Οι διελεύσεις του Ουρανού από τους 12 Οίκους

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Πρώτο Οίκο

Ετοιμαστείτε για μία τρομερή έκρηξη εξατομίκευσης. Το ποιοι αληθινά είμαστε έρχεται σε σύγκρουση με την βιογραφική μας πραγματικότητα. Ο ψυχισμός απαιτεί λύση σε αυτό το σχίσμα και η λύση είναι τυπικά αρκετά δραματική. Περιλαμβάνει σύγκρουση με μορφές εξουσίας, μεγάλη αναδιαμόρφωση των σχέσεων και πολύ υπαρξιακό χάος. Υπάρχει μία άρνηση σχετικά με τις προσδοκίες των άλλων ανθρώπων και μια επιθυμία να αποφύγουμε να μας προσδιορίζουν αυτοί. Πείτε αντίο στο συνηθισμένο, στο καθήκον ή στους δεδομένους ορισμούς της «ευπρέπειας».

Ο πυρήνας του θέματος που προκαλεί φόβο είναι ότι αν επιλέξουμε να είμαστε αληθινοί ως προς τον εαυτό μας, τοποθετούμε τον εαυτό μας στην γωνία.

Το σύμπαν μας ρωτάει ποιο τίμημα ακριβώς θα πληρώσουμε για την ειλικρίνεια, ακεραιότητα και ελευθερία. Πόσο αξίζει η αυθεντικότητα πραγματικά για εμάς; Οικονομική ή κοινωνική ασφάλεια;

Οι φίλοι μας – ή το ταίρι μας; Δίνουμε ακόμα αρκετή αξία στην ακεραιότητα ώστε να την διεκδικήσουμε; Αν διαλέξουμε ένα πιο αδύναμο μονοπάτι, βαδίζουμε προς τον πνευματικό συμβιβασμό- κουρασμένοι, σαν ζόμπι να περνάμε μέσα από τις κινήσεις της ζωής. Αλλά αν επιλέξουμε το θαρραλέο ανώτερο επίπεδο, τότε συμβαίνει κάτι μαγικό: ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, το σύμπαν ανοίγει μακροπρόθεσμες δυνατότητες που κανένα λογικό άτομο δεν θα είχε ποτέ προβλέψει.

Το πνεύμα ανοίγει αυτές τις εξωτερικές πόρτες για εμάς- αλλά μόνο εάν πρώτα φανήκαμε αρκετά γενναίοι να περάσουμε μέσα από τις εσωτερικές πόρτες της ειλικρίνειας και αυθεντικότητας.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Δεύτερο Οίκο

Τα χρήματα είναι δημοφιλή αντικείμενα και δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το γιατί. Σε πρωταρχικό επίπεδο, μας εξασφαλίζει τροφή και στέγη, άνεση, παιχνίδια, ενδιαφέρουσες εμπειρίες και κοινωνική θέση.

Με χρήματα στην τράπεζα, νιώθουμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε πολλά από όσα η ζωή μπορεί να μας φέρει. Χωρίς αυτά ο φυσικός φόβος των αβεβαιοτήτων της ζωής μεγεθύνεται. Δεν χρειάζεται να απορούμε γιατί οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν τέτοιο εξωφρενικό τίμημα για το χρήμα.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Δεύτερο Οίκο, έρχεται ο καιρός για εμάς να αναλογιστούμε πόση δύναμη έχουμε δώσει σε αυτές τις διαβεβαιώσεις, πάνω στις ζωές μας. Μήπως πληρώνουμε πολύ υψηλό τίμημα με την έννοια της ειλικρίνειας, της αυθεντικότητας και ακεραιότητας μας, προκειμένου απλώς να νιώσουμε λίγο πιο ασφαλείς; Τυπικά το σύμπαν μας υποβοηθά τώρα δημιουργώντας οικονομική αστάθεια.

Το «νομισματικό μας σύστημα» ταράζεται. Πολύ απλά η προσοχή μας εστιάζεται πάνω στο ζήτημα των χρημάτων. Αυτή η αστάθεια μπορεί να έρθει με την μορφή των απρόβλεπτων εξόδων, – η στέγη αποκτά μία ρωγμή, το αυτοκίνητο χαλάει, χάνουμε μία δουλειά. Ή εξίσου μπορεί να έρθει σαν απρόσμενο δώρο – κερδίζουμε ένα λαχείο, λαμβάνουμε μια κληρονομιά, παίρνουμε αύξηση ή μία καλύτερη αμειβόμενη εργασία. Σε κάθε περίπτωση, καλούμαστε να ξανασκεφτούμε την σχέση μας με την φυσική, πρακτική ασφάλεια.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Τρίτο Οίκο

Οφθαλμαπάτες όπως μία από αυτές της «μορφής μέσα σε μορφή» όπου δύο πρόσωπα μεταμορφώνονται σε ένα βάζο και πίσω σε δύο πρόσωπα πάλι, έτσι και η πραγματικότητα αλλάζει μπροστά στα μάτια μας. Καθώς ο Ουρανός διελαύνει από τον Τρίτο μας Οίκο, η ίδια η ουσία της αντίληψης μας αλλάζει.

Όλοι μας έχουμε διδαχθεί να βλέπουμε τον κόσμο με ορισμένους τρόπους, με συγκεκριμένες υποθέσεις και προκαταλήψεις. Τώρα για πρώτη φορά στην ζωή μας, αρχίζουμε να τον κοιτάμε ανεξάρτητα – και είναι ένας πολύ διαφορετικός κόσμος από αυτόν που εκπαιδευτήκαμε να βλέπουμε.

Ένα είδος ευφυΐας ξυπνά μέσα μας τώρα- που σημαίνει μία ραγδαία εξατομίκευση στον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Αυτή η ευφυΐα μας εκπλήσσει και νιώθουμε απειλημένοι από αυτήν – αν εμπιστευθούμε τώρα τις αισθήσεις μας, θα μας βάλουν σε μεγάλους μπελάδες! Αυτό που καλούμαστε να αντιληφθούμε δεν είναι ένα αποδεκτό κομμάτι της « επίσημης πραγματικότητας».

Συχνά η «γλώσσα μας προτρέχει», ξεφουρνίζοντας σκανδαλώδεις δηλώσεις. Οι λεγόμενες «Φροϋδικές παραδρομές της γλώσσας» αφθονούν σαν οι λέξεις να προτρέχουν της διανοίας μας. Λέμε πράγματα που δεν «γνωρίζαμε ότι γνωρίζαμε» – ή δεν τολμούσαμε να σκεφτούμε! Είναι μια υπέροχη εποχή για συγγραφή και τήρηση ημερολογίου – με αυτόν τον τρόπο μπορούμε τουλάχιστον να δούμε σε «πρώτη προβολή» τις ιδέες που θα ρέουν από τα στόματα μας!

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Τέταρτο Οίκο

Όλοι μας εν μέρει προσδιοριζόμαστε από τις «ρίζες» μας. Ίσως είμαστε άσπροι, μαύροι ή Ισπανόφωνοι. Ίσως προερχόμαστε από μία οικογένεια επιφανών ευμετάβλητων δικηγόρων – ή από μια οικογένεια αφανών ευμετάβλητων αλκοολικών! Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι μυθικές οικείες πραγματικότητες ρίχνουν μεγάλες σκιές πάνω στις ταυτότητες μας.

Με πολλούς τρόπους αυτή η «φυλετική ενέργεια» εμπλουτίζει την ατομικότητα μας. Αλλά μπορεί επίσης να υπάρχει και σε ένταση με τις αληθινές μας ταυτότητες. Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Τέταρτο Οίκο, η επίλυση αυτής της έντασης είναι το κλειδί.

Είναι απαραίτητο να αφήσουμε το σπίτι. Αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι κυριολεκτική – μπορεί να ανακαλύψουμε τους εαυτούς μας να επιθυμούν να μετακομίσουν μακριά από τις οικογένειες μας ή κοινότητες από τις οποίες καταγόμαστε.

Ακόμα κι αν η μετακόμιση δεν είναι και τόσο φυσική, υπάρχει και πάλι μία ανάγκη να ξεχωρίσουμε τους αληθινούς εαυτούς μας από τις εσωτερικές προβολές της μυθολογίας των γονέων μας και της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Στις μέρες μας πολλοί από εμάς ζούμε μακριά από τις «ρίζες» μας.

Έχουμε εδραιώσει νέες « οικογένειες» και κοινότητες. Και ακόμα και αυτές μπορεί να είναι αποδυναμωτικές! Καθώς ο Ουρανός περνάει από τον Τέταρτο Οίκο, ένας οπαδός της Νέας Εποχής που ζει στην Sedona, Αριζόνα, μπορεί να χρειάζεται να ανακτήσει την αυτοκυριαρχία του και να μετακομίσει στην Νέα Υόρκη –ή ένας μάγος του χρηματιστηρίου μπορεί να χρειάζεται να ξεφύγει από αυτή την «οικογένεια» και να μετακομίσει στην Sedona!

Σε κάθε περίπτωση, η ευθυγράμμιση της εσωτερικής μας ουσίας με την εξωτερική μας ζωή εξαρτάται από την αλλαγή της σχέσης μας με τις κοινωνικές και οικείες ρίζες μας. Από μια άποψη νιώθουμε ότι ήρθε η ώρα να μετακινηθούμε.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Πέμπτο Οίκο

Οι απολαύσεις είναι ουσιώδεις για την πνευματική μας υγεία και την ευημερία μας. Οι άνθρωποι που δεν βιώνουν ποτέ την «ελευθέρωση» έχουν τάση στον θυμό και την κατάθλιψη. Είναι πιο ευπαθείς στις αρρώστιες.

Πολλές φορές είναι κυριαρχικοί και βλαβεροί απέναντι στους άλλους. Ωστόσο κάθε κουλτούρα τοποθετεί πολλούς κανόνες στις απολαύσεις: απαγορεύσεις στο σεξ, απαραβίαστα στο ποτό και στο σεξ, απαγορεύσεις στο να πετάξουμε τις ευθύνες μας για χάρη της διασκέδασης.

Αυτές οι απαγορεύσεις είναι τουλάχιστον εν μέρει απαραίτητες για προφανείς λόγους. Αλλά με τον Ουρανό να περνά από τον Πέμπτο Οίκο, νιώθουμε να επαναστατούμε απέναντι τους. Κάτι βαθιά μέσα μας πραγματικά χρειάζεται να «σανιδώσει το γκάζι». Βαρεθήκαμε τους περιορισμούς. Δεν θέλουμε να υπακούμε άλλο τους κανόνες .

Αυτή είναι μια ευαίσθητη διέλευση γιατί μπορεί να μπλέξουμε από μόνοι μας σε πολλές δυσκολίες εξαιτίας της – μπορούμε για παράδειγμα, πραγματικά να παραφερθούμε, πληγώνοντας τους εαυτούς μας, πληγώνοντας τους άλλους, ή ίσως πληγώνοντας τα δικά μας σώματα μέσα από απρόσεκτη διασκέδαση. Ωστόσο κάτω από όλα αυτά υποβόσκει ένα βασικό γεγονός: έχουμε επιτρέψει στην βασική μας ανάγκη για Διονυσιακή απελευθέρωση να πεινάσει επικίνδυνα.

Η αιτία είναι ότι έχουμε εσωτερικεύσει «ηθικούς» κανόνες που δεν έχουν αληθινή πνευματική σχέση με εμάς. Ένα κλειδί είναι να αναγνωρίσουμε ότι δεν πρόκειται μόνο για τους « εσωτερικούς μας πιθήκους» που χρειάζονται να διασκεδάσουν – το ίδιο χρειάζεται και η εσωτερική μας διάνοια. Και αυτό συνήθως σημαίνει ότι χρειαζόμαστε κάποιες δημιουργικές εκφράσεις τώρα, όπως επίσης περισσότερες «βιολογικές» απολαύσεις.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Έκτο Οίκο

Οι υποχρεώσεις και υπευθυνότητες αποτελούν ένα κομμάτι της ενήλικης ζωής. Αν δεν ζούμε στην απόλυτη απομόνωση ή είμαστε παιδιάστικα εγωκεντρικοί, πρέπει να τιμούμε τα «συμβόλαια» μας με τους άλλους.

Επιπλέον έχουμε καθήκοντα και απέναντι στους εαυτούς μας: πρέπει να φροντίσουμε τα σώματα μας, να δημιουργήσουμε μια ζωή – και περιστασιακά να καθαρίσουμε τις «επιστημονικές έρευνες» πίσω από τα ψυγεία μας πριν πεθάνουμε από αλλαντίαση! Από την φύση τους αυτές οι ευθύνες αποτελούν ρουτίνα – και οι ρουτίνες τείνουν να γίνονται αδιάφορα ρομποτικές.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Έκτο Οίκο έρχεται η στιγμή να αναπροσαρμόσουμε αυτές τις ρουτίνες. Νιώθουμε άρνηση για αυτές και έχουμε καλούς λόγους. Βαθιά μέσα στον ψυχισμό μας αναδύεται ένα νέο όραμα ως προς το πώς να τις χειριστούμε. Οι υπευθυνότητες μας αλλάζουν.

Τα σώματα μας αλλάζουν επίσης, απαιτώντας διαφορετικές μορφές διατήρησης: νέες μορφές άσκησης, διαφορετικές τροφές. Όλα τα υπάρχοντα συμβόλαια έχουν απλά εκπνεύσει και χρειάζονται επαναδιαπραγμάτευση. Πιθανώς να κάνουν την εμφάνιση τους κάποιοι μάλλον αλλόκοτοι μέντορες δίνοντας υλική υπόσταση στα μονοπάτια που χρειάζεται να ακολουθήσουμε. Ακολουθούμε τα βήματα τους, όσο περίεργα κι αν φαίνονται και ανανεώνουμε τους εαυτούς μας.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Έβδομο Οίκο

Η αγάπη και η ελευθερία μπορεί να μην είναι αληθινά αντίθετες, αλλά δεν είναι ακριβώς ούτε και φυσικοί σύντροφοι. Αν αγαπάμε, κάνουμε συμβιβασμούς. Σε ένα πνεύμα ευγένειας και γενναιοδωρίας απέναντι σε αυτούς που αγαπάμε, εγκαταλείπουμε συγκεκριμένες πλευρές των φύσεων μας. Συγχωρούμε και υπομένουμε. Και πάνω από όλα, η στενή σχέση δημιουργεί οικειότητα- και η οικειότητα φέρνει εθελοτυφλία, μούδιασμα και μιμητική συμπεριφορά.

Όταν ο Ουρανός ταρακουνήσει τον Έβδομο Οίκο, όλα αυτά τα θέματα πιέζουν- και όχι μόνο στις σεξουαλικές μας σχέσεις. Πιέζουν και στις φιλίες και επαγγελματικές συνεργασίες επίσης. Στο όνομα της αγάπης έχουμε θυσιάσει σε μεγάλο βαθμό την επίκαιρη πραγματικότητα του ποιοι είμαστε.

Αυτός είναι ο κύριος λόγος που νιώθουμε ότι δεν μας «βλέπουν». Γι’ αυτό συμπεριφερόμαστε με επαναστατικούς και δύσκολους τρόπους, νιώθοντας έτοιμοι να πετάξουμε το μωρό έξω μαζί με τα νερά της μπανιέρας. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ενώ μπορεί να κοιτάζουμε σχέσεις που έχουν κάνει τον κύκλο τους και δεν μπορούν πλέον να επιβιώσουν, υπάρχει μια καλή περίπτωση το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε να είναι μια εκ νέου ρύθμιση- να ανοίξουμε τα χαρτιά μας, απαιτώντας η «συμφωνία» μας να ξανασχεδιαστεί ώστε να αντανακλά το άτομο που πραγματικά έχουμε γίνει. Τυπικά αυτό περιλαμβάνει περισσότερο «χώρο» για τον καθένα μας, λιγότερη ομοιογένεια στην σχέση και πολύ περισσότερο έδαφος για ειλικρινείς διαφορές.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Όγδοο Οίκο

Τα μυτερά μικρά αυτάκια των «εγώ» μας μπορεί να στέκονται καμαρωτά πάνω ααπο τα κύματα, αλλά το υπόλοιπο από το παγόβουνο του Εαυτού βρίσκεται από κάτω, στα βαθιά νερά του ασυνείδητου νου.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Όγδοο Οίκο, αυτά τα ψυχικά βάθη είναι έτοιμα να αναδυθούν. Στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να τα σταματήσουμε. Ξαφνικά οι μεγαλύτεροι φόβοι μας, οι καταπιεσμένες επιθυμίες, οι αδέσποτες πείνες – όλες οι ανολοκλήρωτες διαστάσεις του ψυχισμού μας – αρχίζουν να πιέζονται προς την επιφάνεια. Η άγρια γυναίκα και ο άγριος άνδρας μέσα σε όλους μας αρχίζουν να συγκεντρώνουν δυνάμεις.

Εξέρχονται βίαια από την αρχέγονη έρημο και φέρουν βαριά πλήγματα στα τείχη του κήπου της πόλης του Εγώ. Είμαστε «επισήμως» πολύ χαρούμενοι- αλλά η μυστική μας θλίψη εμφανίζεται προς τα έξω. Ίσως υπάρχει μία χαρά που λαχταράμε- την οποία όμως το πολιτισμένο μας εγώ έχει απαγορέψει. Αυτή η χαρά αρχίζει να κάνει επιλογές αντί για εμάς, αρπάζοντας το τιμόνι του οδηγού. Ακριβώς πάνω στην ώρα, εμφανίζονται άνθρωποι που αντιπροσωπεύουν ή διευκολύνουν αυτές τις ορμές.

Καλούμαστε να κάνουμε λίγη βαθιά εργασία πάνω στην Σκιά μας, να αφομοιώσουμε κομμάτια του εαυτού μας τα οποία προκαλούν ντροπή στις κοινωνίες ή οικογένειες μας, κάνοντας τις δικές μας ηθικές κρίσεις – και ζώντας για το ειλικρινά καλό ή το καταστροφικά βλαβερό, με τις συνέπειες τους. Για τους περισσότερους από εμάς, αυτή η διέλευση αντιπροσωπεύει τον «ερχομό μιας εποχής» – ακόμα και αν είμαστε στα ενενήντα!

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Ένατο Οίκο

Κάθε πολιτισμός προσπαθεί να ερμηνεύσει την ζωή με την δική του οπτική. Πολύ παλιά, αυτές οι εξηγήσεις ήταν πάντοτε θρησκευτικές. Κάθε κοινωνία προσδιοριζόταν από την θεολογία της. (Στην παρούσα πολυπολιτισμική εποχή, πρέπει να τραβήξουμε την λέξη «θρησκεία» ώστε να συμπεριλάβουμε όλους τους τρόπους που οι άνθρωποι ερμηνεύουν την ζωή τους, συμπεριλαμβάνοντας τον Υλισμό, Κυνισμό και την Επιστήμη.)

Στις μέρες μας όλοι είμαστε κομμάτι κάποιας κουλτούρας ή υποκουλτούρας που σημαίνει ότι όλοι μας έχουμε εκπαιδευτεί να βλέπουμε την ζωή με συγκεκριμένους τρόπους.

Με την διέλευση του Ουρανού από τον Ένατο Οίκο, έρχεται η ώρα να αμφισβητήσουμε αυτές τις υποθέσεις. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο της αποκρυπτογράφησης των ψυχών μας που για να προχωρήσουμε μπροστά, πρέπει να «εγκαταλείψουμε τον τόπο γέννησης μας». Αυτό μπορεί να σημαίνει κυριολεκτικά να μετακομίσουμε σε ένα διαφορετικό μέρος της χώρας ή ίσως να υποδεικνύει μια καίρια εμπειρία που αλλάζει την ζωή, σε μια ξένη κουλτούρα.

Το «ταξίδι» μπορεί να μην είναι τόσο κυριολεκτικό – μπορεί να πυροδοτηθεί από το μυαλό- προκλητικές εκπαιδευτικές εμπειρίες ή εμπλοκή με εξωγήινες φιλοσοφίες. Σε κάθε περίπτωση, ο πυρήνας του θέματος δεν αφορά κουπόνια συχνών αεροπορικών ταξιδιών. Πρόκειται για μία αλλαγή στον πυρήνα του συστήματος των πεποιθήσεων που βρίσκεται κάτω από την αίσθηση της πραγματικότητας που έχουμε. Η φυλακή των σκέψεων μας έχει γίνει πολύ στενή για τις ψυχές μας.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Δέκατο Οίκο

Το «Αιφνίδιες αλλαγές στην σταδιοδρομία» είναι η συνηθισμένη ερμηνεία αυτής της διέλευσης. Η πρόβλεψη συχνά πέφτει διάνα. Αλλά ο Δέκατος Οίκος δεν αφορά μόνο τον βιοπορισμό μας. Αν το διευρύνουμε πολύ, είναι το «καπέλο που φοράμε» μέσα στον κόσμο. Η δουλειά που κάνουμε αποτελεί κομμάτι του – αλλά το ίδιο και ο υπόλοιπος τρόπος ζωής μας: η υλική μας κατάσταση, αν έχουμε παιδιά, ακόμα και το μήνυμα που δίνουν τα ρούχα μας στον κόσμο.

Έχει να κάνει στην πραγματικότητα με οτιδήποτε μας προσδιορίζει στα μάτια των ανθρώπων που δεν μας ξέρουν πολύ καλά. Αυτά τα «επιφανειακά ζητήματα» αληθινά περιγράφουν σε μεγάλο βαθμό το πώς περνάμε την ζωή μας – και με την ριζοσπαστική τάση του Ουρανού στην διέλευση του από αυτόν τον τομέα του χάρτη, μπορούμε να περιμένουμε μια μεγάλη αλλαγή σκηνικού στις δημόσιες ζωές μας.

Υπάρχει ένας εξελικτικός σκοπός για αυτή την πρόβλεψη: έχει διευρυνθεί ένα κενό ανάμεσα στον τρόπο ζωής μας και στο ποιοι πραγματικά είμαστε. Ο επίγειος ρόλος μας ταιριάζει όπως ένα ζευγάρι παπουτσιών – όμως ένα νούμερο μικρότερο. Νιώθουμε άβολα από αυτές τις προσδοκίες, συμπεριφορές και ανθρώπινες συνεργασίες.

Ταυτόχρονα, οι ψυχές μας και οι συνθήκες των εξωτερικών μας ζωών μας στέλνουν και τα δύο το ίδιο μήνυμα: Αγκαλιάστε το Άγνωστο. Τολμήστε την αλλαγή. Προθυμοποιηθείτε να τα τινάξετε όλα στον αέρα και να ξεκινήσετε από την αρχή. Και μην ανησυχείτε σχετικά με το τι σκέφτονται οι άλλοι για αυτές τις αποφάσεις. Είναι η δική σας ζωή, όχι εκείνων!

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Ενδέκατο Οίκο

Μερικές φορές στο ταξίδι των χιλιάδων μιλίων, σκεφτόμαστε ότι κατευθυνόμαστε βόρεια. Τότε ανεβαίνουμε σε μια κορυφή βουνού, κοιτάζουμε την θέα. Ξαφνικά, τα βορειοδυτικά φαίνονται καλύτερη απόφαση. Αυτό αισθανόμαστε με την διέλευση του Ουρανού από τον Ενδέκατο Οίκο μας. Οι προτεραιότητες μας στην ζωή έχουν εξελιχθεί. Αυτό που νομίζαμε ότι θέλαμε ακόμα κι αν δεν το έχουμε ακόμα αποκτήσει, χάνει την γοητεία του.

Όλο το διάστημα πιστεύαμε ότι το να «φτάσουμε εκεί» ήταν το σημαντικό. Αλλά στην πραγματικότητα ήταν το ταξίδι και όχι η άφιξη που είχε σημασία. Η πρόκληση βρίσκεται στην αναγνώριση και αποδοχή αυτής της Ψυχικής Αλήθειας.

Μερικές φορές οι πεισματάρηδες εγωισμοί μας βρίσκουν αυτή την αποδοχή πολύ δύσκολη. Ίσως παρατάμε την ιατρική σχολή στην μέση του να γίνουμε ιατροί. Ίσως εγκαταλείπουμε την φάρμα που μας πήρε δέκα χρόνια να αγοράσουμε. Ίσως αφήσουμε την εταιρεία για να γίνουμε αστρολόγοι. Σε κάθε περίπτωση σίγουρα περιβαλλόμαστε από ανθρώπους που πιστεύουν ότι τα έχουμε χαμένα!

Μας κριτικάρουν, σαν να μας γνώριζαν. Όμως δεν μας γνωρίζουν: το μόνο που γνωρίζουν είναι μια εκδοχή του εαυτού μας που τους έχουμε πουλήσει – στην οποία δεν πιστεύουμε πλέον! Η θάλασσα των προσώπων γύρω μας χρειάζεται να αλλάξει, όπως χρειάζονται και οι προτεραιότητες βάση των οποίων ζούμε.

Όταν ο Ουρανός διελαύνει από τον Δωδέκατο Οίκο

Από την κούνια εώς τον τάφο, είμαστε υπό πίεση να συμμορφωθούμε, να σκεφτούμε όπως σκέφτονται οι γείτονες μας, να πιστέψουμε στην πραγματικότητα που βλέπουμε στην τηλεόραση. Είναι αδυσώπητο και πολλοί από εμάς παρασύρονται μέσα στο συλλογικό κοπάδι.

Ζούμε τις περιέργως ασύνδετες ζωές ανθρώπων των οποίων οι ψυχές δεν έχουν πολύ λόγο στην διαμόρφωση των καθημερινών τους εμπειριών. Απέναντι τους, έχουμε την πολύτιμη ειλικρίνεια που κερδίζεται δύσκολα και ακεραιότητα: το δικαίωμα να είμαστε αυτοί που αληθινά είμαστε.

Αναπόφευκτα, αναπτυσσόμαστε εξαρτώμενοι από τα αποτελέσματα αυτής της νίκης. Ποιος ανάμεσα μας δεν είναι λιγάκι περήφανος για την μοναδικότητα του; Ποιος δεν είναι περήφανος για αυτό που μας ξεχωρίζει από το κοινό κοπάδι;

Λοιπόν, όταν ο Ουρανός περάσει μέσα στον Δωδέκατο Οίκο, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τους εξελικτικούς περιορισμούς που δημιουργούνται από αυτή την εξάρτηση στην ατομικότητα μας.

Οι ιδιοτροπίες μας γίνονται εμπόδιο της εξέλιξης της ψυχής μας! Έχουμε αιχμαλωτιστεί πολύ από τις εκκεντρικότητες μας. Πληρώσαμε υπερβολικά πολλά για την ελευθερία μας. Αρχίζουν να αναδύονται μηνύματα από μέσα μας, βοηθώντας μας να τα αφήσουμε: αρχίζουμε να «καταλαβαίνουμε το αστείο» του ποιοί είμαστε. Και αν το χρειαζόμαστε, ίσως και οι εξωτερικές μας ζωές μας προσφέρουν μια μικρή ώθηση επίσης – οι καταστάσεις που υποστηρίζουν την ανεξαρτησία μας, την «ιδιαιτερότητα» μας και την αίσθηση της κυριαρχίας μας, αρχίζουν να διαλύονται. Έχουμε νικήσει, άρα τώρα είναι η στιγμή να παραδοθούμε.