10ος οίκος: Ποια είναι η συνεισφορά σας στην κοινωνία

Όταν ένα κορίτσι ή ένα αγόρι αποφοιτά από το γυμνάσιο ή το κολλέγιο, μια φάση της ζωής τελειώνει. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης το παιδί – αργότερα, ο έφηβος – βρίσκει τον εαυτό του για το αναπόφευκτο τέλος της σχέσης του με την οικογένεια, την κοινότητα του και, γενικότερα, την κοινωνία.

Δεν είχε ζητήσει να γεννηθεί σε αυτήν την οικογένεια και την κοινωνία. Γεννήθηκε, αδύναμος και ανίκανος να κάνει τις δικές του βιολογικές και ψυχολογικές προσαρμογές στο περιβάλλον του. Ήταν σωστό, όπως επίσης και αναγκαίο, ότι η οικογένειά του και η κοινωνία πρέπει να φροντίζουν για τις ανάγκες του, να καθοδηγούν την ανάπτυξή του και να τον φέρουν, όπως ήταν μέχρι σήμερα στον εξελικτικό δρόμο της ανθρώπινης προόδου.

Όταν ο νέος γίνει είκοσι χρονών, που συνήθως λαμβάνεται ως δεδομένο ότι είναι βιολογικά, ψυχολογικά και πνευματικά αναπτυγμένος στο σημείο όπου η σχέση του με την κοινωνία μπορεί να αντιστρέψει την πολικότητα του. Έχει λάβει και τώρα αναμένεται να δώσει. Οι μεγαλύτεροί του τον αντιμετωπίζουν και του ζητούν να αποφασίσει για τη φύση της συνεισφοράς που μπορεί και είναι διατεθειμένος να δώσει ως προς τη συντήρηση, την επέκταση ή τη μετατροπή της κοινωνίας του.

Υπήρχε μια εποχή, όχι πολύ μακρινή, όταν οι νέοι είχαν πραγματικά πολύ λίγες επιλογές ως προς τη λήψη αυτής της απόφασης. Εάν ήταν αγόρι, αναμενόταν να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του και να αρχίσει τη μαθητεία του στο ίδιο επάγγελμα ή στην ίδια απασχόληση. Αν ήταν κορίτσι, έπρεπε να παντρευτεί έναν άνθρωπο του οποίου η τάξη και ο τρόπος ζωής ήταν περισσότερο ή λιγότερο στενά καθορισμένος από τη θέση του πατέρα της στην κοινότητα και το μέγεθος της προίκας που ήταν σε θέση ή που επιθυμούσε να δώσει. Σε κάθε περίπτωση, υπήρχε ένας βαθμός ευελιξίας κατά τον προσδιορισμό από τους γονείς για τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά θα έπρεπε να διαδραματίσουν τους ρόλους τους στην κοινωνία. Αλλά, στην ουσία, η οικογενειακή παράδοση και η επιτυχία του πατέρα καθιέρωνε το είδος και το επίπεδο συμμετοχής που αναμενόταν από τους νέους.

Το μόνο πράγμα που ζητούσαν από ένα νεαρό άνδρα και από μια γυναίκα ήταν ότι θα έπρεπε να εκπληρώνουν σωστά τα καθήκοντα που τους είχαν ανατεθεί, βασιζόμενοι σε πρότερα παραδείγματα και να εκπληρώνουν σημαντικά και με ευγένεια τη λειτουργία της κοινωνίας, την οποία είχαν αναλάβει, όποια και αν ήταν.

Στις μέρες μας, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι νέοι εκτός του σχολείου ή του κολεγίου είναι πολύ διαφορετική. Υπάρχουν περιπτώσεις, βέβαια, όπου το παιδί πιέζεται να ασκήσει την ίδια καριέρα με τον πατέρα του, αναλαμβάνοντας την οικογενειακή επιχείρηση. Εντελώς τυχαία βέβαια μπορεί να ταιριάζει ο εαυτός του στα πρότυπα που ο πατέρας ή η μητέρα έχει κατασκευάσει και τα οποία τους έφεραν την επιτυχία, τουλάχιστον ως ένα βαθμό.

Ωστόσο, στη σύγχρονη ζωή, οι νέοι έχουν ελευθερία επιλογής όσον αφορά το ποια θα είναι η επαγγελματική τους δραστηριότητα στη ζωή. Σε ένα συγκεκριμένο επάγγελμα, αυτός ή αυτή μπορεί να εισαγάγει μια νέα προσέγγιση, ίσως ακόμα και τη δική του/ της, έναν διαφορετικό τρόπο για να γίνονται τα πράγματα και άλλους στόχους. Με τον γάμο να μην αποτελεί έναν κοινωνικό καταναγκασμό, η κοπέλα μπορεί να ακολουθήσει μια καριέρα ή μια δουλειά σε ένα γραφείο ή σε ένα εργοστάσιο. Μάλιστα, πολύ συχνά είναι υποχρεωμένη από την οικονομική ανάγκη να εργαστεί για τα προς το ζην – και αυτή πρέπει να επιλέξει τι θέλει να κάνει.

Όπου υπάρχει μια τέτοια ατομική ελευθερία επιλογών, νέα προβλήματα προκύπτουν. Πώς μπορεί αυτή η ελευθερία να χρησιμοποιηθεί, και σε ποιο βαθμό; Τι σημαίνει για μένα προσωπικά μια δουλειά ή μια καριέρα; Τι μπορώ να περιμένω από αυτό; Τι θα μου προσφέρει, και – το ίδιο σημαντικό – τι πρέπει να δώσω σε αυτό? Οτιδήποτε είμαι διατεθειμένος, έτοιμος και ικανός να δώσω σε αυτό; Τι μπορώ να κάνω καλύτερα;

Πίσω από αυτές τις ερωτήσεις, υπάρχουν ακόμα βαθύτερα ερωτήματα που λίγο πολύ ζητούν μια κάποιου είδους απάντηση, πάνω απ ‘όλα: ποια είναι η έννοια της σχέσης μου με την κοινότητα, με την κοινωνία, με τον πολιτισμό μου; Ποια είναι η αξία των όσων έχω διδαχθεί στο σχολείο και στην εκκλησία, το να δίνω το παράδειγμα στους γονείς μου, τη συμπεριφορά μου προς τους συμμαθητές και τους φίλους μου;

Σε τι βαθμό είναι το σωστό για μένα να είμαι σύμφωνος με αυτό που ο καθένας ονομάζει ομαλή συμπεριφορά; Πόσο θα πρέπει να προσπαθήσω – και μάλιστα, πόσο μπορώ να αντέξω ψυχικά να προσπαθώ να είμαι εγώ – ένα άτομο – με μια «σχετικά μοναδική ιδιοσυγκρασία και με σχετικά πρωτότυπα ιδανικά;

Δεν είναι εύκολο για τους νέους να απαντήσουν στα παραπάνω ερωτήματα. Ως αποτέλεσμα, πολλοί προστατεύουν τους εαυτούς τους από το να μην αναρωτιούνται! Κοιτάζουν στα βιβλία σε κάποιο επίσημο κατάλογο των επαγγελμάτων, για το τι αμοιβές έχουν, ποια είναι τα πλεονεκτήματα που προσφέρουν, τι ειδική εκπαίδευση απαιτείται. Το αγόρι ή κορίτσι εξαλείφει σταδιακά πολλές πιθανότητες.

Αν δεν μπορεί να αποφασίσει ως προς τις υπόλοιπες επιλογές, μπορεί να πάει σε έναν ειδικό στον τομέα της επαγγελματικής καθοδήγησης και να υποβληθεί σε τεστ νοημοσύνης, σε δοκιμασίες ικανότητας, σε τεστ προσωπικότητας, ελπίζοντας να του δοθεί μια αντικειμενική και επιστημονική απάντηση στο τι είναι καλύτερο γι’ αυτόν να κάνει, τι είναι πιο πιθανό να τον οδηγήσει στην επιτυχία και στην ευτυχία.

Αυτές οι διαδικασίες ελέγχου είναι, στην ουσία, αναλυτικής μορφής. Μπορούν να βοηθήσουν στην εξάλειψη των διαφόρων τομέων δραστηριότητας που απαιτούν συγκεκριμένες δεξιότητες (σωματική, πνευματική ή ψυχολογική δεξιότητα),τις οποίες στερούνται οι νέοι. Συνήθως, αυτό που επιδιώκουν είναι να φέρουν αντιμέτωπους τους νέους με το βασικό ερώτημα: Ποιος πρέπει να είναι ο σκοπός μου για να επιλέξω τη δουλειά που θα κάνω στη ζωή μου;

Το να έχετε αρκετά χρήματα για να ζείτε σε ένα άνετο σπίτι, να συντηρείτε μια οικογένεια σε νορμάλ επίπεδο και να γίνετε ένα αξιόλογο μέλος της κοινότητας – αυτοί είναι μερικοί από τους σκοπούς ενός κοινωνικού και καλά προσαρμοσμένου αγοριού. Ο ίδιος τύπος ιδανικών, με κάποιες λειτουργικές διαφορές, θα ήταν φυσιολογικός για ένα καλά προσαρμοσμένο κορίτσι, πρόθυμο να γίνει μητέρα και να ζει σε ένα υπέροχο σπίτι.

Ακολουθώντας αυτά τα πρότυπα της κοινωνικής ομαλότητας, οι νέοι ενεργούν βάσει της συλλογικής συνείδησης και των συλλογικών ιδανικών – περίπου όπως έκαναν οι νέοι άνδρες και γυναίκες που δεν είχαν την ελευθερία της επιλογής της επαγγελματικής ή της συζυγικής τους ζωής. Αλλά οι νέοι του σήμερα έχουν την ελευθερία, η οποία σημαίνει, είτε μας αρέσει είτε όχι, και την ευθύνη για την επιλογή – την ευθύνη για τη χρήση με την οποία η ελευθερία αυτή τίθεται και για τον σκοπό που αυτή χρησιμοποιείται.

Η ευθύνη μπορεί να απορριφθεί, και καμία πραγματική προσπάθεια δεν μπορεί να γίνει για να ανακαλύψουμε έναν πραγματικά ατομικό σκοπό που καθοδηγεί ένα άτομο ώστε να επιλέξει τη δουλειά που θα κάνει στη ζωή του. Επίσης, η γραμμή της ελάχιστης αντίστασης ακολουθείται και η ελευθερία γίνεται δουλεία – δουλεία σε μια στάση παθητικής αποδοχής ή της βίαιης απόρριψης του από το παράδειγμα που δίνεται από τους γονείς, τους συγγενείς, τους φίλους. Δουλεία στις συναισθηματικές αντιδράσεις του ατόμου σχετικά με τις εμπειρίες στο σπίτι ή στο σχολείο, δουλεία στο ψυχολογικό του προφίλ.

Η σημερινή νεολαία φαίνεται να είναι ελεύθερη να επιλέξει το επάγγελμα που θέλει. Αλλά τι είναι αυτό που καθορίζει την επιλογή; Είναι ο αληθινός εαυτός του νεαρού άνδρα ή της γυναίκας ή τα ψυχολογικά κόμπλεξ που έχουν διαμορφωθεί μέσα από χρόνια διαταραχή της παιδικής ηλικίας και της σύγχυσης στην εφηβεία;

Μήπως αυτός/ή επιλέγει μια καριέρα μόνο και μόνο επειδή ο πατέρας του είχε μια διαμετρικά αντίθετη, επειδή η «μαμά ξέρει καλύτερα» ή λόγω ενός αισθήματος κατωτερότητας ή μιας ασυνείδητης ενοχής, ίσως σαν μια τιμωρία ή μια απόδραση, όπως ένας τρόπος απελευθέρωσης μιας υπερβολικά επιθετικής προσπάθειας σαν αντιστάθμισμα μιας εν μέρει βαθιά κατωτερότητας ή για να ξεχάσει κάποιο ουσιαστικό παιδικό τραύμα;

Ψυχολογικές εξετάσεις μπορεί να βοηθήσουν για να απαντηθούν τέτοια καίρια ερωτήματα, εξίσου ζωτικής σημασίας, εφόσον μπορεί να καθορίσουν κατά πόσο όλη η ζωή του ατόμου θα πρέπει να χρωματίζεται από εσωτερική απογοήτευση και από στεναχώρια ή θα παράγει πραγματικά ολοκληρωμένες εμπειρίες.

Ωστόσο, τα συνηθισμένα τεστ από μόνα τους δεν μπορούν να κάνουν πολλά σε αρκετές περιπτώσεις, εκτός αν συνοδεύονται από μια μακρά και βαθιά ψυχολογική αναδιαμόρφωση, επίσης μια δαπανηρή διαδικασία, πέρα από την οικονομική δυνατότητα του μέσου ανθρώπου. Μπορεί η αστρολογία να δώσει απαντήσεις, οι οποίες θα είναι πιο εύκολα διαθέσιμες, πιο απλές, αλλά που να φτάνουν πιο βαθιά στον πυρήνα του προβλήματος;

Θα τολμούσα να πω το ναι με ενθουσιασμό για το τελευταίο αυτό ερώτημα, γνωρίζοντας πλήρως πόσο εξαιρετικά δύσκολο είναι ακόμα και για έναν ψυχολογικά προσανατολισμένο και με αποτελεσματικότητα αστρολόγο να δώσει πραγματική και ουσιαστική βοήθεια σε ένα άτομο που αντιμετωπίζει το πρόβλημα της επιλογής επαγγέλματος.

Παρ ‘όλα αυτά, υπάρχουν σημεία πολύ μεγάλης σημασίας που ο αστρολόγος θα μπορούσε να διευκρινίσει για τον πελάτη του, βασικά θέματα του ψυχολογικού και του πνευματικού του χαρακτήρα που η μελέτη του γενέθλιου χάρτη του ατόμου μπορεί να βοηθήσει να αποφασίσει αποτελεσματικά, λαμβάνοντας υπόψη μια μάλλον νέα προσέγγιση στο όλο θέμα του επαγγελματικού προσανατολισμού μέσω της αστρολογίας.

Το κεντρικό ζήτημα είναι ότι όταν ένας άνδρας ή μια γυναίκα αποφασίζει για τη δουλειά που θα κάνει στη ζωή του, θα πρέπει στην ουσία να επιλέξει τα μέσα με τα οποία αυτός ή αυτή θεωρεί, ως άτομο, πως μπορεί να προβάλλει και να λειτουργεί αποτελεσματικά. Το μέρος που ένα άτομο καταλαμβάνει στο τεράστιο σύστημα των δραστηριοτήτων της κοινωνίας καθορίζει το πεδίο στο οποίο θα πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει τον εαυτό του και την αξία του. Κάθε άτομο θα πρέπει, κατά κάποιο τρόπο, να δώσει αυτή την απόδειξη, την απόδειξη των έργων του. «Με τα αποτελέσματα των κόπων σας θα κριθείτε». Με ποιο άλλο τρόπο μπορεί να εξηγηθεί πιο ολοκληρωμένα;

Οι ρόλοι των διαφόρων Οίκων

Στην αστρολογία αυτό που είναι το άτομο, με ένα σχετικά μοναδικό και πρωτότυπο τρόπο, μπορεί να βρεθεί, εάν εξετάσουμε τον ωροσκόπο και τον πρώτο οίκο του γενέθλιου χάρτη, που δημιουργήθηκε για την ακριβή ώρα και τον τόπο της πρώτης του αναπνοής (πρώτη πράξη μιας ανεξάρτητης ύπαρξης).

Ο ωροσκόπος, όμως, αναφέρεται στη δυνατότητα της ύπαρξης – το απραγματοποίητο, το ανέκφραστο, το πρόβλημα εστίασης του χαρακτήρα του ατόμου. Αυτή η δυνατότητα, στη συνέχεια, γίνεται πραγματικότητα μέσα από τη σταδιακή οικοδόμηση μιας συγκεκριμένης προσωπικότητας. Η κληρονομικότητα (δεύτερος οίκος) και οι περιβαλλοντικές επιδράσεις (τρίτος οίκος) παρέχουν το βρέφος με τα υλικά (σωματικά, ψυχικά και νοητικά που απορροφούνται, αφομοιώνονται και ενσωματώνονται στον τομέα της εμπειρίας του τέταρτου οίκου (το μέρος όπου διαμορφώνεται η προσωπικότητα, το σπίτι, οι θεμέλιες ρίζες μας).

Στον έβδομο οίκο, ένα άτομο που προσπάθησε να εκφραστεί αυθόρμητα και να απελευθερώσει την επιπλέον ενέργεια που δεν χρειάζεται μόνο για τη διατήρηση του σώματος (πέμπτος οίκος), έχει ήδη πληγωθεί και έχει μελανιές και αφού προσπάθησε να μάθει καλύτερα (έκτος οίκος) εισέρχεται στο πεδίο της ένωσης του ανθρώπου με μια λιγότερο ή περισσότερο συνειδητή ή σταθερή ετοιμότητα μιας συνεργασίας με άλλους. Ένωση, συνεργασία, εταιρική σχέση σημαίνει στην ουσία, μια από κοινού δραστηριότητα.

Στον έβδομο οίκο, το άτομο μαθαίνει να προσαρμόζει τη δραστηριότητά του, ώστε να ταιριάζει με αυτή των άλλων ανθρώπων, προσθέτοντας κάτι στις ενέργειες των άλλων και λαμβάνοντας από αυτούς ως αντάλλαγμα.

Στον όγδοο και ένατο οίκο το άτομο ενδιαφέρεται πιο βαθιά και πιο ζωτικά και εμπλέκεται σε κοινές μορφές δραστηριότητας. Μαθαίνει από προηγούμενα ή τα απορρίπτει, ίσως με μια ανώριμη συναισθηματική συγκίνηση. Σπουδάζει τους νόμους ή τα έθιμα που ρυθμίζουν όλες τις κοινωνικές συναναστροφές, επεκτείνει την κατανόησή του για τις ποικιλίες της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας, μελετώντας την ιστορία, τη φιλοσοφία ή ταξιδεύοντας. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, «ενηλικιώνεται» (τουλάχιστον θεωρητικά) και είναι, ή θα πρέπει να είναι έτοιμος να αποδείξει τον εαυτό του, συμβάλλοντας στην κοινωνία του και στην ανθρώπινη φυλή.

Αυτό που οι νέοι θα πρέπει να συνεισφέρουν στην κοινωνία τους είναι αυτό που είναι ουσιαστικά. Κάθε νεογέννητο είναι ένα νέο στοιχείο που χρειάζεται η ανθρωπότητα. Αν σαν ενήλικο άτομο πληροί την αληθινή φύση του, λύνει έτσι τα δικά του προβλήματα και ανταποκρίνεται επίσης στις ανάγκες της κοινωνίας του, την ανάγκη που θα πρέπει να πληροί – για κάθε άνθρωπο που γεννιέται, όταν και όπου χρειάζεται να γεννηθεί για την δική του ανάπτυξη της ψυχής, καθώς και, όταν και όπου χρειάζεται. Το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι, λοιπόν: Ποια είναι η αληθινή μου φύση; Ποια είναι η αλήθεια της ατομικής μου ύπαρξης;

Ο καθένας γεννιέται για να ζήσει την αλήθεια που είναι μία. Δυστυχώς, ο καθένας βρίσκει τον ίδιο του τον εαυτό, αρχικά κατά τη γέννησή του, ο οποίος περιβάλλεται συχνά από κοινωνικά ψέματα και προσωπικές πλάνες. Αναγκαζόμαστε να βάζουμε σε καλούπι το μυαλό μας λόγω κάποιων απαρχαιωμένων κοινωνικών προτύπων, να πολώνουμε τα συναισθήματά μας για να αντιμετωπίσουμε τους γονείς, τους δασκάλους και τα μεγαλύτερα άτομα που μπορεί να έχουν αποτύχει να αποδείξουν τις δικές τους αλήθειες ως άτομα.

Ο έφηβος είναι συγχυσμένος και δεν μπορεί να δει ή να αντιληφθεί τι είναι και για ποιο λόγο έχει γεννηθεί. Μη γνωρίζοντας ποιος είναι, δεν ξέρει ούτε ποια είναι η πραγματική συμβολή του στην κοινωνία. Μέσα στην αμφιβολία και την σύγχυση του, προσπαθεί να αποφασίσει τι να κάνει συμμορφωμένος με κάποιο μέσο επίπεδο ομαλότητας.

Κάποιος μπορεί να θεωρείται ως μια επιτυχία στον κόσμο. Οι άνθρωποι μπορεί να νομίζουν ότι συνέβαλε πολύ στην κοινωνία του. Αλλά αν αισθάνεται πως η ζωή του είναι όλο και πιο κενή, μπορεί κάλλιστα να οφείλεται στο ότι δεν συνέβαλλε όσο μπορούσε να συμβάλει. Δεν συνέβαλε την αλήθεια του.

Αν το δούμε από μια τέτοια άποψη, το πρόβλημα της ευρέσεως μιας εργασίας για τη ζωή του καθενός συνίσταται σε μια διπλή όψη. Πρώτον, ο νέος θα πρέπει να ανακαλύψει ποια θα είναι. Δεύτερον, θα πρέπει να προσπαθήσει να βρει ένα πεδίο για τη δημόσια ή την επαγγελματική του δραστηριότητα, στο οποίο μπορεί να κάνει τη δική του συμβολή χαρακτηριστική στην κοινωνία.

Το καλύτερο μέρος δεν είναι απαραίτητα και το πιο εύκολο! Το καλύτερο επάγγελμα ή η καλύτερη απασχόληση είναι εκείνο, από το οποίο κάποιος θα έχει εμπειρίες που θα τον ενθαρρύνουν για να ανακαλύψει και να βγάλει προς τα έξω τον αληθινό του εαυτό.

Αν είναι χαρακτηριστική η συμβολή σας στο να φέρετε το πνευματικό φως στους ανθρώπους, μπορείτε να το κάνετε καλά και πιο αποτελεσματικά σε πολύ σκοτεινές κοινωνικές συνθήκες. Αν είναι γραφτό για εσάς να αναμιχθείτε, να ξεσηκώνετε σε δράση, να αναλάβετε πρωτοβουλία, να σπάζετε παλιά πρότυπα, το καλύτερο μέρος για να το πράξετε είναι πιθανό να βρίσκεται εκεί που υπάρχει αδράνεια, ανόητη συμμόρφωση προς μια συμπεριφορά ρουτίνας ή λατρείας των παραδοσιακών πολιτισμικών προτύπων.

Σε μια προσπάθεια να βοηθήσει ένα άτομο να ανακαλύψει το αληθινό του επάγγελμα, ο αστρολόγος θα βρει στον γενέθλιο χάρτη αυτού του ατόμου, ενδείξεις που αφορούν όχι τόσο σε μια συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα, αλλά μάλλον στη βασική φύση της συμβολής, που το άτομο θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό σε σχεδόν οποιοδήποτε επάγγελμα. Αυτό που μετράει είναι το είδος των εμπειριών που το επάγγελμα του παρέχει, όχι το ίδιο το επάγγελμα αυτό καθεαυτό. Αυτό που έχει σημασία δεν είναι ουσιαστικά η δουλειά, ο τόπος, ο ακριβής τύπος της εργασίας που ασχολείστε, αλλά αυτό που μπορείτε να δώσετε στους ανθρώπους και στην εργασία από τη δική σας προσωπικότητα και με έναν (σχετικά) μοναδικό τρόπο.

Για παράδειγμα, αν έχετε τον Ζυγό στο Μεσουράνημα του γενέθλιού σας χάρτη, ο ουσιώδης χαρακτήρας της εισφοράς που μπορείτε να κάνετε στην κοινωνία σας είναι αυτός που ασχολείται με τις αξίες, ιδιαίτερα με τις ομαδικές αξίες. Αυτό το είδος συνεισφοράς Ζυγού και Αφροδίτης μπορεί να γίνει προφανώς στον τομέα του πολιτισμού, γιατί ο πολιτισμός βασίζεται σε ένα συγκεκριμένο σύνολο αξιών, οι οποίες καθορίζονται και εφαρμόζονται, απευθείας ή συμβολικά, απευθείας μέσω της κοινωνικής και ομαδικής συμπεριφοράς, ενώ συμβολικά μέσω των καλών τεχνών.

Αλλά η αίσθηση της αξίας δεν περιορίζεται στον τομέα του πολιτισμού. Είναι απαραίτητη σε κάθε σφαίρα της κοινωνικής και προσωπικής δραστηριότητας. Ο Ζυγός αναφέρεται στη καθιέρωση σημαντικών ομάδων ανθρωπίνων όντων – έτσι, σε όλες τις συνεργασίες που έχουν έναν σημαντικό σκοπό από την άποψη της ανθρώπινης, της εθνικής και της πνευματικής άνθησης.

Αν έχετε τον Ζυγό στο Μεσουράνημά σας, μπορείτε να πραγματοποιήσετε τον σκοπό σας, στο να οργανώνετε τις ομάδες σε κάθε επαγγελματικό τομέα, φέρνοντας περισσότερη αξία, περισσότερη ομορφιά, περισσότερη αρμονία σε κάθε τόπο στον οποίο εργάζεστε. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς καλλιτέχνης ή ένας υπάλληλος σε ινστιτούτο ομορφιάς ή ένας σχεδιαστής μόδας.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι αστρολογικών ενδείξεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και έχουν χρησιμοποιηθεί στον επαγγελματικό προσανατολισμό. Αλλά όποιος τις χρησιμοποιεί θα πρέπει να συνειδητοποιήσει στην αρχή, πως στη σύγχρονη κοινωνία, δεν υπάρχει ουσιαστικά καμιά σκληρή και γρήγορη γραμμή που να χωρίζει ένα επάγγελμα από ένα άλλο. Επίσης πως η εργασία που κάνετε, τις περισσότερες περιπτώσεις, δεν σας κατατάσσει αμετάκλητα ως έναν τύπο ανθρώπινου όντος. Ακόμα, η χειρωνακτική εργασία μπορεί να θεωρηθεί, σαν μια πνευματική ολοκλήρωση και λόγου χάρη οι προπονητές μπάσκετ στα κολέγια βγάζουν πολλά χρήματα και συχνά είναι περισσότερο γνωστοί από ότι οι ίδιοι οι πρόεδροι των κολλεγίων.

Επιπλέον, το να αλλάζει κανείς μια εργασία είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο. Κανείς μας δεν είναι «δεμένος» σε μία εργασία. Αλλά το κάθε άτομο είναι αμετάκλητα αυτό που είναι. Ο ίδιος κουβαλά τον εαυτό του σε οποιαδήποτε εργασία, σε οποιαδήποτε καριέρα. Το πρόβλημα δεν είναι εν πρώτοις στην ανακάλυψη των ικανοτήτων ενός ατόμου όσο το να ανακαλύψει αυτό για το οποίο είναι έτοιμος και ελεύθερος συναισθηματικά να το λειτουργήσει με τις δικές του ικανότητες.

Το Μεσουράνημα στον γενέθλιο χάρτη σας (10ος οίκος)

Η ιδιαιτερότητα του εαυτού εμφανίζεται αστρολογικά από τον ωροσκόπο. Ως εκ τούτου, μια μελέτη του ωροσκόπου και των πλανητών στον πρώτο οίκο είναι ένα πολύ σημαντικός παράγοντας στο πραγματικό επίπεδο του επαγγελματικού προσανατολισμού. Ωστόσο, παραμένει γεγονός ότι το ζώδιο στην ακμή του δέκατου οίκου (Μεσουράνημα) δείχνει, μαζί με το πλανητικό κυβερνήτη του ζωδίου, ποια είναι η ουσιαστική συμβολή σας στην κοινωνία.

Ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να αποδείξετε τον αληθινό σας εαυτό και τη δύναμη του αληθινού σας εαυτού φαίνεται ιδιαίτερα από τον πλανήτη που κυβερνά το ζώδιο στο Μεσουράνημα. Ο οίκος του γενέθλιου σας χάρτη, στον οποίο ο πλανήτης αυτός βρίσκεται θα πρέπει να πω, δηλώνει (δηλαδή, σε ποιο τομέα της εμπειρίας) που μπορεί να γίνει καλύτερα η συμβολή σας στην κοινωνία, τουλάχιστον υπό κανονικές συνθήκες.

Για παράδειγμα, αν έχετε τον Ζυγό στο Μεσουράνημα και η Αφροδίτη είναι στον τέταρτο οίκο, το σπίτι σας, αν θεωρηθεί ως ένα πεδίο δραστηριότητας, θα πρέπει να είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να δείξετε την αισθητική σας αξία, τον πολιτισμό σας, την ικανότητά σας να φέρνετε την αρμονία και την ομορφιά στους άλλους. Αν είστε καλλιτέχνης ή συγγραφέας, τότε είναι μια ένδειξη ότι πρέπει να δουλεύετε στο σπίτι σας και όχι σε ένα εξωτερικό γραφείο. Σε πιο πνευματικό επίπεδο, αυτό σημαίνει επίσης ότι θα πρέπει να ενσωματώσετε μέσα στη δική σας προσωπικότητα αυτή την αίσθηση του μέτρου, της αξίας, της αρμονίας.

Η αλληλεπίδραση ανάμεσα στη δημόσια σας ζωή (που συμβολίζεται από τον δέκατο οίκο) και στην ιδιωτική σας ζωή (τέταρτος οίκος) θα πρέπει να είναι σε αυτή την περίπτωση ο στόχος σας. Θα πρέπει να τολμήσετε να εκφράσετε δημόσια και σε επαγγελματικό επίπεδο το αληθινό σας «Είμαι» (το σύμβολο της Αφροδίτης) – και, σε ένα πιο επιφανειακό επίπεδο, τις συναισθηματικές σας εμπειρίες. Από την άλλη πλευρά, η αυθόρμητη συνεισφορά που κάνετε στην κοινωνία μέσω της εργασίας σας ή των ομαδικών σας επαφών με τους ανθρώπους θα πρέπει να γίνει το υλικό που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για τη δική σας προσωπική ανάπτυξη. Θα εξελιχθείτε με το να βγάλετε προς τα έξω ό, τι προκύπτει από τα βάθη ή από το κέντρο της προσωπικότητάς σας.

Στην αστρολογική πρακτική μεγάλη σημασία δίνεται επίσης σε έναν πλανήτη (ή πλανήτες) που βρίσκεται στο γενέθλιο δέκατο οίκο. Κατά τη γνώμη μου, ωστόσο, ένας τέτοιος πλανήτης δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι δείχνει κάποια συγκεκριμένη εργασία ή επάγγελμα, αλλά μόνο το είδος των εμπειριών του ατόμου που είναι πιθανό να συναντήσει σε οποιοδήποτε επάγγελμα αυτός ή αυτή επιλέξει να κάνει.

Για παράδειγμα, ο Άρης στον δέκατο οίκο δεν θα σας κάνει απαραίτητα έναν στρατιωτικό, έναν σιδερά ή έναν χειρούργο, ούτε πρόκειται να σας οδηγήσει αναγκαστικά σε κάποιο Άρειο επάγγελμα. Αλλά με όποιο επάγγελμα καταπιαστείτε, μπορείτε να περιμένετε πως θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τη λειτουργία του Άρη σας – τη δύναμη της πρωτοβουλίας, τη συναισθηματική σας ενέργεια. Θα κληθείτε να οδηγήσετε, ίσως να ανοίξετε νέους δρόμους. Θα πρέπει να δώσετε τον εαυτό σας ολοκληρωτικά και με έναν πολύ προσωπικό, οικείο τρόπο σε αυτό που κάνετε.

Αν βρίσκετε τον εαυτό σας ακολουθώντας έναν συμβατικό δρόμο χωρίς κάποια επιθυμία για πρωτοβουλία και άμεση δράση, αν φοβάστε ότι θα εμπλακείτε προσωπικά σε δραστηριότητες συμμετέχοντας σε κάποια δημόσια ή επαγγελματική εργασία ή σκοπό, τότε πρέπει να ξέρετε ότι δεν βαδίζετε ανάλογα με αυτό που ο Θεός (ή η ζωή) αναμένει από εσάς. Θα αποκλειστείτε λόγω κάποιου κόμπλεξ ή της επιρροή των γονέων, την οποία θα πρέπει να προσπαθήσετε να κατανοήσετε και να αντιμετωπίσετε με θάρρος.

Αν είναι ο Δίας που βρίσκεται στον δέκατο σας οίκο, πρέπει να ξέρετε ότι είναι φυσικό για εσάς να καλείστε, σε μικρό όμως βαθμό, να αναλάβετε ένα μέρος της ευθύνης για εσάς τους ίδιους ή για μια ομάδα. Εάν αρνηθείτε να προσδιορίσετε τον εαυτό σας με μια κοινωνική θέση ή με μια εικόνα εξουσίας και να χρησιμοποιήσετε τη δύναμη και το κύρος σας για ό, τι νιώθετε πως είναι δημιουργικό, τότε δεν μπορείτε να περιμένετε να ζήσετε τη ζωή σας πλήρως και χωρίς την αίσθηση της απογοήτευσης.

Εάν ο Κρόνος βρίσκεται στον δέκατο σας οίκο, διασπάτε τα ενδιαφέροντά σας και επιδιώκετε να επεκταθείτε με φιλόδοξο τρόπο «σε κάθε τομέα», αντί να οδηγήσετε τις εμπειρίες σας στη δημόσια ή στην επαγγελματική σας ζωή με ένα ξεκάθαρο και σταθερό focus στην έκφραση σας. Τότε μπορεί να οδηγηθείτε σε πτώση – ή τουλάχιστον δεν θα αποφύγετε την καταθλιπτική αίσθηση ότι έχετε αποτύχει στην αποστολή που έθεσε ο Θεός για τη ζωή σας.