Η Αστρολογία της Μετενσάρκωσης

Ξεχωρίζοντας την ήρα από το στάρι. Σε ένα πρόσφατο ενημερωτικό δελτίο του ΙSAR, υπήρχε μια σύντομη αναφορά στο Συνέδριο Εξελικτικής Αστρολογίας, που έλαβε χώρα τον προηγούμενο Απρίλη στη Σιδώνα, ΑΖ. Αναφέρθηκε τότε, ότι ο Jeff Green, ο βασικός υποστηρικτής της Εξελικτικής Αστρολογίας, διδάσκει οτι κάθε πλανήτης σε τετράγωνο με τους δεσμούς της Σελήνης σημαίνει ότι «παραλείψαμε μαθήματα» σχετιζόμενα με τον πλανήτη αυτόν στις παρελθούσες ζωές. Φυσικά, αυτό είναι μόνο ένας από τους αναρίθμητους ισχυρισμούς σχετικά με την σημασία που έχουν για τις προηγούμενες ζωές οι σεληνιακοί δεσμοί.

Πάντα βρίσκω τον εαυτό μου να αναρωτιέται, ποια είναι η λογική που συνδέει τους δεσμούς της Σελήνης με τις παρελθούσες ζωές; Φταίει μήπως το γεγονός ότι η Σελήνη συμβολίζει εν γένει το παρελθόν και κατά συνέπεια και τις παρελθούσες ζωές; Σαν υπόθεση, αυτό είναι σχετικά ευλογοφανές, αλλά η συνήθης εξήγηση πίσω από αυτούς τους ισχυρισμούς είναι ότι οι άνθρωποι αναφέρουν μια ασαφή αίσθηση ότι ο νότιος δεσμός είναι μια εγγενής τάση, ενώ ο βόρειος δεσμός (ζώδιο, οίκος, όψεις) είναι αυτό προς το οποίο εξελισσόμαστε. Αυτό μπορεί να ισχύει, αλλά το να περάσουμε από αυτή την απλή παρατήρηση στον ισχυρισμό ότι ο νότιος δεσμός συμβολίζει συμπεριφορές και εμπειρίες των προηγούμενων ζωών είναι ένα κρίσιμο άλμα λογικής.

Πράγματι, το μόνο στοιχείο ότι ο νότιος δεσμός αναφέρεται σε μια προηγούμενη ζωή αποτελεί μία ασαφή, υποκειμενική αίσθηση ότι «έχουμε έρθει» με αυτά τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας. Ωστόσο, εφόσον οι συμπεριφορές και εμπειρίες προηγούμενων ζωών δεν επιδέχονται παρατήρηση, δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα στοιχεία να στηρίξουν αυτή την άποψη. Είναι επίσης, πολύ δύσκολο να αιτιολογηθεί γιατί ένα χαρακτηριστικό προσωπικότητας, π.χ. η θέση του νότιου δεσμού σε ζώδιο/οίκο, είναι περισσότερο κληρονομιά από το παρελθόν από ότι χαρακτηριστικά προσωπικότητας που προκύπτουν από άλλους παράγοντες μέσα στον χάρτη.

Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η θέση του Ήλιου σε ζώδιο/οίκο συμβολίζει χαρακτηριστικά προσωπικότητας που είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο, ενστικτώδη και εγγενή. Για την ακρίβεια, εικονικά ολόκληρος ο χάρτης είναι «έμφυτος» με την έννοια ότι τα χαρακτηριστικά προσωπικότητας που συμβολίζει είναι εμφανή από την πρώτη ανάσα. Πώς κάποιος ξεχωρίζει την ενστικτώδη αίσθηση του νότιου δεσμού από την ενστικτώδη αίσθηση οποιουδήποτε άλλου σημείου του χάρτη; Με τον Άρη μου στους Διδύμους, με διακατέχει μια ενστικτώδης επιθυμία να εμπλέκομαι σε διενέξεις λεκτικές, όταν αμφισβητώ κάτι. Είναι αυτό το ένστικτο μου κληρονομημένο από την προηγούμενη ζωή; Και αν ναι, γιατί πρέπει τα προνόμια αυτά να τα έχει ο νότιος δεσμός ως βασικός δείκτης των προηγούμενων ζωών;

Οπωσδήποτε, είναι διασκεδαστικό να κάνουμε υποθέσεις σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους ο γενέθλιος χάρτης ίσως να συμβολίζει τις προηγούμενες ζωές και το κάρμα. Οι αστρολόγοι το κάνουν αυτό για περισσότερο από έναν αιώνα. Θα αμφισβητούσα το ότι η μετενσάρκωση είναι μια χρήσιμη οπτική από την οποία προσεγγίζουμε την ερμηνεία ενός χάρτη. Κανείς δεν πρέπει να αποθαρρύνεται από τον υπολογιστικό τρόπο σκέψης σε αυτό τον τομέα. Παρόλα αυτά, είναι σημαντικό να διακρίνουμε την απλή εικασία από το αξίωμα. Η σοβαρή αστρολογική θεωρία βασίζεται σε πραγματικά εμπειρικά στοιχεία, για παράδειγμα, μπορούμε να παρατηρήσουμε την εμπειρία και τη συμπεριφορά των ανθρώπων με τον Κρόνο στον έβδομο οίκο και στη συνέχεια να κάνουμε υποθέσεις σχετικά με το νόημα αυτής της πλανητικής θέσης. Μια τέτοια υπόθεση βασίζεται στην παρατήρηση και μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω έρευνα για να τεκμηριωθεί.

Από την αντίθετη πλευρά, η ερμηνεία των προηγούμενων ζωών δεν βασίζεται σε παρατηρήσιμα στοιχεία και δεν μπορεί να τεκμηριωθεί με περαιτέρω έρευνα, εκτός εάν κάποιος διευρύνει την έννοια της «απόδειξης» προκειμένου να συμπεριλάβει:

1. υποκειμενικές αναφορές ότι η ερμηνεία «φαίνεται ωφέλιμη»,
2. επιφανειακές αναμνήσεις από προηγούμενες ζωές με επιστροφές σε αυτές μέσω ύπνωσης, ή
3. ψυχικούς ισχυρισμούς που προέρχονται διαισθητικά. Ενώ αυτός ο τύπος στοιχείων δεν θα έπρεπε να απορριφθεί αβασάνιστα, θα έπρεπε κάποιος να παραδεχτεί ότι είναι ένας πολύ διαφορετικός και λιγότερο αξιόπιστος τύπος στοιχείων από την ορατή συμπεριφορά και γεγονότα που μπορούν κατά κοινή ομολογία να τεκμηριωθούν.

Πιθανώς, υπάρχουν κάποιες «αλήθειες» στην αστρολογία που βασίζονται περισσότερο σε συμβάσεις παρά σε αποδείξεις. Οι συμβάσεις είναι απλά εφευρέσεις, ή απόψεις, οι οποίες έχουν γίνει κοινώς αποδεκτές κατά την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, κατά τον 19ο αιώνα η «επιστήμη» της φρενολογίας εφευρέθηκε από τον Franz Joseph Gall, ο οποίος εντόπισε 27 διαφορετικά εξογκώματα στο κρανίο και απέδωσε σε καθένα από αυτά ιδιαίτερα ψυχικά γνωρίσματα, ικανότητες ή δυνάμεις του μυαλού. Η φρενολογία χρησιμοποιούνταν ευρέως εκείνη την εποχή και διέδιδε ότι μπορούσε να βελτιώσει την μόρφωση των παιδιών, την αναμόρφωση των εγκληματιών και την θεραπεία των τρελών. Πολλοί άνθρωποι αποδέχθηκαν αυτό τον ισχυρισμό χωρίς κριτική σκέψη, και όσο περισσότερο η φρενολογία εξασκούνταν, τόσο περισσότερο ενισχυόταν μέσα στην κοινωνία και προχωρούσε στις επόμενες γενεές πιστών της. Δυστυχώς, κανένας από τους ισχυρισμούς δεν μπόρεσε να σταθεί απέναντι σε πραγματικές δοκιμές και σύντομα υποβιβάστηκε σε ερείπια απορριφθέντων ιδεών.

Τουλάχιστον, στην περίπτωση της φρενολογίας, η θεωρία ήταν παραποιημένη, για παράδειγμα, ήταν ανίκανη να επιβεβαιωθεί μέσα από πραγματικά γεγονότα (ή στην έλλειψη αυτών). Δεν είναι, όμως, το ίδιο με την αστρολογία της μετενσάρκωσης, μιας και κανείς δεν μπορεί να παρατηρήσει την προηγούμενη ζωή κάποιου. Παρ’ όλα αυτά όμως, γινόντουσαν συχνοί ισχυρισμοί σχετικά με την σημασία διαφόρων στοιχείων του χάρτη ως προς την προηγούμενη ζωή, για παράδειγμα «Η Αφροδίτη σε τετράγωνο με τους δεσμούς της σελήνης υποδηλώνει ότι δεν έμαθες να αγαπάς». Στην απουσία ακόμα και της παραμικρής πιθανότητας διαψευστικών στοιχείων είναι πολύ πιο εύκολο γι’ αυτές τις απόψεις να γίνουν συμβάσεις κοινώς αποδεκτές μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

Ο οποιοσδήποτε μπορεί να ισχυριστεί, ότι γνωρίζει τι σημαίνει μια πλανητική θέση με γνώμονα τις προηγούμενες ζωές. Ωστόσο, εκτός και αν τέτοιες απόψεις είναι νοθευμένες, θα πρέπει να σκεφτούμε καλά πριν τις αποδεχθούμε και τις εξαπλώσουμε στις επόμενες γενιές αστρολόγων. Όπως έγραψε και ο Αριστοτέλης δύο εκατομμύρια χρόνια πριν: «Είναι ένδειξη μορφωμένου μυαλού το να μπορεί να εξετάσει μια ιδέα χωρίς να την αποδεχθεί».

Στο Συνέδριο ISAR στο Σικάγο που αναμένεται να γίνει, θα δώσω ένα σεμινάριο με τον τίτλο «Αστρολογία, Κάρμα και Μετενσάρκωση». Αυτό ίσως φανεί κάπως παράξενο, λαμβάνοντας υπόψη όσα έχω γράψει ανωτέρω. Εν τούτοις, είμαι στην πραγματικότητα θερμός υποστηρικτής της μετενσάρκωσης και την μελετάω από την εφηβεία μου. Σε ένα βιβλίο του 1990, ο Δρ. Christopher Brache, καθηγητής Φιλοσοφίας και Θρησκευτικών Σπουδών στο Youngstown State University, με κριτικό νου αξιολόγησε τα στοιχεία υπέρ και κατά της μετενσάρκωσης. Αναφέρει:

«Κάθε χρόνο η υπόθεση δυναμώνει. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι ερευνητές έχουν συλλέξει επαρκή στοιχεία για την μετενσάρκωση που αν δεν έχουμε ήδη ξεπεράσει το στάδιο της λογικής «απόδειξης» της επανόδου στην ζωή, πολύ σύντομα θα το κάνουμε. Θέτοντας το πιο προσεκτικά, μπορούμε να πούμε ότι σε αυτό το σημείο έχουν συγκεντρωθεί και εξακριβωθεί επαρκή δεδομένα για να μετατρέψουμε τη μετενσάρκωση από μια μικρή πιθανότητα σε μια πιθανή ή πολύ πιθανή θέση. (σελ. 27)»

Τα περισσότερα από τα στοιχεία στα οποία αναφέρεται ο Brache, αποτελούνται από αναμνήσεις προηγούμενων ζωών παιδιών, οι οποίες επιβεβαιώνονται από ζώντες συγγενείς της παρελθούσας προσωπικότητας. Ο ψυχίατρος Ian Stevenson (1974, 1997) έχει συγκεντρώσει συγκλονιστικά στοιχεία αναμνήσεων παιδιών από προηγούμενες ζωές. Σχολαστικές, επιστημονικές έρευνες προκειμένου να τεκμηριωθούν αυτές οι αναμνήσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν συνεντεύξεις με οικογένειες και φίλους από την προηγούμενη ζωή, γίνονται για περισσότερο από 30 χρόνια.

Προφανώς, δεν είναι σπάνιο να αναγεννάται κάποιος λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι πιθανό για τους ερευνητές να πάρουν συνεντεύξεις και από άτομα που γνώριζαν αυτόν που πέθανε. Ζώντες συγγενείς ακόμα και σύζυγοι της προηγούμενα ενσαρκωμένης προσωπικότητας είναι συχνά αυτοί που επιβεβαιώνουν τις αναμνήσεις των παιδιών αυτών. Ωστόσο, από όσα γνωρίζω, δεν έχει γίνει κάποια προσπάθεια να συνδέσουμε αυτά τα ερευνητικά δεδομένα με τους αστρολογικούς χάρτες αυτών των ασυνήθιστων παιδιών. Μέχρι και αν αυτό συμβεί, η ερώτηση του πώς ένας γενέθλιος χάρτης αντικατοπτρίζει το κάρμα των προηγούμενων ενσαρκώσεων θα πρέπει να παραμείνει χωρίς απάντηση, τουλάχιστον σε κάποιον οριστικό βαθμό.

Βέβαια, αυτό δεν σταμάτησε ποτέ τους αστρολόγους από το να γράφουν βιβλία και να φτιάχνουν υπολογιστικές αναφορές, με τις οποίες ισχυρίζονται ότι είναι σε θέση να μιλήσουν στα άτομα για τις προηγούμενες ζωές τους. Υπάρχει μια ποικιλία ανταγωνιστικών θεωριών με αναφορές στο πώς οι προηγούμενες ζωές μπορούν να συμβολίζονται στον γενέθλιο χάρτη. Αξιολογώντας την εγκυρότητα αυτών των θεωριών ,κάποιος πρώτα χρειάζεται να διαφοροποιήσει τις γενικές θεωρήσεις από τις συγκεκριμένες περιστάσεις. Με άλλα λόγια, η φιλοσοφική πεποίθηση ότι το κάρμα από τις προηγούμενες ζωές υπονοείται μέσα στον χάρτη, δεν είναι το ίδιο πράγμα με την πρακτική του να κάνουμε δηλώσεις για προηγούμενες ζωές.

Είναι σίγουρα αποδεκτό το να ερμηνεύουμε ένα ωροσκόπιο από την οπτική των προηγούμενων ζωών. Το ουσιώδες συμπέρασμα είναι ότι η μετενσαρκωμένη ψυχή έχει αφοσιωθεί σε κάποια μαθήματα και ενέργειες που προέρχονται από την προηγούμενη ζωή και αντανακλώνται στον γενέθλιο χάρτη. Οι ερμηνείες του χάρτη είναι επομένως ορισμένες σε ένα πλαίσιο μετενσάρκωσης, για παράδειγμα, κάποιος που θεωρεί ότι η διάταξη των πλανητικών παραγόντων δικαίως ορίστηκε σύμφωνα με το οφειλόμενο κάρμα από τις προηγούμενες ζωές.

Πάλι, όμως, αυτή η ερμηνευτική στάση είναι διαφορετική από το να κάνουμε δηλώσεις σχετικά με το τι πραγματικά συνέβη στην προηγούμενη ζωή. Ενώ οι ερμηνείες για τις προηγούμενες ζωές μπορεί να έχουν ερμηνευτική αξία, είναι σημαντικό να διαφοροποιήσουμε την εικασία που ενυπάρχει σε αυτές από την πιο γενική φιλοσοφική θέση που μια αντίληψη αφορώσα την μετενσάρκωση εμπεριέχει. Κάποιος μπορεί να διατηρεί αυτή τη θέση χωρίς να κάνει δηλώσεις για παρελθούσες ζωές.

Αν και μπορεί να είναι αδύνατο να εξαγάγουμε πληροφορίες σχετικά με τις πραγματικές προηγούμενες ζωές από το ωροσκόπιο, η αποδοχή της μετενσάρκωσης έχει σοβαρές επιπτώσεις στο πώς κάποιος προσεγγίζει την ερμηνεία. Εάν οι δοκιμασίες και τα ταξίδια κάποιου πελάτη ενορχηστρώνονται από μια υπερβατική ευφυΐα που λειτουργεί διαμέσου της αστρολογίας, τότε οι εμπειρίες ζωής δεν είναι ούτε τυχαίες αλλά ούτε και καθορισμένες από έναν απρόσωπο, αλάνθαστο μηχανισμό. Σε κάποιο βαθμό, η εμπειρία είναι αποφασιστική σε συμφωνία με μια αρχή ανάπτυξης που είναι έμφυτη μέσα στο σύμπαν.

Δύσκολοι αστρολογικοί σχηματισμοί μπορεί να αποτελούν συγκεκριμένα μαθήματα που έχουν ανατεθεί τα οποία είναι αυτονόητα στα είδη των εμπειριών που συγχρονιστικά (καρμικά) απορρέουν από τους σχηματισμούς. Όπως μέσα, έτσι και έξω, πάντα συναντούμε τους εαυτούς μας μέσα στις περιστάσεις και τους ανθρώπους που ελκύουμε. Επώδυνες ή ενοχλητικές εμπειρίες μας προκαλούν να ωριμάσουμε με συγκεκριμένους τρόπους και αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή αυτές οι προκλήσεις σκιαγραφούνται μέσα στον γενέθλιο χάρτη ώστε μπορούμε να τις αντιλαμβανόμαστε ως καρμικές. 

Πώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε τέτοιους συσχετισμούς με έναν τρόπο που να στηρίζει (και να επιταχύνει) την εξέλιξη του πελάτη ως πνευματικού όντος; Για μένα, αυτή η ερώτηση είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσα από το τι μπορεί να ήταν ή να είχε κάνει ένα άτομο στην προηγούμενη ζωή του. 

Βιβλιογραφικές αναφορές:

• Bache, C. (1990). Lifecycles: Reincarnation and the web of life. New York: Paragon House
• Stevenson, I. (1974). Twenty cases suggestive of reincarnation. Charlottesville: University of Virginia Press.
• Stevenson, I. (1997). Where reincarnation and biology intersect. Westport, CT: Praeger Publications