάμεσα στον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα, πέρα από έναν πλανητικό σχηματισμό που απλώνεται από τις αρχές της Παρθένου (Κρόνος) μέχρι τις αρχές του Αιγόκερου (Δίας). Η Σελήνη πριν από τη γέννησή του είχε περάσει από την σύνοδο Ποσειδώνα – Πλούτωνα.

Και εδώ έχουμε το υπόβαθρο της καριέρας του Nehru – μια νέα εποχή για την πολύ παλιά Ινδία, η οποία ήταν ακόμα γεμάτη με πολλές πνευματικό-κοινωνικές αντιλήψεις στις οποίες ο Gandhi δίνει μια νέα ώθηση. Ο Nehru ακολουθεί τον Gandhi, αλλά μένοντας μόνος του στο να συναντήσει τα χειροπιαστά κοινωνικά προβλήματα της Ινδίας, χρησιμοποίησε ισοδύναμα χειροπιαστές και αυστηρές μεθόδους.

Η Σελήνη του μετά την γέννησή του φτάνει τον Κρόνο και όλους τους πλανήτες που βρίσκονται μπροστά μέχρι τον Αιγοκερήσιο Δία – και αυτό απεικονίζει το έργο του πεπρωμένου του Nehru.