Άρης και Σίδηρος

Εδώ και αμέτρητους αιώνες θεωρούσαμε δεδομένο ότι υπάρχει μία ζωντανή σχέση μεταξύ ουρανού και γης. Τα μέταλλα θεωρούσαμε ότι είχαν μία έμφυτη συγγένεια με τους πλανήτες – γονείς τους και αντιπροσώπευαν την υλική έκφραση των κοσμικών ενεργειών.

Αυτό το άρθρο προέρχεται από το βιβλίο του Nick Kollerstrom The Metal-Planet Relationship, μία εξαιρετικά σημαντική εργασία, που, μέσω της επιστημονικής ανάλυσης και της μεταφυσικής αντανάκλασης, συνδέει το πεδίο των λογικών επιστημών με την πεζότητα και την κοινοτυπία του με το πιο ποιοτικό πεδίο της ουσίας και της ύπαρξης. Το βιβλίο ερευνά τις φυσικές αντιστοιχίες που υφίστανται μεταξύ των παραδοσιακών πλανητών και τις σχέσεις τους με τα μέταλλα και, το πιο σημαντικό, πώς το σύγχρονο πείραμα χρησιμεύει για να εδραιώσει τις σχέσεις αυτές.

Άρης και Σίδηρος

Αυτός που ξέρει τι είναι ο σίδηρος, ξέρει τις ιδιότητες του Άρη.
Αυτός που ξέρει τον Άρη, ξέρει τις ιδιότητες του σιδήρου.
Παράκελσος

Κόκκινες καταιγίδες ξεσπούν κατά μήκος του Άρη. Το έδαφος του “κόκκινου πλανήτη” έχει υψηλή περιεκτικότητα σιδήρου και η σκόνη του, που στροβιλίζεται στην ατμόσφαιρα προκαλεί γιγαντιαίες θύελλες που διαρκούν εβδομάδες. Κρύβουν τελείως τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της επιφάνειάς του ακόμη και τα τεράστια βουνά. Αυτό μπορεί να είναι σημαντικό πρόβλημα για τα διαστημικά σκάφη που προσγειώνονται εκεί. Κανείς μπορεί να θεωρήσει ότι αυτές οι θύελλες αντιπροσωπεύουν σωστά το θυμό ως ιδιότητα του Άρη. Ο Άρης περιέχει περίπου δεκαπέντε τοις εκατό σιδήρου στην επιφάνεια του εδάφους του, τρεις φορές περισσότερο από το μέσο επίπεδό του στη Γη. Πρέπει να υπήρξε κάποτε πολύ οξυγόνο τριγύρω, καθώς όλος ο σίδηρος είναι σε κόκκινη, υψηλά-οξειδωμένη (σιδηρική) μορφή.

Ο Άρης έχει δύο μικρά πετρώδη φεγγάρια. Tο ένα από αυτά προορίζεται να συντριβεί στο μέλλον, καταδικασμένο σε αποσύνθεση, καθώς είναι πολύ κοντά στον γονέα-πλανήτη του. Αν διαλογίζεται κανείς πάνω σε αυτά τα ζητήματα μπορεί να βιώσει την ύπαρξη του Άρη. Το αρχέτυπο του Άρη εκφράζεται πλήρως τόσο στον κόκκινο πλανήτη που βρίσκεται στον ουρανό όσο και στο μέταλλο του σιδήρου που βρίσκεται κάτω από το έδαφος. Έτσι, οι σύγχρονες διαστημικές ανακαλύψεις έχουν εμβαθύνει την κατανόηση από τη μεριά μας της βασικής Ερμητικής αρχής όπως αναφέρθηκε παραπάνω από τον Παράκελσο.

Από τα επτά μέταλλα ο σίδηρος είναι το πιο “γήινο” έχοντας ισχυρότερη σύνδεση με την Γη σε σχέση με τα άλλα μέταλλα – καταρχήν είναι το μοναδικό που ευθυγραμμίζεται μέσα σε μία πυξίδα με το μαγνητικό πεδίο της Γης. Είναι παρόν σε μακράν μεγαλύτερες ποσότητες στον εξωτερικό φλοιό της γης από τα άλλα “κλασσικά” μέταλλα. Τα άλλα – μόλυβδος, κασσίτερος, χρυσός, χαλκός, υδράργυρος και ασήμι – δεν ξεπερνούν συνολικά περισσότερο από το 0,01%, ή το ένα δεκάκις χιλιοστό του φλοιού της γης. Από μία άποψη λειτουργούν λίγο πολύ σαν “επισκέπτες της Γης” (η φράση αυτή είναι του Δρ Steiner), παρόλο που τα χρησιμοποιούμε σε τόσο μεγάλο βαθμό σήμερα που ξεχνάμε την έλλειψή τους. Ο σίδηρος αποτελεί περίπου το 5% του φλοιού και είναι το μοναδικό μέταλλο που έχει σχηματιστεί εξ’ ολοκλήρου από μόνο του στο εσωτερικό της γης.

Το κοκκινωπό χρώμα στο έδαφος δείχνει την ύπαρξη σιδήρου και για τον ίδιο λόγο είναι κόκκινος και ο πλανήτης Άρης. Συνεπώς ο συμβολισμός του Σιδήρου-Άρη είναι άμεσος και προφανής, χωρίς να περιέχει κάτι περίπλοκο. Ο Άρης ήταν πάντα συνδεδεμένος με το αίμα και τον πόλεμο λόγω αυτού του συμβολισμού.

Αλλά, ας μην ξεχνάμε ότι αυτός ο συμβολισμός είναι επίσης φυσιολογικό γεγονός: το αίμα είναι κόκκινο λόγω του σιδήρου που περιέχει! Το κύριο μετάλλευμα του σιδήρου είναι ο πυρίτης, “ο χρυσός του κοινού θνητού”. Όλοι μπορούμε να αποκτήσουμε μερικές από τις θαυμάσιες κυβικές-κρυσταλλικές του κατασκευές στο τζάκι μας! Το άλλο μετάλλευμα που απαντιέται συνήθως στο σίδηρο είναι ο αιματίτης, ο οποίος έχει μια αρκετά διαφορετική σφαιρική δομή, και ένα σκούρο κοκκινωπό χρώμα. Η λέξη “Αιμ” σημαίνει αίμα και η λέξη “πυρr” σημαίνει φωτιά – αίμα και φωτιά! Αυτές είναι πράγματι ιδιότητες του Άρη.

Από τα επτά μέταλλα ο σίδηρος είναι αυτός που έχει την ιδιότητα ότι πυρακτώνεται. Ένα αστέρι που πέφτει δεν είναι παρά μία ποσότητα από φλεγόμενο σίδηρο. Οι μετεωρίτες λάμπουν καθώς φλέγονται διασχίζοντας την ατμόσφαιρα. Τα πυροτεχνήματα αναφλέγονται, χρησιμοποιώντας τον φλεγόμενο σπινθήρα από ψήγματα σιδήρου. Εάν πάρουμε αρκετή ποσότητα σύρματος και την καταδύσουμε σε μια μπουκάλα οξυγόνου, τότε αυτή μπορεί να αναφλεγεί και να πυρακτωθεί έντονα.

Με αυτόν τον τρόπο βιώνει κανείς τη φλογερή ενέργεια του Άρη… Μετά από μια τέτοια επίδειξη, θυμάται κανείς τον Ήφαιστο και τον Άρη, τα δύο αρχέτυπα του Άρη της αρχαιότητας. Ο ένας παντρεύτηκε την Αφροδίτη, τη θεά της Αγάπης, ενώ ο άλλος είχε παράνομη σχέση με αυτήν. Ο Vulcan ή Ήφαιστος ήταν ο Σιδηρουργός, ο οποίος σφυρηλάτησε τον οπλισμό του πολέμου. Ο έντονα πυρακτωμένος σίδηρος απομακρύνεται από το καμίνι (καμινέτο) και σφυρηλατείται και του δίνεται μορφή.

Ο Ήφαιστος ήταν σακάτης, συμβολίζοντας την ασθένεια που χτυπούσε στους Σιδηρουργούς από δηλητηρίαση μέσω του στοιχείου του αρσενικού. Όπως ο χαλκός και ο σίδηρος είναι αλληλένδετα στη Γη με τα περισσότερα μεταλλεύματα χαλκού να δένονται με το σίδηρο, όπως ο χαλκός και ο σίδηρος αλληλεπιδρούν στο αίμα με τον χαλκό να βοηθά το μεταβολισμό του σιδήρου έτσι και ο Άρης και η Αφροδίτη έλκονται μεταξύ τους. Κανείς μπορεί να το δει αυτό στην αρχή λειτουργίας ενός δυναμό (ηλεκτρογεννήτρια), όπου λαμβάνει χώρα μία αλληλεπίδραση μεταξύ χαλκού και σιδήρου, η οποία παράγει το – γεμάτο βόμβο – παλμό της ηλεκτρικής ενέργειας.

Μέσα στο ανθρώπινο σώμα η συνδεόμενη με τη φωτιά ενέργεια του Άρη μπορεί να παρατηρηθεί στη διαδικασία του μεταβολισμού. Ο σίδηρος έχει βασικό ρόλο στις διαδικασίες καύσης μέσα στους ιστούς του σώματος, με τις οποίες τα τρόφιμα μετατρέπονται σε ενέργεια. Το αίμα γίνεται κόκκινο καθώς τα περιέχοντα σίδηρο μόρια της αιμογλοβίνης μεταφέρουν οξυγόνο σε όλο το σώμα. Με αυτόν τον τρόπο τα τρόφιμα μπορούν να μεταβολιστούν σα να είναι καύσιμα για τον οργανισμό. Το μόριο του σιδήρου είναι στη συνέχεια το ίδιο που απορροφά το προϊόν της καύσης, το διοξείδιο του άνθρακα και το μεταφέρει πίσω στους πνεύμονες. Με τη διαδικασία αυτή το αίμα αλλάζει χρώμα και γίνεται μπλε.

Σε αυτήν την διαδικασία αναπνοής μέσω του σιδήρου – η οποία δεν σταματάει ποτέ και είναι παρούσα όσο υπάρχει ζωή – γίνεται εμφανής η ακούραστη ενέργεια του Άρη, καθώς το αίμα αλλάζει ρυθμικά χρώμα και μετατρέπεται από κόκκινο σε μπλε, εναλλασσόμενο από τη μεταφορά οξυγόνου στη μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα, καθώς απομακρύνεται από τους πνεύμονες και έρχεται πάλι πίσω. Την ώρα που γίνεται αυτό το εκπληκτικό και γεμάτο σίδηρο μόριο της αιμογλοβίνης αλλάζει συνεχώς τη μορφή του. Ο σίδηρος έχει την ιδιότητα να περνάει εύκολα από μια κατάσταση σθένους σε μια άλλη, ιδιότητα που συνδέει τον σίδηρο με τη ρυθμική διαδικασία της αναπνοής.

Θεωρούμε ότι κάποιος είναι “αναιμικός”, όταν στερείται το σίδηρο στο αίμα του ή από την άλλη αναφερόμαστε σε έλλειψη ιδιοτήτων του Άρη στο χαρακτήρα του: έλλειψη δύναμης, θάρρους και θέλησης. Η Weleda παρασκευάζει το φάρμακο “μετεωρικό σίδηρο*“, το οποίο υποτίθεται πως βοηθάει τα άτομα που αισθάνονται πως είναι λίγο αναιμικά ή που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής με το να τους ενισχύει τη θέληση. Σύμφωνα με την Mellie Uyldert, “εάν [οι αναιμικοί άνθρωποι] τρώνε τσουκνίδες ή σπανάκι, η επιθυμία τους για τη ζωή επανέρχεται”, καθώς αυτά τα φυτά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο. Υποθέτω ότι ο Ποπάι είναι ένα σύγχρονο αρχέτυπο του Άρη, ο οποίος αποκτά τη δύναμή του με το να καταναλώνει μια κονσέρβα σπανάκι.

[* Σημείωση μεταφραστή: Μετεωρικός σίδηρος (Χημ.), σίδηρος που σχηματίζει ένα μεγάλο και συχνά το βασικότερο συστατικό των μετεωριτών. Περιέχει αμετάβλητα ένα μικρό ποσό νικελίου και κοβαλτίου.]

Όπως ο Σιδηρουργός σφυρηλάτησε το σίδερο με το σφυρί και το αμόνι του έτσι η αύξηση της θερμοκρασίας της υψικαμίνου απαίτησε έλεγχο της διαδικασίας πυράκτωσης. Ο σίδηρος έχει συνδεθεί στενά με την ανθρώπινη ιστορία, καθώς η δύναμή του έδωσε στον άνθρωπο τη δυνατότητα να εξουσιάσει τη φύση: “Η πραγματική Εποχή του Σιδήρου, που κατευθύνθηκε κυρίως από τους λαούς της Δύσης, ξεκίνησε με τη δημιουργία του σιδήρου και του χάλυβα. Ο σίδηρος χρησιμοποιείται καθαρά για υλικούς σκοπούς. Τα δεσμά με τα οποία ο άνθρωπος έχει υποδουλώσει την φύση είναι σφυρηλατημένα από σίδηρο”(3). Καθώς πιέζετε το πεντάλ στο γκάζι, μια συσκευή σιδήρου ελέγχει την καύση. Ο σίδηρος απελευθερώνει – ως άλλος Άρης – τη δύναμη του αρσενικού. Για την ιστορία του πολέμου η ανάπτυξη του χάλυβα ήταν σημείο καμπής και αυτό σήμερα είναι το στοιχείο από το οποίο κατασκευάζονται όλα τα όπλα.

Μία ζώνη από σίδηρο και άνθρακα περιβάλλει την Γη μέσω της Ουαλίας, της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Αμερικής. Σήμερα ζούμε “περικυκλωμένοι” από σίδηρο και χάλυβα και, όσο είμαστε εν μέσω αυτού, δεν πρόκειται να βρούμε καμία θεραπεία για την αυξανόμενη βία. Εντούτοις μπορούμε να καταγράψουμε το μυστήριο του σιδήρου. Ναι, ο σίδηρος έχει ένα μυστήριο. Συγκρίνοντας το μαύρο χρώμα της καγκελόπορτας του κήπου σας με το ακτινοβόλο ατσάλι του προφυλακτήρα των αυτοκινήτων, κανείς αναρωτιέται μπορούν να είναι πραγματικά το ίδιο στοιχείο; Μικρή ποσότητα επί τοις εκατό του άνθρακα μετατρέπει το ένα στο άλλο, κι αυτό μας θυμίζει της δυνατή σύνδεση του Σιδήρου με την Γη. Ο άνθρακας, το στοιχείο της Γης, φαίνεται να κάνει όλη τη διαφορά, καθώς δίνει στο σίδηρο την εξαιρετική δύναμη του χάλυβα.

Νικέλιο

Το κοβάλτιο, το νικέλιο και το μαγγάνιο είναι μέταλλα που οι ιδιότητές τους μοιάζουν με του σιδήρου. Είναι φερομαγνητικά, χρησιμοποιούνται στα κράματα χάλυβα και τα πυροτεχνήματα και έχουν συγκρίσιμες φυσικές ιδιότητες. Ο Δρ Rudolf Hauschka τους θεωρεί ως “αδέλφια του σιδήρου”. Τα κράματα νικελίου είναι ζωτικής σημασίας για τον σκληρό, υψηλής απόδοσης, εξοπλισμό στα σημερινά αεροπλάνα, τρένα, αυτοκίνητα και πλοία, π.χ. οι στρόβιλοι ενός σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Το περισσότερο νικέλιο που παράγεται πηγαίνει σε κράματα χάλυβα, όπου αυξάνει την αντίσταση στη διάβρωση και την αντοχή. Για παράδειγμα η Ιαπωνία έχει ένα γρήγορο, μαγνητικά-αιωρούμενο τρένο που κινείται ταχύτατα γύρω από το Τόκιο, και χρησιμοποιεί αυτό το κράμα σε διάφορα σημεία κλειδιά. Το νικέλιο έχει την δυνατότητα να απορροφά την κινητική ενέργεια σε περίπτωση σύγκρουσης και αυτό συμβάλλει στην ασφάλεια των επιβατών. Όλα αυτά είναι παλιές καλές πολεμικές ιδιότητες (ιδιότητες του Άρη).

Το κτήριο Chrysler, ένα ιστορικό σημείο στην πόλη της Νέας Υόρκης κατασκευάστηκε το 1930 και χρησιμοποιήθηκε ανοξείδωτος χάλυβας που περιέχει νικέλιο για τη στέγη του, την μυτερή κορυφή και τα τερατόμορφα στόμια κρήνης ή υδρορροής. Σήμερα είναι τόσο καλό όσο και καινούργιο. Στο Ντέβον (Devon), το πρόγραμμα Ίντεν (Eden Project) χρησιμοποίησε ένα ελαφρύ σωληνοειδές κράμα νικελίου-χάλυβα για να κατασκευαστούν οι θαυμάσιοι βιο-θόλοι (τρούλοι) του. Στην Ισπανία ανοξείδωτος χάλυβας με νικέλιο χρησιμοποιείται για τους παραβολικούς ηλιακούς συσσωρευτές, οι οποίοι παράγουν ηλεκτρική ενέργεια με χαμηλότερο κόστος από οποιοδήποτε φωτοβολταϊκό σύστημα.

Τα σύγχρονα συστήματα παλιρροιακής-δύναμης και ανέμου εξαρτώνται από αυτό το κράμα για την αντοχή των στοιχείων τους. Όλα τα προϊόντα νικελίου ανακυκλώνονται μετά από τη χρήση – συμπεριλαμβανομένου του νεροχύτη της κουζίνας μας. Έχει μια νέα δυναμική χρήση στις μπαταρίες υβριδίων μετάλλων, οι οποίες επαναφορτίζονται γρήγορα και απελευθερώνουν υψηλές τάσεις: τροφοδοτούν τα πάντα – από κινητά τηλέφωνα μέχρι φορητούς υπολογιστές (lap-top), από ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές μέχρι ασύρματα (χωρίς καλώδια) εργαλεία για κατασκευές. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα με αυτές τις μπαταρίες μπορούν να ταξιδέψουν μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα με μια μόνο φόρτιση. Το νικέλιο βρίσκεται σε συγκεκριμένους σιδηρο-μετεωρίτες. Τα πράγματα έχουν προοδεύσει πολύ από την εποχή που τα “Νίκελ” ή τα πνεύματα των βουνών των μεσαιωνικών χρόνων έδωσαν σε αυτό το στοιχείο το όνομά τους.

Ο Nick Kollerstrom είναι πτυχιούχος Φυσικών Επιστημών από το πανεπιστήμιο του Cambridge και έχει εργαστεί ως καθηγητής Φυσικής. Η αστρολογική κοινότητα τον έχει αναγνωρίσει για τις πρωτοποριακές μελέτες του, οι οποίες αξιοποιούν το επιστημονικό υπόβαθρό του σε ενδιαφέροντες τομείς έρευνας σχετικά με τους πλανήτες, τα φυτά και τα μέταλλα. Εδώ και 30 χρόνια, ασχολείται ενεργά με τη μελέτη της σχέσης πλανητών-μετάλλων, καθώς και με άλλα Ερμητικής φύσης θέματα, ενώ κάνει και σχετικές ανακοινώσεις από το 1975. Η εργασία του στην ιατρική έρευνα οδήγησε στο βιβλίο του Lead on the Brain – a plain guide to Britain’s No 1 pollutant. Η έρευνά του για τις σεληνιακές επιρροές στα φυτά οδήγησε στην έκδοση του οδηγού κηπουρικής Planting by the Moon και των δημοφιλών ετήσιων εκδόσεωνGardening and Planting by the Moon. Το πρόσφατο βιβλίο του Crop Circles: The Hidden Form (εκδόσεις Wessex books), προσφέρει έναν νέο τρόπο κατανόησης του μυστηρίου των κύκλων συγκομιδής, μέσω της γεωμετρίας των μορφών που αποκαλύπτονται στις συγκομιδές.

Μετάφραση: Ευδοκία Ξεφτέρη