Ο Αύγουστος είναι παραδοσιακά ο πιο χαλαρός μήνας του χρόνου, τουλάχιστον στην Ελλάδα, αλλά φέτος η ευθυγράμμιση της γης με Ήλιο και Σελήνη μας υπόσχεται ένα δυναμικό πλανητικό σκηνικό. Ας μιλήσουμε λοιπόν για τις εκλείψεις του Αυγούστου.
Εισαγωγή στις Εκλείψεις
Από την πρώτη στιγμή που ο άνθρωπος έστρεψε το βλέμμα του προς τον ουρανό ένιωσε αισθήματα φόβου και θαυμασμού για τον Ήλιο και τη Σελήνη, τα δύο κυρίαρχα Φώτα. Ο Ήλιος είναι πιο σταθερός αφού δεν αλλάζει σε μέγεθος και η ανεπαίσθητη αλλαγή της θέσης του ρυθμίζει τη διάρκεια της μέρας και τη μεταβολή των εποχών του χρόνου. Η επίδρασή του στη γη είναι εντελώς καθοριστική.
Αντίθετα η Σελήνη αλλάζει εμφανώς θέση και μέγεθος, από την πλήρη απουσία της Νέας Σελήνης μέχρι την ισομεγέθη με τον Ήλιο Πανσέληνο, αλλά η επίδρασή της στη γη είναι πολύ περισσότερο ανεπαίσθητη και λεπτή. Ίσως απαιτείται από την πλευρά μας η ανάπτυξη μιας ιδιαίτερης ευαισθησίας για να μπορέσουμε να συντονιστούμε μαζί της.
Ο Ήλιος και η Σελήνη μπορεί να είναι δύο ασήμαντα σώματα για τις διαστάσεις του σύμπαντος, είναι όμως τα πλέον σημαντικά για τη ζωή πάνω στη γη. Και στην αστρολογία κοιτάζουμε τον ουρανό από την οπτική γωνία της γης.
Υπάρχει πάντα η αντικειμενική αλήθεια που λέει ότι ο Ήλιος είναι ένα ελάχιστο αστεράκι, η Σελήνη παραείναι μικροσκοπική για να έχει κάποια σημασία στις συμπαντικές διαστάσεις, τα άστρα που συγκροτούν τους αστερισμούς δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους κλπ αλλά όλα αυτά δεν έχουν σχέση με την εμπειρία του ανθρώπου πάνω στη γη. Και στην αστρολογία αυτή ακριβώς η εμπειρία είναι που έχει σημασία: το πώς ολόκληρο το σύμπαν φιλτράρεται μέσα από την ανθρώπινη ύπαρξη.
Όλοι λοιπόν ξέρουμε ότι η γη κινείται γύρω από τον Ήλιο αλλά η εμπειρία μας είναι ότι η καθημερινή μετατόπιση του Ήλιου στον ουρανό καθορίζει τη διάρκεια του έτους. Όπως και η μετατόπιση της Σελήνης δημιουργεί το μηνιαίο κύκλο.
Δύο τροχιές γύρω από τη γη (η μία πραγματική ή άλλη φαινομενική) με διαφορετική συχνότητα (μηνιαία και ετήσια) που συναντιούνται σε δύο αντιδιαμετρικά σημεία: τους Δεσμούς της Σελήνης. Οι Δεσμοί της Σελήνης λοιπόν είναι τα δύο υποθετικά σημεία τομής των τροχιών Ήλιου και Σελήνης.
Ο υπολογισμός της ακριβής τους θέσης είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα και συνήθως δίνονται δύο θέσεις, αυτή του Μέσου Δεσμού (Mean Node) και του Αληθή Δεσμού (True Node) με τις γνώμες των αστρολόγων να διίστανται σχετικά με το ποιος είναι ο πιο σωστός, αν και πρόκειται για ελάχιστες μοίρες διαφορά. Δεν είναι περίεργο όμως που υπάρχει αυτή η διχογνωμία αφού μιλάμε για υποθετικά σημεία που η θέση τους είναι περισσότερο θέμα ορισμού παρά προσδιορισμού μια πραγματικής θέσης.
Παρά τη σχετική ασάφεια στη θέση τους, οι Δεσμοί της Σελήνης έχουν κερδίσει προ πολλού τη θέση τους στην αστρολογία, μια θέση που στις μέρες μας φαίνεται να έχει γίνει ακόμα σημαντικότερη με την καρμική διάσταση που συχνά παίρνει η ανάλυση ενός ωροσκοπίου.
Όμως στο άρθρο αυτό θα μιλήσουμε για εκλείψεις και είναι αρκετό να αναφέρουμε πως όταν ο Ήλιος και η Σελήνη βρεθούν ταυτόχρονα κοντά στους Δεσμούς της Σελήνης σε σύνοδο ή αντίθεση έχουμε αντίστοιχα έκλειψη Ήλιου ή Σελήνης.
Αυτό είναι ένα φαινόμενο που τυπικά συμβαίνει δύο φορές το χρόνο με δύο ή και τρεις εκλείψεις τη φορά. Δεν πρόκειται δηλαδή για κάποιο σπάνιο φαινόμενο αν και το να είναι μια έκλειψη ορατή σ’ ένα συγκεκριμένο τόπο είναι κάτι πολύ λιγότερο συχνό αλλά σίγουρα πολύ πιο εντυπωσιακό. Ο Ήλιος και η Σελήνη είναι δύο σταθερές αυτού του κόσμου και το να βλέπεις να χάνουν το φως τους είναι κάτι που λογικά προκαλούσε φόβο στους αρχαίους ανθρώπους. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που οι εκλείψεις απέκτησαν άσχημη φήμη.
Για να βάλουμε όμως τα πράγματα στη θέση τους, ο αυτόφωτος Ήλιος και η ετερόφωτη Σελήνη κάθε μήνα σχηματίζουν μία σύνοδο (Νέα Σελήνη) και μια αντίθεση (Πανσέληνος), ορίζοντας ουσιαστικά τον μηνιαίο κύκλο.
Αλλά αυτή η σύνοδος και η αντίθεση, όπως και κάθε άλλη όψη στην αστρολογία, πρόκειται για απλές προβολές πάνω στο ζωδιακό κύκλο. Δύο πλανήτες σε σύνοδο δεν σημαίνει ότι βρίσκονται μαζί στον ουρανό αλλά ότι οι προβολές τους στο ζωδιακό κύκλο ταυτίζονται.
Με όρους γεωγραφίας, οι δύο πλανήτες έχουν το ίδιο γεωγραφικό μήκος αλλά μπορούν να έχουν εντελώς διαφορετικό γεωγραφικό πλάτος. Ωστόσο, δύο φορές το χρόνο η σύνοδος και η αντίθεση του Ήλιου και της Σελήνης συμβαίνει κοντά στα σημεία τομής των τροχιών τους (τους Δεσμούς της Σελήνης) και τότε τα δύο Φώτα έχουν το ίδιο γεωγραφικό μήκος και πλάτος. Με πιο αστρολογικούς όρους είναι σε σύνοδο ή αντίθεση και ταυτόχρονα είναι παράλληλα ή αντιπαράλληλα (έχουν την ίδια ή αντίθετη απόκλιση από τον ισημερινό της γης).
Η σύνοδος και η αντίθεση των δύο Φώτων είναι ήδη πολύ σημαντικές. Με την ταυτόχρονη παραλληλία ή αντιπαραλληλία η ισχύς αυτών των όψεων πολλαπλασιάζεται δικαιολογώντας τη σημασία που πάντα δινόταν στις εκλείψεις. Το σκοτείνιασμα των Φώτων που είναι φυσικό αποτέλεσμα της ευθυγράμμισης τους με τη γη, κάνει το φαινόμενο ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Ένα σκοτείνιασμα που φυσικά συμβαίνει μόνο με την οπτική γωνία από την οποία εμείς πάνω στη γη βλέπουμε το σύμπαν. Ωστόσο αυτό δεν είναι κάτι που χρειάζεται να μας τρομάζει.
Μια απλή σύνοδος των Φώτων δημιουργεί ένα ευαίσθητο σημείο στο χάρτη μας με προσωρινή ισχύ για μια εβδομάδα, μέχρι την επόμενη φάση της Σελήνης, ή ένα μήνα. Μία έκλειψη έχει ισχύ για μερικούς μήνες, μέχρι την επόμενη ομάδα εκλείψεων ή μερικά χρόνια ανάλογα με τη διάρκεια της. Άλλα όπως και κάθε άλλο σημείο του χάρτη μας δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή. Τα όποια αποτελέσματά της έχουν να κάνουν κυρίως με το κατά πόσο μας αφορά (κατά πόσο ενεργοποιεί σημεία του χάρτη μας) και το πώς θα χειριστούμε εμείς την ενέργεια της.
Μετά από αυτά τα εισαγωγικά, ας δούμε τώρα τους χάρτες των εκλείψεων του Αυγούστου.
Οι Εκλείψεις του Αυγούστου
Χρονικά, έχουμε πρώτα την έκλειψη της Σελήνης στην πανσέληνο του Αυγούστου. Με τοποθεσία την Αθήνα, ο χάρτης της έκλειψης είναι ο ακόλουθος
Η οποιαδήποτε ανάλυση των εκλείψεων είναι λογικό να ξεκινήσει από τη θέση των Δεσμών της Σελήνης, αφού η ευθυγράμμιση των Φώτων με τη γη (δηλαδή η έκλειψη) συμβαίνει μόνο όταν αυτά βρεθούν κοντά στους Δεσμούς. Στην περίπτωσή μας είναι σχετικά μακριά (9 μοίρες) κι έτσι η έκλειψη είναι μερική. Βόρειος και Νότιος Δεσμός λοιπόν, στην ανάδρομη κίνησή τους, έχουν περάσει σε Λέοντα και Υδροχόο αντίστοιχα.
Ο κύκλος τους γύρω από τον ζωδιακό διαρκεί κάτι περισσότερο από 19 χρόνια, κάτι που σημαίνει ότι σε κάθε ζώδιο παραμένουν κάτι περισσότερο από ενάμιση χρόνο. Το πέρασμα τους από κάθε ζώδιο κάνει το συγκεκριμένο ζώδιο κέντρο των εκλείψεων για τη συγκεκριμένη περίοδο.
Για την περίοδο που διανύουμε, οι εκλείψεις στον Υδροχόο ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2016 και θα ολοκληρωθούν με την έκλειψη του Ήλιου στο Λέοντα τον Αύγουστο του 2019. Μια περίοδος 3 χρόνων που ξεκινάει με τους Δεσμούς στο τέλος του άξονα Παρθένου – Ιχθύων και ολοκληρώνεται με τους Δεσμούς στην αρχή του άξονα Καρκίνου – Αιγόκερου.
Ο Βόρειος Δεσμός στο Λέοντα λοιπόν, μας ζητάει να λάμψουμε, να εκφράσουμε την πιο δημιουργική πλευρά του εαυτού μας με τόλμη και παρρησία. Σημασία έχει να είμαστε ο εαυτός μας ακόμα κι αν αυτό δεν είναι αποδεκτό από τους άλλους. Μιλώντας για τους άλλους, η έκλειψη της Σελήνης συμβαίνει στον Υδροχόο, όπου βέβαια βρίσκεται ο Νότιος Δεσμός.
Μια ευκαιρία λοιπόν να αναλογιστούμε τη σχέση και το ρόλο μας στις κοινωνικές συναναστροφές και να προχωρήσουμε στο απαραίτητο ξεκαθάρισμα. Η έκλειψη στον Υδροχόο μας δείχνει το πεδίο δράσης αλλά ο Βόρειος Δεσμός μας δείχνει την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθούμε. Στόχος λοιπόν της περιόδου, που τονίζεται με έμφαση κατά τη διάρκεια των εκλείψεων, είναι να σταματήσουμε να είμαστε ένα ανώνυμο μέρος του συνόλου και να προσπαθήσουμε να γίνουμε ο εαυτός μας.
Ο Ήλιος στον χάρτη αποχωρίζεται από μια σύνοδο με τον Άρη και κατευθύνεται προς ένα τρίγωνο με τον Κρόνο στον Τοξότη. Ο Ήλιος στον Λέοντα είναι έτσι κι αλλιώς κυρίαρχος αλλά η σύνοδος με τον Άρη τον φορτίζει ακόμα περισσότερο με την απαραίτητη τόλμη για να φέρει σε πέρας την αποστολή του.
Ο Κρόνος προσφέρει τη σταθερότητα για την οποία παραδοσιακά φημίζεται αλλά καθώς κινείται ανάδρομα στον Τοξότη, έχοντας σχεδόν φτάσει στο σημείο της στάσης του, δίνει μια ευκαιρία να αναθεωρήσουμε απόψεις και θέσεις με τις οποίες αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Ο Κρόνος άλλωστε είναι ο παραδοσιακός κυβερνήτης της έκλειψης και καθώς ολοκληρώνει αργά την ανάδρομη πορεία του τονίζει κι αυτός από τη μεριά του την ανάγκη για ένα καινούργιο ξεκίνημα. Η Σελήνη κινείται προς ένα τρίγωνο με το Δία στο Ζυγό ο οποίος σχηματίζει το τρίτο και τελευταίο τετράγωνο με τον Πλούτωνα, που ήταν ακριβείας λίγες μέρες πριν. Ένα τετράγωνο Δία – Πλούτωνα μπορεί να εκτοξεύσει τις φιλοδοξίες σε δυσθεώρητα ύψη αλλά, αν πρόκειται να ανταποκριθούμε, απαιτούνται αλλαγές εκ βάθρων.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να αφήσουμε πίσω τη διανοητική προσέγγιση των πραγμάτων των αέρινων Υδροχόου & Ζυγού ώστε να ζήσουμε ενεργά με το πάθος και την ένταση των «πυρωμένων» Λέοντα και Τοξότη.
Ας δούμε τώρα τον χάρτη της έκλειψης Ηλίου που συμβαίνει δύο εβδομάδες μετά δηλαδή στην επόμενη Νέα Σελήνη.
Η σύνοδος Ήλιου και Σελήνης βρίσκεται στο τέλος του Λέοντα κι ενώ ένα μήνα πριν τα δύο Φώτα είχαν ξανασυναντηθεί στην αρχή του ίδιου ζωδίου. Δύο συνεχόμενες φορές λοιπόν η Νέα Σελήνη στο ίδιο ζώδιο δεν είναι κάτι συνηθισμένο και φαίνεται να τονίζονται ιδιαίτερα τα χαρακτηριστικά του Λέοντα.
Βλέπουμε ότι ο Βόρειος Δεσμός είναι αρκετά κοντά στα δύο Φώτα κι έτσι η ευθυγράμμιση τους με τη γη είναι σχεδόν πλήρης, συνεπώς έχουμε ολική έκλειψη του Ήλιου που όμως δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα μιας και, όπως βλέπουμε στον χάρτη, ο Ήλιος βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα, συνεπώς στα μέρη μας θα είναι ήδη νύχτα.
Ωστόσο κάθε ολική έκλειψη Ηλίου μας θυμίζει το εντυπωσιακό γεγονός, η Σελήνη που είναι τόσο μικρότερη από τον Ήλιο να είναι τόσο κοντύτερα στη γη ώστε οι δύο δίσκοι να φαίνονται ίσοι κι έτσι να έχει τη δυνατότητα να τον καλύψει ολόκληρο. Μια υπενθύμιση ότι πέρα από την αντικειμενική πραγματικότητα, η εμπειρία μας πάνω στη γη ρυθμίζεται από την υποκειμενική αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο.
Κοιτάζοντας ξανά τον χάρτη, αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι τα δύο Φώτα σχηματίζουν ένα κλειστό τρίγωνο με τον Ουρανό στον Κριό, ένα πιο ανοιχτό με τον Κρόνο στον Τοξότη ενώ και ο Άρης στο Λέοντα, αν και αρχίζει να μένει πίσω μιας και κινείται πιο αργά από τον Ήλιο, είναι ακόμα σε σύνοδο με την έκλειψη. Το στοιχείο της Φωτιάς έχει την τιμητική του λοιπόν ενώ Άρης, Κρόνος και Ουρανός συγκροτούν ένα μείγμα με συστατικά την τόλμη, τη σταθερότητας και την τρέλα που ο καθένας μπορεί να τα αναμείξει όπως νομίζει ή καλύτερα όπως ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του.
Το σημαντικό είναι να αναγνωρίσουμε πως αν η έκλειψη Σελήνης στο Νότιο Δεσμό έχει να κάνει με το τελείωμα μιας κατάστασης, η έκλειψη Ηλίου στο Βόρειο Δεσμό σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας άλλης. Ένα ξεκίνημα που οφείλουμε στον εαυτό μας και πρέπει να χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της Φωτιάς. Ας αφήσουμε τη χαρά της ζωής να ξεχειλίσει από μέσα μας και με ένταση να δείξουμε πόσο θέλουμε να είμαστε ο εαυτός μας.
Τι Θα Φέρουν οι Εκλείψεις
Από την παραπάνω ανάλυση είναι προφανές ότι οι εκλείψεις αφορούν τον άξονα Λέοντα – Υδροχόου. Συχνά η επίδραση επεκτείνεται και στα άλλα δύο ζώδια του Σταθερού Σταυρού, Ταύρο και Σκορπιό, που βρίσκεται σε όψη τετραγώνου με τις εκλείψεις αλλά όσο απομακρυνόμαστε από την κυρίως επίδραση, τόσο λιγότερο σημαντική είναι η έκλειψη.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι κάποιος Λέοντας ή Υδροχόος (δηλαδή να έχει το γενέθλιο Ήλιο στα ζώδια αυτά) για να τον αφορούν οι εκλείψεις. Ο Ωροσκόπος, το Μεσουράνημα, οι κυβερνήτες πλανήτες τους κλπ είναι πολύ σημαντικά σημεία που αν τα «αγγίζουν» οι εκλείψεις αξίζει να τα προσέξουμε.
Ο αδόκιμος όρος «άγγιγμα» αναφέρεται σε κλειστή σύνοδο (με ανοχή 2-3 μοίρες το πολύ) των σημείων του χάρτη μας με την έκλειψη. Η επίδραση που θα έχει έκλειψη έχει να κάνει με τον ρόλο στον χάρτη μας ενός τέτοιου σημείου που είναι διαφορετικός για τον καθένα. Όσο για τυχόν γεγονότα που θα φέρει η έκλειψη, αυτά πάντα έχουν να κάνουν με το κατά πόσο, συνειδητά ή ασυνείδητα, έχουμε κάνει χώρο στη ζωή μας ώστε να επιτρέψουμε καινούργια γεγονότα να συμβούν.
Ακόμα κι αν δεν έχουμε κάποιο γενέθλιο σημείο σε Λέοντα – Υδροχόο, μπορούμε να δούμε τον οίκο του χάρτη μας όπου συμβαίνουν οι εκλείψεις αλλά η όποια επίδραση θα είναι πολύ πιο ανεπαίσθητη.
Η απλή αναφορά σε οίκο μπορεί να δώσει ένα γενικό πλαίσιο, όχι όμως συγκεκριμένα πράγματα. Για παράδειγμα, στους χάρτες που παραθέσαμε παραπάνω με το τοποθεσία την Αθήνα που αφορούν ολόκληρη την Ελλάδα, οι εκλείψεις συμβαίνουν σε 6ο και 12ο οίκο.
Μπορούμε να μιλήσουμε για τον 6ο οίκο της ασθένειας (ευτυχώς το καλοκαίρι δεν έχουμε επιδημίες) ή τον 12ο της απομόνωσης. Μπορούμε να το δούμε και πιο θετικά μιλώντας για την προσφορά και υπηρεσία που επίσης ανήκουν στον 6ο.
Ωστόσο, αν αξίζει να κρατήσουμε κάτι είναι νομίζω ότι η έκλειψη Σελήνης συμβαίνει πάνω στο γενέθλιο Ήλιο της Ελλάδας (ημερομηνία ανεξαρτησίας 03.02.1830) κάτι πάντα επικίνδυνο ενώ και η έκλειψη Ήλιου που προσκαλεί σ’ ένα δυναμικό ξεκίνημα χάνει πολύ σε δυναμική από την περιοχή του 6ου οίκου της γενικότερης αδυναμίας.
Ίσως τα παραπάνω να φαίνονται πολύ γενικά αλλά μιας και αρχίσαμε να μιλάμε για τον χάρτη της Ελλάδας αξίζει να δούμε την επίδραση των εκλείψεων στο συγκεκριμένο χάρτη. Όχι μόνο επειδή μας αφορά όλους αλλά και επειδή ο χάρτης αυτός έχει μια γενέθλια αντίθεση Ήλιου – Κρόνου στη 15η μοίρα Υδροχόου – Λέοντα καθώς και το Μεσουράνημα στην 11η μοίρα του Υδροχόου.
Ας δούμε λοιπόν πως ανταποκρίνεται ο συγκεκριμένος χάρτης στις εκλείψεις στον άξονα αυτό.
Για το σκοπό αυτό θα ξαναγυρίσουμε στους Δεσμούς της Σελήνης που όπως είπαμε ολοκληρώνουν μια πλήρη περιστροφή γύρω από το ζωδιακό κάθε 19 και κάτι χρόνια και το πέρασμά τους από κάθε ζώδιο φέρνει το ζώδιο αυτό στο επίκεντρο των εκλείψεων.
Ας δούμε λοιπόν τα προηγούμενα περάσματα του Βόρειου Δεσμού από τον Λέοντα και βέβαια αντίστοιχα του Νότιου Δεσμού από τον Υδροχόο, στην μεταπολεμική Ελλάδα.
1942 –1944: Η εποχή της απελευθέρωσης από την κατοχή με τον ενθουσιασμό να είναι διάχυτος για το μέλλον. Ένα μέλλον όμως που πολλοί το έβλεπαν από διαφορετική σκοπιά με αποτέλεσμα την απότομη προσγείωση στον καταστροφικό εμφύλιο.
1961 –1962: Καινούργια δεκαετία και ο κόσμος ανάσανε με καλλιτεχνική άνθιση, δυναμικό φοιτητικό κίνημα και πολιτική ανανέωση με την Ένωση Κέντρου να κηρύσσει τον «ανένδοτο αγώνα». Όλα αυτά όμως, πολύ σύντομα κατέληξαν στα «Ιουλιανά» και τη δικτατορία.
1980 –1981: Το αίτημα για πολιτική «αλλαγή» είχε πια ωριμάσει και ο κόσμος ετοιμαζόταν με ενθουσιασμό να υποδεχτεί την πρώτη σοσιαλιστική κυβέρνηση. Μια περίοδος όμως που τελικά έμεινε στην ιστορία για την κατασπατάληση του δανεικού δημόσιου χρήματος.
1998 –2000: Ήταν η εποχή της φούσκας του χρηματιστηρίου που σε συνδυασμό με το νέο, ευρωπαϊκό νόμισμα, έκανε τους έλληνες να πιστέψουν ότι το εύκολο χρήμα θα είναι πάντα διαθέσιμο. Η διάψευση βέβαια ήρθε πολύ σύντομα και δεν αφορούσε μόνο όσους έχασαν τα λεφτά τους στο χρηματιστήριο αλλά τελικά όλους μας.
Βλέπουμε λοιπόν το ίδιο μοτίβο να επαναλαμβάνεται. Μια έντονη αίσθηση να αφήσουμε πίσω το παρελθόν, να ξεκινήσει η καινούργια εποχή αλλά πολύ σύντομα να έρχεται η έντονη διάψευση.
Δεν είναι περίεργο αυτό. Στις περιόδους που αναφέραμε, ο Νότιος Δεσμός της Σελήνης περνούσε από το γενέθλιο Ήλιο και το Μεσουράνημα της χώρας. Αστρολογικά αναμενόμενη είναι αυτή η αίσθηση ότι μια εποχή κλείνει οριστικά. Το πρόβλημα είναι στη διάψευση των όποιων προσδοκιών που έρχεται πολύ γρήγορα αλλά γι’ αυτό δεν φταίνε οι Δεσμοί, ούτε οι εκλείψεις.
Φταίει μάλλον η ιδιοσυγκρασία μας που αν το δούμε αστρολογικά είναι έντονα αέρινη. Εκτός από γενέθλιο Ήλιο και Μεσουράνημα στον Υδροχόο έχουμε και Ωροσκόπο, Σελήνη στους Διδύμους, με τον κυβερνήτης τους Ερμή επίσης στον Υδροχόο. Πολύ επικοινωνιακός χαρακτήρας που όμως περισσότερο πετάει στα σύννεφα παρά χτίζει στη γη. Αναμενόμενες λοιπόν και οι απογοητεύσεις.
Στις μέρες μας έχει ξεκινήσει μια καινούργια περίοδος με τον Νότιο Δεσμό να περνάει από τον Υδροχόο. Έχουμε βέβαια ακόμα περίπου ενάμιση χρόνο να διανύσουμε αλλά πλέον είναι μάλλον δύσκολο να ενθουσιαστούμε με κάτι. Πάντως υπάρχει για μια ακόμα φορά η έντονη διάθεση να κλείσει επιτέλους το επώδυνο κεφάλαιο στην ιστορία της χώρας στο οποίο σήμερα βρισκόμαστε.
Για να ξαναγυρίσουμε όμως στις εκλείψεις, αυτό που αξίζει να κρατήσουμε από αυτήν τη σύντομη ιστορική αναφορά, είναι ότι οι εκλείψεις έρχονται να τονίσουν μια ολόκληρη περίοδο όπου οι Δεσμοί της Σελήνης περνάνε από μια περιοχή του ζωδιακού.
Σαν μεμονωμένα γεγονότα έχουν τη σημασία τους στο βαθμό που επιδρούν άμεσα σε σημεία του χάρτη μας. Για παράδειγμα, και για να ξαναγυρίσουμε στο χάρτης της Ελλάδας, η τελευταία φορά που είχαμε έκλειψη σε σύνοδο με το γενέθλιο Ήλιο και Μεσουράνημα ήταν τον Αύγουστο του 2009 όταν ο Βόρειος Δεσμός περνούσε από τον Υδροχόο (αντιδιαμετρικά δηλαδή απ’ ότι συμβαίνει σήμερα) και σχηματίστηκε έκλειψη Σελήνης στην 14η μοίρα του ζωδίου.
Στις 2 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς είχαμε την προκήρυξη πρόωρων εκλογών που έφεραν ανατροπή της τότε κυβέρνησης αφού, σε συνέχεια της περιόδου 1998-2000 που αναφέραμε, οι έλληνες ακόμα πίστευαν ότι «λεφτά υπάρχουν».
Ενδιαφέρουσα λοιπόν η περίοδος που έχει ήδη ξεκινήσει και αν μπορούμε μελετώντας το συλλογικό να πάρουμε κάποιο μάθημα για το ατομικό, οι εκλείψεις, όπως και κάθε άλλος πλανητικός σχηματισμός, δημιουργεί ένα δυναμικό ενέργειας που είναι στη διάθεσή μας.
Στο χέρι μας είναι να το αξιοποιήσουμε ανάλογα με το κατά πόσο μας αφορά, την ιδιοσυγκρασία μας και το πόσο έτοιμοι είμαστε κάθε φορά να ανταποκριθούμε στις καινούργιες προκλήσεις. Δεν χρειάζεται φόβος για το αύριο λοιπόν αλλά με τόλμη να εκδηλώσουμε το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας. Το σύμπαν θα αναλάβει τα υπόλοιπα.
Δημήτρης Αντωνιάδης