Κάρμα και προηγούμενες ζωές

Παιδικές εντυπώσεις
Ποιος από εμάς δεν θυμάται με …αηδία την καμαρωτή εμφάνιση μιας κατσαρίδας καταμεσής του σαλονιού, ή ποιος δεν έτυχε να υποστεί το φοβερό συναίσθημα ενός σκύλου να του γαβγίζει ή, ακόμα χειρότερα, να ορμά απειλητικά προς το μέρος του; Λίγο έως πολύ όλοι μας έχουμε κυριευτεί από δυσάρεστες εντυπώσεις και συναισθήματα με την ανάμνηση ή την ανάκληση των οποίων διαπιστώνουμε ότι μας έχουν αφήσει στο βάθος του νου ένα ανεξίτηλο σημάδι.

– Τα μεγαλύτερα αδέλφια της Αθηνάς, όταν εκείνη μόλις πήγαινε στην πρώτη δημοτικού, έσπαγαν πλάκα βάζοντάς της νεκρά ποντικάκια μέσα στα παπούτσια της! Πήγε ξυπόλυτη στο σχολείο. Τα άλλα παιδιά, ξέσπασαν σε γέλια ενώ συνέχισαν να την κοροϊδεύουν με την παραμικρή αφορμή, καθ’ όλη την διάρκεια του σχολικού έτους. Η Αθηνά, αντιπάθησε το σχολείο, την δασκάλα της –καθώς και κάθε άλλη δασκάλα που συνάντησε έκτοτε– μιας και αντί να την προστατέψει, η ανάμνηση της τιμωρίας που την έβαλε χωρίς ουσιαστικά να φταίει σε κάτι, έμεινε άσβεστη στον νου της. Πέντε δεκαετίες αργότερα, η απλή ανάμνηση αυτού του μαρτυρικού και αηδιαστικού γεγονότος, της προξενεί σύγχυση, θυμό και ασυγκράτητη οργή. Την δε αποστροφή, τόσο γι’ αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός, τα ποντίκια, τα αδέλφια συμπεριλαμβανομένης και της μητέρας της, που ξεκαρδίζονταν στα γέλια σε βάρος της, δεν την ξεπέρασε ποτέ!

Συνήθως όταν ενηλικιωνόμαστε βέβαια, αν και αναγνωρίζουμε την υπερβολή των αντιδράσεων μας, το πρωταρχικό συναίσθημα εξακολουθεί να υπάρχει με την ίδια ένταση που νιώσαμε στο αρχικό περιστατικό. Περιέργως πώς, η σκέψη που έχει παραμείνει προσκολλημένη σε εκείνο το αρχικό συναίσθημα λειτουργεί σαν προειδοποίηση ώστε να απομακρυνόμαστε από την πηγή κάποιας παρόμοιας απειλής στο μέλλον. Όχι όμως και να εξαλείψουμε την δυσαρέσκεια, τον φόβο, το άγχος την οργή. Το γεγονός ότι ένας άνθρωπος υποφέρει στην ανάμνηση ενός τόσο απομακρυσμένου πια από την τωρινή του ζωή γεγονότος, σημαίνει πως κάτι βρίσκεται «εκτός ελέγχου», ή, για να το πούμε πιο σωστά, βρίσκεται «υπό τον έλεγχο του ασυνείδητου». Ως εκ τούτου, δεν είναι παράδοξο πως αμέτρητα άλλα οδυνηρά συναισθήματα που αναδύονται στον νού, οφείλονται στην αντίληψη που έχει καταχωρηθεί στο υποσυνείδητό μας, παρά σ’ αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός.

Αμέτρητα τα παραδείγματα παιδικών βιωμάτων και γεγονότων που έχουν σχηματίσει «ογκώδεις τσιμεντένιες κατασκευές» μέσα στην προσωπική νοητική ιστορία κάθε ανθρώπου. Η καταγραφή και η τόσο ισχυρή εμφύτευση πράξεων, γεγονότων, συμβάντων, ακόμη και απλών λέξεων στο βάθος του νου, που η δυσάρεστη επίδρασή τους σφραγίζει με το αποτύπωμά της τον άνθρωπο, παραμένει καταχωρημένη στον σκληρό δίσκο του νου και παραμένει εκεί για ολόκληρες δεκαετίες, ίσως για πάντα, και ακόμα χειρότερα, την κουβαλάμε από ζωή σε ζωή. Έτσι δημιουργείται μία, θα μπορούσαμε να πούμε, καταναγκαστική συμπεριφορά, αν και το αρχικό γεγονός και το πώς αυτό εκτυλίχθηκε, ή το τι ακριβώς διαδραματίστηκε και με ποιους, έχει πια ξεχαστεί.

Γενικώς τα βαριά μπαγκάζια της ψυχής του κάθε ανθρώπου μεταφέρονται από ζωή σε ζωή, αφού αυτά χάνονται μέσα στα απύθμενα βάθη του νου. Ενισχύονται όμως κάθε φορά από άλλες λέξεις, άλλα παρόμοια συμβάντα, παρεμφερείς προς το αρχικό συμβάν αντιδράσεις, έξεις, παραξενιές, όσα χρόνια και εάν περάσουν, όσες ζωές και εάν μεσολαβήσουν. Το ασυνείδητο προσλαμβάνει τις λέξεις στην κυριολεξία τους. Έτσι η Αθηνά, συνέχισε να αρνείται κατηγορηματικά να φορέσει παπούτσια για πολλά χρόνια ακόμα. Τριγυρνούσε ξυπόλυτη –ειδικά τα καλοκαίρια – ενώ κυριολεκτικά λάτρεψε τις σαγιονάρες, και τα σανδάλια. Γιατί έτσι είχα εγώ τον «έλεγχο της κατάστασης», μονολογεί η Αθηνά, δίνοντας την δική της εξήγηση στο φαινόμενο. Ο πόνος που της προξένησε η κατά τ’ άλλα παιδιάστικη φάρσα των αδελφών της, ήταν τόσο μα τόσο δυνατός, ώστε όταν και εφόσον αναγκαστικά έπρεπε να φορέσει παπούτσια, τα έχωνε κάτω από τα σκεπάσματα της! Έγιναν δε, το απόλυτο φετίχ της! Όμως, για να «ριζώσουν» αυτές οι εντυπώσεις, είτε εάν αυτές είναι αστείες, είτε πραγματικά σοβαρές, χρειάζεται και το ανάλογο πρόσφορο έδαφος.

Σε όλους μας έχει συμβεί να μας δώσουν εντολές, ή να κερδίσουν υπεροχή και έδαφος στην ψυχολογία μας, άτομα με εξουσία ενώ εμείς είμαστε φοβισμένοι, στρεσαρισμένοι, απογοητευμένοι, χωρίς όμως οι εντολές αυτές να καταλήξουν να ελέγχουν τις αισθήσεις μας, τα συναισθήματα μας, και ακόμα χειρότερα την ίδια μας την ζωή. Το γόνιμο έδαφος είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση, οι ενοχές, οι τύψεις, η άρνηση και κυρίως η εγγενής πίστη σε μια οποιαδήποτε εντολή, σε μία πεποίθηση, ένα πιστεύω, κ.ο.κ. Στις μέρες μας η αστρολογία και όλα όσα εν τω μεταξύ προοδευτικά έχουν συμβεί γύρω απ’αυτήν, μας παρέχουν την δυνατότητα μιας γενναίας «ενημέρωσης» του ασυνείδητου, ώστε να καθησυχαστούν οι φόβοι και να απαλλαχθούν τα πάσχοντα μέρη της ψυχής μας. Για να συμβεί όμως αυτό, ένα είδος λεκτικού ελιγμού ενδέχεται να μπορεί να αποκρυπτογραφήσει το τι έχει συμβεί στα βαθύτερα επίπεδα του νου μας. Όπως θα δούμε στην συνέχεια, αυτό ακριβώς πέτυχαν η Μάριον και ο Νίκολας Κούνερτ με την εκπληκτική μέθοδο της Αστρο-Ενορατικής Εστίασης.

ΚΑΡΜΙΚΟ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡ

Ποιος δεν έχει αποδεχτεί πως πολλά από τα κρίσιμα προβλήματα της ζωής προέρχονται από τις παράδοξες εντολές που είναι γραμμένες στον σκληρό δίσκο του υποσυνειδήτου; Σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο, η Σελήνη συμβολίζει το υποσυνείδητο, ενώ οι Δεσμοί παίζουν τον κεντρικό ρόλο όσον αφορά τις αισθήσεις που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του υποσυνειδήτου. Οι Δεσμοί της Σελήνης δεν είναι πλανήτες. Δεν είναι καν φυσικά σώματα. Δεν είναι κάτι στέρεο. Πρόκειται για αυστηρώς μαθηματικά σημεία. Αποτελούν δύο σημεία στο διάστημα όπου η τροχιά της Σελήνης τέμνει ή συναντά την τροχιά της Γης. Ο Νότιος Δεσμός της Σελήνης συμβολίζει το παρελθόν. Πληροφορίες σχετικά με τις συμπεριφορές, τις συνήθειες, τις συναισθηματικές δυσχέρειες και τις αναστολές μας, εξίσου όμως και τα ταλέντα ή τα ιδιαίτερα προσόντα που αναπτύξαμε σε προηγούμενες ζωές, περιγράφονται στον Νότιο και Βόρειο Δεσμό της Σελήνης. Ο Βόρειος Δεσμός της Σελήνης συνιστά προοπτικές, δυνατότητες, και την κατάλληλη για την ψυχή και τα συναισθήματα μας εξελικτική πορεία. Καρμικά, αντιμετωπίζουμε γεγονότα ή συναντάμε πρόσωπα που μας οδηγούν στον Βόρειο Δεσμό. Σε ό,τι αφορά την προσωπική ολοκλήρωση και την μελλοντική μας εξέλιξη, όσο και αν ακούγεται παράξενο, ο σκληρός δίσκος του υποσυνείδητου μας κατευθύνει στην τωρινή «επίγεια» συνάντηση προς πρόσωπα –όπως για παράδειγμα τ’ αδέλφια, την μητέρα, την δασκάλα, τους συμμαθητές, της Αθηνάς– μέσω των οποίων θα διδαχτεί το πώς να ξεπεράσει δυσάρεστους μηχανισμούς της ψυχής της.

Ο προβληματισμός του ζεύγους Μάριον και Νίκολας Κούνερτ (αστρολόγοι –ψυχοθεραπευτές) μαθήτρια των οποίων υπήρξα, ήταν πως αν και είναι πολλά εκείνα στα οποία με την ανάλυση ενός γενέθλιου χάρτη μπορούν να δοθούν απαντήσεις, δεν αρκούν όμως για να κατασιγάσουν βαθύτερους φόβους και ανησυχίες μας. Ακόμα χειρότερα! Ας υποθέσουμε πως ο νους μας είναι σαν ένα κομπιούτερ, του οποίου η νοητική τροφοδοσία γίνεται μέσα από εμπειρίες. Οι πληροφορίες που συλλέγουμε στην διάρκεια των προηγούμενων ζωών μας, αλλά και της παρούσας ζωής, λειτουργούν σαν «λογισμικό». Ωστόσο, επειδή η ισχυρότερη δύναμη της νηπιακής και πρώιμης παιδικής ηλικίας είναι εκείνη της επιβίωσης, της αναγνώρισης, της αποδοχής, το κομπιούτερ υπογραμμίζει με κόκκινο κάθε εμπειρία που εκθέτει σε κίνδυνο την επιβίωση.

Όπως και στην περίπτωση της Αθηνάς, οι καταστάσεις αυτές αποθηκεύονται σ’ ένα ξεχωριστό τμήμα του προγράμματος και «μεγεθύνονται» ώστε να ενεργοποιούν την καλύτερη δυνατή προστασία. Το πρόγραμμα του νοητικού κομπιούτερ –το οποίο όμως ο αστρολόγος ο οποίος ασχολείται με την καρμική αστρολογία ξέρεις πώς να το αποκρυπτογραφήσει– απαρτίζεται από διαδοχικές εμπειρίες, απανωτά περιστατικά φόβου, οργής, άγχους, ανασφάλειας, και δυσάρεστα συναισθήματα τα οποία προκαλούν περιορισμούς και προβλήματα. Κατά τον ίδιο τρόπο που το κομπιούτερ συγκρίνει την γραμματοσειρά που επιλέγουμε στο παρόν με την αμέσως προηγούμενη, έτσι και ο καρμικός νους παρακολουθεί άγρυπνα και συγκρίνει κάθε στιγμή του παρόντος με το παρελθόν. Σημειώνοντας και την παραμικρή ομοιότητα με παλαιότερες περιοχές κινδύνου, ενεργοποιεί, αν χρειαστεί, συστήματα προστασίας. Το πρόβλημα με τα νοητικά συστήματα προστασίας γενικώς, αλλά και ειδικώς με εκείνα που σχετίζονται με τους Νότιο/Βόρειο Δεσμούς της Σελήνης, είναι ότι συνεχίζουν να λειτουργούν, παρ’ όλο που είτε η προηγούμενη ζωή είτε η τωρινή πρώιμη παιδική ηλικία έχει προ πολλού προσπεράσει, μας εξηγεί το ζεύγος Κούνερτ.

Όταν αυτό το μπλοκάρισμα των ικανοτήτων στον ενήλικο οφείλεται σε καταπιεσμένα ή βαθιά στο υποσυνείδητο απωθημένα δυσάρεστα συναισθήματα, τότε η αυτοπεποίθησή του χάνεται κάπου στην πορεία της ζωής του, ενώ ο σκληρός δίσκος του υποσυνειδήτου επανέρχεται στις παλιές καταχωρήσεις. Κάτω απ’αυτές τις περιστάσεις ο Βόρειος που λειτουργεί αντικατοπτρικά του Νότιου Δεσμού, ανακόπτεται. Είναι σαν η όραση και η «ενόραση» να κοιτάζουν σε εντελώς αντίθετες κατευθύνσεις. Ανακαλύπτουν εντελώς διαφορετικές οπτικές, γεγονότα, πρόσωπα, που όμως στοχεύουν να φορτώσουν νέα στοιχεία, νέα προγράμματα, νέο λογισμικό. Η ύπνωση, λένε η Μάριον και ο Νίκολας Κούνερτ, είναι ένας χρήσιμος μηχανισμός για τον προγραμματισμό του νοητικού μας, και κατ’ επέκταση του καρμικού μας κομπιούτερ, έτσι ώστε να μπορεί να δει τις παλιές εμπειρίες από την απόσταση του παρόντος. Έτσι, γεννήθηκε η Αστρο-Ενορατική Εστίαση.

Αστρο-Ενορατική Εστίαση

Η Αστρο-Ενορατική Εστίαση στηρίζεται στην γνωστή πια σε όλους μας ύπνωση. Αν υπήρξε ποτέ μια λέξη που οδήγησε την ανθρώπινη φαντασία σε παράξενα λημέρια είναι η ύπνωση. Πράγματι, ο όρος ύπνωση έχει τόση σχέση με τον ύπνο όσο η γάτα με το ποντίκι. Ιστορικά, ή ύπνωση εμφανίζεται ήδη από την αιγυπτιακή εποχή. Απεικονίζεται με ιερογλυφικές καταγραφές στον τάφο της Ίσιδας που δείχνουν πιστούς να πέφτουν σε υπνωτική κατάσταση. Ο όρος ύπνωση επινοήθηκε από τον βαρόνο Ετιέν Φέλιξ ντε Χενίν ντυ Κοβιγιέρ (1755-1841) ήδη από το 1820. Διαδόθηκε ευρέως από τον Δρα Τζέιμς Μπρέιντ, το 1841, ο οποίος τον χρησιμοποίησε σε μία προσπάθειά του να διαχωρίσει τον εαυτό του από τον μέχρι τότε γνωστό «μεσμερισμό», όταν ο ίδιος πείστηκε ότι είχε ανακαλύψει τον λεγόμενο –όπως αυτός ονόμασε την δική του εκδοχή περί υπνωτισμού– ψυχοφυσιολογικό μηχανισμό. Ένας από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους η ύπνωση δεν είναι ευρέως διαδεδομένη, λένε η Μάριον και ο Νίκολας, επινοητές της Αστρο-Ενορατικής Εστίασης, οφείλεται στην εσφαλμένη πληροφόρηση που έχει κυκλοφορήσει σχετικά. Όμως η προσέγγιση του θέματος διαμέσου της Αστρο-Ενορατικής Εστίασης ανοίγει ένα διαφορετικό κεφάλαιο, τόσο στον τομέα της ύπνωσης όσο και στον τομέα της Αστρολογίας. Για του λόγου το αληθές, ακολουθήστε το παρακάτω μικρό πείραμα.

Τόσο απλό! Η ύπνωση είναι μια τελείως διαφορετική κατάσταση από τον ύπνο. Επηρεάζει πολύ διαφορετικά τον νου και το σώμα. Πρόκειται για μία αλλαγή συνειδητότητας η υπνωτιστική εφαρμογή της οποίας παράγει ή προκαλεί μία φαινομενική κατάσταση ύπνωσης. Είναι αρκετά φυσικό η περιπέτεια μιας αναδρομής να είναι συχνά γεμάτη έξαψη και προσδοκίες. Είναι επίσης σύνηθες φαινόμενο να αναδύονται κάποιες ανησυχίες για την νέα εμπειρία. Υπάρχουν διάφορα είδη υπνωτιστικών εφαρμογών που διαφέρουν στην προσέγγιση τους, στην χρονική διάρκεια, τον τόνο της φωνής, και ειδικότερα στο τι αποσκοπεί. Η Αστρο-Ενορατική Εστίαση στηρίζεται πάντα στην δομή και την σύνθεση στοιχείων τα οποία αντλούνται αποκλειστικά και μόνο από τον γενέθλιο χάρτη τού προς διερεύνηση ζητήματος που απασχολεί τον ενδιαφερόμενο. Στην συγκεκριμένη μορφή διερεύνησης εφαρμόζεται μία υπνωτιστική συγκέντρωση που στόχο της έχει να τραβήξει την προσοχή σε ένα πολύ μικρό σημείο «εστίασης».

Το κλειδί εδώ είναι η γλώσσα. Γλώσσα καθαρά αστρολογική! Η «εστίαση» προσαρμόζεται με λέξεις και υποβολές αντλούμενες από συναφείς κάθε ζωδίου στον οποίο βρίσκονται ο Νότιος και ο Βόρειος Δεσμός της Σελήνης. Επομένως, το γενικότερο «εννοιολογικό περιεχόμενο» είναι ανάλογο με το ζώδιο. Εν ολίγοις, αναπαράγονται εκείνες «μόνον» οι λέξεις οι οποίες ενισχύουν την μεταλλαγή των βαθιά εδραιωμένων καταστροφικών συναισθηματικών και προτύπων. Ο συνδετικός τους κρίκος αντλείται από τις έννοιες, τις ιδέες που απορρέουν κυρίως από τον Νότιο Δεσμό, αλλά και από την συνολική σύνθεση του ατομικού χάρτη του καθενός. Κεντρικός άξονας μιας Αστρο-Ενορατικής Εστίασης είναι λοιπόν η γλώσσα. Το δε «εννοιολογικό γνώρισμα», η «σημασιολογική φωνητική χροιά», οι «συνδετικές λέξεις» και οι χρονικοί προσδιορισμοί –το νόημα των οποίων προτρέπει το άτομο να «εστιαστεί» στον τρόπο αντίληψης και σύνδεσης με τις συγκινησιακές καταστάσεις της προηγούμενης ζωής– αποτελούν την σπονδυλική στήλη αυτής της εκπληκτικής μεθόδου. Επίσης κάποια άλλα από τα ιδιαίτερα γνωρίσματα αυτής της μεθόδου είναι οι διαφορετικές προσεγγίσεις χαλάρωσης.

Συνήθως για τα ζώδια του Νερού, επιλέγονται λέξεις συγκατάβασης, αυτοσυγκέντρωσης για τα ζώδια του Αέρα, επικέντρωσης για τα ζώδια της Γης, ενθάρρυνσης για τα ζώδια της Φωτιάς. Επίσης χρησιμοποιούνται διαφορετικές τεχνικές όπως η προτρεπτική (Αέρας), η αποφασιστική (Φωτιά), η ενισχυτική (Νερό), η καταφατική ( Γη), κ.ο.κ. Χάριν της εμβριθούς και επινοητικής αντίληψης του Ζωή & Ζώδια σας παραθέτουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μία από τις πιο ξεχωριστές περιπτώσεις του σχετικού αρχείου που από την πολυετή εμπειρία μου δίπλα στην Μάριον και τον Νίκολας Κούνερτ συνέλεξα.

Η αστρολογική ταυτότητα της Τζέσνι
Ζώδιο και Βόρειος Δεσμός στο ζώδιο του Αιγόκερω

Η Τζέσνι γεννήθηκε από Γερμανό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα, στις 10/01/1973, στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, ανήκει στο ζώδιο του Αιγόκερω. Ο Ήλιος σε όψη συνόδου με τον Δία και το Βόρειο Δεσμό βρίσκονται στον 8ο οίκο. Καρμικά ο οίκος αυτός εκφράζει την ανάγκη και την εσωτερική προτροπή της εσωτερικής μεταλλαγής και της μεταμόρφωσης μέσα από τις «απώλειες» (8ος ). Παράλληλα στον οίκο αυτό εκχωρούνται έννοιες όπως η «απώθηση», η «καταστολή», η «αναγέννηση», η «σεξουαλική απαλλαγή», το «μύχιο», το «ενδόμυχο», το «απόκρυφο», ο/η «δολοφόνος», ο/η «ερωμένος/η», το «διαβολικό», ο «γυναικείος κόλπος», τα «σεξουαλικά όργανα», και η «σεξουαλική ασθένεια».

Από την άλλη, το ζώδιο του Αιγόκερω εκφράζει παλιά προβλήματα, τις «στερήσεις», τους «περιορισμούς», ενώ σε ψυχολογικό επίπεδο εκφράζονται έννοιες όπως οι «ενοχές», οι «τύψεις» και προπάντων η «αυτοτιμωρία». Ο δε Δίας, είναι ο υπόλογος πλανήτης για τους «ξένους και τα διαφορετικής εθνικότητας άτομα», τις «πεποιθήσεις», την «κουλτούρα», την «υπερβολή», αλλά και την «διεύρυνση» της σκέψης και της γενικότερης φιλοσοφικής αντίληψης, που όπως στην περίπτωσή της ευνόησε την πνευματική της εξέλιξη στην παρούσα ζωή. Χάριν συντόμευσης, επισημαίνουμε την Σελήνη αντίθεση Πλούτωνα, 11ος-5ος, καθώς και τον Ερμή/Αφροδίτη τετράγωνο με Πλούτωνα, καταδεικνύοντας έτσι ότι όσα επακολουθήσουν αποτελούν το κεντρικό αίτιο της δικής της καρμικής αυτοτιμωρίας, και που εμείς μάλλον δικαίως ονομάσαμε, Χθόνια Μήτρα!

Χθόνια Μήτρα

Η Τζέσικα Ελένη Μάιερ, (υποκοριστικό Τζέσνι), 28 ετών, όμορφη, ευγενική, αξιοπρεπής και πάντα συνεπής σε όλες τις προσωπικές και κυρίως τις κοινωνικές της δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, είχε αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά να δώσει οριστικό τέλος στην ζωή της. Με την σκέψη και μόνο της μηνιαίας επανάληψης του κύκλου της, εντελώς απροσδιόριστες αναμνήσεις και ακατάληπτα εφιαλτικά όνειρα κατέλυαν κυριολεκτικά κάθε ίχνος χαράς ή διάθεσης για δημιουργικότητα, διασκέδαση, ανεμελιά και χαρά. Όσο και εάν προσπάθησε, σε οποιονδήποτε γιατρό και εάν αποτάθηκε στην γενέτειρά της την Γερμανία, ή στην Ελλάδα όπου ζούσε μόνιμα πια από την ηλικία των 8 ετών, δεν μπόρεσαν όχι μόνο να την γιατρέψουν, αλλά ούτε καν να της απαλύνουν έστω και λίγο το αρνητικό συναίσθημα. Ήδη λίγες μέρες πριν την εμμηνορρυσία της κάθε μήνα, οι πόνοι που την καταλάμβαναν ήταν τόσοι δυνατοί, που ήταν αδύνατον να εργαστεί ή έστω να ασχοληθεί με τα χόμπι της –μεταξύ των οποίων το πιο αγαπημένο της, η αγιογραφία. Εξαιτίας αυτής της «αναπηρίας», είχε ήδη απολυθεί από πολύ ενδιαφέρουσες εργασίες, ενώ με την σκέψη και μόνο να χαρίσει ένα παιδί στον άντρα της, ένιωθε να ασφυκτιά σε βαθμό «θανάτου»! Η Τζέσικα έπασχε ήδη από 15ετίας από δυσμηνόρροια!

Οι ρίζες στο φως της ενορατικής εστίασης

Η χαλαρωτική προετοιμασία της Τζέσνι ήταν το κλειδί για να φωτίσει μια από τις βαθύτερες καταχωρήσεις του δικού της νοητικού σκληρού δίσκου:

Το άγνωστο λογισμικό της Τζέσνι

Η Μάριον Κούνερτ αφού προετοίμασε την Τζέσνι, της ζήτησε να ταξιδέψει με μία μηχανή του χρόνου σε ένα μακρινό χώρο. Την προέτρεψε να επιστρέψει στις παλιές «γενεαλογικές της ρίζες». Αναφέρθηκε στην «πατρίδα», την «οικογένεια» και τους «οικείους της». Της τόνισε ότι εφεξής θα «έβλεπε» το δικό της παρελθόν. Της είπε ότι θα ξαναζούσε τις σκηνές που θα ξετυλίγονται μπροστά της μέσα από ένα προστατευτικό γι’ αυτήν πλαίσιο, και ότι θα βίωνε το καθετί σαν να συνέβαιναν μόλις τώρα. Της είπε να μεταφερθεί εκεί όπου θα είχε ένα εντελώς διαφορετικό σώμα, αλλά όπου θα ξανασυναντούσε τα αίτια της «χθόνιας μήτρας». Εκείνη πράγματι, στάθηκε σε ένα αμερικάνικο χωριό της Νότιας Αμερικής. Αηδία, οργή, πόνος, λύπη σκιαγραφήθηκαν στο γλυκό πρόσωπό της, ενώ σύντομα κατέληξε σε γοερά αναφιλητά.

Όταν η Μάριον την ρώτησε τι της συμβαίνει, εκείνη, κυριολεκτικά με κομμένη την ανάσα, μας περιέγραψε μία φωτιά που μόλις χθες είχε ξεσπάσει στην «φυτεία» εξαιτίας των αναταραχών Βορείων και Νοτίων της Αμερικής, (1861-65, Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος), αποτέλεσμα των οποίων ήταν να καούν κυριολεκτικά ζωντανοί πάρα πολλοί «δικοί» της, ανάμεσα στους οποίους και πολλά παιδιά! (Στην διάρκεια του εμφυλίου έχασαν την ζωή τους εκτός από τις 600.000 των στρατιωτών και πλέον των 500.000 αμάχων). Η ίδια, ο Τζάκσον και το παιδί της, διέφυγαν. Αδιαφόρησαν για την τύχη των υπολοίπων.

Όταν την προέτρεψε να διατρέξει από την αρχή μέχρι το τέλος εκείνη την ζωή της, η Μαρί Σιμόν, (έτσι λεγόταν σε εκείνη την ζωή ) μία κρεολή καλλονή, μας είπε, ότι ήταν επιστάτρια στην βαμβακοφυτεία του αφεντικού της, ονόματι Τζάκσον. Είχαν συνάψει κρυφά σχέσεις μετά από έναν τρελό έρωτα ανάμεσα τους, καρπός του οποίου ήταν ένα γλυκύτατο αγόρι. Την αγαπούσε παθολογικά.«Φρόντιζε» και «προστάτευε» και τους δύο. Της είχε δώσει κάθε δυνατή ελευθερία να φροντίζει και εκείνη με την σειρά της τους «ομογενείς της» δούλους, παρέχοντας σε εκείνους και τα «παιδιά» τους αρκετά προνόμια.

Ο Τζάκσον ήταν ήδη παντρεμένος. Λόγω οικονομικού συμφέροντος από την γυναίκα του, μία γόνο πάμπλουτης οικογένειας, είχε επιβάλει στην Μαρί –Σιμόν, να λέει ότι το παιδί αυτό ήταν καρπός ενός βιασμού της. Κατά τις επιδρομές των λευκών στρατιωτών του Βορρά, είχε πράγματι πέσει θύμα βιασμού αρκετές φορές, κάτι όμως που ο Τζάκσον δεν γνώριζε. Η ίδια πάλι, δεν γνώριζε ποιος τελικά ήταν ο πραγματικός πατέρας του παιδιού της. Σύντομα η Μάριον ζήτησε στην Μαρί Σιμόν να εστιάσει την σκέψη της σε οτιδήποτε αφορούσε την γενετήσια φύση της, και ειδικότερα να δει καθαρά την κοιλιά και πιο συγκεκριμένα την «μήτρα» της. Σχεδόν αυτόματα βρέθηκε ως κατατρεγμένη ορφανή νεαρή έφηβη ονόματι Γκέρτρουτ, υπό την «προστασία» ενός επίδοξου Ολλανδού καλλιτέχνη ονόματι Μάινερτ, στην εποχή λίγο πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Σ’αυτόν, εκτός του ότι παρείχε τις υπηρεσίες της ως μοντέλο και υπηρέτρια, είχε γίνει και η «μικρή» του –όπως την αποκαλούσε– κρυφή ερωμένη. Της εμφύσησε το ενδιαφέρον για την ζωγραφική και κυρίως την «αγιογραφία». Αυτό αποτελούσε και την μοναδική πηγή χαράς και δύναμης στην, κατά τ’άλλα, άθλια ζωή της. Δεν είχε όμως, καμία άλλη παιδεία, και σε ό,τι αφορά την γυναικεία της φύση και τους φυσικούς «βιορυθμούς» του σώματός της, και έτσι δεν είχε αντιληφθεί το παραμικρό.

Όταν την έπιασαν φρικτοί πόνοι στην κοιλιά, έτρεξε φοβισμένη και τρομερά αναστατωμένη σε έναν στάβλο παρακείμενο στην τρισάθλια παράγκα όπου ζούσε. Εκεί, με φρίκη καταγραμμένη σε όλα τα μόρια του είναι της, γέννησε ένα μωρό. Τρελή από τις «ωδίνες» του τοκετού, ανήμπορη από τον φόβο, και φυσικά μην κατανοώντας την λειτουργία του κορμιού της, το έπνιξε η ίδια με τα χέρια της ευθύς αμέσως. Το έκρυψε μέσα στα βάθη του σανού, για να το πετάξει λίγο αργότερα σε έναν παρακείμενο ποταμό. Μαζί με το παιδί έθαψε και το μυστικό της, το οποίο για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε στην τωρινή ζωή της.

Μαζί μ’αυτήν την εκπληκτική για την ίδια αποκάλυψη, τα χιλιάδες ενοχικά και βασανιστικά συναισθήματα και τις αλλεπάλληλες «ωδίνες» που από μήνα σε μήνα βίωνε στο παρόν, ξεθάφτηκαν και τα ουσιαστικά «καρμικά αίτια», αποτέλεσμα των οποίων ήταν όχι μόνο η απενοχοποίησή της, αλλά και η (αν και δραστική, ωστόσο ευτυχής) κατάληξη στο παρόν. Η Τζέσνι έπαψε να πάσχει από δυσμηνόρροια! Χώρισε δε και από τον τωρινό της άντρα, στο πρόσωπο του οποίου αναγνώρισε έναν από τους βιαστές της κατά την ζωή της στην Αμερική. Σπούδασε βρεφονηπιαγωγός και αφιερώθηκε με αληθινή αγάπη και φροντίδα στα «μωρά» της. Χαίρει της εκτίμησης στην μικρή κοινωνία ενός νησιού του Ιονίου όπου ζει σήμερα, απελευθερωμένη τόσο από τα οδυνηρά συμπτώματα της δυσμηνόρροιας όσο όμως και από τις φρικτές ενοχές της. Τις ελεύθερές της ώρες τις αφιερώνει στην «αγιογραφία».Οι ετήσιες εκθέσεις της γνωρίζουν τεράστια επιτυχία. Κέρδισε την αναγνώριση και κυρίως το αίσθημα της ηθικής τάξης απέναντι στον εαυτό και τους συνανθρώπους της!

Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟ-ΕΝΟΡΑΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ

Οπως η πολύ απλή αλλά συνάμα ιδιοφυής μέθοδος του ζεύγους Κούνερτ του οποίου είχα την τύχη να είμαι μαθήτρια, απέδειξε τις εκπληκτικές προεκτάσεις για την καρμική αστρολογία και την βαθύτερη κατανόηση του τι μπορεί να κρύβει καρμικά ένας γενέθλιος χάρτης. Τούτο διότι, είτε η διερεύνηση συμβεί με την μέθοδο της αναδρομής, είτε όχι, βοηθά έτσι ή αλλιώς στο να ξετυλίγεται το κουβάρι καθώς και να αποκαλύπτεται το κρυμμένο νόημα που είναι συνυφασμένο με το «καρμικό» μας μάθημα. Η δε χρησιμότητα του έγκειται στο ότι καθώς προσεγγίζονται στον πυρήνα τους τα τρωτά σημεία αναδύεται ένα πνεύμα ενόρασης, φώτισης. Σημαίνει ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται κανείς τα πράγματα καθώς και το γεγονός ότι οι αντιλήψεις χρωματίζονται και κατευθύνονται απο κρυμμένα νοήματα, καταλύει σχεδόν αυτόματα τις διαστρεβλωμένες μας συναισθηματικές πεποιθήσεις. Κεντρική ιδέα της ανατομίας ενός γενέθλιου χάρτη ο οποίος αναλύεται μέσα από τα κριτήρια της αστρο-ενορατικής εστίασης, βοηθά στην αποδοχή των θεμάτων επάνω στα οποία δεν έχουμε έλεγχο. Αυτό έχει επίσης σαν συνέπεια να κατανοούμε σε βάθος τα όποια επερχόμενα συμβάντα, με αποτέλεσμα να τα αντιλαμβανόμαστε συνεργιστικά και όχι αντιδραστικά. Τέλος η συμφιλίωση και η κατανόηση του στο γιατί παγιδευόμαστε, καθώς και η βεβαιότητα ότι η ανοιχτή στάση στην πορεία του «κάρμα» μας, παράγει το θάρρος και την έμπνευση να συνεχίσουμε στο μονοπάτι της πνευματικής μας διεργασίας.

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙ –ΣΙΜΟΝ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ

Τι Αλλάζει στην Αστρολογία και τι Αλλάζει η Αστρολογία στους Άλλους

Το κρυφό συστατικό για οποιαδήποτε μεταμόρφωση είναι η επίγνωση! Η Αστρο – Ενορατική Εστίαση συνέβαλε στην εξοικείωση με τα παρελθόντα της, αλλά και πολλά άλλα σύνθετα οικογενειακά προβλήματα που έως τότε αντιμετώπιζε η Τζέσνι. Με το ένα πόδι ανάμεσα στην Γερμανία και το άλλο στην Ελλάδα, με έναν σοβινιστή, ψυχρό και σκληρό πατέρα, και με μία Ελληνίδα μητέρα, αδύναμη και ανήμπορη να αντιδράσει στις ιδιότυπες και αυστηρές νομικές διατάξεις που (κατόπιν του διαζυγίου των γονιών της) επέβαλαν στην Τζέσνι να ζει ανάμεσα σε δυο πατρίδες, σε δυο σπίτια, σε δύο διαφορετικές κουλτούρες, δυο θρησκείες, το αποτέλεσμα ήταν η ίδια να είναι συναισθηματικά διασπασμένη έτσι και αλλιώς Με την εφαρμογή στην πράξη της αντίθετης τάσης από αυτήν του σχήματος που η Τζέσνι ζούσε έως τότε, μπόρεσε να φτιάξει επιτέλους την δική της ξεχωριστή οικογένεια. Επέλεξε την δική της πατρίδα, ενώ με την αγιογραφία ασπάστηκε τρόπον τινά την δική της θρησκεία. Η Αστρο-Ενορατική Εστίαση τότε, μοιάζει να λειτουργεί σαν φάρμακο. Αποδεικνύει ότι οποιαδήποτε καταγραφή ή οποιοδήποτε πλανητική σύνθεση μπορεί να αλλάξει και να επιφέρει πραγματική διαφορά όχι στον τρόπο που επιδρούν οι πλανήτες σε εμάς, αλλά στο πώς ανταποκρινόμαστε εμείς σ’ αυτούς. Ως εκ τούτου, ο διαχωρισμός ανάμεσα σε μια ήδη υπάρχουσα πλανητική καταγραφή και στην νέα αντίδραση, ακόμα και όταν φαίνεται αλλόκοτη κα ασυνήθιστη στην αρχή, επιβεβαιώνει πως δεν κυβερνούν οι πλανήτες εμάς αλλά εμείς αυτούς. Αρκεί να το θέλουμε.

Χρυσάνθη Σπίγγου