Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί άνθρωποι, όχι όλοι βέβαια αλλά πάρα πολλοί, που διακρίνονται από ένα μεγάλο, πηγαίο και αδιαμφισβήτητο καλλιτεχνικό ταλέντο συχνά καταλήγουν να έχουν ένα άδοξο, λυπηρό τέλος βυθισμένο μέσα στις εξαρτήσεις και την απογοήτευση;
Άνθρωποι που έζησαν μια παραμυθένια ζωή, μαγευτικές παρουσίες που ήταν αδύνατον να περάσουν απαρατήρητες στο πέρασμα τους και που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία, κατέληξαν σε έναν άδοξο, πικρό θάνατο αφήνοντας πίσω τους έναν αιώνιο, θολό μύθο που τις περισσότερες φορές αγγίζει τα όρια της θεωρίας μιας συνωμοσίας.
Μέρλιν Μονρόε, Έλβις Πρίσλευ, Μάικλ Τζάκσον, Άνι Γουάινχάουζ και ένας ατελείωτος κατάλογος αστείρευτων καλλιτεχνικών φυσιογνωμιών. Η απάντηση είναι απλή. Όταν ένας πλανήτης με κάποιο τρόπο δεσπόζει σε έναν γενέθλιο χάρτη αγγίζοντας σημαντικά σημεία, θα χαρακτηρίσει τη ζωή σου με όλα του τα στοιχεία. Θετικά και αρνητικά. Η δικαιοσύνη του σύμπαντος δεν είναι δυνατόν να τα διαχωρίσει, ούτε βέβαια να σε αφήσει να… διαλέξεις! Θα σου δώσει όμως το δικαίωμα της επιλογής. Τι θέλεις να κρατήσεις, τι θέλεις να προβάλεις και τι θέλεις να προσπεράσεις. Πως θα προσπαθήσεις να εκφράσεις την ενέργεια του πλανήτη.
Ασφαλώς το σύνολο του ωροσκοπίου θα παίξει το ρόλο του, όλοι κάπου ας πούμε έχουμε έναν Κρόνο, όπως βέβαια και οι περιβαλλοντολογικοί και βιωματικοί παράγοντες. Κι εδώ μιλάμε για τον Μέγα πλανήτη του ονείρου και του θαύματος ή της απόλυτης πτώσης και αποδόμησης. Τον Ποσειδώνα. Ο Παράδεισος και η Κόλαση μάλλον είναι πολύ κοντά! Είναι αυτός που μπορεί να σε σπρώξει να αγγίξεις τον Θεό και είναι αυτός που μπορεί να σε φέρει αντιμέτωπο με τον ίδιο τον Διάβολο. Μπορούμε αυτό να το κατανοήσουμε αν τον γνωρίσουμε καλύτερα και σε βάθος.
Ο Ποσειδώνας στην Αστρονομία
Ο Ποσειδώνας είναι ο όγδοος πλανήτης του Ηλιακού συστήματος κατά σειρά απόστασης από τον Ήλιο και είναι ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε σύμφωνα με μαθηματική πρόβλεψη και όχι από εμπειρικές παρατηρήσεις. Δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι ενώ αν παρατηρηθεί με ισχυρό τηλεσκόπιο μοιάζει με γαλαζοπράσινο δίσκο. Στην αστρονομία όπως και στη αστρολογία συμβολίζεται με την Τρίαινα.
Σε κάποιες από τις παλαιότερες καταγεγραμμένες παρατηρήσεις μέσω τηλεσκοπίου στα σχέδια του Γαλιλαίου στις 28 Δεκεμβρίου 1612 και στις 27 Ιανουαρίου 1613, φαίνεται πως υπάρχουν σημεία που αντιστοιχούν στη θέση που τώρα ξέρουμε πως βρίσκεται ο Ποσειδώνας. Και στις δύο περιπτώσεις ο Γαλιλαίος αντιλήφθηκε τον Ποσειδώνα σαν απλανή αστέρα όταν βρισκόταν κοντά σε σύνοδο με τον Δία γι’ αυτό και δεν του πιστώνεται η ανακάλυψη του.
Το 1821 ο Αλεξίς Μπουβάρ ανακαλύπτει πως ένα άγνωστο σώμα προκαλεί βαρυτικές μεταβολές στην τροχιά του Ουρανού. Το 1843 ο Τζον Κουτς Άνταμς άρχισε να εργάζεται στην τροχιά του Ουρανού με βάση τα δεδομένα που είχε ζητώντας επιπλέον δεδομένα από τον Σερ Τζόρτζ Άιρι, τον βασιλικό αστρονόμο, ο οποίος του τα παραχώρησε τον Φεβρουάριο του 1844.
Ο Άνταμς συνέχισε το έργο του παράγοντας διάφορα μοντέλα για τον νέο πλανήτη. Το 1845 ο Ουρμπέν Λεβεριέ υπολόγισε ανεξάρτητα από τον Άνταμς τις μεταβολές αλλά οι συμπατριώτες του δεν έδειξαν ενδιαφέρον.
Τον Ιούνιο του 1846 μετά την πρώτη δημοσίευση της εκτίμησης του γεωγραφικού μήκους του πλανήτη από τον Λεβεριέ και με βάση την ομοιότητα της με την εκτίμηση του Άνταμς, ο Άιρι πείθει τον Τσάλις να κάνει περεταίρω έρευνες που όμως απέβησαν άκαρπες. Ο Λεβεριέ με μια επιστολή ζητά από τον Γιόχαν Γκότφριντ Γκάλε του Αστεροσκοπείου του Βερολίνου να ψάξει για τον πλανήτη συγκρίνοντας τους πρόσφατους σχεδιασμένους χάρτες του ουρανού στην περιοχή που προέβλεψε ώστε να εντοπίσει την χαρακτηριστική μετατόπιση του.
Το απόγευμα της 23ης Σεπτεμβρίου 1846, τη μέρα που ο Γκάλε παρέλαβε το γράμμα, ο Ποσειδώνας ανακαλύφθηκε εντός μίας μοίρας από τη θέση που προέβλεψε ο Λεβεριέ και περίπου 12 μοίρες από τη θέση που προέβλεψε ο Άνταμς.
Στον απόηχο της ανακάλυψης ανέκυψε εθνικιστική αντιπαλότητα ανάμεσα σε Γάλλους και Βρετανούς σχετικά με το σε ποιον πρέπει να αποδοθεί. Τελικά μέσω διεθνούς συμφωνίας η ανακάλυψη πιστώθηκε τόσο στον Λεβεριέ όσο και στον Άνταμς. Αργότερα, το 1966, οι ιστορικοί έκριναν πως αυτή η τιμή ανήκει αποκλειστικά στο πρόσωπο του Λεβεριέ που όχι μόνο προέβλεψε τη θέση του πλανήτη, αλλά έπεισε και τους αστρονόμους να τον ψάξουν.
Ο Ποσειδώνας έχει παρόμοια σύνθεση με τον Ουρανό που διαφέρει από εκείνες του Δία και του Κρόνου αφού περιέχει κυρίως υδρογόνο και ήλιο μαζί με ίχνη υδρογονανθράκων, άζωτο, νερό, αμμωνία και μεθάνιο. Το εσωτερικό του αποτελείτε κυρίως από πάγο και βράχους.
Ίχνη μεθανίου στις εξώτερες περιοχές ευθύνονται εν μέρει για την μπλε εμφάνιση του πλανήτη σε συνδυασμό με κάποιο άγνωστο ατμοσφαιρικό συστατικό που θεωρείτε ότι συμβάλει στο χρώμα του που διαφέρει από την ηπιότερη γαλαζοπράσινη απόχρωση του Ουρανού.
Η θερμοκρασία στο εσωτερικό του είναι παράδοξα υψηλή αγγίζοντας τους 5.000 C αφού ο πλανήτης είναι πολύ μακριά από τον Ήλιο για να έχει παραχθεί αυτή η θερμότητα από την υπεριώδη ακτινοβολία. Σε βάθος 7.000 χιλιομέτρων οι συνθήκες είναι τέτοιες που το μεθάνιο διασπάται και σχηματίζονται διαμάντια. Αντίθετα η εξωτερική του ατμόσφαιρα είναι ένα από τα πιο κρύα μέρη στο ηλιακό σύστημα με τη θερμοκρασία στις κορυφές των σύννεφων να πλησιάζουν τους -218 C.
Στον Ποσειδώνα παρατηρήθηκαν πέντε δακτύλιοι ανάλογοι με του Ουρανού και του Κρόνου οι οποίοι είναι αρκετά λεπτοί και αμυδροί. Ο εξωτερικός δακτύλιος ονομάζεται Άνταμς και περιέχει τρία ανεξάρτητα τόξα. Την Ελευθερία, την Ισότητα και την Αδελφότητα. Ακολουθούν ο Λεβεριέ, ο Λάσελ, ο Αραγκό και τέλος ο αμυδρός αλλά πλατύς Γκάλε.
Έχει 14 γνωστούς δορυφόρους εκ των οποίων τον κατά πολύ μεγαλύτερο από τους υπόλοιπους Τρίτωνα που είναι ο μόνος με σφαιρικό σχήμα, ανακαλύφθηκε μόλις 17 μέρες μετά τον Ποσειδώνα και περιστρέφεται ανάδρομα υποδεικνύοντας ότι πιθανόν ήταν ένας πλανήτης νάνος που αιχμαλωτίστηκε από τη βαρύτητα του Ποσειδώνα. Οι υπόλοιποι δορυφόροι είναι η Ναϊάδα, η Θάλασσα, η Δέσποινα, η Γαλάτεια, ο Πρωτέας, η Νηρηϊδα, η Αλιμήδη, η Σαώ, η Λαομέδεια, η Ψαμάθη και η Νησώ. Ο εντυπωσιακότερος σχηματισμός στην επιφάνεια του πλανήτη είναι η Μεγάλη Σκοτεινή Κηλίδα στο Νότιο ημισφαίριο που είναι περίπου η μισή της Μεγάλης Ερυθρής Κηλίδας του Δία και η διάμετρος της είναι ίση με της γης.
Η μέση απόσταση μεταξύ του Ποσειδώνα και του Ήλιου είναι 4,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και ολοκληρώνει μια τροχιά κάθε 164,79 χρόνια. Στις 12 Ιουλίου 2011, ο Ποσειδώνας ολοκλήρωσε την πρώτη πλήρη τροχιά μετά την ανακάλυψη του αν και δεν εμφανίστηκε στην ακριβή θέση που ανακαλύφθηκε επειδή η Γη ήταν σε διαφορετική θέση στις 365,25 μέρες της τροχιάς της.
Η ελλειπτική τροχιά του έχει κλίση 1,77 μοιρών σε σχέση με τη Γη και η κλίση του άξονα περιστροφής του είναι 28,32, παρόμοια με αυτή της Γης και του Άρη. Ως αποτέλεσμα έχει παρόμοιες εποχικές αλλαγές αλλά εξαιτίας της μεγάλης του τροχιακής περιόδου οι εποχές διαρκούν σαράντα γήινα χρόνια, ενώ η περίοδος περιστροφής ανά ημέρα είναι περίπου 16,11 ώρες. Η ένταση του μαγνητικού του πεδίου είναι περίπου ίση με το 1/5 της έντασης του γήινου μαγνητικού πεδίου.
Ο Ποσειδώνας έχει εξερευνηθεί μόνο από μία διαστημική αποστολή ως σήμερα, το Βόγιατζερ 2 που πέρασε σε απόσταση 4.600 περίπου χιλιομέτρων από τις κορυφές των νεφών του πλανήτη στις 25 Αυγούστου 1989, επιβεβαίωσε την ύπαρξη των δακτυλίων και φωτογράφησε τους δορυφόρους και ιδιαίτερα τον Τρίτωνα ανακαλύπτοντας κρυοηφαίστεια στην επιφάνεια του.
Κι ενώ οι επιστήμονες περίμεναν ότι θα συναντούσαν έναν πλανήτη με ήρεμη ατμόσφαιρα, όπως ο Ουρανός, λόγω της ελάχιστης ηλιακής ακτινοβολίας, το Βόγιατζερ τους διέψευσε αποκαλύπτοντας έναν πλανήτη με τους πιο γρήγορους ανέμους στο Ηλιακό σύστημα με ταχύτητα 2.100 χιλιόμετρα ανά ώρα, σχεδόν επίτευξη υπερηχητικής ροής, και με μια μεγάλη ατμοσφαιρική καταιγίδα. Σήμερα δεν υπάρχουν άμεσα σχέδια για την αποστολή κάποιας διαστημοσυσκευής στο πλανήτη.
Ο Ποσειδώνας στη Μυθολογία
Ο Ποσειδώνας φερόμενος ως γιος του Κρόνου και της Ρέας είχε υποστεί κι αυτός ως νεογνό την τραγική τύχη των αδελφών του, δηλαδή την κατάποση από τον πατέρα του. Όταν όμως ο μικρότερος αδελφός του Δίας έχοντας κρυφά ξεφύγει με το τέχνασμα της μητέρας τους και έχοντας ανδρωθεί στη Κρήτη αποφάσισε να δώσει τέλος στην κυριαρχία του πατέρα του και πριν τον κατά γκρεμίσει τον υποχρέωσε να εξεμέσει τους αδελφούς του, τόσο ο Πλούτωνας όσο και ο Ποσειδώνας επανήλθαν στο φως.
Μετά τη σφοδρή Τιτανομαχία που ακολούθησε και του αγώνα κατά του Τυφωέα στην οποία ο Ποσειδώνας πολέμησε στο πλευρό του αδελφού του και κατέληξε στην περήφανη νίκη του Δία, οι τρεις αδελφοί αποτέλεσαν την σπουδαία τριάδα Θεών επί της κυριαρχίας του κόσμου. Ο Ποσειδώνας αναλαμβάνει κύριος του βασιλείου της θάλασσας που υποβαστάζει την ξηρά, των υδάτων και των περί αυτών ασχολούμενων ανθρώπων, κυρίως των ναυτιλλομένων, όπως και μέγας επόπτης του Ταρτάρου. Εξ ου και ο Πελαγαίος καλούμενος. Με τη συγκρότηση του Δωδεκάθεου του Ολύμπου καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση παρά το δεξιό του Δία και μάλιστα ένθρονος και προ του θρόνου της αδερφής του Ήρας. Γενάρχης πολλών δευτερευόντων θεοτήτων αλλά και εκπληκτικών θαλάσσιων τεράτων, πλοκαμοφόρων και ιχθύουρων, που ετυμολογούνται από τις διάφορες όψεις και δράσεις του υγρού στοιχείου.
Κυριότερο σύμβολο του Ποσειδώνα είναι το Τριαινοφόρο δόρυ ή Τρίαινα που αποτελούσε ταυτόχρονα σκήπτρο αναγνώρισης αλλά και όπλο επιβολής της θελήσεως του. Με αυτή κεντρίζοντας ανάλογα τη θάλασσα προκαλούσε θεομηνίες, τρικυμίες, σεισμούς, καταποντισμούς, εκρήξεις αλλά και γαλήνη, ηρεμία, στερεότητα, μέχρι και ανάβλυση των υδάτων, εξ ου και το ρήμα τριαινόω, δηλαδή κινώ, αναδεύω, ανασκάπτω, ανατρέπω, καταρρίπτω.
Εξαιτίας του εξαιρετικά πλούσιου οριζόντιου διαμελισμού του Ελλαδικού χώρου που διαπλάσθηκε από τη θάλασσα και από απόκρημνες βραχώδης ακτές θεωρείτε πολύ φυσικό οι κάτοικοι του χώρου να θεωρούν τη διάπλαση αυτή έργο του Ποσειδώνα αναγνωρίζοντας τη δράση της θεϊκής Τρίαινας του.
Σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις που είχε περισυλλέξει ο Καλλίμαχος με αυτήν ο Ποσειδώνας είχε προκαλέσει τον τρομερό κατακλυσμό στον οποίο όφειλαν την προέλευση τους οι Κυκλάδες και οι Σποράδες που θεωρούταν τεράστιοι βράχοι από την κατακρήμνιση βουνών τους οποίους ο ίδιος ο Ποσειδώνας έριξε στη συνέχεια στη θάλασσα.
Άλλα σύμβολα του ήταν ο Ταύρος, ιδιαίτερα επί των ποταμών, ο ίππος και το δελφίνι όπως καθιερώθηκαν ως ιερά ζώα του από την εκάστοτε όψη της κατάστασης της θάλασσας. Στην αρχαία Ελληνική μυθολογία ο Ποσειδώνας θεωρείτε παράλληλα να κατέχει την τέχνη να δαμάζει και να συζεύγει ίππους όπως αποκαλύπτουν σχετικά επίθετα (δαμαίος, ίμψιος, ίππιος) ενώ στις προς τιμή του λατρευτικές εκδηλώσεις συμμετέχουν ίπποι τόσο σε πομπές όσο και σε αγώνες.
Ο Ποσειδώνας θεωρείται πως περιέτρεχε την απεραντοσύνη της θάλασσας στην επιφάνεια της με άρμα ή με ένα τεράστιο κοχύλι που άλλοτε έσερναν ίπποι και άλλοτε Τρίτωνες ή δελφίνια ανασηκώνοντας νέφος σταγονιδίων που με τη σειρά τους στεφάνωναν εξαίσια το άρμα ως πέπλο με τα χρώματα της Ίριδας. Ο Όμηρος δίνει την λεπτομέρεια ότι ο άξονας των τροχών του άρματος δεν βρεχόταν από τα κύματα δίνοντας έτσι εκπληκτική εικόνα ταχύτητας αλλά και πτήσης. Αρχαίοι Έλληνες ποιητές παρουσιάζουν τον Ποσειδώνα να διατρέχει την επιφάνεια της θάλασσας και μετά από τρεις μεγάλους δρασκελισμούς να καταφθάνει στο επιθυμητό μέρος.
Κατοικούσε πότε στον Όλυμπο και πότε στο παλάτι του στα βάθη της θάλασσας όπου ζούσε η γυναίκα του η Νηρηίδα Αμφιτρίτη. Κατά μία εκδοχή μεγάλωσε στη Ρόδο όπου μετά την ένωση του με την Αλία γεννήθηκαν έξι γιοί και μία κόρη, η Ρόδη, που έδωσε το όνομα της στο νησί. Ήταν ακόμα πατέρας του Θησέα, του Προκρούστη, του Σκίρωνα, του Τιτυού και των δίδυμων γιγάντων του Ώτου και του Εφιάλτη. Θεωρούταν ακόμα γεννήτορας του μυθικού αλόγου Πήγασου.
Στην Αθήνα θεωρούταν δεύτερος μόνο μετά την Αθηνά σε σημασία, ενώ στην Κόρινθο και σε πολλές πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας ήταν ο προϊστάμενος θεός της πόλης. Στην Οδύσσεια η μνησικακία του Ποσειδώνα απέτρεψε τον πολυμήχανο Οδυσσέα από την άφιξη του στην πατρίδα του την Ιθάκη. Σύμφωνα με τον Παυσανία ο Απόλλωνας και ο Ποσειδών λειτούργησαν στενά στην αποίκιση. Ο Δελφικός Απόλλωνας παρείχε την έγκριση της εγκατάστασης ανθρώπων σε αποικίες, ενώ ο Ποσειδώνας έδινε στους αποίκους το εξαγνιστικό ύδωρ για τη θυσία που αφορούσε την ίδρυση των αποικιών.
Όπως ο Διόνυσος επηρέαζε τις μαινάδες, ο Ποσειδώνας προκάλεσε ορισμένες μορφές διανοητικής διαταραχής. Ένα Ιπποκράτειο κείμενο του 400 π. Χ στις Ιερές αρρώστιες λέει ότι κατηγορήθηκε για ορισμένους τύπους επιιληψιών.
Για την ετυμολογία – προέλευση του ονόματος του ασχολήθηκαν τόσο αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι όπως ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας όσο και σύγχρονοι σπουδαίοι φιλόλογοι ελληνιστές-μελετητές και σχολιαστές της Ελληνικής μυθολογίας όπως ο Γερμανός καθηγητής Βάλτερ Μπούρκετ.
Το όνομα Ποσειδώνας είναι προϊόν και μόνο της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας και δεν έχει καμία σχέση με άλλες αρχαίες ανατολικές γλώσσες. Συνεπώς δεν πρόκειται για θεότητα που μεταδόθηκε στον αρχαίο Ελλαδικό χώρο από άλλους αρχαίους λαούς. Η ετυμολογική έρευνα του ονόματος, παράλληλα με την αρχαιολογική σκαπάνη, αποκάλυψαν σπουδαίες πληροφορίες τόσο στην εξέλιξη της λατρείας του, όσο ειδικότερα στην πολιτισμική εξέλιξη των αρχαίων κατοίκων του εν λόγω χώρου.
Τα επίθετα που έφερε αποδίδουν όλες εκείνες τις θεϊκές ιδιότητες κατά την αντίληψη των Ελλήνων όπως Αιγαίος, Γαιήοχος, Γενέσιος, Δαμαίος, Επιλίμνιος, Ευρυδέμων, Επόπτης, Κρηνούχος, Πατριγένειος, Σεισίχθων, Σωτήρ, Ταύρειος, Φυτάλμιος.
Ο Ποσειδώνας στην Αστρολογία
Μαζί με τον Δία, ως παραδοσιακό κυβερνήτη, ο Ποσειδώνας κυβερνά το ζώδιο των Ιχθύων κατά συνέπεια και τον 12ο οίκο. Τον οίκο δηλαδή που έχει τον πιο ζοφερό και ομιχλώδη χαρακτήρα από όλους τους άλλους αφού είναι συνδεδεμένος με κρυφούς εχθρούς, μυστικούς μηχανισμούς, πράγματα που δεν ελέγχουμε και που μας κυνηγούν, με ασθένειες ψυχικές, ιδρύματα, φυλακές, και χώρους περιορισμού.
Στο ασυνείδητο, με την ψυχαναλυτική έννοια, αφορά αυτό που προϋπάρχει της προσωπικότητας, το εντελώς κρυφό και απωθημένο στοιχείο της ψυχικής μας δομής. Στη δυσκολότερη του μορφή αφορά σε σοβαρά ζητήματα που μας έχουν μείνει από τους γονείς μας σε βιολογικό και ψυχικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο ανατροφής όπως ο 4ος οίκος.
Στην ελαφρύτερη του μορφή αφορά σε συναισθηματικά θέματα και άλυτες, ασυνείδητες συγκρούσεις που υπάρχουν στην οικογένεια, οι οποίες κληρονομήθηκαν από τους γονείς μας ή τους γονείς των γονιών μας. Κι όμως στον οίκο αυτό βρίσκουμε τη δυνατότητα να νικήσουμε τις βαθιές αδυναμίες μας και τους χειρότερους φόβους μας.
Κατά μία ανθρωπιστική έννοια πρόκειται για την κατάλυση των παλαιών μορφών και αξιών που καθιερώθηκαν στον χώρο του Κρόνου και για την αντικατάσταση τους με πιο περιεκτικά και οικουμενικά συστήματα κα αξίες. Η καταστροφή των πεπαλαιωμένων μορφών.
Οι Ιχθύες είναι το ζώδιο που αντιπροσωπεύει το συλλογικό ασυνείδητο, το περιβάλλον που όλοι οι σπόροι προσφέρονται ως θυσία στη Μητέρα Γη. Οποιοσδήποτε κύκλος δράσης ή εμπειρίας πρέπει να καταλήξει όμορφα ώστε να στηρίξει την επόμενη ανατολή που θα ξεπροβάλλει εκ νέου στον Κριό. Αυτή είναι άλλωστε και η κυκλική φύση του ζωδιακού κύκλου. Διαχέουν το ατομικό μέσα στο συλλογικό και υπερβαίνουν την ατομικότητα μέσα στη συλλογικότητα. Το σύμβολο τους είναι δύο ψάρια που κολυμπάνε προς αντίθετες κατευθύνσεις αφού στο τελευταίο ζώδιο του ζωδιακού κύκλου οι αντιθέσεις φτάνουν στο ζενίθ τους.
Το ζώδιο αυτό σχετίζεται με το πέλμα, ένα τμήμα του σώματος μας που συνδέεται και περικλείει όλα τα άλλα εφόσον διαθέτει νευρικές απολήξεις που συνδέονται με κάθε όργανο, όπως και με το ανοσοποιητικό σύστημα που μας κρατά υγιείς.
Στο ζώδιο των Ιχθύων ο άνθρωπος βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη απόφαση. Η μία επιλογή είναι να διοχετεύσει το σύνολο των εμπειριών του στην ανθρωπότητα και να γίνει θυσία για το καλό του συνόλου και η άλλη είναι να ανασύρει όποιο φόβο και παράνοια του ταιριάζει και κατόπιν να δράσει για να την μεγεθύνει και να την υλοποιήσει.
Ο Ποσειδώνας αντιπροσωπεύει όλα εκείνα τα πράγματα που δεν είναι έτσι όπως φαίνονται, το απατηλό, το εξωπραγματικό. Παράλληλα όμως και την τέχνη, τον ιδεαλισμό, τα ιδανικά, την ανιδιοτέλεια, την βοήθεια, την προσφορά. Εμπνέει την πραγματική αγάπη για τη μουσική, την ποίηση, το θέατρο, το χορό, τον κινηματογράφο, την ζωγραφική, την φωτογραφία και την σκηνοθεσία, τομείς τους οποίους και αντιπροσωπεύει.
Στην δικαιοδοσία του βρίσκονται οι ψαράδες, οι ναυτικοί και όλοι όσοι ασχολούνται με τη θάλασσα, οι μετανάστες, τα ακραία καιρικά φαινόμενα όπως οι βροχοπτώσεις, οι πλημμύρες, το τσουνάμι και οι ισχυροί άνεμοι, τα αέρια και οτιδήποτε αφορά το υγρό στοιχείο, αλλά και τα φάρμακα, οι εναλλακτικές θεραπείες και οι ιατρικοί επισκέπτες. Επίσης τα κοσμήματα, τα ρούχα και τα είδη καλοπισμού.
Είναι αυτός που μπορεί να δημιουργήσει τον απίστευτα πηγαίο καλλιτέχνη με το απεριόριστο ταλέντο που μαγεύει τα πλήθη, τον Μέγα μεταφυσικό με την αυξημένη διαίσθηση που με ευκολία οραματίζεται το παρελθόν και το μέλλον, τον ιερωμένο που με την βοήθεια της προσευχής και της εξομολόγησης θα σε οδηγήσει στην πνευματική θεραπεία και στην ένωση με το Θείο, τον ψυχοθεραπευτή που θα σε κοιτάξει με συμπόνια και θα διεισδύσει στην ψυχή σου βοηθώντας σε να γιατρέψεις τις πληγές σου, τον φιλάνθρωπο που βοηθά εκείνον που τον έχει ανάγκη με ανιδιοτέλεια και χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα.
Και είναι αυτός ο ίδιος που μπορεί να φτιάξει τον μεγαλύτερο τσαρλατάνο, τον απατεώνα με το αγγελικό πρόσωπο, τον ψεύτη, τον κλέφτη, τον άπιστο, τον εκμεταλλευτή, αυτόν που είναι εντελώς παραδομένος στα πάθη του χαμένος σε έναν κόσμο ψευδαισθήσεων και ονείρων.
Μπορεί να σου δώσει τον αληθινό, μεγάλο έρωτα που θα ξεπερνά την σαρκική απόλαυση και θα ενώσει δύο αδελφές ψυχές ή μπορεί να σε παραδώσει σε μια ανεκπλήρωτη, οδυνηρή αγάπη που θα σε οδηγήσει στην απογοήτευση και την τρέλα.
Είναι ο πλανήτης της αγάπης, της θυσίας, του ιδεαλισμού, της δεκτικότητας, της ομορφιάς, του ρομαντισμού, των αγνών συναισθημάτων και προθέσεων, αλλά και της πλάνης, των ψευδαισθήσεων, της σύγχυσης, του αλκοόλ, των ναρκωτικών ουσιών, της ψύχωσης, του σεξουαλικού εθισμού, του θρησκευτικού φανατισμού.
Το ζητούμενο του είναι η φυγή από την σκληρή πραγματικότητα που το άτομο δεν μπορεί να αντέξει και να διαχειριστεί, όπως και η μεγάλη ανάγκη έκφρασης των πολύ δυνατών και έντονων συναισθημάτων που ζητάμε επιτακτικά να βγουν στην επιφάνεια και να τα βιώσουμε. Ο τρόπος που θα συμβεί αυτό θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τον οίκο, το ζώδιο και τις όψεις του μέσα στο γενέθλιο χάρτη όπως και από το γενικότερο σύνολο του. Αλλά πάντα βέβαια από τον ίδιο τον άνθρωπο και τις επιλογές του.
Μπορείς να τραγουδήσεις, να χορέψεις, να ονειρευτείς, να ερωτευτείς, να αγαπήσεις, να δημιουργήσεις, να προσφέρεις ή να καταφύγεις στο ποτό, στις καταχρήσεις, στον λήθαργο, στην απραξία, στην ουτοπία, στα ψυχοφάρμακα, στην εκμετάλλευση, στον εθισμό και εν τέλη στην αυτοκαταστροφή.
Αν κοιτάξουμε ακριβώς απέναντι στο ζώδιο της Παρθένου θα δούμε ότι υπάρχει και η καθημερινότητα και η ρουτίνα, πράγματα που δεν είναι μεγάλα, ούτε θαυμαστά αλλά απολύτως απαραίτητα για την λειτουργία της ζωής και να υιοθετήσουμε την εξαίρετη στάση της Παρθένου σε σχέση με την φροντίδα του σώματος μας και της υγείας μας, εν τέλη δηλαδή της ψυχής μας. Είναι χρέος μας να χρησιμοποιήσουμε την φαντασία, την φιλευσπλαχνία και την ευαισθησία μας ώστε να βρούμε τρόπους που θα κάνουν την καθημερινότητα μας καλύτερη, πιο όμορφη ή έστω πιο ανεκτή.
Αν πάντως υπάρχει κάτι σίγουρο για τον άνθρωπο που θα βρεθεί να βιώνει τον Ποσειδώνα, έστω και από διέλευση ή από πρόοδο, είναι πως πρόκειται για μια περίοδο της ζωής του που θα μείνει αλησμόνητη και βαθιά χαραγμένη στο μυαλό και την ψυχή του. Το μεγάλο ροζ σύννεφο του πλανήτη του ονείρου και του παραμυθιού μπορεί να σε ταξιδέψει σε κόσμους που ούτε καν τους είχες φανταστεί!
Σοφία Πονήρη