Μητέρα Η Ψυχή του Κόσμου και η Σελήνη του Αστρολογικού Ουρανού

14 Μαΐου 2006 Παγκόσμιος εορτασμός για την Ημέρα της Μητέρας

Η Καρδιά της Μάνας

Υπάρχουν πιο ολοκληρωμένες λέξεις, για να περιγραφεί αυτό που νιώθει η μάνα για το παιδί της, από τα λόγια αυτά του ποιητή.

Η παγκόσμια ημέρα της Μητέρας ως γιορτή, μπορεί να φαντάζει για πολλούς τυπική, εμπορική, ίσως αδιάφορη, αυτό όμως δεν υποβαθμίζει τον ρόλο και την αξία της ίδιας της μητέρας, το πρόσωπο της οποίας λατρεύτηκε και τιμήθηκε ανά τους αιώνες, όσο τίποτε άλλο στην γη.

Από τη Θεά στην Αγία

• Η πρώτη αναφορά στην «γιορτή της μητέρας», ήταν στην Αρχαία Ελλάδα η γιορτή της άνοιξης, όπου σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, λατρευόταν η Γαία, μητέρα όλων, για την οποία είχε γράψει ο Ησίοδος: «η γήινη μητέρα αυτή που γέννησε τη θάλασσα, και τα βουνά, καθώς επίσης και τους κυβερνώντες Θεούς τους αποκαλούμενους Τιτάνες». Αργότερα, πήρε τη θέση της η κόρη της Ρέα, γυναίκα του Κρόνου, μητέρα των Θεών του Ολύμπου και θεά της γονιμότητας. Οι Αρχαίοι Ρωμαίοι λάτρευαν την Κυβέλη (η Λατινική εκδοχή της Ρέας) προς τιμήν την οποίας διοργάνωναν τριήμερα φεστιβάλ αποκαλούμενα Hilaria Matris Deum, από τις 22 Μαρτίου, (πρώτη ημέρα της Άνοιξης), έως τις 25.

• Η επόμενη αναφορά εορτασμού, ήταν στην Αγγλία το 1600. Η αποκαλούμενη “Mothering Sunday”. Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μανάδων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, ως και οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.

• Ομοίως, στις κελτικές χώρες και τα βρετανικά νησιά, τιμούσαν την ισχυρή Θεά Brigit η οποία μετασχηματίστηκε σε Αγία Brigid στην χριστιανική εκδοχή της. Με την εξαφάνιση της θηλυκής θεότητας, η αφοσίωση στην Mary, (τη μητέρα του Ιησού και Μαρία για τους Ορθόδοξους), θα προέκυπτε σύντομα ως νέα λατρεία μητέρων. Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή μεταβλήθηκε προς τιμή της «Μητέρας Εκκλησίας» αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία. Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.

Νεότερη Ιστορία

Το πρώτο γνωστό άτομο που έδωσε αγώνα για να τιμήσει την μητέρα τα νεότερα χρόνια, ήταν στις Ηνωμένες Πολιτείες η Julia Ward Howe (εικόνα δεξιά). Η Howe γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη το 1819. Αγωνίσθηκε για την ειρήνη και το δικαίωμα της ψήφου των γυναικών. Το 1870 δημοσίευσε προκήρυξη για την Ημέρας της Μητέρας. Καλούσε τις γυναίκες να συνειδητοποιήσουν τις ολέθριες συνέπειες των πολέμων και τους ζητούσε να στρατευτούν για την ειρήνη.
Η ιδέα της έγινε αποδεκτή και το 1872 εφαρμόσθηκε η ιδέα μιας ημέρας της «μητέρας για την ειρήνη», εορτάσθηκε στις 2 Ιουνίου και τιμούσε την ειρήνη, τη μητρότητα και τη γυναικεία φύση, κυρίως από ομάδες ειρήνης γυναικών, ενάντια στον Αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο.

Το 1873, οι γυναίκες σε 18 πόλεις στην Αμερική εόρτασαν την ημέρα της μητέρας, ενώ η Βοστόνη γιόρτασε την ημέρα της μητέρας για την ειρήνη για τουλάχιστον 10 έτη.
Οι εορτασμοί σταμάτησαν όταν η Howe δεν πλήρωνε πλέον το μεγαλύτερο μέρος του κόστους τους, αν και μερικοί συνεχίστηκαν για 30 έτη, ενώ η ίδια κατεύθυνε τις προσπάθειές της στην εργασία για την ειρήνη και τα δικαιώματα των γυναικών με άλλους τρόπους.
Παρά τις προσπάθειές της απέτυχε στο να επιτύχει την επίσημη αναγνώριση της «ημέρας μιας μητέρας για την ειρήνη».

Μία άλλη Αμερικανίδα, η Anna Jarvis, η οποία οργάνωνε τις γυναίκες σε όλο τον εμφύλιο πόλεμο να εργαστούν με καλύτερες υγειονομικές συνθήκες και για τις δύο πλευρές, είχε αγωνιστεί μετά τη λήξη του αμερικανικού Εμφυλίου και για τη συμφιλίωση των αντίπαλων στρατοπέδων, διοργανώνοντας μεταξύ άλλων, μια Ημέρα των Μητέρων για τη Φιλία.

Η κόρη της Anna Jarvis, που είχε ίδιο όνομα με την μητέρα της, έδωσε τον μεγαλύτερο αγώνα, για την καθιέρωση του εορτασμού. Ορκίστηκε στον τάφο της μητέρας της να αφιερώσει τη ζωή της για την καθιέρωση της ημέρας της μητέρας.
Μετά από πολλές επαφές και προσπάθειες, άρχισε να τιμάται δειλά από την Εκκλησία των Μεθοδιστών, στην οποία ανήκε. Στα 1908, η λειτουργία της δεύτερης Κυριακής του Μαΐου αφιερώθηκε στη μνήμη της και η κόρη μοίρασε στους παρευρισκόμενους λευκά γαρίφαλα, το αγαπημένο λουλούδι της μητέρας της.
Κάτω από την πίεση της επιμονής της, το 1910, ο κυβερνήτης της δυτικής Βιρτζίνια, καθιέρωσε την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου ως ημέρα της Μητέρας.

Συνεχίζοντας τον αγώνα της η Anna Jarvis, ξεκίνησε εκστρατεία σε όλη την Αμερική, διακηρύσσοντας τη σπουδαιότητα της γυναίκας και της μητέρας στην κοινωνία, φθάνοντας ως την Ουάσιγκτον.

Στα 1912, ιδρύθηκε η Διεθνής Οργάνωση της Ημέρας της Μητέρας με στόχο την καθιέρωση της γιορτής σε όλον τον κόσμο.Το 1913 αποφασίστηκε ότι οι κρατικοί αξιωματούχοι, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, όφειλαν την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου να φορούν ένα άσπρο γαρίφαλο στο πέτο. Η σκληρή εργασία και επιμονή της Jarvis, ανταμείφθηκε τελικά το 1914, όταν ο Πρόεδρος Woodrow Wilson θέσπισε την δεύτερη Κυριακή κάθε Μαΐου ως Ημέρα Εορτασμού προς τιμή των μητέρων.

Αργά και βαθμιαία η ημέρα της μητέρας έγινε πολύ δημοφιλής και η καθιέρωση της προσφοράς δώρων αυξήθηκε. Όλη αυτά η εμπορευματοποίηση της ημέρας της μητέρας εξαγρίωσε την Jarvis, δεδομένου ότι θεώρησε ότι το συναίσθημα της ημέρας θυσιαζόταν εις βάρος της πλεονεξίας και του κέρδους και αντέταξε την πώληση των λουλουδιών και τη χρήση των καρτών.Ανεξάρτητα από τις ανησυχίες της Jarvis, ο εορτασμός καθιερώθηκε και βαθμιαία δεν υπήρξε ένα κράτος στην Αμερικανική Ένωση που να μην εορτάζει την ημέρα της μητέρας. Σύντομα, πέρασε τα σύνορα των Ηνωμένων Πολιτειών και οι άνθρωποι στο Μεξικό, τον Καναδά, τη Νότια Αμερική, την Κίνα, την Ιαπωνία και την Αφρική όλοι ένωσαν την αγάπη τους για την μητέρα και υιοθέτησαν τον εορτασμό.

Στην Ευρώπη, η επισημοποίηση της γιορτής της μητέρας έγινε αρχικά από την Ελβετία το 1917 και ακολούθησαν η Αυστρία και οι Σκανδιναβικές χώρες και το 1922 επισημοποιήθηκε στην Γερμανία, αλλά κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έγινε αντικείμενο ιδεολογικής εκμετάλλευσης από τους Ναζί και μόνο μετα την λήξη του, βρήκε πάλι την παλιά αγνή μορφή του εκεί.

Ελληνική Πραγματικότητα

Στην Ελληνική της εκδοχή, η Ημέρα της Μητέρας γιορτάζεται για πρώτη φορά στα 1929, με κοινή πρωτοβουλία του Πατριωτικού Ιδρύματος και του Λυκείου των Ελληνίδων, το Τμήμα Μητέρων και Παιδαγωγών, το οποίο αναλαμβάνει την ετήσια προετοιμασία της εορτής. Η ελληνική γιορτή παρουσιάζει τις ιδιαιτερότητές της. Οι διοργανώτριές της την τοποθετούν την ημέρα της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου), θέλοντας να υπογραμμίσουν την ορθόδοξη και συνάμα ελληνική ταυτότητά της.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, η γιορτή μεταφέρεται τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.

Προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μητέρες στον κόσμο

Είναι βέβαιο ότι αυτή την Κυριακή δεν θα μπορέσουν να την γιορτάσουν όλες οι μητέρες. Οι επιπλοκές κατά τη διάρκεια της κύησης και του τοκετού προκαλούν στις γυναίκες που είναι σε ηλικία τεκνοποίησης, περισσότερους θανάτους και αναπηρίες από κάθε άλλη αιτία και το χειρότερο, θανάτους και αναπηρίες που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που σχετίζονται με τη μητρότητα παγκοσμίως:

• Κάθε χρόνο, 8.000.000 γυναίκες υποφέρουν εξαιτίας επιπλοκών που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, περισσότερες από 500.000 πεθαίνουν.
• Μια γυναίκα στην υποσαχάρια Αφρική έχει 1 πιθανότητα στις 16 να πεθάνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού σε σύγκριση με 1 στις 2.800 στις αναπτυγμένες χώρες.
• Στις 100 γυναίκες ηλικίας 15-49 ετών: Οι 30 δεν έχουν προγεννητική φροντίδα και στις 42 κατά τη γέννα δεν παρευρίσκεται εκπαιδευμένο προσωπικό.
• Οι πρώιμοι γάμοι στερούν από τα κορίτσια την εκπαίδευση και απειλούν την υγεία και τη ζωή τους. Η πρακτική αυτή είναι συνηθισμένη στην υποσαχάρια Αφρική και τη Νότια Ασία.

Η μητρότητα σε νεαρή ηλικία εμπερικλείει μεγάλους κινδύνους τόσο για τις μητέρες όσο και για τα παιδιά και είναι αιτία για πολλούς από τους μητρικούς θανάτους. Για παράδειγμα, έρευνα που έγινε το 2002 σε 19 χώρες της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής δείχνει ξεκάθαρη τάση αύξησης της μητρικής θνησιμότητας και νοσηρότητας όσο μειώνεται η ηλικία εγκυμοσύνης.

Σε σύγκριση με τις μητέρες ηλικίας 20-24 ετών οι νεαρότερες μητέρες διατρέχουν 4 φορές υψηλότερο κίνδυνο να πεθάνουν στη γέννα και αντίστοιχο κίνδυνο για διάφορες επιπλοκές, όπως ο πρόωρος τοκετός, η αποβολή, η γέννηση θνησιγενούς βρέφους και η γέννηση λιποβαρούς βρέφους.

Η ιδανική απόσταση μεταξύ διαδοχικών γεννήσεων είναι ακόμα ένας σημαντικός παράγοντας. Η ίδια έρευνα διαπίστωσε πως αν η απόσταση μεταξύ διαδοχικών γεννήσεων ήταν 27 με 32 μήνες θα σημειώνονταν 60.500 λιγότεροι θάνατοι κάθε χρόνο από περιγεννητικές αιτίες στην περιοχή.

Πρώτη μεγάλη υπόθεση αγάπης

Στην αστρολογία το φεγγάρι συμβολίζει τους μυστήριους αρχετυπικούς δεσμούς μεταξύ «της μητέρας και του παιδιού«». Κατά τη γέννηση και εν συνεχεία για αρκετά έτη, οι άνθρωποι είμαστε απίστευτα τρωτοί και εξαρτώμενοι από τις μητέρες μας.
Ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί αναπτύσσεται μία επικοινωνία τόσο βαθιά, ώστε και η επιστήμη, τόσο προχωρημένη σήμερα, αδυνατεί να εξηγήσει.

Ελάχιστοι άνθρωποι πέραν της μητέρας, μπορούν να διαμορφώσουν τόσο βαθιά, ισόβια και μη αναστρέψιμα την παιδική ψυχή. Πολλά άτομα σίγουρα, περνούν από τη ζωή ενός μικρού παιδιού. Στο διάστημα αυτό, πλάθεται η μικρή ψυχούλα. Περίοδος που τα βιώματα χαράζονται αναλλοίωτα και χαρακτηρίζουν μετέπειτα συμπεριφορές και συναισθήματα.

Ο πατέρας, οι παππούδες, στενοί συγγενείς, φίλοι και δάσκαλοι, κάθε ένας από αυτούς ξεχωριστά, με τις πράξεις ή με τα λόγια του, αφήνει και ένα ανθάκι ή ένα αγκάθι στην παιδική ψυχοσύνθεση.
Κανείς όμως από αυτούς δεν θα επηρεάσει τόσο πολύ τον τρόπο, με τον οποίο ο γιος ή η κόρη, θα μεταφέρουν αργότερα όλα αυτά τα μηνύματα που έλαβαν, όσο η μητέρα, στην δική τους οικογένεια, στον κοινωνικό ή εργασιακό κύκλο.

Η Αστρολογική εκδοχή

Μητέρες όλες μας – επιθυμία ή ανάγκη;

Ότι τύπος μητέρας και είναι μια γυναίκα, το θέμα είναι πως η σχέση μητέρας – παιδιού είναι βαθιά και άρρηκτα συνδεδεμένη. Αν θεωρήσουμε, πως σε αυτή τη ζωή, τίποτα δεν είναι τυχαίο και δεδομένου ότι η επιλογή της μητέρας δεν είναι συνειδητή, (τουλάχιστον στην υφιστάμενη υπόστασή μας δεν το αντιλαμβανόμαστε), υποθέτουμε πως κάποιος λόγος υπάρχει που κάθε παιδί έχει τη συγκεκριμένη μητέρα και κάθε μάνα το παιδί της.

Δεν γνωρίζω αν υπάρχει μητρικό ένστικτο, βιολογικό ρολόι ή αν η μητρότητα είναι απλά κοινωνική επιταγή. Επί εννέα μήνες, όσο διαρκεί η εγκυμοσύνη, τα συναισθήματα που δημιουργούνται είναι τόσο ισχυρά και έντονα, ο πόνος της γέννας τόσο υπερβατικός, που από αυτό και μόνο φαίνεται το μεγαλείο της φύσης και της ύπαρξής μας. Η μητρότητα είναι το μόνο πράγμα πάνω στο σύμπαν, που αποδεικνύει την ανιδιοτελή και υπερβατική αγάπη.

__________________________________________________

Μετάφραση – Απόδοση – Επεξεργασία: Μαίρη Ψωμά