Διελεύσεις και μεταμόρφωση Μετατρέψτε την κρίση σε θεραπεία

Ως άνθρωποι, τείνουμε να πιστεύουμε πως η ευτυχία είναι καλύτερη από τη θλίψη, πως η καλή τύχη είναι καλύτερη από την κακή. Μπορεί να αποφεύγουμε τις δύσκολες αντιπαραθέσεις και να κυνηγούμε περισσότερο τις άνετες καταστάσεις.

Όταν η τραγωδία χτυπά τις καλά προστατευμένες ζωές μας, φωνάζουμε στον Θεό της επιλογής μας: «Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό σε μένα;». Πιστεύουμε ότι φυσικό μας δικαίωμα είναι η επιδίωξη της ευτυχίας, και περνάμε τη ζωή μας προσπαθώντας να προφυλάξουμε τους εαυτούς μας από την θλίψη.

Η ψυχή, ωστόσο, έχει διαφορετικό ταξίδι. Η ψυχή διασχίζει μια αρχαία εξελικτική πορεία, που αναζητά τη σοφία και τη σύνδεση με το θείο. Συχνά στην επιθυμία μας να αμυνθούμε από την ταλαιπωρία, θέτουμε εμπόδια μέσα μας. Έχουμε γίνει τόσο αποτελεσματικοί στην κατάτμηση των συναισθημάτων μας, που αποκοπήκαμε σε μεγάλο βαθμό από τον εαυτό μας, την ψυχή μας και το πνεύμα μας.

Από αστρολογικής πλευράς, η τροχιά των πλανητών δημιουργεί γεωμετρικές γωνίες στους γενέθλιους πλανήτες του χάρτη μας, ή αλλιώς «διελεύσεις». Κάθε διερχόμενος πλανήτης έχει τη δική του φύση, τη δική του προσωπικότητα και τον δικό του σκοπό, ζητώντας από εμάς, όπως και οι αρχαίοι θεοί που αντιπροσωπεύουν, να φέρουν στο προσκήνιο κάτι σε εμάς, που έχει χαθεί. Οι εσωτερικοί πλανήτες κινούνται γρήγορα: η διέλευση της Αφροδίτης θα ενθαρρύνει τις σχέσεις και τη δημιουργικότητα, η διέλευση του Άρη απαιτεί την κατάλληλη υπεράσπιση του εαυτού μας. Εύκολες διελεύσεις του Δία μπορεί να φέρουν οικονομικές ευκαιρίες, ή την απελευθέρωση μας από δύσκολες καταστάσεις, ενώ οι δύσκολες διελεύσεις μπορεί να προκαλέσουν απερίσκεπτη και επικίνδυνη συμπεριφορά. Οι εξωτερικοί, ή υπερβατικοί πλανήτες, συμπεριλαμβανομένου του Κρόνου ο οποίος ενεργεί ως γέφυρα μεταξύ των προσωπικών πλανητών (Ερμής, Αφροδίτη, Άρης, Δίας) και των υπερβατικών (Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας), χρειάζονται πολύ περισσότερο χρόνο για να διασχίσουν το ζωδιακό κύκλο και, επομένως, οι συνέπειες τους είναι αισθητές για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Επίσης οι πλανήτες στον γενέθλιο χάρτη μας, «προοδεύουν» μέσα στο χρόνο, ιδιαίτερα οι εσωτερικοί πλανήτες που κινούνται γρηγορότερα. Η θέση των πλανητών στον «προοδευμένο» μας χάρτη προσφέρει έξτρα πληροφορίες, σχετικά με το άτομο που έχουμε γίνει. Αυτό χρησιμεύει σαν μια διαφανής «επίστρωση» που ορίζει εμάς σε αυτή τη χρονική στιγμή. Η σχέση των πλανητών ανάμεσα στον προοδευμένο μας χάρτη και στον γενέθλιο, προσφέρει επιπλέον πληροφορίες σχετικά με την τρέχουσα κατάστασή μας.

Οι διελεύσεις αυτές μπορεί να εγκαινιάσουν για εμάς μεγάλες ευκαιρίες και προσωπικές συμφορές, αλλά ακόμη και στις πιο δύσκολες των κρίσεων, κρυμμένο μέσα στον πόνο είναι ένα δώρο που ανοίγει την πόρτα στην συνειδητοποίηση και στη σύνδεση της ψυχής. Κάθε πλανήτης μπορεί να προσδιοριστεί σαν ένας θεός που απαιτεί από μας να ανατρέξουμε βαθιά μέσα στον εαυτό μας. Συναντήσεις με αυτούς τους θεούς μέσω των δύσκολων πλανητικών διελεύσεων (τετράγωνα και αντιθέσεις) φέρνουν βάρη, αλλά επίσης προσφέρουν και μεγάλα δώρα. Αν κάνουμε μια προσφορά προς αυτούς τους θεούς, θα είμαστε σε καλύτερη θέση να λάβουμε τα δώρα τους για τη μεταμόρφωσή μας.

Κρόνος

Ο μύθος: ο Κρόνος ήταν ο γιος του Ουρανού (ουράνιο στερέωμα) και της Γαίας (γης). Κατά τη διάρκεια της εξουσίας του, δημιούργησε την κατανομή του χρόνου και των εποχών, ιδρύοντας την κοσμική τάξη και την ιστορία. Ο Κρόνος, φοβούμενος ότι τα παιδιά του θα τον καθαιρέσουν, κατάπινε κάθε του παιδί κατά τη γέννηση. Το τελευταίο του παιδί, ο Δίας, εξουδετέρωσε τελικά τον Κρόνο σε ένα μεγάλο πόλεμο και τον φυλάκισε στα Τάρταρα, μια σκοτεινή και ζοφερή περιοχή στα πέρατα της γης.

Το βάρος: Ο Κρόνος θέτει περιορισμούς και εμπόδια μπροστά μας, κάνοντας δύσκολο, το να προχωρήσουμε προς την κατεύθυνση που επιθυμούμε. Εμείς μπορεί να αισθανόμαστε λυπημένοι, μοναχικοί, και καταβεβλημένοι από μια συντριπτική αίσθηση αδράνειας. Ο Κρόνος είναι ο θεός του χρόνου, που μας λέει ότι ο χρόνος είναι φευγαλέος και πρέπει να πάρουμε τις ζωές μας στα σοβαρά. Θέλει να είμαστε υπεύθυνοι, να σεβόμαστε τις κοινωνικές δομές. Είναι ο δύσκολος πατέρας που μπορεί να εμφυσήσει την ανασφάλεια και την αμφιβολία στον εαυτό μας. Κατά τη διάρκεια της διέλευσης του Κρόνου, αισθανόμαστε συχνά σκοτεινοί και μοναχικοί, αντανακλώντας τη θλιβερή φυλάκιση του Κρόνου. Οι δομές και οι κανόνες που ο Κρόνος εκτιμά τόσο πολύ, μπορεί να γίνουν καταπιεστικοί. Πιθανόν, θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες στην καθημερινή μας ζωή: πόνοι στην πλάτη, οδοντικά προβλήματα, βλάβες αυτοκινήτου – γεγονότα που περιορίζουν την ικανότητα μας να προχωρήσουμε μπροστά, όπως εμείς επιθυμούμε.

Το δώρο: Ο Κρόνος είναι σαν το Τέρας στα παραμύθια, που ακούγαμε μικροί. Πίσω από το άσχημο και τρομακτικό προσωπείο του βρίσκεται ο όμορφος πρίγκιπας. Εδώ έγκειται η αλχημεία, για την οποία ευθύνεται ο Κρόνος: η ψυχοπνευματική διαδικασία, κατά την οποία ο πόνος και η δυσκολία οδηγούν το άτομο σε μεγαλύτερη πληρότητα και ολοκλήρωση. Ο Κρόνος δεν είναι τσιγκούνης στις ανταμοιβές του, όταν ανατρέχουμε βαθιά μέσα μας και ακολουθούμε την έκκλησή του για ενδοσκόπηση και μαθητεία. Οι περιορισμοί και τα εμπόδια είναι απλώς εργαλεία για να μας ενθαρρύνει να κοιτάξουμε μέσα μας και να μετατρέψει τον «μόλυβδο» της ύπαρξής μας στον «χρυσό» της αυξημένης μας αφύπνισης.

Η προσφορά: Όταν θα αρχίσει η μαθητεία μας με τον Κρόνο, ανακαλύπτουμε την αλήθεια για τον εαυτό μας και τη φύση μας. Ο Κρόνος απαιτεί να κοιτάξουμε βαθιά στα κίνητρά μας, τις επιθυμίες μας, και τις αλήθειες μας. Ξοδέψτε όσο το δυνατό περισσότερο χρόνο μόνοι, γράφοντας ημερολόγιο, εξετάζοντας τις δομές της ζωής σας και ψάχνοντας για τρόπους, με τους οποίους μπορούν να βελτιωθούν. Προσφέρετε ένα σχέδιο για το μέλλον και ο Κρόνος θα σας ανταμείψει με πνευματική και υλική επιτυχία. Ανοίξτε απαλά τις πόρτες στα αισθήματα της θλίψης και της ανασφάλειας. Αυτό είναι το βασικό υλικό για την αλχημική διαδικασία. Όταν αντιμετωπίζουμε το σκοτάδι μας με θάρρος, επιτρέπουμε στο φως να εισέλθει και η ευλογία του Κρόνου σίγουρα θα ακολουθήσει.

Ουρανός

Ο μύθος: ο Ουρανός ήταν ο θεός του ουράνιου στερεώματος, παντρεμένος με τη Γαία, τη μητέρα γη και θεά. Ο Ουρανός κυβέρνησε στον απεριόριστο χώρο των ουρανών. Αυτός και η Γαία είχαν πολλά παιδιά, όλα τους περίεργα και παραμορφωμένα: οι γιγάντιοι Τιτάνες, οι Κύκλωπες και τέρατα με πολλαπλά άκρα και κεφάλια. Αυτά τα παιδιά δεν πληρούσαν τα ιδανικά του, και ο Ουρανός τα ανάγκασε να επιστρέψουν πίσω στη μήτρα της Γαίας (η Γη). Τελικά ο γιος του, ο Κρόνος ευνούχισε τον Ουρανό, γεγονός που συμβολίζει την αρχετυπική μάχη μεταξύ των δύο αυτών θεών.

Το βάρος: ο Ουρανός απαιτεί ελευθερία έκφρασης, επανάσταση ενάντια στην καταστολή, μια ιδεαλιστική ουτοπία. Ο Ουρανός κροταλίζει τα κλουβιά μας, μας πιέζει να θυμόμαστε πως είμαστε δημιουργικά και μοναδικά άτομα. Αν προσκολληθούμε αρκετά στενά στις δομές του Κρόνου και την ασφάλεια που αυτές φέρνουν, οι δύσκολες διελεύσεις του Ουρανού μπορεί να αυξήσουν το άγχος και να ταρακουνήσουν τις ίδιες τις ρίζες μας. Μπορεί ξαφνικά να ποθούμε αλλαγές σε όλες τις δομές της ζωής μας και να αντιμετωπίζουμε αϋπνία και ανησυχία.

Το δώρο: ο Ουρανός προσφέρει το δώρο της ατομικής ελευθερίας και των νέων ξεκινημάτων. Ο Ουρανός συχνά παρέχει λαμπρή διορατικότητα και εξελίξεις στην αφύπνισή μας. Ένα πέπλο αίρεται, και είμαστε σε θέση να δούμε πέρα από τους φόβους μας για περισσότερη ελευθερία, μια ιδανική ζωή που να ανταποκρίνεται καλύτερα στο άτομο που έχουμε γίνει.

Η προσφορά: ο Ουρανός απαιτεί από εμάς να αφήσουμε τις παλιές συνήθειες, τη ρουτίνα και τις δομές που μας συγκρατούν από το να ενεργοποιήσουμε το δυναμικό μας. Απαιτεί να ανοίξουμε τα μυαλά μας σε νέες ιδέες και νέα οράματα. Μας πλημμυρίζει με ηλεκτρική ενέργεια και ζητά από εμάς να την διοχετεύσουμε σε καινούργια μονοπάτια σκέψης, συναισθήματος και ζωής. Σκεφτείτε εκτός κουτιού και φανταστείτε νέους τρόπους αναδιάρθρωσης της ζωής σας, που να εξυπηρετούν το δικό σας μοναδικό δυναμικό.

Ποσειδώνας

Ο μύθος: ο Ποσειδώνας ήταν ο αδελφός του Πλούτωνα και του Δία, και μετά που τα τρία αδέλφια ανέτρεψαν τον πατέρα τους Κρόνο, ο Ποσειδώνας ανέλαβε την εξουσία όλων των θαλασσών. Ο Ποσειδώνας ήταν γνωστός όχι μόνο για τον υγρό τομέα ευθύνης του, αλλά και για τη θρυλική του οργή που τον ανάγκαζε να δημιουργεί μεγάλες καταιγίδες με την τρίαινά του και του έδωσε τον έλεγχο των σεισμών. Ο Ποσειδώνας είχε πολλές ερωμένες, αλλά ερωτεύτηκε υπερβολικά την νύμφη Αμφιτρίτη, που αργότερα έγινε και γυναίκα του.

Το βάρος: ο Ποσειδώνας διατάζει τη διάλυση του «εγώ» και την λαχτάρα του ατόμου για μια θεϊκή εμπειρία. Κατά τη διάρκεια μια δύσκολης διέλευσης του Ποσειδώνα, η διαδικασία της διάλυσης μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και αποπροσανατολισμό και να μας αφήσει ευάλωτους στην φαντασία και την εξαπάτηση. Στην αναζήτησή μας για το θείο μπορεί να αναζητήσουμε παρηγοριά σε χημικές ουσίες ή να χάσουμε τους εαυτούς μας, από υπερβολική έκθεση στα μέσα ενημέρωσης. Είναι πολύ πιθανό να εξαπατηθούμε σε τέτοιες χρονικές περιόδους λόγω της προσωρινής μας αδυναμίας να διακρίνουμε ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Μπορεί να είμαστε υπερβολικά ενσυναισθηματικοί και να χάσουμε την αίσθηση του εαυτού μας.

Το δώρο: ο Ποσειδώνας ενώνει την ψυχή και τον εαυτό μας με το θείο και διευκολύνει τη διαδικασία της ανάληψης. Κατά τη διάρκεια μιας διέλευσης του Ποσειδώνα, έχουμε μια άμεση πόρτα προς τη σοφία του ασυνείδητου. Τα όνειρά μας, αν τα ακούμε, μας μιλούν δυνατά, και παρέχουν πληροφορίες από το συλλογικό ασυνείδητο, καθώς επίσης και από το υποσυνείδητο του μυαλού μας. Ο Ποσειδώνας προσφέρει επίσης το δώρο της ενσυναίσθησης, των ψυχικών ικανοτήτων, της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της μουσικής.

Η προσφορά: ο Ποσειδώνας μας καλεί να διαλύσουμε τα όρια του ατομικού μας εγωισμού και να συγχωνευτούμε με τη συνείδηση του θεϊκού. Μπορούμε να τιμήσουμε τον Ποσειδώνα, περνώντας χρόνο σε διαλογισμό και περισυλλογή, και σε δραστηριότητες του σώματος, του νου και του πνεύματος, όπως η γιόγκα ή το τάι τσί, που θα ενώσει και θα μας ευθυγραμμίσει με τη σοφία του εσωτερικού εαυτού μας. Μπορούμε να ζητήσουμε να γνωρίσουμε που βρίσκεται η αλήθεια, ώστε να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε το ανώτερο μονοπάτι της πνευματικής αφύπνισης του Ποσειδώνα. Το δώρο του Ποσειδώνα δεν είναι άλλο από την συνειδητοποίηση της ατομικής ψυχής.

Πλούτωνας

Ο μύθος: Ο Πλούτωνας είναι ο θεός του κάτω κόσμου και του θανάτου. Ο Πλούτωνας κατείχε ένα κράνος που τον έκανε αόρατο, και δεν άφηνε καθόλου ίχνη πάνω στη γη. Ο Πλούτωνας είναι επίσης ο θεός του πλούτου και ο απονεμητής του πλούτου. Παρουσιαζόταν συχνά πως ήταν κωφός στις προσευχές και ανικανοποίητος με τις θυσίες. Ερωτεύτηκε την Περσεφόνη και την απήγαγε στον κάτω κόσμο, κάνοντας την βασίλισσα του και αποδεικνύοντας ότι δεν ήταν εντελώς άκαρδος.

Το βάρος: Στην ψυχολογική αστρολογία, ο Πλούτωνας αντιπροσωπεύει τη θέληση του Ανώτερου Εαυτού, ο υπερβατικός εαυτός. Το βασίλειο του Πλούτωνα είναι η ενδυνάμωση και η μεταμόρφωση. Δεν τον αφορούν οι ατομικές επιθυμίες και τα σχέδιά μας. Οι διελεύσεις του Πλούτωνα προκαλούν θάνατο και αναγέννηση, τελειώματα και νέα ξεκινήματα. Μια διέλευση του Πλούτωνα μπορεί να βιωθεί σαν ένας ανεμοστρόβιλος, στον οποίο ο κόσμος όλος του ατόμου μπορεί να αποτραβηχτεί, να στριφογυριστεί, και να αφεθεί σε ένα εντελώς νέο και διαφορετικό μέρος. Ο Πλούτωνας μας μεταφέρει στον κάτω κόσμο και μας αναγκάζει να δούμε τα συναισθήματα και τις ιδιότητες μας, που εδώ και πολύ καιρό έχουν θαφτεί στο ασυνείδητο.

Το δώρο: Ο Πλούτωνας δεν προσφέρει παρά μόνο πλήρη πνευματική εξέλιξη, η απελευθέρωση της κάμπιας στο θεϊκό πεπρωμένο της πεταλούδας. Ο Πλούτωνας είναι ο θεός του κρυμμένου θησαυρού – αποκαλύπτει τις πιο άσχημες πτυχές του χαρακτήρα μας: τη ζήλια, την επιθετικότητα και την οργή, αποκαλύπτοντας την αληθινή εσωτερική μας δύναμη που κρύβεται από κάτω. Μας αναγκάζει, συχνά με κλωτσιές και με φωνές, να αφήσουμε αυτές τις πτυχές της ζωής μας που δεν εξυπηρετούν πλέον στην διαδικασία της ενδυνάμωσης μας, απελευθερώνοντας εμάς στο να συνειδητοποιήσουμε το μεγαλύτερο μας δυναμικό.

Η προσφορά: ο Πλούτωνας επιμένει να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να τον αφήσουμε να διευκολύνει την μεταμόρφωσή μας. Απαιτεί να έχουμε εμπιστοσύνη στη διαδικασία, να αφήσουμε τις δικές μας επιθυμίες και τα σχέδια μας για το μέλλον και να επιτρέψουμε στη μεταμόρφωση να πραγματοποιηθεί. Η παραίτηση είναι το κλειδί εδώ, και η επιθυμία για τη σοφία. Η διέλευση του Πλούτωνα μπορεί να μας φέρει την τελική μάχη εξουσίας – αυτή ανάμεσα στη θέληση του Ανώτερου Εαυτού μας για μεταμόρφωση και στις δικές μας προσωπικές επιθυμίες.