Πώς να νικήσετε τον χρόνο!

Αυτό το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από το 20ο τεύχος του υψηλού κύρους και πνευματώδους περιοδικού του John Frawley, “The Astrologer’s Apprentice”

Μία μέρα, ήρθε στο εργαστήριό μου ένας πελάτης, με θαυμάσιο παρουσιαστικό, που κουβαλούσε μαζί του ένα παχουλό κοτόπουλο για πληρωμή. «Αυτό που θα ήθελα να μάθω», με ρώτησε καθώς τον έβαλα να κάτσει στην αίθουσα συνεδρίων, «είναι πρόκειται να πεθάνω;»

Μόλις είχα σταματήσει να τρίβω τα χέρια μου γεμάτος χαρά, ώστε να ετοιμάσω τον χάρτη, όταν προς απογοήτευσή μου, ξύπνησα. Είναι αλήθεια για την ωριαία, ότι ο πελάτης δε θέλει απλώς πρόβλεψη, αλλά οριοθετημένη χρονικά πρόβλεψη. Τσάμπα πήγε το τρίψιμο των χεριών.

Tο να βρεις το ίδιο το γεγονός είναι συνήθως το εύκολο μέρος. Ο χρονικός προσδιορισμός είναι περισσότερο δύσκολος, όπως κάνει σαφές μία προσεκτική ανάγνωση του William Lilly. Τον βλέπουμε ξανά και ξανά, να ψάχνει να βρει μία εύλογη απάντηση, με τη βοήθεια είτε μιας πληροφορίας «εκ των έσω», είτε του ερωτώντος που κάθεται απέναντί του, με αποτέλεσμα οι πιθανές απαντήσεις να παίρνουν και να δίνουν έως ότου να εξαχθεί ένα εφικτό αποτέλεσμα. Η θεαματική απάντηση στην οποία ο χρονικός προσδιορισμός του γεγονότος αναγγέλλεται με σάλπιγγες που ηχούν ξεκάθαρα και με σαφήνεια, όντως συμβαίνει! Αλλά τις περισσότερες φορές, ο ακριβής χρονικός προσδιορισμός ενός συγκεκριμένου γεγονότος στην ωριαία κάμπτεται από προφυλάξεις που πρέπει να λάβεις και από τις ίδιες τις πιθανότητες.

Αυτό είναι τόσο σωτήριο όσο και αναπόφευκτο. Από τη μία πλευρά, διατηρεί υπό έλεγχο τον εγωισμό των μεροκαματιάρηδων αστρολόγων. Από την άλλη, όπως όταν εξετάζουμε την στιγμή εξετάζουμε την ίδια την ουσία της αστρολογίας – αν κοιτάζουμε, όχι τόσο το ίδιο το ρολόι, στο οποίο εμφανίζονται τα γεγονότα που σημαδεύουν αυτή τη στιγμή, αλλά εστιάσουμε στον τρόπο με τον οποίο δουλεύει αυτό το ρολόι – η εμβάθυνση στο χρόνο είναι βέβαιο ότι θα είναι πιο δύσκολη από ότι η απλή παρακολούθηση των γεγονότων.

Τα συμπεράσματα για τη φύση της στιγμής στα οποία μας κατευθύνει η εξάσκηση μιας ακριβής, επαληθεύσιμης αστρολογίας δεν είναι τα μικρότερα από τα οφέλη της κατεύθυνσης του ενδιαφέροντός μας σε αυτή την ουράνια επιστήμη. Δύο σημαντικά έργα στα οποία κατευθύνω τον περίεργο αναγνώστη είναι το «Ο Μύθος του Ηρός» του Πλάτωνα στο τέλος της «Πολιτείας» και το «Ο αναχρονισμός του χρόνου» του Iain Mackenzie (Νόργουιτς, 1994), το οποίο είναι δύσκολο έργο, αλλά με μία στενή λογική αποσαφηνίζει τις έννοιες με τις οποίες πρέπει να εργαστούμε. Αλλά σε αυτές στρέφουμε την προσοχή μας, μακριά από τα κάγκελα της φυλακής, στον πιο άμεσο πρακτικό σκοπό της εύρεσης της απάντησης στον χάρτη.

Μέθοδος

Υποθέτουμε ότι έχουμε θέσει το ερώτημα της ωριαίας και έχουμε κρίνει ότι θα υπάρξει ένα γεγονός. Αυτό συνήθως υποδεικνύεται από μία όψη ανάμεσα σε δύο πλανήτες. Περιστασιακά, υποδεικνύεται από κάποιον πλανήτη ο οποίος πλησιάζει την ακμή ενός οίκου ή ακόμα πιο σπάνια από το αντίστροφο. Ωστόσο, δεν είναι να στηριζόμαστε στις όψεις των πλανητών με τις ακμές για να δούμε κάποιο γεγονός εκτός και αν ο πλανήτης που σημειοδοτεί τον ερωτώντα πλησιάζει την ακμή του που σημειοδοτεί το ερώτημα. Όταν ο πλανήτης – σημειοδότης του ερωτώντος πλησιάζει την ακμή του ερωτήματος, ότι και αν πει ο Lilly για το αντίθετο, τείνει να δείχνει επιθυμία παρά πραγματοποίηση και για αυτό δεν είναι αξιόπιστος δείκτης – εκτός και αν το γεγονός είναι λίγο πολύ βέβαιο. Δηλαδή σε ερώτηση «Θα την πάρω αυτή τη δουλειά;» με τον κυβερνήτη του ωροσκόπου να πλησιάζει στο Μεσουράνημα έχουμε επιθυμία. Στην ερώτηση «Πότε θα πάρω αυτή τη δουλειά;» με τον κυβερνήτη του Μεσουρανήματος να πλησιάζει τον ωροσκόπο έχουμε βεβαιότητα.

Στην καλύτερη περίπτωση, οι χάρτες δείχνουν ένα χρονικά παρελθοντικό γεγονός. Αυτό δεν είναι τόσο συχνό φαινόμενο αλλά βεβαίως είναι καλοδεχούμενο! Ας υποθέσουμε ότι η ερώτηση είναι «Πότε θα ξαναπαντρευτώ;» και γνωρίζουμε ήδη ότι ο ερωτών έχει πάρει διαζύγιο πριν 3 χρόνια. Ο χάρτης δείχνει ότι ο σημειοδότης του ερωτώντος αποχωρίζεται τον Άρη, τον φυσικό κυβερνήτη του διαζυγίου. Αν απέχει x μοίρες από τον Άρη, γνωρίζουμε ότι το χ ισούται με 3 χρόνια. Οπότε, αν τώρα πάει να σχηματίσει όψη με τον κυβερνήτη του έβδομου οίκου, σημειοδότη του μελλοντικού συζύγου, σε 2x μοίρες, η υπόθεση είναι απλή: θα ξαναπαντρευτεί σε 2 επί 3 δηλαδή σε 6 χρόνια. Είναι σαν ο χάρτης να κουβαλάει τη δική του κλίμακα βαθμονόμησης, μιας και μπορούμε να βρούμε αυτή την κλίμακα μέσα στον χάρτη. Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουμε με αυτή τη μέθοδο είναι εξαιρετικά ακριβή και εξαιρετικά αξιόπιστα.

Ωστόσο, λίγοι είναι οι χάρτες που δείχνουν τέτοια παρελθοντικά γεγονότα. Ή, αν και θεωρητικά υποθέτω ότι για όλους τους χάρτες θα έπρεπε να ισχύει αυτό, λίγοι είναι αυτοί που δείχνουν τέτοια γεγονότα με αρκετή σαφήνεια ώστε να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν. Οπότε, πρέπει να βρούμε κάτι άλλο, και σε αυτό το σημείο αρχίζει το πράγμα να περιπλέκεται. Για λόγους στους οποίους δεν μπορούμε να εμβαθύνουμε, οι φοιτητές αστρολογίας επιδεικνύουν πάντα την μεγαλύτερη δυνατή αντίσταση στο να απορροφήσουν αυτό που ακολουθεί, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο. Για αυτό λοιπόν, θα προτείναμε σε αυτούς που επιθυμούν να εργαστούν με αυτές τις ιδέες να εκτυπώσουν αυτή τη σελίδα και με το ζόρι να την βάλουν μέσα στο κεφάλι τους και αν δεν τα καταφέρουν με την πρώτη να χρησιμοποιήσουν και ένα κατσαβίδι!

Ας υποθέσουμε ότι ο χάρτης μας δείχνει μία όψη που τώρα πάει να δημιουργηθεί. Αν αυτό δεν συμβαίνει τότε δεν έχουμε κανένα γεγονός, οπότε δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσουμε να οριοθετήσουμε κάτι χρονικά. Αν υπάρχει μία τέτοια όψη, θα υπάρχει και ένας x αριθμός μοιρών ανάμεσα στην τωρινή θέση των πλανητών και την θέση στην οποία θα βρεθούν όταν η όψη γίνει ακριβείας. Αυτός ο αριθμός είναι ο αριθμός μιας μονάδας μέτρησης χρόνου ανάμεσα στην στιγμή της ερώτησης και την στιγμή του γεγονότος. Το να αποκτήσεις αυτό το νούμερο είναι το εύκολο κομμάτι! Αλλά ακόμα και αυτό δεν είναι τόσο απλό: συνήθως παίρνουμε τον αριθμό των μοιρών τις οποίες ο πλανήτης πρέπει να διασχίσει προτού η όψη γίνει ακριβείας. Οπότε κοιτάμε την μοίρα στην οποία θα πραγματοποιηθεί η όψη, λαμβάνοντας υπόψη την αστρονομική αλήθεια ότι ο εν λόγω πλανήτης δεν πρόκειται να σταθεί ακίνητος και να περιμένει τον άλλον πλανήτη να τον φτάσει. Ωστόσο, κάποιες φορές παίρνουμε τον αριθμό των μοιρών από τη θέση στην οποία βρίσκεται τώρα ο πλανήτης που πλησιάζει τον άλλον έως τη θέση στην οποία βρίσκεται τώρα ο δεύτερος πλανήτης – δηλαδή σαν ο δεύτερος πλανήτης να μένει ακίνητος και να περιμένει τον πρώτο να τον φτάσει. Αυτό που έχουμε σε αυτή την περίπτωση είναι στην ουσία όχι μία όψη, αλλά μία διέλευση.

Παράδειγμα

Ας πούμε ότι το γεγονός για το οποίο ρωτάμε υποδεικνύεται από τον Ερμή που πάει να δημιουργήσει όψη με τον Άρη, και ο Ερμής βρίσκεται τώρα στην 8η μοίρα του ζωδίου του, και ο Άρης στην 12η μοίρα του δικού του ζωδίου. Κοιτάζοντας τις αστρολογικές εφημερίδες βλέπουμε ότι η όψη γίνεται ακριβείας όταν και οι δύο πλανήτες βρεθούν στην 16η μοίρα των ζωδίων τους. Ο Ερμής έχει να ταξιδέψει 8 μοίρες, έως ότου η όψη γίνει ακριβείας, οπότε κρίνουμε ότι το γεγονός θα συμβεί σε 8 κάτι: μέρες, βδομάδες, μήνες, χρόνια, οτιδήποτε. Αλλά μερικές φορές υποθέτουμε ότι ο Άρης θα μείνει ακίνητος και έτσι παίρνουμε μόνο την απόσταση ανάμεσα στους δύο πλανήτες όντας στην τωρινή τους θέση, καταλήγοντας στις 4 μοίρες οπότε μιλάμε για 4 μέρες, βδομάδες, μήνες κτλ.

Οπότε, πώς ξέρουμε πότε να λάβουμε υπόψη μας την πραγματική όψη και πότε να επιλέξουμε το σκεπτικό της διέλευσης; Δεν ξέρουμε. Δεν έχω βρει κάποιες αξιόπιστες κατευθυντήριες γραμμές ούτε στα βιβλία αλλά ούτε και στην πράξη. Θα πρότεινα πως η μοναδική οδηγία είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις η μία απάντηση θα βγάζει νόημα πάντα μέσα στο πλαίσιο της ερώτησης, ενώ η άλλη όχι. Υποθέτω ότι αυτό είναι που κάνει ο Lilly σε διάφορες από τις αποφάσεις του – ζυγίζει τις πιθανότητες είτε από τον πελάτη, είτε από τη γνώση της πραγματικότητας της κατάστασης που έχει ο ίδιος.

Ας υποθέσουμε ότι ρωτάμε «Πότε θα εκτελεστεί ο βασιλιάς;» και βρίσκουμε με το σκεπτικό της διέλευσης ότι αυτό θα γίνει σε 3 μέρες και το σκεπτικό της όψης μας δίνει 6. Μπορεί ήδη να ξέρουμε ότι η δίκη του δεν έχει τελειώσει ακόμη, και όταν ολοκληρωθεί θα χρειαστεί χρόνος για να τεθεί το σκηνικό της εκτέλεσης και να οργανωθεί η παραχώρηση του θρόνου. Οπότε, 6 μέρες φαίνεται πιο λογική απάντηση.

Ο χρυσός κανόνας σε όλα τα θέματα χρονικού προσδιορισμού, όπως και σε οτιδήποτε άλλο στην αστρολογία, είναι ότι δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειοι. Μας επιτρέπεται να κρίνουμε, «Μπορεί να γίνει σε 3 μέρες, αλλά ζυγίζοντας όλα τα στοιχεία νομίζω πως είναι πιο πιθανό να συμβεί σε 6».

Έχουμε ένα μουσικό κομμάτι, πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να το παίξει. Μπορούμε να το παίξουμε στο περίπου, ή να το παίξουμε ακριβώς: όπως και να έχει παίζουμε και στις δύο περιπτώσεις. Το ένα ιδιαίτερα σημαντικό σημείο είναι να μάθουμε τις κλίμακες, αλλιώς δεν μπορούμε να το παίξουμε καθόλου.

Οπότε, έχουμε τον αριθμό της μονάδας μέτρησης του χρόνου. Τώρα χρειάζεται να δούμε ποια είναι η κατάλληλη μονάδα. Ο Lilly στο συγκεκριμένο σημείο, προκαλεί μόνο σύγχυση. Πρώτα δίνει δύο αντιφατικές κλίμακες χρόνου και μετά ανάγει και τις δύο σε προκαθορισμένες μονάδες. Η υπόθεση ότι, για παράδειγμα, οι γωνιακοί οίκοι ισούνται με χρόνια δεν είναι καθόλου βοηθητική. Ας υποθέσουμε ότι η ερώτησή μας είναι «Πότε θα μου τηλεφωνήσει ο φίλος μου;». Τα «χρόνια» δεν είναι λογική πιθανότητα. Οπότε, αφήστε τον Lilly στην άκρη και ακούστε με!

Κάθε ερώτηση φέρει μαζί της το δικό της χρονικό πλαίσιο, στο οποίο μπορούμε να έχουμε μία βραχυπρόθεσμη, μακροπρόθεσμη ή ενδιάμεση πιθανότητα. Για τους ερωτοχτυπημένους έφηβους οι οποίοι φωνάζουν «Πότε θα μου τηλεφωνήσει ο φίλος μου;;;», τα λεπτά είναι η βραχυπρόθεσμη, οι μέρες είναι η μακροπρόθεσμη και οι ώρες είναι η ενδιάμεση πιθανότητα. Για μία μεγαλύτερη σε ηλικία κυρία η οποία ρωτάει «Πότε θα συναντήσω τον Κο Τέλειο;» τα χρόνια μπορεί να είναι η μακροπρόθεσμη πιθανότητα, οι βδομάδες η βραχυπρόθεσμη και οι μήνες η ενδιάμεση. Οι τρείς αυτές μονάδες μέτρησης χρόνου πρέπει να ακολουθούν η μία την άλλη: δεν μπορούμε να έχουμε λεπτά, μήνες και χρόνια.

«Ναι, αλλά αυτό το υποτιθέμενο χρονικό πλαίσιο περιορίζει τις πιθανότητες αυτού που ο χάρτης έχει να μας πει». Όχι, δεν είναι έτσι. Μπορούμε να έχουμε τελειοποίηση της όψης σε λιγότερο από μία μοίρα, οπότε η απόφασή μας για το αν το λογικό εύρος επιλογής για το «Πότε θα συναντήσω τον Κο Τέλειο;» είναι χρόνος, μήνας ή βδομάδα δεν περιορίζει τα φτερά του Έρωτα. Η τελειοποίηση της όψης σε λιγότερο από μία μοίρα, μπορεί να μας δώσει ως απάντηση – στην πιο γρήγορη εκδοχή – «Αυτό το απόγευμα!»

Προκειμένου να αποφασίσουμε ποια μονάδα μέτρησης χρόνου θα επιλέξουμε, συνυπολογίζουμε το ζώδιο και τον οίκο στα οποία βρίσκεται ο πλανήτης που πάει να σχηματίσει την όψη. Αγνοήστε το ζώδιο και τον οίκο στον οποίο βρίσκεται ο πλανήτης με τον οποίο θα σχηματίσει όψη ο προηγούμενος. Όχι, όχι, ξέρω ότι δε με ακούτε! Αγνοήστε το ζώδιο και τον οίκο στον οποίο βρίσκεται ο πλανήτης με τον οποίο θα σχηματίσει όψη ο προηγούμενος. Ακόμα και αν σας αρέσουν, και είναι ιδιαίτερα ελκυστικά, και θέλετε να τα κοιτάξετε, αγνοήστε τα!

Μέσα στο λογικό χρονικό πλαίσιο της ερώτησης, τα σταθερά ζώδια θα δώσουν την πιο μακροπρόθεσμη εκδοχή, τα παρορμητικά την πιο βραχυπρόθεσμη και τα μεταβλητά την ενδιάμεση. Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι. Το πράγμα αρχίζει να περιπλέκεται όταν βάλουμε στο παιχνίδι και τους οίκους, μιας και μπορεί να υπάρξει μία εν δυνάμει αντίφαση. Λόγω της φύσης τους, οι γωνιακοί οίκοι ισοδυναμούν με τα σταθερά ζώδια και ως εκ τούτου υποδεικνύουν την πιο μακροπρόθεσμη εκδοχή. Οι κατιόντες – όπως ίσως θα περιμέναμε από έναν οίκο του οποίου το όνομα σημαίνει «πεσμένος» – δίνουν την πιο βραχυπρόθεσμη, και οι διάδοχοι την ενδιάμεση. Ο συνδυασμός ζωδίου και οίκου, μπορεί για παράδειγμα, να μας δώσει μακροπρόθεσμη + μακροπρόθεσμη εκδοχές, κάτι που προφανώς υποδεικνύει την πιο μακρυπρόθεσμη χρονικά εκδοχή. Αν μας δώσει βραχυπρόθεσμη + βραχυπρόθεσμη, υποδεικνύει την πιο βραχυπρόθεσμη. Κάθε άλλος συνδυασμός μας δίνει την ενδιάμεση.

«Εεεε διαιτητή, αυτό δεν είναι δίκαιο!». Ναι, το σύστημα κλίνει προς την μεριά της ενδιάμεσης εκδοχής. Αυτό πιθανότατα λέει κάτι για την φύση των πραγμάτων. Αλλά αν ο χάρτης επιθυμεί να μας δείξει την πιο γρήγορη ή την πιο αργή χρονικά εκδοχή, πιστέψτε με, είναι αρκετά ικανός να το κάνει!

Τώρα, σε ότι αφορά την αντίφαση: οι γωνιακοί οίκοι λόγω της φύσης τους είναι αργοί. Αλλά ένας πλανήτης σε γωνιακό οίκο έχει αρκετά μεγάλη δύναμη και βαρύτητα (Σ.τ.Μ. accidental dignity: είναι η δύναμη που αποκτά ένας πλανήτης για οποιοδήποτε άλλον λόγο εκτός από τη ζωδιακή του θέση. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε λόγω του ότι βρίσκεται στον οίκο που κυβερνά, είτε λόγω του ότι σχηματίζει σύνοδο με κάποιο ευεργέτη απλανή αστέρα, είτε λόγω του ότι βρίσκεται σε γωνιακό οίκο). Η δύναμη αυτή αυξάνει το δυναμικό του πλανήτη να δρα. Αν αυτός ο πλανήτης επιθυμεί να δράσει, είναι πολύ καλά εξοπλισμένος για να το κάνει, και είναι πιθανό να δράσει γρήγορα. Οπότε οι γωνιακοί οίκοι είναι γρήγοροι.

Το κλειδί είναι η λέξη «επιθυμεί»: το θέμα της βούλησης. Αν τα πράγματα είναι να ξεδιπλωθούν από τη φύση τους, ότι και να βρίσκεται μέσα σε έναν γωνιακό οίκο, πρόκειται να ξεδιπλωθεί αργά. Αν οτιδήποτε ή οποιονδήποτε σημειοδοτεί ο γωνιακός πλανήτης είναι, μέσα στο πλαίσιο της ερώτησης, σε θέση να δράσει, και αν (μόνο αν) οι υποδοχές δείχνουν ότι επιθυμεί να δράσει, τότε θα δράσει γρήγορα. Αυτή η έμφυτη (προφανώς) αντίφαση είναι ο λόγος για τον οποίο ο Lilly δίνει δύο φαινομενικά αντιφατικά χρονοδιαγράμματα.

Παράδειγμα: Ρωτάω «Πότε θα φτάσει η επιταγή;» και βρίσκω ότι ο σημειοδότης της επιταγής βρίσκεται σε γωνιακό οίκο. Η επιταγή η ίδια δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να επισπεύσει την άφιξή της. Ο γωνιακός οίκος υποδεικνύει την μακροπρόθεσμη χρονικά εκδοχή. Από την άλλη μεριά, όταν μία Ασιάτισσα ρωτάει «Πότε θα συναντήσω τον άντρα που θα παντρευτώ;» συχνά βρίσκουμε τον σημειοδότη της σε γωνιακό οίκο. Μόλις έχει πάρει την απόφαση ότι ήρθε ο καιρός να παντρευτεί, υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να κάνει ότι μπορεί για να επισπεύσει τη διαδικασία, σε αντίθεση με την Bridget Jones που απλώς περίμενε τον φτερωτό θεό του έρωτα να μπει από μόνος του στη ζωή της. Αν αυτοί οι γωνιακοί σημειοδότες πρόκειται να σχηματίσουν όψη, και αν οι υποδοχές δείχνουν ότι επιθυμεί να παντρευτεί (καθώς το γεγονός ότι πληρώνει για να κάνει την ερώτηση μας κάνει να περιμένουμε κάτι τέτοιο), μπορούμε να δεχτούμε ότι ο γωνιακός οίκος μας δείχνει την βραχυπρόθεσμη χρονικά εκδοχή, διότι έχει τη δύναμη, και επιθυμεί να την χρησιμοποιήσει.

Ομοίως, αν κάποιος που ήθελε να μοιάσει στον Ναπολέοντα ρωτούσε «Πότε θα κατακτήσω τον κόσμο;» και βρίσκαμε τον σημειοδότη του σε κατιόντα οίκο, ακόμα και δεδομένης μία όψης που πάει τώρα να σχηματιστεί, θα έπρεπε να επιλέξουμε την μακροπρόθεσμη χρονικά εκδοχή, διότι έχει μικρή δύναμη για να δράσει.

Έχετε ήδη μπερδευτεί; Αν όχι, τότε μάλλον δεν δίνετε τη δέουσα προσοχή. Ας προσθέσουμε και κάποια ακόμα συστατικά στην σούπα. Μέχρι στιγμής λοιπόν έχουμε τον αριθμό των μοιρών που χρειάζεται προκειμένου μία όψη να γίνει ακριβείας, ο οποίος θα μας δώσει τον αριθμό της μονάδας μέτρησης χρόνου, και τον συνδυασμό ζωδίου/οίκου του πλανήτη που πάει να σχηματίσει την όψη, ο οποίος θα μας πει ποια μονάδα μέτρησης χρόνου να επιλέξουμε. Στο μεγαλύτερο ποσοστό των χαρτών, αυτό είναι αρκετό για να λειτουργήσει. Θα σας πρότεινα να χρησιμοποιήσετε αυτή την τακτική εκτός και αν βέβαια η κοινή λογική σας πει ότι η απάντηση με την οποία καταλήξατε είναι λάθος.

Σε κάποιους χάρτες, λαμβάνουμε υπόψη μας μόνο το ζώδιο του πλανήτη που πρόκειται να σχηματίσει την όψη και όχι και τον οίκο στον οποίο βρίσκεται. Σε ποιους χάρτες; Στους χάρτες στους οποίους λαμβάνουμε υπόψη μας μόνο το ζώδιο του πλανήτη που πρόκειται να σχηματίσει την όψη και όχι και τον οίκο στον οποίο βρίσκεται. Θα ήθελα πολύ να είχα να σας πω κάποιον κανόνα για αυτό, αλλά δεν έχω καταφέρει ποτέ να βρω κανέναν! Απλώς μοιάζουν σαν χάρτες που σας λένε «Κοίτα μόνο το ζώδιο….κοίτα μόνο το ζώδιο!». Με αρκετή δουλειά και πρακτική, θα αναπτύξετε το μάτι που θα τους «πιάνει». Ο κανόνας μπορεί να είναι ότι η πλειοψηφία αυτών έχουν τον σημειοδότη πλανήτη σε σταθερό ζώδιο, αλλά όπως και με τους εμπειρικούς «κανόνες» του Lilly, αυτή η υπόθεση πρέπει να γίνει με προσοχή και προφυλάξεις.

Ο αριθμός των μονάδων μέτρησης χρόνου, όπως υποδεικνύεται από τον αριθμό των μοιρών είναι ένα θέμα προς συζήτηση μιας και μπορεί να διαφοροποιηθεί. Αν ο πλανήτης που πάει να σχηματίσει την όψη κινείται σημαντικά πιο γρήγορα ή πιο αργά από ότι η συνήθης ταχύτητά του, θα χρειαστεί μεγαλύτερο ή λιγότερο χρόνο να διανύσει τον ίδιο αριθμό μοιρών. Μπορούμε, αν επιθυμούμε, να προσαρμόσουμε τον αριθμό αυτόν. Έχω προσδιορίσει χρονικά προβλέψεις με περιττό βαθμό ακρίβειας, απλώς με το να υπολογίσω προσεκτικά την ακριβή αναλογία με την οποία ο πλανήτης είναι γρηγορότερος ή αργότερος. Αλλά ενώ μία τέτοια επίδειξη δεξιοτεχνίας είναι καλή για ένα τρικ που θα κερδίσει τις εντυπώσεις σε ένα πάρτυ, πραγματικά δεν έχει νόημα.

Τα διπλά ζώδια κάνουν τα πράγματα να κυλάνε πιο αργά. Αυτοί, οι με την ψυχολογική κλίση, αδερφοί μας, μας λένε ότι αυτό συμβαίνει διότι είναι πολύ απασχολημένοι, είτε με το να μιλάνε, είτε με το να ανησυχούν είτε με το να πάνε στο μπαράκι κάτω από το σπίτι τους, για να μπουν στον κόπο να δράσουν. Ακόμα και αυτό όμως, θα επηρεάσει μόνο τον αριθμό των μονάδων μέτρησης χρόνου και όχι την φύση τους.

Στην πράξη, συνήθως δεν είναι αναγκαίο να λάβουμε υπόψη μας όλους αυτούς τους παράγοντες, αν και λειτουργούν. Το να πασχίσουμε γιατί πρέπει να πούμε στην πελάτισσά μας ότι θα συναντήσει τον Κο Τέλειο στις 10 και 3 πρώτα λεπτά την Δευτέρα στις 28 του μηνός εξυπηρετεί μόνο τον εγωισμό μας και τίποτα παραπάνω. «Γύρω στο τέλος του μήνα» είναι μία ικανοποιητικά ακριβής απάντηση.

Αν κάποιος πλανήτης πάει να σχηματίσει μία όψη σε κάποιον άλλον πλανήτη που είναι όμως ανάδρομος, οπότε και οι δύο πλανήτες κινούνται με κατεύθυνση προς την τελειοποίηση της όψης, τότε το γεγονός μπορεί να συμβεί πιο γρήγορα από ότι μας λέει ο αριθμός των μοιρών. Πόσο πιο γρήγορα; Συνήθως «λίγο» πιο γρήγορα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα ήταν μάλλον προτιμότερο να χρησιμοποιήσουμε τον αριθμό των μοιρών ώστε να αποδώσουμε το μέγιστο όριο του χρόνου αυτού, προσθέτοντας και το «μάλλον νωρίτερα» στην απάντησή μας.

Αν ο χάρτης δείχνει δύο όψεις που να υποδεικνύουν ότι το γεγονός θα συμβεί, αυτές οι όψεις συνήθως – όπως θα περιμέναμε τουλάχιστον – θα δείξουν το ίδιο χρονικό διάστημα. Ή τουλάχιστον αρκετά κοντινά χρονικά διαστήματα. Αν η μία για παράδειγμα δείχνει 12 μονάδες μέτρησης χρόνου και η άλλη δείχνει 3, μία συσχέτιση των 12 εβδομάδων που ισούται με 3 μήνες είναι επαρκώς κοντά ώστε να νιώσουμε ακόμα πιο σίγουροι για την πρόβλεψή μας. Θεωρητικά, θα περιμέναμε να είναι απόλυτα σύμφωνες. Αλλά μία τέτοια προσδοκία σημαίνει ότι αγνοούμε την θέση μας στον κόσμο αυτό. Έχουμε επίγνωση πως ούτε οι πρόοδοι, ούτε οι διελεύσεις σε έναν γενέθλιο χάρτη εκδηλώνονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνται. Το ίδιο συμβαίνει και με τις μοίρες στην ωριαία. Αν οι πλανήτες μας στείλουν έναν άγγελο, θα του πάρει λίγη ώρα να μας βρει μέσα στην ομίχλη αυτού του διεφθαρμένου κόσμου. Καμιά φορά εμείς οι ίδιοι αντιστεκόμαστε σε αυτό που ο χάρτης μας δείχνει.

Όταν μελετάμε ωριαίους χάρτες, καλά θα κάνουμε να αγνοήσουμε αυτό που εμείς οι ίδιοι πιστεύουμε ως πραγματικό χρονικό διάστημα. Είναι ένα πολύ συνηθισμένο λάθος που κάνουν οι μαθητευόμενοι, άσχετα με το πόσο σκληρά προσπαθούνε, να είναι προσκολλημένοι στην ιδέα ότι αν οι αστρολογικές εφημερίδες δείξουν ότι η όψη θα συμβεί την επόμενη Τρίτη, τότε το γεγονός που υποδεικνύεται από την όψη αυτή θα συμβεί την επόμενη Τρίτη. Όχι, δε θα συμβεί! Αυτό που δείχνουν οι αστρολογικές εφημερίδες είναι το χρονικό διάστημα από τη δική μας σκοπιά, το οποίο όμως είναι μία ψευδαίσθηση. Αυτό που μας δείχνουν οι πλανήτες είναι τόσο κοντά κατά προσέγγιση που μπορούμε εύκολα να προσδιορίσουμε το γεγονός χρονικά με αυτόν ακριβώς τον τρόπο. Απάντηση του τύπου «Την επόμενη Τρίτη» σπάνια είναι σωστή ειδικά αν απαντάτε στην ερώτηση «Πότε θα γνωρίσω τον Κο Τέλειο;»

Όταν οι αστρολογικές εφημερίδες όντως μας δείχνουν ένα εύλογο χρονικό διάστημα, είναι γιατί οι ερωτήσεις μας είναι γενικού τύπου και αφορούν μακροπρόθεσμες χρονικές περιόδους, ή γιατί επιθυμούμε να κοιτάξουμε πέρα από τα άμεσα όρια τα οποία επιβάλλονται από την ερώτηση, για να δούμε τι θα συμβεί αρκετά αργότερα. Αυτό συμβαίνει συνήθως για να καθησυχάσουμε τον ερωτώντα ότι δεν έχουν χαθεί όλα και ότι υπάρχει ελπίδα.

Παραδείγματα

Ας υποθέσουμε ότι η ερώτηση είναι «Μπορείτε να μου δώσετε κάποιες γενικές ενδείξεις για την επιχείρησή μου τους επόμενους μήνες;» και βρίσκουμε ότι η επιχείρηση του ερωτώντος σημειοδοτείται από το Δία, ο οποίος θα εισέλθει στο ζώδιο του σε τρείς μήνες. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι τα πράγματα θα αρχίσουν να φαίνονται καλύτερα εκεί γύρω. Η εμπειρία λέει ότι ο ερωτών συνήθως αντιδρά λέγοντας «Α ναι, δηλαδή αμέσως μετά την μεγάλη εμπορική επίδειξη», ή κάτι παρόμοιο, και κάτι τέτοιες ενδείξεις είναι που θα αποδειχθούν ακριβείς.

Ή υποθέστε ότι η ερώτηση είναι «Είναι πραγματικά αυτός ο άντρας των ονείρων μου;» και ο χάρτης θέλει ξεκάθαρα να φωνάξει «Είσαι τρελή;;;». Κοιτάμε λίγο παρά πέρα, και παρατηρούμε ότι σε κάνα δυο μήνες ο σημειοδότης της γυναίκας θα φύγει από το ζώδιο αδυναμίας του και θα περάσει σε κάποιες ενδιαφέρουσες αμοιβαίες υποδοχές, και έτσι απαντάμε «Αλλά μέχρι το φθινόπωρο, θα νιώθετε πολύ καλύτερα μέσα σας, και έτσι θα είστε σε θέση να προχωρήσετε σε μία σχέση που θα σας φροντίζει. Δε θα είστε με ότι σκάρτο έχει απομείνει στον πάτο ενός βαρελιού μόνο και μόνο από καθαρή απόγνωση, όπως κάνετε τώρα». Ή κάτι άλλο αντίστοιχο.

Όταν σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα, το πέρασμα ενός πλανήτη από ένα ολόκληρο ζώδιο δείχνει μία από τις φυσικές μονάδες μέτρησης χρόνου, συνήθως ένα μήνα ή ένα χρόνο. Οπότε, αν για παράδειγμα, η επιχείρηση του ερωτώντος σημειοδοτείται από την Αφροδίτη, η οποία βρίσκεται τώρα στην 28η μοίρα του Λέοντα, και η ερώτηση αφορά μακροπρόθεσμες προοπτικές, μπορούμε να πούμε (βεβαίως αν συνηγορούν και άλλες μαρτυρίες) «Ίσως αυτή τη στιγμή να νιώθετε ότι έχετε όλο τον κόσμο στα πόδια σας (η Αφροδίτη βρίσκεται πάνω στον Regulus), αλλά ετοιμάζεστε να περάσετε σε μία πιο λιτή περίοδο (η Αφροδίτη ετοιμάζεται να περάσει στην Παρθένο). Ο επόμενος χρόνος (με το πέρασμα στην Παρθένο) φαίνεται να φυλάει για εσάς μια ιστορία σημαντικών δυνατοτήτων (η Αφροδίτη είναι στην τριπλότητά της) η οποία όμως ιστορία δε θα καταφέρει να ξεδιπλωθεί (η Αφροδίτη βρίσκεται σε πτώση στην Παρθένο). Συνοψίζοντας, τα μειονεκτήματα αυτής της περιόδου θα είναι σημαντικά περισσότερα από ότι τα πλεονεκτήματα. Αλλά αργότερα, (που η Αφροδίτη θα περάσει στο Ζυγό) φαίνεται όλα να τακτοποιούνται όμορφα. Οπότε κάντε υπομονή και σφίξτε τα δόντια σας μέχρι τότε». Είναι χαζό να κοιτάξουμε πέρα από ένα, ή άντε δύο ζώδια γιατί τότε θα ανακαλύψουμε ότι τα πάντα συμβαίνουν σε όλους. Και το να κοιτάξουμε λίγο παραπέρα πρέπει να γίνεται με φειδώ: οι φοιτητές αστρολογίας δείχνουν έναν άκρατο ενθουσιασμό να τρέξουν τους πλανήτες σε όλο τον χάρτη, λες και παίζουν το επιτραπέζιο «Φιδάκια και σκάλες». Ένας τέτοιος ενθουσιασμός καλό είναι να κάμπτεται. Επί της ουσίας, μας ενδιαφέρει μόνο η επόμενη όψη ενός πλανήτη και τίποτα παραπάνω.

Ο Lilly δίνει αρκετά παραδείγματα στα οποία μία «σε πραγματικό χρόνο» διέλευση είναι σημαντική. Άρα, αν ο Ερμής πάει να σχηματίσει όψη με το Δία δεν λέει «Η όψη χρειάζεται ακόμα 4 μοίρες μέχρι να γίνει ακριβείας, άρα το γεγονός θα συμβεί σε 4 εβδομάδες» αλλά «Η αστρολογική μου εφημερίδα λέει ότι η όψη θα συμβεί την επόμενη Τρίτη στις 3:56, άρα το γεγονός θα συμβεί τότε». Η δική μου συμβουλή στους φοιτητές είναι «Μην το δοκιμάσετε αυτό, μόνοι σας, στο σπίτι!» Σας παρακαλώ!

Θα έλεγα, ότι αν πραγματικά πρέπει να μπλεχτείτε με κάτι τέτοιο, καλό είναι να το κάνετε με παράπλευρα ζητήματα και όχι με το ερώτημα αυτό καθεαυτό. Παράδειγμα: έχουμε αποφασίσει ότι ένα αγόρι, ο ερωτών, θα παντρευτεί ένα κορίτσι σε έξι μήνες, κρίνοντας από τις 6 μοίρες που μεσολαβούν μέχρι η όψη ανάμεσά τους να γίνει ακριβείας. Παρατηρούμε ότι και οι δύο πλανήτες βρίσκονται στην κυριαρχία του κυβερνήτη του τέταρτου οίκου της κοπέλας, γεγονός το οποίο δείχνει ότι ο πατέρας της έχει μεγάλο βάρος γνώμης στο θέμα αυτό. Παρατηρούμε επίσης ότι την Παρασκευή 28 του μηνός, στις 11:52, ο πλανήτης που σημειοδοτεί τον νεαρό διελαύνει από την ακμή του 12ου οίκου, και ότι τότε ο κυβερνήτης του 12ου οίκου βρίσκεται σε αμοιβαία υποδοχή με τον σημειοδότη του πατέρα της κοπέλας. Μιας και ο 12ος οίκος είναι ο οίκος των μεγάλων ζώων, συμβουλεύουμε τον νεαρό, στις 11:52 στις 28 του μηνός, να πάει στο παζάρι και να αγοράσει την καλύτερη καμήλα η οποία θα κάνει τον πατέρα της κοπέλας να τον δει με καλύτερο μάτι.

Στο θέμα των διελεύσεων, ας ασχοληθούμε λίγο με την ιδέα που λέει ότι αν κάτι στον χάρτη ωριαίας βρίσκεται σε σύνοδο με κάτι στο γενέθλιο χάρτη του ερωτώντος, ο χάρτης αυτός είναι «περιγραφικός και έγκυρος» (ότι και αν μπορεί να σημαίνει αυτό). Κάνω μία ερώτηση ερωτικού ενδιαφέροντος και βρίσκω στον χάρτη της ωριαίας ότι η Αφροδίτη είναι ακριβώς πάνω στον γενέθλιο ωροσκόπο μου. Αυτό, είναι κάτι που κάνει τον χάρτη περιγραφικό και έγκυρο; Όχι βέβαια. Απλώς δείχνει ότι η Αφροδίτη διελαύνει από τον ωροσκόπο μου και, ω τι σύμπτωση, σκέφτομαι ένα ερωτικό θέμα. Δε σημαίνει όμως τίποτα περισσότερο. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό με το οποίο ασχολούμαστε είναι ένα σύστημα που βρίσκεται σε αρμονία: όλα τα κομμάτια ταιριάζουν, με τους πιο περίπλοκους και ατελείωτα αξιοσημείωτους τρόπους. Ότι η Αφροδίτη βρίσκεται πάνω στον ωροσκόπο μου μπορεί να δείχνει ότι σκέφτομαι τον έρωτα – γεγονός το οποίο είναι προφανές από τη στιγμή που πηγαίνω στον αστρολόγο μου και τον ρωτάω «Με αγαπάει;» – αλλά δε μας λέει τίποτα για το αν αυτή η αγάπη μου ανταποδίδεται. Τέτοιες σκέψεις απλώς κάνουν το ζήτημα περισσότερο περίπλοκο. Όλοι οι χάρτες είναι «περιγραφικοί και έγκυροι», και καλά θα κάνουμε να μην μπλέκουμε τον γενέθλιο χάρτη του ερωτώντος με τον χάρτη της ωριαίας για να μην αντιμετωπίσουμε σημεία και τέρατα!

Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα στο οποίο η «πραγματική» κίνηση των πλανητών μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική είναι αυτό των χαμένων αντικειμένων. Σε έναν τέτοιο χάρτη συχνά μπορεί να βρεθεί ότι ο σημειοδότης του αντικειμένου είναι καμένος: δεν μπορεί να γίνει ορατός. Αν υποθέσουμε ότι όλα τα υπόλοιπα στον χάρτη υποδεικνύουν την ανεύρεση αυτού του αντικειμένου, μπορούμε να κοιτάξουμε στις εφημερίδες μας, να βρούμε την ακριβή στιγμή στην οποία ο πλανήτης θα βγει από αυτή τη θέση και να κρίνουμε πως «Τότε θα βρεθεί το χαμένο αντικείμενο». Αυτό μπορεί να οδηγεί στην παράξενη εικόνα χιλιάδων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που τρίβουν τα χέρια τους από χαρά μιας και βρίσκουν τα χαμένα αντικείμενά τους ακριβώς στις 8:22 (ώρα Γκρίνουιτς), αλλά παρόλα αυτά, αυτή η μέθοδος φαίνεται να λειτουργεί με αρκετά μεγάλο βαθμό αξιοπιστίας, που αυτό στην ουσία είναι και το ζητούμενό μας.

Όταν μία συγκεκριμένη ημερομηνία αναφέρεται στην ερώτηση, συχνά αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική, οπότε αξίζει τον κόπο να κοιτάξουμε τις πλανητικές θέσεις εκείνης της ημερομηνίας παράλληλα με τον ωριαίο χάρτη. Ένας γενικός κανόνας είναι πως αν αναγκάσουμε τον πελάτη μας να περιορίσει την ερώτηση σε όσο το δυνατόν λιγότερα λόγια, όποια και αν τελικά είναι αυτά τα λόγια, αυτά είναι τα σημαντικά. Αν αυτά τα λίγα λόγια σχετίζονται με μία χρονική στιγμή, τότε πρέπει να την κοιτάξουμε.

Η γυναίκα που έκανε την παρακάτω ερώτηση ήταν σε απόγνωση προκειμένου ο γιός της να γίνει αποδεκτός σε ένα σχολείο – κάτι που φαινότανε ιδιαίτερα απίθανο. Οι φιλοδοξίες της να τον βάλει σε ένα ιδιωτικό σχολείο, είχαν αποκλείσει κάθε αποδεκτή επιλογή ενός δημόσιου σχολείου, ενώ παράλληλα είχε απορριφθεί από το ιδιωτικό σχολείο που εκείνη επιθυμούσε αρχικά και μάλιστα για λόγους που ίδια θεωρούσε παράλογους. Το παιδί είχε να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις σε ένα άλλο σχολείο, και επίσης να κάνει έφεση στο σχολείο που η μητέρα του επιθυμούσε εξαρχής, στις ημερομηνίες που αναφέρονται παρακάτω. Τι θα γινόταν τελικά;

Ο σημειοδότης του είναι ο κυβερνήτης του 5ου οίκου, Δίας. Τα σχολεία φαίνονται από τον 9ο οίκο και τον κυβερνήτη του, τη Σελήνη. Οι πρώτες εξετάσεις ήταν στις 18 Μαΐου. Εκείνη την μέρα, η Σελήνη, κυβερνήτης του ένατου, βρισκόταν από διέλευση στην ακμή του 5ου οίκου. Αυτό ήταν μία θετική ένδειξη, αλλά δεν υπήρχε αμοιβαία υποδοχή με τον κυβερνήτη του 5ου οίκου. Το παιδί πέρασε με ικανοποιητικό βαθμό σε αυτό το σχολείο, αλλά χωρίς υποτροφία. Η έφεση στο άλλο σχολείο συνέβη στις 10 Αυγούστου. Εκείνη την μέρα ο σημειοδότης του παιδιού, Δίας, περνούσε από την ακμή του ένατου οίκου, η οποία βρίσκεται στον Καρκίνο. Εκεί ο Δίας είναι σε έξαρση – οπότε το παιδί βρίσκεται εκεί (στο σχολείο – 9ος οίκος) και μάλιστα υπολογίζεται αρκετά ως υποψήφιος. Θα κέρδιζε την υποτροφία; Η απάντηση είναι «Ναι». Και όντως έτσι αποδείχθηκε.

Ομοίως, αν η ερώτηση περιέχει ένα δεδομένο χρονικό όριο, και αυτό πρέπει να αντικατοπτρίζεται στον χάρτη. Μπορεί να υποτεθεί ότι το τέλος του ζωδίου στο οποίο βρίσκεται ο σχετικός με το ερώτημα πλανήτης, είναι το τέλος του δεδομένου χρονικού πλαισίου. Οπότε, αν ρωτήσω «Πρόκειται να κερδίσω το λαχείο αυτό τον χρόνο;» και βρω ότι ο σημειοδότης μου αμέσως μόλις φύγει από το ζώδιο στο οποίο βρίσκεται τώρα, πάει να σχηματίσει σύνοδο με τον κυβερνήτη του 11ου οίκου (λεφτά εξ ουρανού), τότε απαντώ «Όχι, αλλά θα το κερδίσω στην αρχή του επόμενου».

Ο Robert Nunn πρόσφατα αναδείχθηκε από την εξαντλητική σειρά διαγωνισμάτων και βασανιστηρίων που συνθέτουν την «Μαθητεία της Ωριαίας» ως ολοκληρωμένος και έτοιμος αστρολόγος ωριαίας. Καθώς επιδιδόταν σε εκείνο το αγαπημένο αστρολογικό κουίζ, στο οποίο καταπιάνεσαι με μέλη της βασιλικής οικογένειας – ένας τρόπος διασκέδασης τον οποίο ο William Lilly θα τον ενέκρινε με όλη του την καρδιά – ρώτησε: «Θα ζήσει η Βασιλομήτωρ έως τα εκατοστά γενέθλιά της;»

Με μία γυναίκα αυτής της ηλικίας, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ο θάνατός της θα έρθει κάποια στιγμή. Οπότε πρέπει να κοιτάξουμε τα γενέθλιά της. Το σκεπτικό του ήταν το εξής: Η Βασίλισσα φαίνεται από το 10ο οίκο, οπότε η Βασιλομήτωρ φαίνεται από τον 10ο του 10ου, δηλαδή τον 7ο παράγωγο και άρα σημειοδοτείται από την Αφροδίτη. Η Σελήνη μεταφέρει το φως από την Αφροδίτη (η Βασιλομήτωρ) στον Ήλιο (τα γενέθλιά της). Θα φτάσει όμως σε αυτή τη χρονική στιγμή των γενεθλίων της εγκαίρως, πριν ο Ήλιος αλλάξει ζώδιο; Ναι, θα φτάσει. Έτσι, η Βασιλομήτωρ έχει την ευκαιρία να γιορτάσει τα εκατοστά της γενέθλια και βεβαίως έτσι και έγινε.

Τέλος, σαν μία αχτίδα φωτός, υπάρχουν ερωτήσεις που οι ίδιες από μόνες τους αποκαλύπτουν μόνο μία μονάδα μέτρησης χρόνου. Γιούπι! Ας χορέψουμε να το χαρούμε!

Η Margaret Cahill, μία μαθητευόμενη της ωριαίας, όταν είχε φτάσει στο σημείο της έγκρισής της ως αστρολόγος ωριαίας, ρώτησε τι ώρα θα έφτανε στη δουλειά εκείνη την μέρα μία συγκεκριμένη υπάλληλος που φοράει ένα ρολόι του Salvador Dali. Όπως έκρινε από τον χάρτη τον οποίο έφτιαξε πριν το γεγονός, ο σημειοδότης της υπαλλήλου ήταν ο Κρόνος, κυβερνήτης του 6ου οίκου. Ο σημειοδότης της ίδιας, ήταν ο Ερμής (κυβερνήτης του ωροσκόπου) και η Σελήνη.

Η Σελήνη πάει να σχηματίσει όψη με τον Κρόνο σε 4,5 μοίρες. Είναι άσχετο ποιος πλανήτης πάει να σχηματίσει όψη σε ποιόν: Το ότι ο συν-σημειοδότης της ίδιας πάει να σχηματίσει όψη με το σημειοδότη της υπαλλήλου δεν σημαίνει ότι θα πάει η ίδια στον σπίτι της υπαλλήλου και θα την σηκώσει από το κρεβάτι. Το ότι οι πλανήτες πλησιάζουν σε όψη είναι αρκετό, μέσα στα πλαίσια αυτού του ερωτήματος.

Η Σελήνη χρειάζεται 4,5 μοίρες προκειμένου να τελειοποιήσει την όψη με τον Κρόνο, οπότε το χρονικό διάστημα θα ήταν 4,5 κάτι. Τα λεπτά δεν είναι επιλογή γιατί η ερώτηση διατυπώθηκε στις 7 το πρωί και η επιχείρηση δε θα άνοιγε πριν τις 9. Οι μέρες επίσης δεν είναι επιλογή, μιας και η ερώτηση έλεγε «Τι ώρα εκείνη την μέρα;» Όπως και με το παράδειγμά μας με τον τεχνικό στο βιβλίο μου “The Real Astrology”, ο χάρτης μπορεί να δείξει ότι το συγκεκριμένο άτομο δεν θα έρθει καθόλου στη δουλειά, αλλά μιας και έχουμε μία όψη η μοναδική μας επιλογή είναι ώρες. Θα φτάσει στη δουλειά σε 4,5 ώρες – έτσι και έγινε!

Μετάφραση – Απόδοση: Μαρία Ευαγγελίδου