Περισσότερα για τη λειτουργία των επτά ακτίνων
Σε προηγούμενα άρθρα για την Εσωτερική Αστρολογία προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε εν συντομία τις πιο βασικές αρχές του κλάδου της Εσωτερικής Αστρολογίας και να δώσουμε τη θεωρητική βάση εκείνης της αστρολογίας που προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την αστρολογική γλώσσα, όχι για να κάνει προβλέψεις, αλλά για να συμβάλλει στην πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου και ειδικότερα εκείνων των ομάδων ανθρώπων που έχουν επιλέξει για την πνευματική τους εξέλιξη το μονοπάτι του Εσωτερισμού.
Ένα βασικό πρόβλημα αυτής της παρουσίασης ως τώρα είναι όμως το γεγονός ότι αυτή δύσκολα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην πράξη, τουλάχιστον για όσους θιασώτες του χώρου δεν είναι μέλη κάποιας επιμέρους εσωτεριστικής ομάδας. Αυτό αποδεικνύεται πολύ εύκολα κι από τη δυσκολία που έχει κανείς να απαντήσει συγκεκριμένα σε ερωτήσεις σχετικά, ερωτήσεις που όπως δείχνουν και οι δημοσιεύσεις των άρθρων στο Myhoroscope κινούνται συνήθως γύρω από πρακτικά θέματα του τύπου « Εγώ κάτω από ποια ακτίνα έχω γεννηθεί;»
Μετά από αρκετά χρόνια αναμονής ωστόσο πιστεύω ότι υπάρχει πλέον στην ελληνική αγορά ένας οδηγός πρακτικής χρησιμότητας για την απάντηση σε τέτοιου είδους ερωτήσεις, οδηγός που βοηθάει επίσης σημαντικά και στη γενικότερη κατανόηση του συγγραφικού έργου της Alice Bailey, που εκπροσώπησε γενικότερα και ένα ρεύμα εσωτερισμού στις παρυφές αυτού που ονομάζουμε σήμερα Θεοσοφία (για όσους έχουν αποπειραθεί να διαβάσουν το έργο της Bailey και έχουν σκοντάψει επανειλημμένα στις μεταφράσεις αυτό είναι μία πολύ σημαντική βοήθεια).
Η εργασία αυτή είναι το βιβλίο Οι Επτά Ακτίνες του Κου Κώστα Ταμπάκη, η οποία αποτέλεσε και την αφορμή για να ξαναπιάσω μετά από καιρό το θέμα της εσωτερικής αστρολογίας και να μου γεννηθεί η επιθυμία να προχωρήσω σε μία ακόμη προσπάθεια δημοσίευσης. Στη δημοσίευση αυτή θα προσπαθήσουμε να δούμε τι σημαίνουν οι επτά ακτίνες πιο πρακτικά, ξεκινώντας από κει που σταματήσαμε στα άρθρα της Εσωτερικής Αστρολογίας και προσθέτοντας στοιχεία τόσο από την εργασία του Κου Ταμπάκη όσο κι από προσλαμβάνουσες που έχουν στο μεταξύ προκύψει από απόπειρες εισαγωγής του συστήματος των ακτίνων στη χώρα μας αλλά και συμπεράσματα που έχουν προκύψει από τη μελέτη άλλων σχετικών συγγραφέων που ενέπλεξαν την αστρολογία με τον εσωτερισμό όπως ο Dane Rudhyar.
Το πρόβλημα του συστήματος των ακτίνων
Στις ως τώρα – κατά τα άλλα αξιέπαινες – προσπάθειες να εισαχθεί το σύστημα των ακτίνων στη χώρα μας το βασικό πρόβλημα που πιστεύουμε ότι έχει προκύψει είναι ότι από ένα σημείο και πέρα γίνεται μία προσπάθεια να ερμηνευτεί το σύστημα αυτό με όρους της κλασσικής αστρολογίας. Έτσι στις διάφορες δημοσιεύσεις βρίσκει κανείς να διατυπώνονται απόψεις του τύπου «όσοι έχετε πολλούς πλανήτες στο Λέοντα τον Κριό ή τον Αιγόκερω βρίσκεστε κάτω από την επιρροή της 1ης ακτίνας», να περιγράφονται οι εσωτερικοί κυβερνήτες των ζωδίων χωρίς να εξετάζεται σε βάθος η πνευματική μεταστροφή που σημαίνει το πέρασμα ενός ζωδίου από την επίδραση του εξωτερικού κυβερνήτη στον εσωτερικό, να συνδέονται με συμβατικό κυρίως τρόπο οι εσωτερικοί κυβερνήτες με τα ζώδια χρησιμοποιώντας μυθολογίες αντιστοιχίες ή στοιχεία από άλλα αστρολογικά συστήματα (π.χ. οι αντισκιές).
Όσοι όμως έχουν ωστόσο εντρυφήσει στην εσωτερική σημασία των ζωδίων μέσα από τη συμβολική γλώσσα των μύθων και των παραδόσεων κατανοούν πολύ καλά ίσως τι σημαίνει η μεταφορά π.χ. του πεδίου της μάχης για το ζώδιο του Κριού από το φυσικό πεδίο στο πεδίο του νου και η επικράτηση όχι έναντι των φυσικών εχθρών αλλά έναντι των πολλαπλών Εγώ και των ιδεών. Ένα τέτοιο παράδειγμα σωστής απόδοσης αυτών των διαδικασιών δίνει νομίζω και ένα άρθρο της Κας Σίμου στην ιστοσελίδα του Myhoroscope που αναφέρεται στην εσωτερική σημασία των άθλων του Ηρακλή.
Μία τέτοια ψυχολογική και πνευματική μεταστροφή υποδεικνύεται συμβολικά στην εσωτερική αστρολογία από την αντικατάσταση του Άρη ως κυβερνήτη του Κριού από τον Ερμή σαν εσωτερικού κυβερνήτη. Αυτού του είδους η μεταστροφή είναι και η πεμπτουσία του συστήματος των εσωτερικών κυβερνητών που είναι τόσο απαραίτητη για την προετοιμασία του «μαθητή» ώστε να αρχίσει να ανταποκρίνεται στις – έμμεσες έστω και μέσω των εσωτερικών κυβερνητών – επιδράσεις των ακτίνων. Η μεταστροφή αυτή μας δείχνει επίσης ότι η αστρολογία δεν είναι ένα στατικό σύστημα αλλά αλλάζει και διαφοροποιείται ανάλογα με το βαθμό εξέλιξης του ανθρώπου και ανάλογα με το με ποιες συμπαντικές ενέργειες είναι ο ίδιος εκπαιδευμένος να συντονίζεται.
Επειδή λοιπόν οι ως τώρα απόπειρες εισαγωγής του συστήματος των ακτίνων μπορούν – παρά επαναλαμβάνω την ορθή αρχική αφετηρία –να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι η εσωτερική αστρολογία είναι λίγο πολύ μία παραλλαγή της εξωτερικής – αν και αρχικά ισχυριζόμαστε το αντίθετο- πιστεύω ότι εργασίες όπως αυτή του Κου Ταμπάκη ρίχνουν φως σε αυτά τα θέματα και βάζουν κάποια πράγματα στη θέση τους για να ξέρουμε ακριβώς ποιες είναι οι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές των δύο συστημάτων, της εσωτερικής δηλαδή και της εξωτερικής αστρολογίας.
Προτού ωστόσο ξεκινήσουμε – σε ορθή πλέον βάση – την περαιτέρω μελέτη του συστήματος των ακτίνων – είναι πιστεύω απαραίτητο να ξεκινήσουμε με μία σειρά από αρχικές και προπαρασκευαστικές δηλώσεις:
1. Όλα τα συστήματα αστρολογίας που συσχετίστηκαν με τον εσωτερισμό (Leo, Bailey, Rudhyar, κ.ά.) συμφωνούν ότι ο συνηθισμένος χάρτης των ατόμων με τις θέσεις των πλανητών σε οίκους και ζώδια έχει πολύ μικρή σχέση με την εσωτερική αστρολογία
2. Όταν αναφερόμαστε στην εσωτερική αστρολογία, αναφερόμαστε κυρίως σε ανθρώπους που έχουν επιλέξει το λεγόμενο μονοπάτι της «μαθητείας» στη ζωή τους, ένα μονοπάτι που – κατά τη δική τους πάντα άποψη – τους οδηγεί σε μία πνευματική εξέλιξη ανώτερη της συνηθισμένης.
3. Συμβολικά μιλώντας «μαθητής» είναι εκείνος ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να θέσει μέσα του υπό έλεγχο τις αντικρουόμενες ψυχολογικές – αλλά και σωματικές -δυνάμεις και να δομήσει ένα κέντρο θέλησης που έχει κάτω από τον έλεγχο του το σύνολο του εαυτού του. Οι αντικρουόμενες αυτές ψυχολογικές – και όχι μόνο – δυνάμεις συμβολίζονται αστρολογικά από τους πλανήτες και τις θέσεις που καταλαμβάνουν σε ζώδια και οίκους. Ο «μαθητής» είναι ο άνθρωπος εκείνος που έχει υποτάξει τις επιδράσεις των επιμέρους πλανητών / συμπλεγμάτων κάτω από την προσωπική του καταρχήν θέληση – όπως συμβολίζεται από τη θέση του Ήλιου – και στη συνέχεια κάτω από τις επιταγές της ψυχής, οι οποίες υποδηλώνονται για τους περισσότερους από το σημείο του Ωροσκόπου.
4. Με βάση τα παραπάνω προκύπτει ότι οι επιμέρους πλανητικές θέσεις στο χάρτη ενός ατόμου δε συνιστούν κριτήριο κατάταξης του σε κάποια από τις επτά ακτίνες. Για να υπάρξει εν γένει ανταπόκριση στις ακτίνες, ο άνθρωπος θα πρέπει να είναι ήδη σε στάδιο μαθητείας και άρα οι πλανητικές επιδράσεις αυτές θα έχουν υποταχθεί ψυχολογικά στο ζώδιο του Ήλιου ή όπως θα δούμε παρακάτω στο τρίπτυχο Σελήνης – Ήλιου και Ωροσκόπου.
5. Από τη στιγμή που έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία δημιουργίας του ατομικού κέντρου, αρχίζουμε πλέον να μιλάμε και για επίδραση των ακτίνων. Και η πρώτη ακτίνα που αναφέρεται στην εσωτερική αστρολογία είναι η λεγόμενη ακτίνα της προσωπικότητας. Η ακτίνα αυτή «θα μπορούσε» να συσχετίζεται με τη θέση του Ήλιου στο γενέθλιο χάρτη μας χωρίς όμως να έχουμε συγκεκριμένες αναφορές στο συγγραφικό έργο της Bailey γι’ αυτό το ζήτημα (εάν επιλέξουμε να το συσχετίσουμε σίγουρα ως ένα σημείο πρακτικά θα μας βοηθήσει αλλά θα φέρουμε παράλληλα και την ευθύνη της αποδείξεως).
6. Πολύ αργότερα και μετά την εξέλιξη της προσωπικότητας ο μαθητής «είναι δυνατόν» να αρχίσει να ανταποκρίνεται και στον ωροσκόπο του, που σε αυτή τη φάση συμβολίζει την ψυχή του. Με την έναρξη ανταπόκρισης του μαθητή στην ψυχή εμφανίζεται και μία δεύτερη ακτίνα που επιδρά στο μαθητή που είναι η ακτίνα της ψυχής. Συνεπώς δεν υπάρχει μία ακτίνα κάτω από την οποία γεννιόμαστε, αλλά τουλάχιστον δύο. Και μάλιστα δε γεννιόμαστε ακριβώς κάτω από αυτές, αλλά αρχίσουμε και ανταποκρινόμαστε σε αυτές «εάν και εφόσον» φτάσουμε σε ένα στάδιο πνευματικής ανάπτυξης που ονομάζουμε στάδιο μαθητείας.
7. Εδώ θα τολμήσω να αναφέρω και τη δική μου προσωπική – και διατυπωμένη πλέον και σε άλλα άρθρα στο Myrhoscope – άποψη, ότι στην πραγματικότητα ο ατομικός μας χάρτης δε συνιστά το ατομικό μας DNA, αλλά το ατομικό μας τραύμα (ή Κάρμα κατά τον Rudhyar). Σκοπός της πνευματικής μας εξέλιξης, μέρος της οποίας είναι η μαθητεία και η ανάπτυξη του ατομικού μας κέντρου είναι ακριβώς η απαλλαγή από τους περιορισμούς αυτού του γενέθλιου χάρτη έτσι ώστε κάποια στιγμή στη ζωή μας να μπορούμε να αναφωνήσουμε κι εμείς “In the name of truth, I have to declare that the One who is within me has changed signs at will.” (Samael Aoun Veor)
8. Με την έννοια αυτή τόσο το ατομικό μας κέντρο, αλλά πολύ περισσότερο η ίδια μας η ψυχή δεν είναι πιστεύω στοιχεία τελεσιδίκως προκαθορισμένα ή στοιχεία που βρίσκονται εν σπέρματι αποτυπωμένα στο γενέθλιο χάρτη μας, αλλά είναι στοιχεία που καλούμαστε να επιλέξουμε εμείς συνειδητά, ως άλλοι αλχημιστές της ψυχής, ανακατεύοντας τα αστρολογικά στοιχεία ως χημικές ουσίες σε ένα πείραμα εργαστηρίου, χτίζοντας την προσωπικότητα και την ψυχή που εμείς θέλουμε και την οποία χτίζουμε μάλιστα έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις ζωδιακές ιδιότητες που εμείς επιλέγουμε. Όπως λέει και η Dion Fortune στο βιβλίο της «Υγιής Αποκρυφισμός» «ο μυημένος δεν οδηγείται τυφλά από το Κάρμα του, αλλά συνεργάζεται συνειδητά με τις καρμικές δυνάμεις για να εκπληρώσει το χρέος του. Γνωρίζει ότι οι πλανητικές επιδράσεις θα κάνουν τη φύση του να αντιδράσει με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Γι’ αυτό τοποθετεί την πειθαρχημένη του θέληση … στον ένα δίσκο της ζυγαριάς, ώστε να εξισορροπεί τις κοσμικές δυνάμεις που επενεργούν μέσα στο δικό του μικρόκοσμο».
9. Αυτή η «αιρετική» κατά τα άλλα άποψη είναι γενικότερα μία στάση των γνωστικών εσωτεριστικών ρευμάτων που – αντίθετα στις παραδοσιακές θεοσοφικές διδασκαλίες – ισχυρίζονται ότι η αθανασία της ψυχής δεν είναι προκαθορισμένη. Η ψυχή μας δε φροντίζει για κάποιου είδους «πρόνοια» ώστε σε κάθε καινούρια ενσάρκωση να έχουμε νέες ευκαιρίες, αλλά είναι κι αυτή κάτι που «χτίζεται» κατά τη διάρκεια της ζωής μας και εξαρτάται από μας αν θα παραμείνει ζωντανή και μετά το θάνατο του κορμιού μας (άποψη που παρεπιπτόντως υποστηρίζει και η θρησκεία μας).
10. Με την έννοια αυτή έχω τη γνώμη ότι κανείς – εφόσον βρίσκεται στο δρόμο αυτού που ονομάζουμε μαθητεία- δεν γεννιέται τρόπον τινά κάτω από μία συγκεκριμένη ή συγκεκριμένες ακτίνες, αλλά «επιλέγει» τις ακτίνες εκείνες τις οποίες «θα υπηρετήσει» εντασσόμενος – όπως λέγεται στις εσωτερικές ομάδες – στο Θείο Σχέδιο. Η ακτίνα δηλαδή κάτω από την οποία θα δουλέψουμε είναι θέμα προσωπικής μας επιλογής κι όχι κάτι προκαθορισμένο από το γενέθλιο χάρτη.
11. Σε κάθε περίπτωση πάντως για να γίνουν όλα αυτά καθένας από μας έχει να διανύσει πολύ δρόμο και σε κάθε περίπτωση το ξεκίνημα του και η μεγαλύτερη απόσταση του δρόμου που θα διανύσει θα καθορίζεται από τα στοιχεία του γενέθλιου χάρτη του.
Πώς εκδηλώνεται η επίδραση των ακτίνων στο χάρτη μας;
Έχοντας κάνει αυτές τις προπαρασκευαστικές δηλώσεις αξίζει να δει κανείς και πώς αποδίδονται στο σύστημα της Bailey αυτές οι εσωτερικές επιδράσεις, που αντιστοιχούν και σε αντίστοιχες επιδράσεις ακτίνων. Εν προκειμένω ο συμβολισμός o οποίος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη διαλεκτική πάλη μορφής, ατομικής θέλησης και ψυχής είναι αυτός της συσχέτισης της Σελήνης, του Ήλιου και του Ωροσκόπου στο χάρτη. Η Σελήνη στην προκειμένη περίπτωση συνδέεται με αυτό που ονομάζουμε μορφή (στην πραγματικότητα με κάθε είδους παγιωμένη με τη μορφή μοτίβου – και γι’ αυτό υπό την ευρεία έννοια καρμική – συμπεριφορά), ο Ήλιος με το ατομικό μας κέντρο και ο Ωροσκόπος με την ψυχή μας. Η συσχέτιση αυτή είναι συμβολική και δεν είναι σίγουρο ότι αντιστοιχεί επακριβώς στα συγκεκριμένα στοιχεία του χάρτη μας. Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε όμως με την παραδοχή ότι αντιστοιχεί κι αυτή η θεώρηση αρκεί για να προχωρήσουμε αρκετά στα πρώτα μας βήματα.
Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε όμως είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση τα αστρολογικά σημεία έχουν κυρίως συμβολική κι όχι κυριολεκτική σημασία. Σε άλλα πιο μοντέρνα αστρολογικά συστήματα, η ψυχή μπορεί να συμβολίζεται από τον Πλούτωνα (Εξελικτική Αστρολογία του Jeff Green), σε άλλα από μία ανώτερη όψη της Σελήνης (Rudhyar/Αστρολογία της Μεταμόρφωσης) και σε άλλα να παίρνει το ένδυμα του Ανώτερου Εαυτού και να συμβολίζεται από το Μεσουράνημα (Κοσμοβιολογία). Οι συμβολισμοί εδώ δεν είναι το μείζον, αλλά το έλασσον. Αυτό που έχει σημασία είναι η χρήση τους και τι κρύβουν πίσω από αυτήν.
Οι συνδυασμοί ακτίνων λοιπόν των τριών αυτών αστρολογικών στοιχείων μας δίνουν μία ένδειξη για το μονοπάτι που κινείται η πνευματική μας εξέλιξη. Ένα άτομο για παράδειγμα που έχει Σελήνη στους Διδύμους, Ήλιο στον Καρκίνο και Ωροσκόπο στην Παρθένο δείχνει καταρχήν να συνδυάζει επιδράσεις της 4ης ακτίνας (Δίδυμοι/Ερμής, Καρκίνος/Σελήνη, Παρθένος/Ερμής), καθώς τόσο ο Ερμής όσο και η Σελήνη συσχετίζονται με την 4η ακτίνα. Έτσι το άτομο αυτό θα μπορούσαμε σχηματικά να παρασυρθούμε και να πούμε ότι θα έχει καλλιτεχνικές τάσεις, αλλά και τάσεις να παίρνει πάντα την αντίθετη θέση για να εξισορροπεί τα πράγματα.
Θα πρέπει να τονίσουμε όμως πάλι εδώ ότι αυτή η δήλωση ξεκινά να ισχύει εφόσον το άτομο έχει ξεκινήσει μία διαδικασία μαθητείας και επομένως έχει αρχίσει να υποτάσσει τις επιμέρους πλανητικές επιδράσεις στον τριπλό συνδυασμό Σελήνης / Ήλιου / Ωροσκόπου στο χάρτη του. Όσο αυτή η διαδικασία δεν έχει ξεκινήσει, δεν μπορούμε να μιλάμε για επιδράσεις ακτίνων. Βεβαίως η Bailey μας επισημαίνει ότι ακτινικές επιδράσεις υπάρχουν και όταν κανείς δεν έχει ξεκινήσει αυτή τη διαδικασία, αλλά σε επίπεδο φορέων. Άλλη ακτίνα επιδρά τότε στο νοητικό μας σώμα (μπορεί να είναι μόνο μία μεταξύ των 1, 4, 5), άλλη στο συναισθηματικό (μεταξύ των 2 και 6) και άλλη στο φυσικό (μεταξύ 3 και 7).
Αυτό κάνει όμως για μας ακόμη πιο περίπλοκη τη διαδικασία, καθώς μέχρι σήμερα κανείς δεν μπορεί να αντιστοιχίσει στο γενέθλιο χάρτη του ποιες επιδράσεις αφορούν ποιο από τα τρία του σώματα. Για το λόγο αυτό ξεκινάμε να ασχολούμαστε με το θέμα των ακτίνων όταν θεωρήσουμε ότι έχει ξεκινήσει η διαδικασία της μαθητείας και έχει αρχίσει να δημιουργείται μία ενιαία προσωπικότητα. Στην περίπτωση αυτή όπως είπαμε ο μαθητής αρχίζει να ανταποκρίνεται σε τρεις ακτινικές επιδράσεις και πιο συγκεκριμένα σε αυτές που προκύπτουν από τους εξωτερικούς κυβερνήτες των ζωδίων που αντιστοιχούν στα τρία σημεία που αναφέραμε, δηλαδή στη Σελήνη, τον Ήλιο και τον Ωροσκόπο του. Και αυτές θα διατρέχουν όλους τους φορείς του συνολικά.
Σε ένα μεταγενέστερο στάδιο δε, όταν το άτομο αρχίζει «να αντιστρέφει» όπως λέει και η Bailey «την πορεία του στο ζωδιακό», τότε θα αρχίσει να ανταποκρίνεται και στις επιδράσεις των ακτίνων που συνδέονται όχι με τους εξωτερικούς αλλά με τους εσωτερικούς κυβερνήτες. Έτσι, στο παράδειγμα μας, το άτομο θα ανταποκρίνεται πλέον στις ακτινικές επιδράσεις της 5ης (Αφροδίτης ως εσωτερικός κυβερνήτης των Διδύμων), της 6ης (Ποσειδώνας ως εσωτερικός κυβερνήτης του Καρκίνου) και της 4ης ακτίνας (Σελήνη ως εσωτερικός κυβερνήτης της Παρθένου).
Τι σημαίνει όμως αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι η συμπεριφορά του στην καθημερινή του ζωή (Σελήνη) θα γίνει πιο μεθοδική, συγκεκριμένη, λιγότερο «καλλιτεχνική» (4η ακτίνα) και περισσότερο «επιστημονική» (5η ακτίνα), στα θέματα που αφορούν τις προσωπικές του αποφάσεις ζωής (Ήλιος) θα σταματήσει να άγεται και να φέρεται και θα βρει ένα σκοπό τον οποίο θα θελήσει να υπηρετήσει (6η ακτίνα), ενώ οι καταστάσεις της ζωής και οι άνθρωποι που θα έρχονται «μοιραία» στη ζωή του να του δίνουν μαθήματα θα συνεχίσουν να προέρχονται από φαινομενικά διαφορετικές ή αντικρουόμενες προελεύσεις, θα αλλάξει όμως η στάση του απέναντι σε αυτούς, αντιμετωπίζοντας τους πλέον ως μέρη ενός όλου κι όχι ως ξεχωριστά και αποσπασματικά (παραμένει η ίδια ακτίνα, αλλά αλλάζει η στάση του ατόμου απέναντι της).
Και μόνο η παραπάνω διαδικασία λοιπόν μπορεί πρακτικά να βοηθήσει όλους εμάς να διακρίνουμε ένα προσωπικό εξελικτικό μονοπάτι. Στη σημερινή μας ζωή αγόμαστε και φερόμαστε από τις επιδράσεις των πλανητών στο χάρτη μας. Τι μπορεί να γίνει αν αρχίσουμε να εξασκούμε ένα έλεγχο πάνω στον εαυτό μας; Εάν υποτάξουμε τις διάφορες πλανητικές παρορμήσεις; Θα αρχίσουμε να διακρίνουμε ένα μονοπάτι που θα περιγράφεται συμβολικά από τις ακτίνες των κυβερνητών ζωδίων της Σελήνης, του Ήλιου και του Ωροσκόπου στο χάρτη μας. Αυτό το ακτινικό μονοπάτι θα μας οδηγήσει σε κάποιες συνειδητοποιήσεις, που αν καταφέρουμε και το χρησιμοποιήσουμε για να εξελιχθούμε είναι δυνατόν να μας ανοίξει ένα δεύτερο δρόμο που να αντιστοιχεί στις ακτινικές επιδράσεις των εσωτερικών κυβερνητών των ζωδίων που αναφέραμε.
Η εξελικτική αυτή πορεία μας δίνει ένα μονοπάτι αυτοβελτίωσης κι εδώ αρχίζει να αναδεικνύεται η χρησιμότητα της εσωτερικής αστρολογίας ως μεθόδου για την πνευματική εξέλιξη μας. Έχοντας λοιπόν κατανοήσει τη μεθοδολογία αυτή ας δούμε τώρα πιο αναλυτικά τι χαρακτηριστικά και τι προκλήσεις μας επιφυλάσσει κάθε μία από τις επτά ακτίνες.
Τα χαρακτηριστικά και οι προκλήσεις των επτά ακτίνων
1. Η πρώτη ακτίνα είναι η ακτίνα της Θέλησης ή της Δύναμης. Ο άνθρωπος που βρίσκεται κάτω από την επίδραση της γίνεται συνήθως ηγέτης ή εξερευνητής. Οπλίζει τους ανθρώπους με θάρρος, δύναμη και ειλικρίνεια, ενότητα σκέψης και ικανότητα διοίκησης των ανθρώπων. Τους κάνει όμως συνάμα να είναι υπερήφανοι, φιλόδοξοι, πεισματάρηδες και σκληροί, με επιθυμία να ελέγχουν τους πάντες και να μην παραδέχονται ότι μπορεί κάποιος άλλος να έχει δίκιο.
2. Η δεύτερη ακτίνα είναι η ακτίνα της Αγάπης – Σοφίας. Ονομάζεται έτσι, γιατί είναι αγάπη με σκέψη, όχι πάθος, όχι προσκόλληση. Είναι αγάπη που σκέπτεται το καλό του άλλου και δρα με γνώμονα το έλεος αλλά και τη δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος που βρίσκεται κάτω από την επίδραση της γίνεται συνήθως δάσκαλος ή μελετητής ή κάποιου είδους κοινωνικός επιστήμονας. Οπλίζει τον άνθρωπο με υπομονή, επιθυμία για αναζήτηση της αλήθειας, εντιμότητα, ψυχραιμία και καθαρή σκέψη. Παράλληλα όμως τον αποκόπτει από την πραγματικότητα, τον κάνει να υποτιμά τους μη μορφωμένους και του δίνει ένα εκλεκτικισμό.
3. Η τρίτη ακτίνα είναι η ακτίνα της ενεργού νοημοσύνης. Ονομάζεται έτσι γιατί οργανώνει τη μορφή. Ο άνθρωπος που βρίσκεται κάτω από την επίδραση της, αναζητά κι αυτός τη γνώση, αλλά δεν είναι αποκομμένος όπως ο άνθρωπος της 2ης ακτίνας. Εμπλέκεται, οργανώνει και εφαρμόζει. Είναι ο άνθρωπος που καλείται να πάρει μία αρχική ιδέα (συνήθως από κάποιον άνθρωπο της 2ης ακτίνας) και να τη μεταδώσει και να τη στηρίξει. Είναι ο «έμπορος» κυριολεκτικά και μεταφορικά μίας ιδέας. Οπλίζει τον άνθρωπο με οργανωτική σκέψη αλλά, ενώ τον εμπλέκει οργανωτικά, συνεχίζει να τον κρατά μακριά συναισθηματικά από τα προβλήματα των άλλων.
4. Η τέταρτη ακτίνα είναι η ακτίνα της Αρμονίας μέσα από τη Διαμάχη. Είναι η ακτίνα του καλλιτέχνη και του ποιητή. Αυτού που για να επιτύχει την αρμονία πρέπει να δοκιμάσει πρώτα τα δύο άκρα, καθότι δεν μπορεί να κρατήσει αποστασιοποιημένη τη σκέψη του. Κάτω από την επίδραση της ο άνθρωπος νιώθει συμπάθεια, ταυτίζεται με τους άλλους, με τη μία ή την άλλη πλευρά, αλλάζει απόψεις και αντιλήψεις και προσαρμόζει τη σκέψη του. Παράλληλα όμως δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, έχει έντονα πάθη και γίνεται αναξιόπιστος πηγαίνοντας πότε με τη μία πλευρά και πότε με την άλλη.
5. Η πέμπτη ακτίνα είναι η ακτίνα της συγκεκριμένης γνώσης. Ο άνθρωπος που βρίσκεται κάτω από την επίδραση της ασχολείται συνήθως με την τεχνολογία και τις πρακτικές επιστήμες. Είναι ακριβής στην επικοινωνία του, αυστηρά δίκαιος, ευθύς και λειτουργικά εύστροφος. Παράλληλα όμως είναι και στενόμυαλος, ασκεί σκληρή κριτική, δε συγχωρεί τους άλλους και δε σέβεται.
6. Η έκτη ακτίνα είναι η ακτίνα της αφοσίωσης. Ο άνθρωπος που βρίσκεται κάτω από την επίδραση της γίνεται συνήθως οπαδός ή στρατιώτης μίας ιδέας. Οπλίζει τον άνθρωπο με προσήλωση, αφοσίωση, υπακοή και σεβασμό. Του δίνει όμως και μισαλλοδοξία, μεροληψία, προκατάληψη και εμμονές που οδηγούν στη βία.
7. Η έβδομη ακτίνα είναι η ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης. Ο άνθρωπος που βρίσκεται κάτω από την επίδραση της έχει συνήθως σα στόχο του «να τηρείται το σχέδιο». Γίνεται έτσι ένας κλασσικός μάνατζερ (όχι ηγέτης όμως), διαχειριστής και γενικά επιβλέπων κάποιας κατεστημένης λειτουργικής κατάστασης. Στελέχη επιχειρήσεων ανήκουν συχνά σε αυτή την ακτίνα. Η ακτίνα αυτή τους δίνει ευγένεια, ικανότητα διαχείρισης της λεπτομέρειας και επιμονή στην τελειότητα. Τους δίνει όμως και τυπολατρία, πείσμα και ανικανότητα προσαρμογής.
Βιβλιογραφία
- Κώστας Ταμβάκης, Οι επτά ακτίνες, 2007, Κέδρος
- Dane Rudhyar, Astrology of Transformation, 1994, The theosophical publishing house
- Αλίκη Μπέιλη, Εσωτερική Αστρολογία, 1958, Lucis Press
- Αλίκη Μπέιλη, Οι Άθλοι του Ηρακλή, 1975, Lucis Press