Τα 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα: Λαγνεία

Η λαγνεία ίσως να είναι το πιο παράδοξο από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Μιλώντας για ζηλοφθονία ή απληστία, οι λόγοι που μπορεί να ορίζονται σαν δύο από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα, μας είναι εντελώς ξεκάθαροι.

Η λαγνεία όμως, είναι μία έννοια που παίρνει το ηθικό της χρώμα, από το σύνολο της προσωπικότητας που την προσεγγίζει και την προσωπική του στάση απέναντι σε αυτή. Πηγαίνοντας τον συλλογισμό ακόμα πιο μακριά, η λαγνεία ορίζεται σύμφωνα με τον ηθικό ιστό της κάθε οργανωμένης κοινωνίας. Λέγοντας αυτό, εννοείται ότι κάθε κοινωνία έχει τον δικό της ηθικό ιστό. Αλλιώς ορίζεται η ηθική στον δυτικό κόσμο, για παράδειγμα, αλλιώς στον ανατολικό.

Αλήθεια, τι ορίζουμε ή τι εννοούμε διατυπώνοντας την λέξη «λαγνεία»; Οι περισσότεροι θα συμφωνήσουμε ότι σχετίζεται με την φιληδονία, την έντονη επιθυμία για σεξουαλική απόλαυση, αλλά και την ακολασία. Η λαγνεία προέρχεται από το επίθετο λάγνος <Λαγαίω = αφήνω, χαλαρώνω. Έτσι, λαγνεία ονομάζουμε την κατάσταση κατά την οποία το άτομο αφήνεται στις ερωτικές του επιθυμίες ή -για κάποιους- στον έκλυτο βίο. Στην ουσία όμως, λαγνεία είναι η προσδοκία των ηδονών που βιώνουμε κατά την ερωτική πράξη.

Ακόμα κι αν η ηθική μας δεν μας επιτρέπει να την εκφράσουμε, η βιολογία μας «προδίδει» κάνοντας τις κόρες των ματιών μας να διαστέλλονται κάθε φορά που η λαγνεία διαταράσσει τα επίπεδα των χημικών μας εκκρίσεων, τα επίπεδα των ορμονών μας. Δηλαδή, στην ουσία η θρησκεία ενοχοποίησε την ανθρώπινη φύση. Το δημιούργημα του θεού της.

Γράφοντας την φράση «θανάσιμα αμαρτήματα», η φύση μειδιά ειρωνικά, κάτω από την παρηγορητική ασφάλεια της ευσπλαχνίας, της κατανόησης και της ανθρωπιάς που μας εξασφάλισε η επιστημονική γνώση μέχρι σήμερα, απενοχοποιώντας μας από τα ανεξήγητα της φύσης μας.

Αυθόρμητα μου έρχεται στον νου,
κάτι που είπε ο Φρειδερίκος Νίτσε:
«Να χτυπάς τα πάθη στη ρίζα,
σημαίνει να χτυπάς τη ζωή στη ρίζα.
Η πρακτική της εκκλησίας,
είναι εχθρική προς τη ζωή»

Πράγματι η πρακτική της εκκλησίας είναι εχθρική προς τη ζωή , μία δύσκολη γραμματική, στο πλαίσιο της οποίας το ρήμα Λαγαίω = αφήνω, χαλαρώνω, κρίνεται απαραίτητα ως ρήμα «ανώμαλο». Καμία θρησκεία δεν προάγει την χαλαρότητα στην πράξη, ίσως γιατί η θρησκεία θα έπρεπε να βιώνεται Ποσειδώνια (προσωπική πίστη) και όχι να επιβάλλεται Κρόνια (ενοχή και περιορισμός), από τους λειτουργούς της.

Μόνο για την ιστορία, να αναφέρω ότι ένας απλός λειτουργός της θρησκείας ήταν και ο Πάπας Γρηγόριος ο Α΄, ο εισηγητής των 7 θανάσιμων αμαρτημάτων, κατά την διάρκεια της παπικής θητείας του, μεταξύ 590-604 μ.Χ. Πάντως, είναι ένας από τους δύο ποντίφικες που τους δόθηκε ο τίτλος «Μέγας» , αγιοποιήθηκε μετά τον θάνατό του, τιμάται ακόμα κι από την ορθόδοξη εκκλησία και ιστορικά είναι ο πρώτος πάπας της μεσαιωνικής περιόδου. Το τελευταίο, δεν μου κάνει καμία εντύπωση.

Ο Μέγας Γρηγόριος ο Α΄, δεν μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξη της κοινωνίας, γιατί αν μπορούσε, τότε τα θανάσιμα αμαρτήματα θα ήταν τουλάχιστον 17 και όχι 7. Εντελώς πρόχειρα θα μπορούσα να προσθέσω την υποκρισία, την αδιαφορία και την ανοησία.

Ωστόσο, σε αυτό το σημείο θα προτιμούσα να αφήσω οριστικά πίσω μας τα λάθη και τις παραλήψεις μεταξύ κοινωνίας, θρησκείας και ανθρώπινης φύσης. Αυτή την οξύμωρη παραδοξότητα των θεμελιωδών αντιστίξεων ουσίας. Όμως πριν δούμε αυτό το θανάσιμο αμάρτημα, την λαγνεία, από την αστρολογική του σκοπιά, θα ήταν χρήσιμο να κάνουμε ένα μικρό πέρασμα από την επιστήμη.

Λαγνεία κι Επιστήμη

Η λαγνεία για την επιστήμη που μελετά την ψυχική ζωή του ανθρώπου, δεν είναι ένα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα, αλλά ένα από τα τρία συναισθήματα που συνδέονται με τον αναπαραγωγικό σκοπό της φύσης μας. Μέρος μιας ενόρμησης που αποτελεί το κορυφαίο κίνητρο αναζήτησης ερωτικού συντρόφου και κατ’ επέκταση, σεξουαλικής ικανοποίησης.

Το άλλο συναίσθημα είναι ο έρωτας, μία συναισθηματική κατάσταση, σχεδιασμένη ειδικά για να μας κρατά εστιασμένους στην κατάκτηση του ερωτικού μας αντικειμένου. Τέλος, το συναίσθημα της συντροφικής αγάπης, ένα συναίσθημα που τρέφεται από την αίσθηση ασφάλειας, μία σημαντική προϋπόθεση για την δημιουργία μιας συμμαχίας- οικογένειας με βάθος χρονικού, αναπαραγωγικού ορίζοντα. Όμως η λαγνεία ως αναπόσπαστο μέρος της ερωτικής ενόρμησης, παίζει τον πρωταρχικό, κινητήριο ρόλο και είναι η πιο αρχέγονη.

Στις νευροεπιστήμες η λαγνεία σχετίζεται με την ορμόνη τεστοστερόνη, την ντοπαμίνη και πολλές άλλες. Μελέτες έχουν δείξει ότι η κινητοποίηση για σεξουαλική πράξη (Άρης\Αφροδίτη) σε άντρες και γυναίκες, καθορίζεται κυρίως από αυτή την ορμόνη (τεστοστερόνη). Οι άνθρωποι που παράγουν μεγάλες ποσότητες τεστοστερόνης, κάνουν πιο συχνά έρωτα και γενικότερα έχουν μια πιο ερωτική φύση από εκείνους με χαμηλότερο επίπεδο τεστοστερόνης.

Η τεστοστερόνη είναι κυρίως μία αντρική ορμόνη, αφού στις γυναίκες βρίσκεται σε πολύ μικρότερες ποσότητες (αυτό είναι ανεξάρτητο από την σεξουαλικότητά τους, επειδή τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης στις γυναίκες ορίζονται με διαφορετικές τιμές). Η τεστοστερόνη λοιπόν , φαίνεται να είναι μία Άρεια υπόθεση, με τον ίδιο τρόπο που τα οιστρογόνα είναι μία θηλυκή υπόθεση (Αφροδίτη\Σελήνη).

Η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (ΜRI) έχει δείξει ότι είναι δύο οι περιοχές του εγκεφάλου, που συνδέονται άμεσα με αυτήν την… “πρόστυχη” ορμόνη: ο υποθάλαμος, βαθιά μες στον αρχέγονο ερπετοειδή εγκέφαλο, και η γειτονική αμυγδαλή, που είναι το κλειδί στην επεξεργασία και μνήμη των έντονων συναισθημάτων.

«Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με-
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ’ επιθυμία παλιά ξαναπερνά στο αίμα
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ’ αισθάνονται τα χέρια σαν ν’ αγγίζουν πάλι.

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με τη νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται…»

«Επέστρεφε» του Κ.Π. Καβάφη

Γενικά μιλώντας, τόσο στην λαγνεία, όσο στον έρωτα και στην αγάπη, η επιστήμη έχει καταλήξει ότι ουσίες όπως η τεστοστερόνη, τα οιστρογόνα, η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και άλλες, παίζουν έναν καθοριστικό ρόλο, αφού αναλαμβάνουν τα ηνία σχεδόν αυτόματα, αμέσως μετά την πρώτη θετική, «κοινωνική λογοκρισία» του υποψήφιου ερωτικού μας αντικειμένου. Τότε είναι που οι νευροδιαβιβαστές γίνονται οι ταχυδακτυλουργοί της απαραίτητης λαγνείας.

Για να επικεντρωθώ στο δικό μας θέμα, η επιστήμη καταλήγει ότι ο έρωτας μπορεί να οδηγήσει στην λαγνεία, αλλά η λαγνεία δεν αποτελεί εχέγγυο του έρωτα. Νομίζω πως αυτό είναι σε όλους μας απόλυτα κατανοητό. Μην ξεχνάμε αυτό που αναφέρθηκε πιο πάνω, ότι η λαγνεία εμπλέκεται με τον Άρη και ο Άρης δρα παρορμητικά (κυβερνήτης του Κριού, αλλά και του Σκορπιού στην παραδοσιακή αστρολογία). Κάπως έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε τις ερωτικές σχέσεις της μίας βραδιάς. Τυπική ένδειξη λαγνείας, σύμφωνα με την ηθική μας, αλλά καθόλου περίεργο αν σκεφτούμε αστρολογικά. Ο Άρης δρα παρορμητικά, όπως άλλωστε είναι προορισμένος να δρα.

Τι σόι έρωτας θα ήταν εκείνος που δεν φαντασιώνεται γυμνά σώματα στο ημίφως; Αγκαλιές και ερωτικά χάδια… Φιλιά και μυστικές εντάσεις… Το αφάγωτο μήλο των επιθυμιών που στοιχειώνει την ξαγρύπνια του ζωντανού και του ερωτευμένου;

Η Λαγνεία στην Αστρολογία

Βασική προϋπόθεση για να προχωρήσουμε στην αστρολογική προσέγγιση της λαγνείας, είναι να την διαχωρίσουμε από ακραίες καταστάσεις σεξουαλικών διαταραχών. Δεν αναφερόμαστε σε παραβατικές συμπεριφορές που μπορεί να ενέχουν ακραίες μορφές λαγνείας, όπως η παιδεραστία ή ο βιασμός, ούτε καν σε ερωτικούς ψυχαναγκασμούς.

Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν ότι αναφερόμαστε σε αυτό που κυριολεκτικά ορίζουμε με την έννοια της λέξης «λαγνεία». Την ίδια έννοια, στην οποία αναφερόταν ο Μέγας Γρηγόριος ο Α΄, όταν «επινοούσε» τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα, στην αυγή του μεσαιωνικού σκοταδισμού.

Ξεκινώντας από μία πάγια τοποθέτηση, ότι τίποτα στην αστρολογία δεν μπορεί να είναι ερμηνευτικά ξεκομμένο, τίποτα δεν λειτουργεί ως αυτόνομο μέρος ενός συνόλου οίκων, πλανητών και σημείων, θα πρότεινα να διπλοκλειδώσετε στον νου σας ότι η κάθε ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία ανιχνεύεται από όλες τις παραμέτρους του αστρολογικού της χάρτη και καμία δεν μπορεί να εξαιρεθεί από αυτή την ανίχνευση.

Έστω λοιπόν ότι στήνουμε τον αστρολογικό χάρτη ενός ατόμου που γνωρίσαμε μόλις χθες και δεν έχουμε καμία άλλη πληροφορία για αυτό το άτομο. Ωστόσο, θα θέλαμε να ανιχνεύσουμε σημάδια λαγνείας, αν υπάρχουν στο γενέθλιο ωροσκόπιό του. Όπως μπορεί να γίνει κατανοητό, είναι αδύνατον να συγκεντρώσουμε σε ένα άρθρο όλους τους πιθανούς συνδυασμούς που θα μπορούσαν να συνιστούν λαγνεία. Ο Ωροσκόπος, ο Ήλιος και η Σελήνη, αποτελούν τα βασικά «δομικά» υλικά κάθε προσωπικότητας και σε κάθε περίπτωση η κατάστασή τους είναι καθοριστικής σημασίας για όποιο θέμα κι αν αποφασίσουμε ότι θέλουμε να εξετάσουμε.

Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με μερικές βασικές πληροφορίες που παραθέτω στην ενότητα «λαγνεία και επιστήμη» , απλά για να βοηθηθούμε, δημιουργείται μία βάση από όπου μπορούμε να ξεκινήσουμε τους λογικούς συνειρμούς μας, βρίσκοντας κάποιους δείκτες άμεσου ενδιαφέροντος. Έτσι, η προτεραιότητα της προσέγγισής μας, λογικά, ιεραρχείται με τους Άρη\ Πλούτωνα\ Αφροδίτη στην κορυφή και ακολουθούν οι «συνεργοί» πλανήτες.

Κάπου εδώ θα πρέπει να κάνουμε μία παρένθεση και να ρίξουμε μια ματιά στα δεδομένα. Έχοντας πει ότι η τεστοστερόνη και τα οιστρογόνα (και άλλες ορμόνες που δεν έχει νόημα να αναφερθούμε σε αυτές) καθορίζουν την σεξουαλικότητά μας, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι οι βασικές ορμόνες βρίσκονται υπό την ηγεσία του ζωδίου του Σκορπιού. Τόσο ο κυβερνήτης του, Πλούτωνας\Άρης (στην παραδοσιακή αστρολογία), όσο και ο φυσικός 8ος, είναι κορυφαίες παράμετροι στο θέμα που εξετάζουμε.

Ο σκοπός της λαγνείας στη φύση, είναι η αναπαραγωγή μέσω της γενετήσιας πράξης (Σκορπιός, 8ος, Πλούτωνας\Άρης). Και ενώ αυτή είναι η βιολογική προϋπόθεση της ερωτικής έξαψης, η δράση βρίσκεται στην κυριαρχία του Άρη (υπενθυμίζω ότι μέχρι πριν την ανακάλυψη του Πλούτωνα τον Ιανουάριο του 1930, ήταν κυβερνήτης και του Σκορπιού, εκτός από του Κριού).

Η γενέθλια κατάσταση των Άρη\Πλούτωνα και του κυβερνήτη του 8ου οίκου, αλλά και η μεταξύ τους σχέση σε ένα ωροσκόπιο, θα έπρεπε είναι βασικές προτεραιότητες αξιολόγησης. Άλλο τόσο θα έπρεπε να δίνεται σημασία στην κατάσταση του φυσικού κυβερνήτη του 2ου οίκου\Ταύρος, την Αφροδίτη, που μαζί με τον Άρη\Πλούτωνα είναι οι κυρίαρχοι του άξονα 2ου\8ου.

Η Αφροδίτη, εκτός από την εμπλοκή της στην ρύθμιση βασικών ορμονών, σχετίζεται με την ικανότητα της απόλαυσης της ύλης και όλων των αισθήσεων που προκύπτουν από την σχέση μας με τον υλικό κόσμο. Αναμφισβήτητα, μία από τις κορυφαίες απολαύεις του υλικού κόσμου, είναι η σαρκική επαφή, το σεξ ή ακόμα καλύτερα η συν-ουσία.

«…είναι ο κόσμος δύσκολη γραφή που όλο σβήνεται κι αν δεν διαβαστεί με την αφή, τίποτα δεν γίνεται…»
(Μ.Γκανάς)

Καθόλου δεν θα έπρεπε να υποτιμούμε λοιπόν τον ρόλο του κυβερνήτη του 2ου οίκου, στον χάρτη που ανιχνεύουμε τα «σημάδια» της λαγνείας. Είναι ο σημειοδότης της σχέσης του ατόμου με τον υλικό κόσμο και την ικανότητά του να τον απολαύσει, την αδυναμία του ή την υπερβολή του.

Έτσι, Άρης/Πλούτωνας/Αφροδίτη, οι κυβερνήτες του άξονα 2ου/8ου, τα ζώδια που βρίσκονται, οι οίκοι που βρίσκονται και οι σχέσεις τους με τους υπόλοιπους πλανήτες του ωροσκοπίου, είναι οι προτεραιότητές μας στο θέμα «λαγνεία». Έχοντας διατυπώσει τα παραπάνω, είναι εύκολο να οδηγηθούμε σε λογικούς συνειρμούς, ανάλογα με τον πλανήτη που είναι πιθανό να επηρεάζει κάποιο σχηματισμό του ενδιαφέροντός μας.

Ένα άμεσα κατανοητό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η εμπλοκή του Δία. Σκεφτείτε έναν ωροσκόπο Κριό με μία ικανή Αφροδίτη να απολαύσει, μία ισχυρή Αφροδίτη στον Ταύρο και σε τρίγωνο με έναν Άρη στην έξαρσή του, στον Αιγόκερω. Ήδη πληροφορούμαστε για ένα άτομο που η σεξουαλική του ζωή, μάλλον είναι άριστη. Αν τώρα, σε αυτό το υποθετικό ωροσκόπιο, τοποθετήσουμε έναν Δία στον Σκορπιό (στον 8ο), σε αντίθεση με αυτή την Αφροδίτη στον Ταύρο και εξάγωνο προς τον Άρη στον Αιγόκερω, τότε η αυξητική-επεκτατική επίδραση του Δία σε δυσμενή σχέση με την Αφροδίτη, θα έπρεπε να μας υποψιάζει για κάποιου είδους ερωτικής υπερβολής και πιθανής εξάρτησης ή υπέρμετρης όρεξης για ερωτικές απολαύσεις-λαγνεία.

Στο παράδειγμά μας, τον Δία μπορούμε να τον αντικαταστήσουμε με τον Κρόνο, τον Πλούτωνα, τον Ποσειδώνα ή τον Ουρανό και τότε τα συνειρμικά μας αποτελέσματα θα διαφοροποιούνταν, σύμφωνα με το νόημα του κάθε πλανήτη, τη σχέση του με το ζώδιο στο οποίο βρίσκεται, τον οίκο και τον πλανήτη με τον οποίο έρχεται σε επαφή.

Ένα άλλο παράδειγμα θα ήταν να δούμε σε ένα ωροσκόπιο, με τον ωροσκόπο στο Ζυγό, τον κυβερνήτη του ωροσκόπου στον 8ο οίκο, στον Ταύρο. Ο κυβερνήτης του ωροσκόπου στον 8ο οίκο, ήδη μας πληροφορεί ότι τα θέματα του 8ου είναι σημαντικά για το άτομο και ιδιαιτέρα τονισμένα. Αν τώρα το άτομο αυτό έχει έναν Άρη στον Σκορπιό, στον 2ο και απέναντι από αυτή την Αφροδίτη, τότε έχουμε κάτι πολύ σημαντικό για το θέμα που εξετάζουμε. Την διαφορά όμως θα την έκανε αν είχαμε και έναν Ποσειδώνα στον Υδροχόο, στον 5ο, να κάνει ταυ-τετράγωνο με Άρη\Αφροδίτη.

Τα παραδείγματα που χρησιμοποίησα, ήταν σαφώς ιδανικά ως προς το πόσο πολύ εξόφθαλμα θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα, αλλά και πάλι, όλα θα κρίνονταν από το σύνολο του ωροσκοπίου. Πως μπορούμε να ανιχνεύσουμε οποιοδήποτε χαρακτηριστικό ή υπόθεση σε ένα ωροσκόπιο, αν δεν μελετήσουμε προσεκτικά τον Ήλιο και την Σελήνη;

Για να μην αραδιάσουμε, λοιπόν, ένα σορό από υποθετικά παραδείγματα, θα καταφύγουμε στην πραγματικότητα ενός προσώπου του καλλιτεχνικού κόσμου. Ένα πρόσωπο που στον καιρό του κατηγορήθηκε για υπέρμετρη λαγνεία, απασχολώντας τον τύπο και την δημοσιότητα σε αρκετά σημαντικό βαθμό.

Αναφέρομαι σε ένα αστέρι πρώτου μεγέθους, στον θρυλικό Τσάρλι Τσάπλιν. Ας ρίξουμε μια ματιά στον χάρτη του ιδιοφυούς καλλιτέχνη με την αδυναμία στα νεαρά κορίτσια και ένα από τα σκάνδαλα που τον ήθελε να περιφέρεται ολόγυμνος στον διάδρομο του ορόφου ενός αριστοκρατικού ξενοδοχείου, όπου εκείνος και συνάδελφοί του, ηθοποιοί, επιδίδονταν σε ένα ομαδικό όργιο. Λένε μάλιστα ότι το πέος του Τσάπλιν ήταν βαμμένο με ιώδιο, μία τακτική που εκείνη την εποχή, εντελώς λανθασμένα, θεωρούνταν τρόπος πρόληψης αφροδίσιων νοσημάτων.

Να λοιπόν, πως επιβεβαιώνεται με ένα πρακτικό παράδειγμα, αυτό που επανέλαβα πιο πάνω, ότι το σύνολο του ωροσκοπίου είναι αυτό που κρίνει την κατάσταση. Έτσι αρχικά, εδώ έχουμε έναν Κριό με ωροσκόπο Σκορπιό και την Σελήνη στον Σκορπιό, ενώ ο Άρης βρίσκεται σε θέση αδυναμίας στον Ταύρο και σε σύνοδο με την Αφροδίτη, σχηματίζοντας ένα τετράγωνο ακριβείας με τον Κρόνο στον Λέοντα αλλά και τρίγωνο με τον Δία, που είναι ο κυβερνήτης του 2ου στον 2ο οίκο του. Μέχρι εδώ, νομίζω πως τα λόγια είναι περιττά, μια και ο χάρτης αποτυπώνει σχεδόν τέλεια τις βασικές παραμέτρους που αναφέρονται πιο πάνω.

Ο κυβερνήτης του 8ου (Ερμής), βρίσκεται στον 5ο οίκο και σχηματίζει ένα τρίγωνο με τον Κρόνο, ίσως όχι τυχαία αν σκεφτούμε ότι ο Τσάπλιν έμεινε ερωτικά ενεργός μέχρι τα βαθιά του γεράματα (Κρόνος), με έναν μάλλον εκκεντρικό τρόπο (Ερμής αντίθεση Ουρανού). Παρατηρήστε πως ο φυσικός κυβερνήτης του 8ου και κυβερνήτης του ωροσκόπου του, ο Πλούτωνας, κάνει σύνοδο με την ακμή του 8ου οίκου του, τονίζοντας την σημασία του οίκου και των υποθέσεών του.

Σε αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να κάνω μία βασική παρατήρηση. Στο βαθμό που εξετάζουμε την λαγνεία σαν μία υπερβολική προσκόλληση στις ηδονές της ερωτικής ζωής, τότε το αναμενόμενο είναι να ανιχνεύσουμε κάποιου είδους δυσλειτουργίας που οδηγεί σε αυτή την προσκόλληση.

Δεδομένου ότι ο Τσάπλιν ήταν Κριός με ωροσκόπο Σκορπιό, μας οδηγεί άμεσα στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση του γενέθλιου Άρη του, είναι κορυφαίας σημασίας, μια και κυβερνά τόσο τον Ήλιο του, όσο και τον ωροσκόπο του (παραδοσιακά). Ο Άρης του όμως, στην αδυναμία του στον Ταύρο και σε έναν «ακατάλληλο» οίκο όπως τον 7ο, σε σύνοδο με την Αφροδίτη\αντίθεση Σελήνη και τετράγωνο με τον Κρόνο στην κορυφή ενός ταυ-τετραγώνου, πιθανότατα να εκφράζει και κάποια σεξουαλική του αδυναμία.

Έχοντας πει αυτό, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα πως η υπέρμετρη ενασχόληση με αυτό το θέμα, μπορεί να κρύβει τις ανάγκες μιας υπεραναπλήρωσης. Αυτή την εικόνα έρχεται να συμπληρώσει η αδυναμία του ηθοποιού σε πολύ μικρότερης ηλικίας γυναίκες, άπειρες σεξουαλικά, ώστε να αποφύγει την σύγκριση και να αναπληρώσει την αδυναμία με σοφία, εμπειρία και κύρος.

Φτάνοντας στον επίλογο αυτού του άρθρου, νιώθω τυχερή που γεννήθηκα τον 20ο αιώνα και αξιώθηκα τον 21ο, όπου η ευσπλαχνία και η ανθρωπιά της επιστήμης μας εξηγεί πως πίσω από την οκνηρία μπορεί να κρύβεται ένας κακός μεταβολισμός. Πίσω από την αλαζονεία, ένας ισοπεδωμένος εγωισμός. Πίσω από την λαιμαργία, το συναισθηματικό κενό. Πίσω από την οργή, ένα βαθύ ψυχικό τραύμα. Πίσω από την ζηλοφθονία, η χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πίσω από την απληστία, η έλλειψη αγάπης. Και τέλος, πίσω από την λαγνεία, η οπτική της ηθικής μιας κοινωνίας, μία ορμονική ή σεξουαλική διαταραχή ή απλώς μια έντονα ερωτική φύση.

Κάτια Κ.