Κρόνος και Μόλυβδος

Εδώ και αμέτρητους αιώνες θεωρούσαμε δεδομένο ότι υπάρχει μία ζωντανή σχέση μεταξύ ουρανού και γης. Τα μέταλλα θεωρούσαμε ότι είχαν μία έμφυτη συγγένεια με τους πλανήτες – γονείς τους και αντιπροσώπευαν την υλική έκφραση των κοσμικών ενεργειών.

Αυτό το άρθρο προέρχεται από το βιβλίο του Nick Kollerstrom The Metal-Planet Relationship, μία εξαιρετικά σημαντική εργασία, που, μέσω της επιστημονικής ανάλυσης και της μεταφυσικής αντανάκλασης, συνδέει το πεδίο των λογικών επιστημών με την πεζότητα και την κοινοτυπία του με το πιο ποιοτικό πεδίο της ουσίας και της ύπαρξης. Το βιβλίο ερευνά τις φυσικές αντιστοιχίες που υφίστανται μεταξύ των παραδοσιακών πλανητών και τις σχέσεις τους με τα μέταλλα και, το πιο σημαντικό, πώς το σύγχρονο πείραμα χρησιμεύει για να εδραιώσει τις σχέσεις αυτές.
Kρόνος και Μόλυβδος

Θα σας δείξω τον φόβο σε μια χούφτα σκόνης (I will show you fear in a handful of dust)
T.S.Eliot, The Waste Land

Ο μόλυβδος ήταν το πρώτο από τα μεταλλεύματα που εξήχθη από το υπέδαφος πριν από περίπου 9000 έτη. Σαν το βασικότερο από τα επτά μέταλλα, ο μόλυβδος παρουσιάζει ιδιότητες που σχετίζονται εμφανώς με τις αρνητικές ιδιότητες του Κρόνου. Έχει χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή σφαιρών και τάφων, και ειδικά στην Αγγλία έχει ένα μακροχρόνιο ιστορικό δηλητηρίασης του πληθυσμού. Το κρασί και ο μηλίτης συνήθιζαν να πίνονται από κύπελλα φτιαγμένα από κράμα χαλκού και αντιμονίου, και το κράμα αυτό κατόπιν συμπεριέλαβε και τον μόλυβδο, και τρομάζει κανείς αν σκεφτεί τί επίδραση είχε αυτό στην υγεία των ανθρώπων. Σήμερα ο μόλυβδος συνεχίζει να παραμένει το πλέον μολυσματικό μέταλλο του οποίου τα τοξικά επίπεδα ξεπερνούν κατά πολύ τα ανεκτά από τον ανθρώπινο πληθυσμό επίπεδα. Για πολύ καιρό η κυβέρνηση επέδειξε μέγιστη (leaden)αδράνεια όσον αφορά την έρευνα του προβλήματος.

Η μολυβδίαση (saturnism) ήταν μια από τις πρώτες βιομηχανικές ασθένειες που αναγνωρίστηκαν, και ονομάστηκε έτσι, επειδή τα συμπτώματα – πονοκέφαλοι, κούραση, οξυθυμία και κατάθλιψη – φάνηκε να θυμίζουν την μελαγχολική – Κρόνια διάθεση. Από την παρασκευή του μηλίτη στα δοχεία του προαναφερθέντος κράματος, στη χρησιμοποίηση του χρώματος μολύβδου στα σπίτια και την συγκόλληση μολύβδου στις παροχές νερού, η προσθήκη του μολύβδου στη βενζίνη δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια ακόμα σύνδεση με μια μακροχρόνια πρακτική. Στη δεκαετία του ’70, οι επιστήμονες κατόρθωσαν τελικά να μετρήσουν με αξιόπιστα μέσα το επίπεδο μολύβδου στην κυκλοφορία του αίματος του πληθυσμού, και αυτό ήταν περίπου στο ένα ή τα δύο-δέκατα σε αναλογία 1/1.000.000 (D7 στους ομοιοπαθητικούς όρους). Η ιδέα ότι αυτό θα μπορούσε να εμποδίζει την ανάπτυξη της νοημοσύνης παιδιών και να τους προκαλεί υπερκινητικότητα θεωρήθηκε τότε σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Εκείνο το διάστημα εργαζόμουν στην κυβερνητική Μονάδα Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης στο Λονδίνο, που μετρά τα επίπεδα μολύβδου στον αέρα των πόλεων. Ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα ότι αυτά τα συμπτώματα είχαν έναν μελαγχολικό – Κρόνιο χαρακτήρα, δεδομένου ότι το ίδιο ακριβώς έκανε και ο μόλυβδος μέσα στη βενζίνη, να επιβραδύνει δηλαδή την διαδικασία της καύσης και να καταστήσει τον κινητήρα πιο ολιγαρκή στην κατανάλωση του καυσίμου. Συμμετείχα στη μεγάλη συζήτηση για τον μόλυβδο που ακολούθησε στην Βρετανία, και έγραψα ένα βιβλίο γι’ αυτό το θέμα, όταν τελικά αντιλήφθηκα ότι αυτή η συζήτηση είχε εξ ολοκλήρου αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια της τριπλής συνόδου Κρόνου – Δία του 1980 (τέτοια γεγονότα-τριπλές σύνοδοι- είναι πολύ σπάνια). Το ζήτημα σύντομα θάφτηκε όταν ολοκληρώθηκε η σύνοδος!

Έχουμε πράγματι μια γενιά παιδιών επηρεασμένων από τα βαριά μέταλλα, με μια ύπουλη ζύμωση των μετάλλων αυτών μέσα στο αίμα τους που εμποδίζει την πνευματική τους ανάπτυξη; Οι πρωταρχικοί ένοχοι (για τις ασθένειες) είναι σήμερα το αλουμίνιο, ο μόλυβδος και το κάδμιο και, αντιστρόφως, η ανεπάρκεια των ζωτικής σημασίας στοιχείων, όπως ο ψευδάργυρος, το σελήνιο, το χρώμιο και το ασβέστιο. Οποιοδήποτε παιδί που μεγαλώνει στο περιβάλλον της πόλης και που παρουσιάζει δυσκολία να συγκεντρωθεί, πρέπει να εξεταστεί μέσω της τρίχας των μαλλιών, του δοντιού ή του αίματος. Αυτό πρέπει να είναι συνηθισμένη πρακτική, και ιδιαίτερα για οποιοδήποτε έγκλημα βίας, όπου ευθύνεται και η έλλειψη αυτοελέγχου. Ναι, πραγματικά συμβαίνει ώστε και μόνο το ένα ή δύο δέκατα σε αναλογία 1/1.000.000 του μολύβδου στην κυκλοφορία του αίματος, να εξασθενίζουν την ανάπτυξη του ΚΝΣ (κεντρικού νευρικού συστήματος) σε ένα παιδί στην ανάπτυξη. Τέτοια πράγματα πρέπει αποτελούν μέρος των ανησυχιών που έχουν τα ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν υγιές παιδί. Αυτό, το πιο βασικό από όλα τα μέταλλα, πρέπει να απομακρυνθεί από το περιβάλλον. Το πρόβλημα είναι ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμο!

Ο μόλυβδος αποθηκεύεται στον ιστό των οστών. Εάν μπορούσατε να δείτε μόνο εκείνο το μέρος ενός ατόμου όπου βρίσκεται ο μόλυβδος, θα βλέπατε έναν σκελετό. Ο Κρόνος-Χρόνος εθεωρείτο από τον Μεσαίωνα ως ο “Πατέρας – Χρόνος” και συμβολιζόταν σαν ένας σκελετός. Απαιτούνται περίπου 30 χρόνια για να καθαριστούν τα οστά από τον μόλυβδο, και έτσι καθίσταται ένα σχεδόν μόνιμο πρόβλημα. Εντούτοις, δεν πρέπει κανείς να το αντιμετωπίσει αυτό με απελπισία. Κανένα άλλο μέταλλο δεν έχει τόσο έντονη την τάση να σχηματίζει αδιάλυτες ενώσεις. Είναι ένα βαρύ, σκοτεινό, αργόστροφο μέταλλο, και από τα επτά μέταλλά είναι ο χειρότερος αγωγός του ηλεκτρισμού, ελάχιστα λαμπερός, ενώ δημιουργεί και πιο ανεπαίσθητο ήχο.

Ο μόλυβδος υπάρχει ως όριο βαρύτητας. Για να τo δούμε αυτό, θα πρέπει να εξετάσουμε τον περιοδικό πίνακα των στοιχείων, και εκεί πλέον παρατηρούμε ότι τα στοιχεία επάνω από το μόλυβδο είναι ραδιενεργά, δηλ. είναι πάρα πολύ βαριά για να παραμείνουν σταθερά. Αποσυντίθενται, έως ότου φθάνουν στο μόλυβδο, και σε εκείνη τη μορφή σταθεροποιούνται. Η τόσο μεγάλη ποικιλία από ισότοπα μολύβδου μπορεί να εντοπιστεί ακόμα και σε έναν βράχο, αυτά τα ισότοπα είναι τα τελικά προϊόντα της ραδιενεργού αποσύνθεσης. Μιλώντας γενικά, τόσο μεγαλύτερη είναι η ποικιλία ισοτόπων στο βράχο, όσο παλαιότερος είναι ο τελευταίος. Οι επιστήμονες μετρούν την ηλικία των πετρωμάτων και από το μόλυβδο! Μπορούν να πάρουν την αναλογία ουράνιου στο μόλυβδο, και από αυτήν την αναλογία να συμπεράνουν την ηλικία που μπορεί να φτάσει και σε δισεκατομμύρια ετών. Αυτό δείχνει τη σύνδεση του Κρόνου με το χρόνο, αλλά το αν τέτοιες ηλικίες που προκύπτουν από την μέτρηση του χρόνου με μόλυβδο είναι πραγματικές ή πλασματικές είναι ένα άλλο ζήτημα [Σημ. μεταφρ. στα αγγλικά ο όρος “lead time” σημαίνει γενικά το διάστημα που έχει περάσει από κάποιο γεγονός μέχρι τώρα]. Κυριολεκτικά η μετάφραση σημαίνει χρόνος μολύβδου.. Όταν οι επιστήμονες εξέτασαν σεληνιακά πετρώματα, το πιο ευδιάκριτο αποτύπωμα μετάλλου ήταν αυτό των ισοτόπων του μολύβδου, και μέσω αυτών συμπέραναν την αρχαία ηλικία του πετρώματος.

Το Κρόνιο-αρχέτυπο συνδέεται με την αντίληψη ενός ορίου ή ενός απώτατου σημείου, τα οποία μας υπενθυμίζουν αυτήν την ιδιότητα του μολύβδου. Επίσης, ο Κρόνος κρατά μια κλεψύδρα: η χρήση του μολύβδου στο χρώμα απαγορεύεται τώρα, αλλά κανένα άλλο άσπρο χρώμα δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολλά χρόνια τόσο όσο ένα λευκό χρώμα βασισμένο στον μόλυβδο. Αλλά, το χρώμα μολύβδου χρησιμοποιείται ακόμα για τη αποτύπωση των κίτρινων απαγορευτικών γραμμών κατά μήκος των κρασπέδων των πεζοδρομίων (χρωμιούχο άλας μολύβδου). Μόνο το χρώμα μολύβδου είναι αρκετά ανθεκτικό! Εδώ ο μόλυβδος απαγορεύει αυστηρά το παρκάρισμα κάποιου για περισσότερες από ορισμένες ώρες – πράγμα που χαρακτηρίζεται αρκετά Κρόνιο. Ο πλανήτης Κρόνος επιδεικνύει έναν ισχυρό κάθετο άξονα, με τους μαγνητικούς και περιστροφικούς άξονες του να συμπίπτουν με ανοχή μίας μοίρας, και σε μια αρκετά ακριβή γωνία είναι τα δαχτυλίδια του, απόλυτα επίπεδα και κυκλικά. Επιπλέον, ένα κομμάτι σκοινί με μόλυβδο στο άκρο του καταδεικνύει την κατακόρυφο (αλφάδι), εργαλείο που απετέλεσε και μια από τις πρώτες χρήσεις του μολύβδου [σημ. μεταφρ. plumbum= μόλυβδος στα λατινικά]. Διαπιστώνεται, λοιπόν, ότι η κρόνια βαρύτητα είναι συχνά χρήσιμη για να επιτύχει κάποιος ισορροπία στη ζωή.

Τα επίπεδα μολύβδου στο ανθρώπινο αίμα έχουν πέσει κατακόρυφα κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η διοχέτευση του μολύβδου σε σωληνώσεις, στο χρώμα και στη βενζίνη έχει καταργηθεί και τα επίπεδα του στο αίμα είναι κατά πολύ κάτω από το ένα δέκατό σε αναλογία 1/1.000.000 (mg/lt). Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι είμαστε ασφαλείς; Αλίμονο όχι – όντας τόσο αδιάλυτος, ο μόλυβδος παίρνει πολύ χρόνο να καθαριστεί από το περιβάλλον. Σε κάθε άτομο που διαπράττει ένα έγκλημα βίας είναι πιθανό να εντοπίζεται μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερος μόλυβδος και αλουμίνιο στην τρίχα του, από ότι σε ένα κανονικό άτομο – και αυτή είναι συγκλονιστικά μεγάλη διαφορά αναλογίας**. Υπάρχει μια πολύ σκοτεινή, αρνητική πλευρά στην δηλητηρίαση από τον μόλυβδο και πρέπει να το καταλάβουμε αυτό.

Ο μόλυβδος έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλα τα υλικά, με 90% ποσοστό ανακύκλωσης μολύβδου μπαταριών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Η ζήτηση για το μόλυβδο συνεχίζει να αυξάνεται. Η βιομηχανία μολύβδου έχει αγωνιστεί να αντιδράσει στην δημόσια αρνητική αντίληψη για αυτό το μέταλλο και ένα τεράστιο μέρος της νομοθεσίας έχει αναπτυχθεί για να περιορίσει την απελευθέρωση του μολύβδου στο περιβάλλον. Οι τηλεοράσεις και οι οθόνες υπολογιστών χρησιμοποιούν καθοδικούς σωλήνες και για να προστατεύσουν τους χρήστες από τις επιβλαβείς ακτίνες X, το γυαλί που χρησιμοποιείται για τους σωλήνες αυτούς περιέχει 23% οξείδιο μολύβδου.

Η μακράν μεγαλύτερη χρήση του μολύβδου παγκοσμίως είναι για την μπαταρία αυτοκινήτου, η οποία είναι απαραίτητη σε κάθε όχημα στον κόσμο – περίπου τα τρία τέταρτα της συνολικής κατανάλωσης. Αυτό αντιπροσωπεύει μια τεράστια αύξηση τα τελευταία χρόνια. Οι εμπειρογνώμονες εξετάζουν τρόπους να τις επαναφορτίζουν μέσα σε λίγα λεπτά παρά σε ώρες όπως γίνεται μέχρι τώρα. Οι μπαταρίες μολύβδου βοηθούν σήμερα περί τα δύο δισεκατομμύρια άτομα να μην χρησιμοποιούν καμία παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Οι μπαταρίες αυτές δεν χρειάζονται συντήρηση, και μπορούν να συνδεθούν με άλλες ανανεώσιμες πηγές όπως τα φωτοβολταϊκά κύτταρα. Στην Καλιφόρνια, τα ηλεκτρικά λεωφορεία που έχουν μηδενικές εκπομπές ρύπων μπορούν να επαναφορτιστούν μέχρι 50% σε πέντε λεπτά και μια τέτοια γρήγορη επαναφόρτιση είναι κρίσιμη για τη βιωσιμότητα του λεωφορείου.

Ο Nick Kollerstrom είναι πτυχιούχος Φυσικών Επιστημών από το πανεπιστήμιο του Cambridge και έχει εργαστεί ως καθηγητής Φυσικής. Η αστρολογική κοινότητα τον έχει αναγνωρίσει για τις πρωτοποριακές μελέτες του, οι οποίες αξιοποιούν το επιστημονικό υπόβαθρό του σε ενδιαφέροντες τομείς έρευνας σχετικά με τους πλανήτες, τα φυτά και τα μέταλλα. Εδώ και 30 χρόνια, ασχολείται ενεργά με τη μελέτη της σχέσης πλανητών-μετάλλων, καθώς και με άλλα Ερμητικής φύσης θέματα, ενώ κάνει και σχετικές ανακοινώσεις από το 1975. Η εργασία του στην ιατρική έρευνα οδήγησε στο βιβλίο του Lead on the Brain – a plain guide to Britain’s No 1 pollutant. Η έρευνά του για τις σεληνιακές επιρροές στα φυτά οδήγησε στην έκδοση του οδηγού κηπουρικής Planting by the Moon και των δημοφιλών ετήσιων εκδόσεων Gardening and Planting by the Moon. Το πρόσφατο βιβλίο του Crop Circles: The Hidden Form (εκδόσεις Wessex books), προσφέρει έναν νέο τρόπο κατανόησης του μυστηρίου των κύκλων συγκομιδής, μέσω της γεωμετρίας των μορφών που αποκαλύπτονται στις συγκομιδές.